Direct naar artikelinhoud
EK skeeleren

Goud én gescheurde broek voor Swings

Swings pakt ondanks valpartij zijn 68ste internationale skeelermedaille
Beeld Fons Roets

Bart Swings is voor het skeeleren wat Sven Kramer voor het snelschaatsen is: een veelwinnaar. En net als Kramer staat Swings er wanneer hij er moet staan. Gisteren in Oostende verlengde hij zijn Europese titel op de marathon.

Neen, uitdagend was het parcours gisteren niet in Oostende: 31 keer het Leopoldpark rond, zo raak je wel aan 42 km. Met al 67 WK- en EK-medailles op zijn palmares in het skeeleren wist Bart Swings als geen ander dat iederéén naar hem keek. Dat deden ze een maand geleden ook al op het WK en omdat Swings nu eenmaal niet élke aanval kan pareren, greep hij toen naast de medailles. Dat scenario wilde de 27-jarige Leuvenaar gisteren voorkomen en hij duwde al snel het gaspedaal in. Of hoe Swings al voor een eerste schifting zorgde. "Dat was het plan - eens goed uithalen en er een zware race van maken. Maar het ging er hectisch aan toe en halfweg ben ik gevallen, met serieus wat schaafwonden als gevolg. Ik heb die tactiek dan toch maar herbekeken (lacht)."

Swings weet dat hij nog altijd de sterkste is op wieltjes en zag dat zijn concurrenten het steeds lastiger kregen. Zijn motor sputterde niet en hij trok nog één keer stevig door. Voldoende om de kloof te slaan. Swings finishte solo in 1u02:40, voor de Spanjaard Patxi Peula en de Nederlander Crispijn Ariens. "Het was hard tegen hard en dan is het toch genieten als je kan winnen." 68 medailles (hij zit nu aan 19 Europese titels) staan er op de teller and counting want Swings is niet van plan om het skeeleren op te geven om alles op het schaatsen te zetten. "Als de winter gedaan is, dan kijk ik altijd uit naar de weg en als de zomer gedaan is, dan snak ik naar het ijs."

Swings pakt ondanks valpartij zijn 68ste internationale skeelermedaille
Beeld RV

Eigenlijk wilde Swings aan meerdere disciplines meedoen in Oostende, maar dat leek hem na overleg met zijn trainer Jelle Spruyt toch niet verstandig. "Jelle zei eerst dat ik zou passen voor het EK - daar had ik toch een ander idee over (lacht). Maar na alle verplichtingen na de Winterspelen én mijn studies (hij begint aan zijn tweede master burgerlijk ingenieur, red.) merkte ik wel dat ik een rustperiode en mijn basistrainingen nodig had. Daarom was ik ook zo blij dat ik de enige race die ik reed, kon winnen."

Weer naar Stavanger

Zijn inlineskates mogen nu de kast in. Het ijs wacht. In september trekt hij weer naar Stavanger om samen met de Noorse nationale ploeg te trainen. "Het doel is: meer kwaliteit, minder kwantiteit. Het leek ons een goed jaar om dat uit te proberen." Over medailles spreekt hij (nog) niet, ook al staan er in 2019 een WK en EK allround en WK afstanden op de agenda. Hij geniet nog na van zijn olympisch zilver op de massaspurt, al verraste Swings wel door te zeggen dat er méér had ingezeten in Pyeongchang. "Dat zag je al meteen aan mijn reactie na de finale. En als ik later zag hoe ik die laatste bocht heb aangesneden, dan realiseerde ik me dat opnieuw. Niet dat ik spijt heb, neen - ik ben nog altijd superblij." (VH)