Boëtius, de stoutste van de kwakkelende klas die Feyenoord heet

Er lijkt bij Feyenoord geen toekomst meer te zijn voor de snelste en wellicht meest getalenteerde buitenspeler in de selectie, Jean-Paul Boëtius. Afgelopen zondag in het met 2-0 verloren treffen met De Graafschap kreeg de 24-jarige zelfopgeleide Boëtius in een minuut tijd twee gele kaarten, de laatste voor een provocerend applaus richting arbiter Van Boekel.

Coach ­Giovanni van Bronckhorst gaf hem daarvoor een reprimande, een geldboete en schrapte hem ook uit zijn wedstrijdselectie voor het thuisduel met AS Trencin van donderdagavond in de derde voorronde van de Europa League, waarin Feyenoord een 4-0-achterstand moet wegwerken. ‘Het wordt heel moeilijk voor Jean-Paul’, sprak Van Bronckhorst woensdagavond over Boëtius’ toekomst bij Feyenoord.

Boëtius, in de voorbereiding al eens geschorst omdat hij weigerde deel te nemen aan een uitlooptraining, vermoedde waarschijnlijk dergelijke stofwolken al toen hij zondagmiddag in de deurpost van de interviewruimte van De Vijverberg wachtte op een interview met FOX Sports. Hij schudde zijn hoofd, mijmerde wat in zichzelf. Ter plekke verschrompelde hij tot een kleuter die zelf niets meer snapte van de zojuist begane zonde.

Woorden overstegen daden

Boëtius vond zijn gedrag ‘heel dom’, zei hij later tegen FOX. ‘Je doet het uit emotie, uit woede, uit teleurstelling. Daarmee benadeel ik mijn teamgenoten en de stafleden.’

Woorden overstegen daden. ­Boëtius staat ermee symbool voor heel Feyenoord, dat wil opkrabbelen na een matig seizoen, maar dat doet met glijmiddel op de handen in plaats van magnesium.

Vooral vanuit de eigen achterban klinkt chagrijn over het gebrek aan progressie. De gewonnen landstitel van ruim een jaar geleden had het startschot moeten zijn voor een opmars in de vaart der topclubs, maar Feyenoord strandde vorig seizoen op zeventien punten van opvolger PSV. Wel werden er nog eens drie trofeeën in de lucht geheven (twee Johan Cruijffschalen en de KNVB-beker), maar het aanzien daarvan is beperkt.

Kritiek

De kritiek: een sloot aan ervaring vertrok, serieuze versterkingen bleven uit. Feyenoord mist de financiële slagkracht van Ajax en het internationale netwerk van PSV. Het gokt erop dat eigen en aangetrokken talenten doorgroeien aan de hand van de teruggehaalde middenvelder Clasie (op huurbasis) en 35-jarige aanvaller Van Persie.

Dat wil nog niet vlotten. Aan de ­werkethiek ligt het niet, roepen aanvoerder Van Persie en Van Bronckhorst al dagen in koor. Van Persie blijft ook de kwalitatief hoogstaande trainingen prijzen. Zo bezien is het niet gek dat er een stevig signaal op disciplinair vlak is afgegeven.

Dat Boëtius als stoutste van de klas zou worden nagewezen, hadden weinigen verwacht. Hij kende een sensationeel debuut in 2012, werd bijna geselecteerd voor het WK 2014, maar had daarna moeite om stabiel te presteren. Hij vluchtte voor de ‘vele vragende ogen’ in geboorte- en woonstad Rotterdam naar FC Basel, leerde er wonend op een berg met alleen zijn kritische vriendin in de buurt ‘levenslessen’ en keerde na twee jaar gelouterd terug.

Andere inzichten

De vrolijke inborst was gebleven. ‘Wat is het hier stil, zeg. Jullie zijn toch journalisten? Het lijkt wel een begrafenis’, zei hij breeduit lachend op de maandagmorgen dat hij een nieuw contract ondertekende bij de club die hij er bij vertrek nog van betichtte dat het zelfgekweekte spelers onderwaardeerde. Gesprekken met een Engelse mental coach en de Argentijnse oud-international Walter Samuel hadden hem tot andere inzichten gebracht. Resoluut: ‘Ik heb mijn avontuurtje gehad, Feyenoord is gegroeid en ikzelf ook. Ik zat vast, nu niet meer.’

Dat bleek vorig seizoen per saldo te weinig. Alleen aan het begin en het eind toonde hij met regelmaat de voortvarende passeeracties, vlammende schoten en sublieme aannames waarmee hij zichzelf zes jaar geleden katapulteerde als toptalent. In het boek Geloof in succes noemde het afgezwaaide boegbeeld Dirk Kuijt het terughalen van Boëtius ‘een stap achteruit’.

Boëtius wilde Kuijts ongelijk bewijzen, zei hij bij de start van de voorbereiding. Maar al vlot kwam de eerste onheilstijding.

Gevaarlijkste man

Tegen De Graafschap leek Boëtius tot het gewraakte moment tien minuten voor tijd nota bene net goed in de wedstrijd te komen. Van Persie: ‘Hij was in die fase onze gevaarlijkste man.’

Voor de televisie keek oud-ploeggenoot Ruben Schaken met verbazing toe. ‘Ik heb drieënhalf jaar met hem gespeeld, maar nooit dit gedrag bij hem gezien. Er moet een reden voor zijn. Misschien iets in de privésfeer, misschien is-ie ergens over gefrustreerd.’

Hij omschrijft Boëtius als een lieve, nette, gelovige, ijverige jongen uit een goed nest. ‘Hij was juist geduldig en begripvol als hij een keer op de bank zat. Bleef hartstikke nuchter en vrolijk. Ik heb me doodgelachen om die gozer.’

Terug naar de basis

Schaken had Boëtius recentelijk nog voorspeld dat het zíjn seizoen zou worden. ‘Hij moet gewoon heel snel een grote jongen worden, ook mentaal. Ik geef hem nog niet op.’

Dat doet nestor Van Persie overigens ook niet. De aanvoerder kent de situatie waarin Boëtius zich begeeft. ‘Ik heb in mijn carrière ook momenten meegemaakt waarvan ik later dacht: niet slim. Hij moet terug naar de basis. Vertrouwen terugwinnen. Ik blijf hem helpen, hij kan altijd bij mij terecht.’