In de Europese Unie kunnen werknemers vrij een job in een andere lidstaat aannemen. Worden ze vervolgens werkloos, dan hebben ze net als de onderdanen van dat land recht op een uitkering, op voorwaarde dat ze een bepaald aantal dagen gewerkt hebben in de periode voor de werkloosheid. De Europese wetgeving bepaalt dat ook gewerkte dagen in een andere lidstaat daarbij meegeteld kunnen worden.

Eind vorig jaar betoogde het Europees Parlement dat het recht op een uitkering vanaf één gewerkte dag moest gelden. Dat zorgde voor commotie in België, omdat in ons land sinds 2016 de regel geldt dat werknemers uit andere lidstaten minstens drie maanden in België gewerkt moeten hebben vooraleer ze aanspraak maken op een uitkering. Dinsdag klopten onderhandelaars van het Europees Parlement en de lidstaten uiteindelijk af op één maand. Dat is de termijn die de lidstaten onderling als compromis naar voren hadden geschoven.

De werkloosheidsuitkeringen maken deel uit van een veel bredere herziening van de coördinatie van de socialezekerheidsstelsels tussen de lidstaten.