Raoul Hedebouw breedlachend over date met Jean-Marie Dedecker: "Deux grandes gueules!"
PVDA'er Raoul Hedebouw kan de grijns op zijn gezicht niet verbergen als hij zijn Blind Date voor De Zevende Dag, onafhankelijk lijstduwer voor N-VA Jean-Marie Dedecker, ontmoet. Dedecker, eveneens met grijns, richt zich meteen tot de camera's: "ik wist het!" De twee hebben er duidelijk zin in, maar het gesprek wordt al snel even vijandig als hun ontmoeting vriendelijk was.
Dedecker en Hedebouw hadden zich wel geamuseerd samen in het parlement, zeggen ze. Ze voerden ook allebei een zelfde strijd van David tegen Goliath. De PVDA raakte pas in 2014 voor het eerst verkozen in het federaal parlement, Lijst Dedecker dook in 2014 onder de kiesdrempel en verdween zo uit de kamer. Ze respecteren elkaar, maar dat respect moet al snel plaats ruimen voor een eerste splijtzwam: de NMBS.
"Als ik zeg dat ik voor de auto ben dan is dat omdat het de enige manier is om deftig op je werk te geraken. Het openbaar vervoer is gericht op inactieven terwijl het net de actieven zijn die ervoor opdraaien", zegt Dedecker. Volgens hem wordt de NMBS overgesubsidieerd en moet het vooral efficiënter.
Tickets die duurder worden tijdens piekuren? We moeten de prijzen net laag houden wanneer het nodig is
"Jij bent over geld bezig", reageert Hedebouw, "een openbare dienst verdient volgens mij een andere logica: wij zetten geld samen om onszelf een dienst te geven waar iedereen toegang tot heeft. Tickets die duurder worden tijdens piekuren? We moeten de prijzen net laag houden wanneer het nodig is." Privatisering is volgens Hedebouw het einde van een goede dienstverlening op het spoor, volgens Dedecker is het de enige redding.
Het spoor, dat gaat ook over de vele spoorwegarbeiders die 's nachts werken. "Daar zijn systemen voor, de nachtpremie, dat is allemaal geregeld en als je kiest voor die job dan hoort dat erbij", vindt Dedecker. Hedebouw reageert verontwaardigd: "de mensen hebben geen keuze, Jean-Marie. Sommige mensen moeten 's nachts werken om een loon van 1.400 euro binnen te halen, dat is ook Vlaanderen."
Ik kom op voor die mensen, maar als we jouw systeem volgen zuigen we die mensen leeg
"Ik ben absoluut voor de werkende mens, mijne vriend", bijt Dedecker zijn date terug, "wij waren zelf met zeven thuis, vandaag zouden ze zeggen dat het gezin Dedecker in kansarmoede leefde. Wij hebben dat woord nooit gehoord." "Maar waarom kom je dan niet op voor die mensen, Jean-Marie?" vraagt Hedebouw. "Ik kom op voor die mensen, maar als we jouw systeem volgen zuigen we die mensen leeg."
Het gebekvecht over wie nu precies "de werkende mens" vertegenwoordigt komt geregeld terug tijdens hun gesprek. "Wij leven in twee werelden, Jean-Marie, in mijn wereld werken mensen met passie, maar ze gaan kapot aan de druk. Kijk maar naar alle burn-outs", zegt Hedebouw. Dedecker denkt er het zijne van: "vroeger had men pijn in de rug, nu hebben ze burn-out. Ik zie genoeg valse burn-outs, ik pleit voor gezond verstand en voor werkende mensen die hun best doen."
Komaan, langdurig zieken zijn echt geen luiaards
Hedebouw veegt de uitspraken van Dedecker van tafel: "In plaats van zo'n uitspraken te doen gaan wij luisteren naar de mensen. Zij zeggen dat ze kapotgewerkt zijn door de groeiende flexibiliteit, omdat ze meer en meer overuren moeten draaien enzovoort." Dedecker blijft bij zijn punt: "Ik ben dat geweeklaag hier in ons land zo moe als gebrande pap."
"Sorry, Jean-Marie, maar ik ben er voor het werkvolk", reageert Hedebouw. Dedecker gaat niet akkoord: "jullie verdedigen eerder de luiheid dan het werken." Het gesprek is intussen ontaard in een heen en weer slingeren van verontwaardiging. Hedebouw weet niet meer wat hij hoort: "komaan, die langdurig zieken zijn echt geen luiaards."
Dedecker: "De koning vertelde mij dat hij maar één keer spijt had van een adellijke titel"
Hoewel Dedecker en Hedebouw zowel in hun gesprek als in de politiek meestal lijnrecht tegenover elkaar staan, is er heel af en toe ruimte voor eensgezindheid. Over steekpenningen voor politici bijvoorbeeld, dat moet maar eens gedaan zijn, vinden ze. Op wie ze die afgunst richten, verschilt dan wel weer.
Hedebouw hekelt vooral de "subsidies van multinationals voor de Europese liberale fractie van Guy Verhofstadt". Dedecker wijst naar de socialisten. Het zijn zij die volgens Dedecker, zeker in franstalig België, samenspannen met industriëlen. En die beschuldiging staaft hij met koninklijke bronnen...
(lees verder onder het fragment waarin Dedecker over zijn gesprek met de koning getuigt)
De socialisten hebben de koning opgedrongen Frère een adellijke titel te geven
Volgens Dedecker zou koning Albert II namelijk maar één keer spijt hebben gehad voor het verlenen van een adellijke titel, die voor staalbaron Albert Frère. Dat zou de koning zelf aan toenmalig voorzitter van Lijst Dedecker hebben verteld tijdens een audiëntie. "De socialisten hebben de koning opgedrongen Frère een adellijke titel te geven", zegt hij.
Het is een publiek geheim dat koning Boudewijn een adellijke titel voor Frère altijd heeft tegengehouden. Koning Albert besliste daar anders over en in 1994, een jaar na het overlijden van Boudewijn, werd Frère alsnog baron. Volgens Dedecker was dat buiten de wil van de koning om en vooral op aansturen van de Franstalige socialisten en toenmalig minister van Buitenlandse Zaken Willy Claes (SP, later SP.A).
Het is niet de eerste keer dat Dedecker over dat gesprek met de koning getuigt. In een tweet van vorig jaar verwees hij naar diezelfde uitspraak naar aanleiding van de aanstelling van Cedric Frère bij de Nationale Bank Van België (zie boven). De uitspraak dient vandaag om de PS met de vinger te wijzen, terwijl een jaar geleden diezelfde uitspraak vooral moest dienen als sneer naar de N-VA, de partij waarvoor Dedecker momenteel lijstduwer is.
Bekijk hier de volledige Blind Date met Raoul Hedebouw en Jean-Marie Dedecker:
Met dank aan de Koninklijke Musea voor Kunst & Geschiedenis.