‘Niemand bij Rangers had dit tien jaar geleden durven dromen’

Een paar uur nadat Feyenoord in 2017 onverwacht bij Excelsior had verloren en de zo intens begeerde landstitel nog niet had gewonnen, belde trainer Giovanni van Bronckhorst alle spelers op. Eén voor één, als oppepper. Spelers en staf waren al die teleurgestelde supporters tegengekomen bij de Kuip, waar de aanhang op schermen had gekeken naar de deceptie.

‘De boodschap van mijn telefoontje was dat er een tweede kans kwam, die je lang niet altijd krijgt in de sport. Er was nog één wedstrijd om het recht te zetten.’ De week erna versloeg Feyenoord in de extatische Kuip Heracles, voor de eerste landstitel sinds 1999.

Van Bronckhorst, met zijn jongensachtige uitstraling ondanks 47 jaar, vertelt rustig en enthousiast aan de telefoon, vervuld van trots over de prestaties van Rangers FC, op het vasteland abusievelijk Glasgow Rangers genoemd. Failliet gegaan als grootmacht, in 2012 opnieuw begonnen in de derde divisie en nu, tien jaar later, finalist in Europa. ‘Na tien jaar zijn we geland in de finale van de Europa League, na al die stappen na het faillissement. Niemand bij de club had dit tien jaar geleden ook maar durven dromen.’

Ongekend succesvol

In de slagschaduw (voor Nederland) van de finale om de Conference League, Feyenoord - AS Roma van een week later, is daar eerst die andere Feyenoorder in de finale van het tweede van sinds dit seizoen weer drie Europese toernooien: Van Bronckhorst, voormalig topspeler en trainer bij Feyenoord, met de titel in 2017, twee nationale bekers en twee Johan Cruijff-schalen ongekend succesvol in de Kuip. Tegenstander is Eintracht Frankfurt, woensdag in Sevilla. Zaterdag in Hampden Park is de eindstrijd om de Scottish Cup tegen Hearts.

De opmerking dat het een geweldige sensatie is, Rangers in de finale, beantwoordt hij met: ‘Dat is een understatement.’ Alles tintelt bij de protestantse club van Glasgow. Twee volksverhuizingen zijn gaande naar Zuid-Spanje, vanuit Schotland en Duitsland, voor een verrassende eindstrijd. Rangers won in de tussenronde van Borussia Dortmund, dat derde was geëindigd in de Champions League-groep van Ajax, ‘door een mokerslag in de eerste wedstrijd, toen we na 50 minuten met 3-0 voorstonden in Duitsland’.  Frankfurt schakelde onder meer Barcelona uit.

In november kwam Van Bronckhorst binnen, als opvolger van de naar Aston Villa vertrokken Steven Gerrard. Vier punten uit vier duels in de groepsfase was de schamele oogst. Rangers moest winnen van Slavia Praag. Hij voelde zich meteen weer thuis bij de club waar hij voorheen speelde, waar de emotie van stadion Ibrox altijd borrelt en soms uitbarst, waar zoveel was veranderd door modernisering, en zoveel ook niet, zoals hij merkte toen onlangs materiaalman Jimmy Bell stierf.

Overlijden materiaalman

‘Ik kende Jimmy nog van mijn tijd als speler, eerst als chauffeur, later als materiaalman. Iedereen kende Jimmy. Hij leefde totaal voor de club. Hij bracht altijd snoepjes naar het hotel, voor wedstrijden. Iedereen was stil van zijn dood. We hebben op de dinsdag voor de halve finale tegen Leipzig niets gedaan en de voorbereiding een dag opgeschoven. Ja, op die avond kwamen veel emoties vrij, ook bij het publiek. Ik wist dat we alles zouden doen om te winnen, ook voor Jimmy.’

Ook clubs als Rode Ster Belgrado en Braga zijn uitgeschakeld. Het waren meeslepende duels, waarbij Van Bronckhorst de beslissing van de Uefa prijst om uitdoelpunten bij gelijke stand niet meer dubbel te tellen. Zo blijft het langer spannend. Met Frankfurt wacht dus de derde Duitse tegenstander.

Of hij een geheim heeft, deze rustige, sympathieke trainer, de vroegere aanvoerder van Oranje die in 2006 de Champions League won met Barcelona.  ‘Nee hoor’. Maak voetbal vooral niet te ingewikkeld. Het draait om passie, om de goede voorbereiding. ‘Heb vertrouwen. Het begint altijd met elf tegen elf. Wees positief. Ik probeer geloof over te brengen op spelers dat ze succesvol kunnen zijn, ook door ze een tactische leidraad mee te geven. Intensief bezig zijn met alles wat je kunt beïnvloeden.’

Hij kent het genot, de aanloop naar zo’n wedstrijd, het opbouwen van de spanning, de aandacht van de media, de hoop en de verwachting. Eén wedstrijd, waarnaar de wereld kijkt. Maar verder is het gewoon een wedstrijd. Zo wenst hij het ook te benaderen. ‘Via tactische en mentale voorbereiding, misschien nog door een motiverend filmpje te laten zien. De spanning zit hem er vooral in dat je wilt presteren, of je nu trainer bent of speler.’

Bij een zege behoort hij tot een vrij exclusief rijtje Nederlandse trainers met een Europa Cup. Hij kan er aardig wat opnoemen: ‘Michels, Cruijff, Van Gaal, Rijkaard, Van Marwijk, Happel. Oh nee, dat was geen Nederlander, maar hij won de eerste beker voor Nederland, met Feyenoord.’ Rangers en Feyenoord, de clubs zitten voor eeuwig in zijn hart.