‘Naar dit moment afgeteld sinds de cafés gesloten werden’: Gentenaars trekken massaal naar terras voor eerste pintje

“Van De Morgen? Jij mag op café voor je werk? Kun je niet op kosten van De Morgen een tournée générale geven?” Met een Gents accent dat nog sappiger is dan de pinten die voor hun neus staan, vragen Freya (29) en Annelien (31) ons om onze portefeuille, of toch de portefeuille van De Morgen, open te trekken, een aanbod dat we met enig ongemak afslaan. Het kan de pret niet drukken, op het terras van het Gentse café Damberd. “Wij zijn ongelooflijk gelukkig”, benadrukt Freya bij het consumeren van een glazen boterham.

Het is iets na drieën, en op de Gentse Korenmarkt komt de zon er stilaan door. De twee vriendinnen zitten al ruim vijf uur aan hun tafeltje, centraal op het terras, en ze zijn zinnens om hier nog een kleine zeven uur te blijven, tot het verplichte sluitingsuur. “Wij zitten hier van 10 uur ‘s ochtends tot 10 uur ‘s avonds”, zegt Freya. “We hadden bijna onze tenten meegebracht.” Waarop Annelien een tandenborstel bovenhaalt: kwestie van de biersmaak op tijd en stond te kunnen wegpoetsen, vermoeden we, om dan met een fris gebit en even frisse moed opnieuw te beginnen.

Ze zijn niet de enigen met die ingesteldheid. Op de Korenmarkt en in de straten errond is het over de koppen lopen. Aan de winkels staan lange wachtrijen, op de terrassen – of het nu om een koffiezaak, een gehaktballenrestaurant of een bruine kroeg gaat – lijkt elke plaats ingenomen. Een kleine maand geleden kondigde Gents burgemeester Mathias De Clercq (Open Vld) aan dat de Gentse Feesten deze zomer niet zouden doorgaan, maar als we op 8 mei naar de massa in het centrum kijken, krijgen we de indruk dat de heropening van de terrassen voor een even groot feestgevoel zorgt. Het is een tafereel dat in deze pandemische tijden toch eerder zeldzaam was geworden.

“Misschien volgt er nu wel een kleine opstoot”, erkent de 34-jarige Dieter, die Freya en Annelien na twee uur is komen vervoegen. “Maar het is goed dat er weer een beetje vrijheid is, dat de mensen weer kunnen ademhalen.” Voor zijn neus wordt een halve liter neergezet, “want ik heb een paar uur in te halen.” Het is ook voor hem de eerste keer in ruim zes maanden dat de tap van het Damberd weer wordt geopend. “Daarvoor kwam ik hier elke dag.”

Terrasmode

Eenzelfde gevoel van opluchting vult het terras van café De Walrus, aan de Coupure. Buiten het centrum is het opvallend rustiger, maar dat maakt de vreugde er niet minder groot. Het terras wordt er versierd door muurschilderingen van strandtaferelen die beter weer in herinnering brengen; de parasols dragen de naam van een zonnig pastismerk, maar dienen in deze miezerende regen vooral als paraplu. De terrasmode bestaat vandaag uit winterjassen en mondmaskers die, eenmaal aan tafel gezeten, onder de kin worden gedragen.

Het idee dat alleen de jeugd profiteert van de heropening, wordt hier ontkracht: één van de tafeltjes wordt ingenomen door een ouder koppel uit de buurt, dat al naar De Walrus kwam “van toen het café nog Napoleon heette”. Een ander tafeltje wordt ingenomen door Jaron (23), Isja (21), Charlotte (24) en Margo (25), die naar dit moment hebben afgeteld “sinds de cafés gesloten werden”. Joran: “Ik voel me als een kind dat weer naar een pretpark mag.”

Het weer is niet ideaal, maar desalniettemin heeft Margo haar zonnebril mee. Met een regenbroek als bagage heeft Jaron zich beter voorbereid, maar het triestige weer kan de pret niet drukken. Jaron: “Gewoon zo’n goed getapte pint doet al deugd.” Isja: “Een pint drinken in het park is toch minder gezellig.” Charlotte: “Zelfs gewoon aan een tafeltje kunnen zitten is al fijn.” Margo: “Dit geeft mij zo’n gelukkig gevoel, om te merken dat iedereen weer van de terrassen geniet en ook de horeca steunt.”

Break-even

Voor eigenaar Arne (25) was deze 8 mei immers ook een dag om naartoe te leven. In volle lockdown nam hij samen met zijn collega Batiste De Walrus over. “We hopen dat de komende dagen het weer een beetje meevalt, want met de afstandsregels kun je niet echt veel tafels onder één paraplu krijgen”, zegt hij. Waar cafés als het centraal gelegen Vijf voor Twaalf hun tafels van elkaar scheiden met de veelbesproken plexiglazen schermen, heeft De Walrus daar niet voor gekozen. “Gelukkig maar”, zegt Arne na de bocht van de regering gisteren. “We hebben dat wel overwogen, maar het leek ons het veiligst om de tafels gewoon ver genoeg uit elkaar te plaatsen. Als klanten zich aan de regels houden, is hier heel weinig risico.”

De tafeltjes binnen staan overigens nog op elkaar gestapeld: voor een café met deze omvang maakt enkel het terras maar een beperkt aandeel van de omzet pre-corona goed. “We zullen geen zestig procent van onze normale omzet draaien, maar we krijgen nog steun. Hopelijk draaien we zo break-even. Maar het is leuk om te zien dat onze klanten door weer en wind naar hier komen.”

Dat geldt ook voor de klanten van het Damberd. “Ik ben metselaar, ik werk elke dag in de regen”, zegt Steven (28), wiens glazige ogen verraden dat hij al om 10 uur ‘s ochtends zijn pink voor het eerst opstak. Samen met z’n vrienden heeft hij een drankspel bedacht waar schaken en het kaartspel circle of death gecombineerd worden: halve liters bier zijn de inzet. “Vanochtend waren er nog geen files aan het terras”, herinnert hij zich. “Ik had het eigenlijk drukker verwacht. Maar vanavond zal er nog wel meer volk komen.”

Hij is maar één van de cafégangers die we aanspreken die aangeeft morgen terug te willen komen – kwestie van zes maanden schade in te halen. Hopelijk valt de kater mee.