Direct naar artikelinhoud
Ursula von der Leyen deed haar voorganger vergeten in 5 minuten
StandpuntCathy Galle

Ursula von der Leyen deed haar voorganger vergeten in 5 minuten

Cathy Galle is journalist.

Vijf minuten. Zo lang duurde het vooraleer de Duitse Ursula von der Leyen dinsdag tijdens haar speech voor het Europese parlement haar voorganger Jean-Claude Juncker kon doen vergeten. Want laat ons wel wezen: een groot redenaar ging aan hem niet verloren. De Luxemburger hield het meestal bij mompelen en vertelde graag flauwe moppen. En aaide al eens een collega over de bol. Op heel wat momenten rees ook de vraag: was hij nu dronken of had hij rugpijn, zoals zijn fractie bleef volhouden?

We waren zo gewoon geraakt aan het triestig schouwspel dat Juncker soms ten berde bracht – zoals die keer dat hij verklaarde dat de bijen ‘even belangrijk’ zijn als de Amerikaanse president Trump – dat we vergeten waren dat een speech geven voor het Europees Parlement ook met enige panache en kwiekheid kan. 

Er stond dinsdagnamiddag wel degelijk een vrouw met een visie te speechen. Ze wil het klimaat bovenaan het prioriteitenlijstje zetten en beloofde binnen honderd dagen na de start van haar Commissie met een wet te komen die Europa klimaatneutraal moet maken tegen 2050. De helft van de Commissie moet uit vrouwen bestaan. Elke lidstaat moet minstens één vrouw voordragen als kandidaat-Commissaris. Als dat niet gebeurt, dan wil ze vrouwen de zwaarste portefeuilles geven. 

Grijze muis

Het was voor sommigen toch even slikken. Dat Von der Leyen dan mogelijks toch niet de grijze muis en tweederangsfiguur is waarvoor ze versleten werd, begon door te dringen. Vooral de eurokritische partijen verslikten zich in hun middagkoffie. Johan Van Overtveldt (N-VA) tweette meteen na de speech dat hij die ‘teleurstellend’ vond. “Haar pleidooi voor een Europese superstaat (sociaal, fiscaal, ecologisch) die ook nog eens het asielbeleid gaat dicteren, dat is níét het Europa dat wij willen.”

In Europa is het bijzonder moeilijk om niet door de mangel gehaald te worden. Als Von der Leyen een kleurloze muis genoemd wordt, dan laten parlementsleden ter linkerzijde zich ontvallen dat grijze muizen wel het laatste zijn wat we nodig hebben. Wel mensen met een duidelijke visie over waar de Europese Unie naartoe moet. En als diezelfde grijze muis in haar eerste echte speech dan enige ballen blijkt te tonen én een duidelijke visie tentoonspreidt, staat dan weer de rechterzijde met kritiek klaar.

Het zal nooit voor iedereen goed zijn, ook al predikte Von der Leyen – die zich later op de avond ook daadwerkelijk verkozen zag tot Commissievoorzitter – vooral de eenheid binnen de Unie. Feit is wel dat ze een goeie eerste beurt maakte. En dat ze tot nu toe, naar ons weten toch, nog niemand een aai over de bol heeft gegeven.