Direct naar artikelinhoud
Formule 1

Formule 1 wil meer spektakel en gaat dus... trager rijden

Inhaalmanoeuvres zijn dit seizoen zeldzaam, en de klaagzangen van de supporters des te groter.Beeld Getty Images

Net in dé snelheidssport bij uitstek, Formule 1, wordt de kilometerteller volgend seizoen bewust in toom gehouden. Anderhalve seconde trager per ronde, maar wel meer spektakel en inhaalmanoeuvres? "Met het blote oog kan je die zuivere snelheid toch niet opmeten."

Het is 16 augustus 2008 en geen hond die eraan twijfelt dat Usain Bolt de 100 meter-finale van de Olympische Spelen in Peking gaat winnen. De enige vraag die op iedereens lippen brandt: moet het wereldrecord eraan geloven? De klok stopt op 9.69 – een jaar later zelfs op 9.58 – en bewijst: een wonderlijke toptijd haalt het van slaapverwekkende spankracht.

Hoe vreemd dat in die andere snelheidssport Formule 1 net het omgekeerde lijkt te spelen? Terwijl de flitsende bolides na enkele restrictiegolven eindelijk weer in de buurt komen van de pieksnelheden uit 2004 en 2005, klagen de fans steen en been: de races zijn meer een serene processiemars geworden dan een spectaculair inhaalgevecht. 

In Barcelona, waar de piloten op zondag wellicht weer voorspelbaar rondjes draaien, maakte de internationale autosportfederatie FIA de verhoopte oplossing daarvoor bekend. In 2019 zullen de bolides trager zijn, ongeveer anderhalve seconde per rondje. Meer spektakel, meer inhaalmanoeuvres, maar minder snelheid?

Om te zien dat de rondetijden met anderhalve seconde achteruitgaan, moet je al met een chronometer langs het circuit staan. Met het blote oog kan je die zuivere snelheid toch niet opmeten
Jo Bossuyt, F1-watcher voor HLN

Schumacher

"Het gaat er niet zozeer over dat de auto's trager moeten, wel dat de aerodynamische voordelen aan banden worden gelegd", vertelt Bas Leinders, die in 2004 als test- en reserverijder in de Formule 1 aan de slag was. De huidige voorvleugels zijn enorm efficiënt, maar laten tegelijkertijd een 'vuilere' luchtstroom achter zich, waardoor het voordeel van de slipstream bij een inhaalmanoeuvre verdwijnt. 

Die balans herstellen moet dus voor meer spektakel zorgen in de races, maar de zuivere snelheid gaat wel onherroepelijk naar beneden. Formule 1-rijder Daniel Ricciardo (Red Bull Racing) formuleerde het al eerder zo: "Willen we auto's zien die drie seconden sneller rijden, maar op zondag niet kunnen racen? Of willen we het omgekeerde?"

Jo Bossuyt, Formule 1-watcher voor Het Laatste Nieuws, kiest voor de tweede optie. "Om te zien dat de rondetijden met anderhalve seconde achteruitgaan, moet je al met een chronometer langs het circuit staan. Met het blote oog kun je die zuivere snelheid toch niet opmeten." Bovendien biedt het gevolg van de ingreep, de tragere snelheid dus, een voordeel: een kortere remafstand, en dus meer marge om je neus voor die van de ander te krijgen.

"De bolides langzamer maken, dat is eigenlijk al de laatste twee decennia aan de gang", wijst Leinders op enkele ingrepen zoals het gebruik van turbomotoren sinds 2014. Sommige records van 'fastest lap' staan nog altijd geregistreerd op naam van Michael Schumacher, en naast de officiële F1-topsnelheid staat de naam van Pablo Montoya: 372.6 km per uur in 2005. "Geef de ingenieurs alle vrijheid en we zaten al lang boven de 400 km per uur", zegt Bossuyt.

De mens in die machine moet natuurlijk nog kunnen volgen. Sneller rijden betekent ook meer G-krachten ondergaan, en daar zit een limiet op
Bas Leinders, ex-F1-piloot

Maar elke keer dat de auto te snel door de bocht scheurt, wordt een nieuwe technische beperking ingevoerd. "De mens in die machine moet natuurlijk nog kunnen volgen", zegt Leinders. "Sneller rijden betekent ook meer G-krachten ondergaan, en daar zit een limiet op."

Doodskist

Vlak onder die menselijke limiet probeert de Formule 1 dus te balanceren: flitsend op het circuit, zonder geflitst te worden. Dat de motor echter sputtert, tonen de kijkcijfers: die lagen in 2008 nog op jaarlijks 600 miljoen, nu ligt dat eerder tegen de 400 miljoen.

Toch ziet Bossuyt dat het vandaag vooral 'bon ton' is om te zeggen dat de races saaier zijn dan vroeger. "De statistieken tonen aan dat er nooit zoveel werd voorbijgestoken als de voorbije jaren. Niki Lauda? Die startte en finishte als eerste." Lauda reed wel in een doodskist, een klok die – gelukkig – niet meer terug te draaien valt. Maar zoals F1-legende Stirling Moss ooit de magie van zijn sport verklaarde: "Mensen komen om te zien hoe we de dood in de ogen kijken."

Evolutie snelste ronde

01:29

minuten

GP Canada (Montréal)

GP Monaco

01:20,4

01:11,7

1993

1997

2001

2005

2009

2013

2017

is de in 2005 geregistreerde topsnelheid

die FIA erkent,

gevestigd door Juan Pablo

Montoya,

McLaren Mercedes

Maatregelen

Motorcapaciteit

systematisch verlaagd

3 liter

 

V10

2,6 liter

 

V8

1,6 liter

 

V6

1995

2006

2016

Snellere ‘slicks’ weren, ten voordele van

profielbanden (1998-2009)

Aerodynamische

restricties om

‘downforce’ te

verminderen

(2005 en 2019)

Lees ook

Geselecteerd door de redactie