21 juni 2018 om 03:00
Luister naar

Vivaldi

Vivaldi heet hij: Vivaldi Fluffy de Pet. Hij mauwt bijzonder muzikaal, trekt de bekleding van de stoelen – wat toevallig niet slecht uitkomt – stort zich op de andere huisdieren (lees: vliegen, muggen, spinnen, mieren) en graaft de kamerplanten uit. ’s Nachts zit hij huilend op de trap. Ik kom niet, dus slaapt hij op de houten treden. Overdag wil hij niet naar buiten. Of toch wel? Nee, niet. Jawel! Als ik wegga, kijkt hij me weemoedig na door het raampje van de voordeur en als ik thuiskom zit hij op het kastje in de hal te wachten. In de woonkamer liggen bingoballetjes, kattenbrokjes en grote wolknopen. De Legobouwwerken van de kinderen worden afgebroken of met wol gemummificeerd. Kortom: een kleine chaos is losgebroken.

Gelukkig zijn mijn zoon Ies en dochter Lea erg vergevingsgezind als het om Vivaldi gaat en ook ik voel mij zeer vergevingsgezind als hij des avonds met zijn poezenmotortje in versnelling vijf op schoot komt zitten en naar me opkijkt met een volstrekte onschuld in zijn gele ogen. Intussen heeft Lea zijn opvoeding ter hand genomen. Ze leest kattenboeken, bezoekt kattensites en heeft goede voornemens. ‘Bij Spooky is het mislukt, mama’, zegt ze, ‘maar deze keer ga ik het beter doen.’ De doop staat al gepland, met wijwater en al. Dan gaan we met zijn drieën bidden: ‘Heere, zegen deze deugniet, amen.’ En dan komt het vast goed met die christelijke kattenopvoeding.

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.

Doorgeslagen diversiteitsdenken belast herdenking van de oorlog met onnodig schuldgevoel

Het ongecompliceerde leven van De Bauers op tv, leid je weg bij gepolariseerde discussies. Zelfs de dodenherdenking in Nederland staat onder spanning. Reina Wiskerke ergert zich wat dat betreft aan Andrée van Es.

Nienke Hofsink

De Bijbel leert dat slaven geen slaven blijven. Wat kunnen wij daarmee?

Je bent dus zondig? Gebruik dat niet als excuus om niet te veranderen, schrijft Nienke Hofsink. 'Er is een ander leven mogelijk, van gerechtigheid, vrede en vreugde.'

nd

We mogen meer opkomen voor medeburgers die als trans- of non-binaire personen door het leven gaan

Columnist Sahar Noor bespeurde de afgelopen maanden op diverse plekken transfobie. Ze vraagt zich af waarom er zo veel weerstand is tegen transpersonen.

nd

Ineens ruikt Amsterdam CS naar kolendamp! De schitterende Oriënt-Express uit 1920 trekt volop bekijks

Op Amsterdam CS rijdt langzaam de mooiste trein van Europa binnen: de Oriënt-Express, uit 1920, een rijdend stuk spoorhistorie. Nog steeds kun je tegen royale betaling mee, van Londen naar Parijs, Venetië of Istanbul.

Cocky Drost

Is het egoïstisch als ik zeg dat ik geen zin heb in seks? Een vrouw hoeft niet altijd zin te maken

‘Soms moet je je man z’n gang maar even laten gaan, want als je getrouwd bent is jouw lichaam van hem.’ Misschien - hopelijk - voel jij acute verontwaardiging als je dit leest.

Zeg het gewoon: een christen zou niet met een vliegtuig op vakantie moeten gaan

In enkele decennia is het idee ontstaan dat iedereen ‘recht’ heeft op jaarlijkse vliegvakanties. En nog steeds groeit het aantal vluchten. Tijd voor concrete leefregels wat dit betreft, beargumenteert Mark de Jager.

Afbeelding

De oorzaak van veel ellende is dat brute macht over gerechtigheid heerst en velen daarover zwijgen

'In 1964 werd ik met een spandoek voor Paleis Soestdijk gearresteerd', schrijft Aad Kamsteeg. Zestig jaar later vraagt hij opnieuw aandacht voor de Molukkers.

Let goed op als er een beroep wordt gedaan op wetenschappelijk onderzoek

Het pleit voor minister Piet Adema dat hij het stempel 'veilig' op glyfosaat wantrouwde. Een beroep op wetenschappelijk onderzoek zegt helaas lang niet alles, stelt Reina Wiskerke.

Annemarie van Heijningen-Steenbergen is schrijver en spreker.

Refomeisjes zijn niet per se bang omdat ze weten van de 'schrik des Heeren'

Ik groeide op 'wetende de schrik des Heeren', maar was banger voor een krokodil onder mijn bed dan voor de hel, schrijft Annemarie van Heijningen over haar jeugd in de gereformeerde gemeente.