Over de beginfase van deze 73ste editie van Kuurne-Brussel-Kuurne valt weinig te vertellen. Zes aanvallers kregen na een twintigtal kilometer de zegen van het peloton en trokken erop uit. Met Paquot (Bingoal-Wallonie Bruxelles) en De Winter (Intermarché-Wanty-Gobert) maakten twee Belgen voorin de dienst uit.

Mathieu kan niet wachten

Op 84 kilometer van de meet brak de koers dan echt open. En meteen was het Mathieu van der Poel die op de Kanarieberg de knuppel in het hoenderhok gooide. Van der Poel had vooraf aangegeven knecht te willen zijn voor zijn ploegmaat bij Alpecin-Fenix Tim Merlier, maar mocht in de heuvelzone zijn kans gaan. En hoe! De Nederlandse kampioen knalde weg uit het peloton en kreeg Narvaez (Ineos-Grenadiers) mee. Van der Poel stoomde samen met Ecuadoriaan door en had in geen tijd een kloof van een minuut op het peloton bijeen gefietst. In de achtergrond probeerde Victor Campenaerts de oversteek te maken naar het achtervolgende duo, maar hij waaide vrij snel terug.

In het peloton werd de rust bewaard. De mannen van Deceuninck – Quick-Step, Trek-Segafredo en Bora-Hansgroghe maakten zich nog niet bepaald grote zorgen en onderhielden het tempo. Ondertussen probeerde ook Jenthe Biermans (Israel Start-Up Nation) naar Van der Poel en Narvaez toe te rijden, maar ook hij kwam van een kale reis terug.

Verbrokkeling op de Oude Kwaremont

Op weg naar de Oude Kwaremont ging het tempo in het peloton voor het eerst echt de hoogte in. Het bleek de voorbode voor wat op de Kwaremont zelf zou komen. Op de flanken van de Oude Kwaremont testte Stuyven de benen en ook Asgreen en Degenkolb trokken stevig door. Resultaat: het peloton viel in stukken uiteen. Ondertussen hadden Van der Poel en Narvaez zich bij de zes koplopers gevoegd. Hun voorsprong op het eerste pelotonnetje bedroeg een dikke minuut. Niet genoeg volgens de Nederlander en op de Kluisberg, de laatste helling van de dag, trok hij nog eens stevig door. Enkel Narvaez en Hvideberg konden aanpikken, al kwamen even later ook Gamper en Zacharov terug aansluiten.

Maar in het peloton zat men niet stil. Met onder meer Van Avermaet, Naesen, Asgreen, Stuyven, Trentin, Livyns, Benoot, Pidcock, Coquard en Politt had een elitegroepje zich afgescheurd. De groep ontwikkelde een stevig tempo, maar Van der Poel en co. gaven zich niet zomaar gewonnen. Het verschil bleef lange tijd status quo. Op de laatste kasseistrook van de dag trok Trentin stevig door en de Italiaan kreeg Teuns, Van Avermaet en Asgreen mee, maar behalve dat de kloof met de koplopers terugliep, leverde de nieuwe impuls evenwel niets op.

Imponerende Van der Poel

In de achtergrond verzetten de mannen van Bahrein-Victorious en Qhubeka-Assos ondertussen hemel en aarde om de kloof op groep twee te dichten, en met succes, want op een dikke tien kilometer van de streep smolten de twee groepen samen. Al kon dat Van der Poel weinig schelen. De Nederlander bleef vol doorrijden en hield de achtervolgers op afstand. Meer zelfs, de kloof groeide terug een klein beetje en op zo’n vijf kilometer van de meet bedroeg de voorsprong terug meer dan vijftien seconden. Met nog steeds drie overgebleven vroege vluchters en een uitstekende Narvaez zat de verstandhouding ook nog steeds goed.

Op twee kilometer van de streep was het vat bij de vluchters dan toch leeg en smolt de boel uiteindelijk dan toch nog samen na een impuls van Asgreen. We kregen dan toch een groepssprint en die was een kolfje naar de hand van Mads Pedersen. De voormalige wereldkampioen spurtte iedereen uit het wiel en kwam als eerste over de streep. Turgis werd tweede, Pidcock derde.