Dijkhoff maakte bij College Tour een uitgebluste indruk, zelfs zijn gilet oogde vermoeid

'Het zijn allemaal mensen, met dezelfde gedoetjes als iedereen.' Dat zei Klaas Dijkhoff, toen hij zondagavond een zaal vol studenten adviseerde nooit op te kijken tegen anderen. De aflevering van College Tour, het programma dat vaak tijdens de opnames alvast begint met het oprichten van een standbeeld voor zijn gasten (een enkele uitzondering - Daan Roosegaarde! - daargelaten), viel in de week waarin een zoveelste partijgenoot via het zijtoneel was afgegaan. En zo ging het gesprek met de Bredase giletjesfluisteraar niet over zijn bekroonde kledingstylo, zijn gebbetjes of de kampioenskansen van PSV, maar over waar het toch heen moet met de VVD.

Dijkhoff is de maestro van het understatement. Dat talent maakt van hem een graag geziene gast op tv en (dus) een van de populairste politici van het land. Zijn opgang vertoont gelijkenissen met die van Bart de Wever, de Belgische Vlaams-nationalist die evenals Dijkhoff een seizoen lang excelleerde in De Slimste Mens. De Wevers beschuitdroge oneliners waren tien jaar geleden al even moeilijk te weerstaan als die van Dijkhoff nu. Zo komisch kwam De Wever destijds uit de hoek dat hij, onder dekking van nationale lachstuipen, een van België's machtigste politici werd.

Dijkhoff leek op koers te liggen voor een vergelijkbaar traject. Gisteren echter verstomde het gelach, even. Dijkhoff maakte bij College Tour een uitgebluste indruk, zelfs zijn gilet oogde vermoeid. De scherpzinnigheden waren er nog wel, maar wat Dijkhoff nu wilde, wat hem nu werkelijk aan het hart ging en wat het probleem was met zijn partijgenoten; die vragen bleven onbeantwoord door het gesprek zoemen.

'Ik wil wat ik denk dat goed is voor Nederland dichterbij brengen.'

Wat dat dan was, dat goeie, bleef vaag.

Later op de VVD-avond zat de premier ('Mark', voor interviewer Rick Nieman) in WNL op Zondag. Een vol uur. Een uur van 'goed hier te zijn', 'waanzinnig', 'fantastisch', 'kanjer' (Zijlstra) en 'heerlijk' (alle olympische medaillewinnaars). Het ging over de plateauzolen van Sarkozy, over Angela Merkel met een reddingsvest en over welk Indonesisch restaurant in Den Haag nou het beste is. Nieman - die scherper was dan vorig jaar tijdens zijn Wilders-debacle, maar die met al zijn ge-Mark en getutoyeer elke in potentie kritische opmerking kapotjovialiseerde - zette wat voorzichtige tackles in (sleepwet, Groningse gasboringen), maar de onverdroten doorbabbelende premier ontweek ze zonder zichtbare inspanning. Op die momenten krijg ik altijd heimwee naar Sven Kockelmann en zijn als live-interviewprogramma vermomde freefightshow Oog in Oog.

Nieman vroeg Rutte ook of Dijkhoff al klaar was om het van hem over te nemen. Rutte antwoordde: 'Klaas is echt... ik denk dat veel mensen dat herkennen... heel trots dat hij daar zit.' En even keerden de gedachten terug naar de beoogde opvolger, en aan hoe mat die naast Twan Huys had gezeten. Een echt mens, met dezelfde gedoetjes als iedereen.