Direct naar artikelinhoud
Column

Veel mensen die plotseling rijk worden, worden krenteriger dan ooit. Maar niet Dylan Groenewegen

Veel mensen die plotseling rijk worden, worden krenteriger dan ooit. Maar niet Dylan Groenewegen

Onderbelicht detail in de berichtgeving over Dylan Groenewegen deze Tour de France: de camper die hij voor zijn vader Gerrie huurde.

Het was op vrijdagochtend 28 juni, om 11.54 uur, dat Dylans vriendin Nine de volgende tweet de wereld instuurde: ‘De droom van Gerrit was om met een camper de hele #TDF te volgen, zodat hij zijn zoon iedere dag kan zien in de mooiste ritten koers van het jaar. Vandaag liet @GroenewegenD die wens uit komen.’

Bijgevoegd is een foto van Gerrie in de camper. Waarschijnlijk heeft hij hem net gekregen, je ziet hem zoeken. Waar zit het knopje voor de ruitenwissers? Hoe krijg ik verdorie al die radiozenders voorgeprogrammeerd? En ik heb nu per ongeluk toch niet het grote licht aangezet, jongens?

Twitter bericht wordt geladen...

Jammer dat we nooit zullen weten hoe dat is gegaan die dag. Zijn ze samen op pad geweest om een camper uit te zoeken? Een proefritje gemaakt misschien, met hondje Binkie op de achterbank. Of heeft Dylan zijn vader verrast? ‘Loop even mee naar de garage, pa. Ik heb nog wat voor je. Tadááá! Verrassing!’

Twee jaar terug nam Dylan zijn vriendin Nine mee naar de duurste winkelstraat van Parijs, op de Champs-Elysées, waar hij een dag eerder zijn eerste Tourzege had behaald. Ze stopten voor de Louis Vuittonshop. Niet veel later liep Nine met een exclusieve handtas de winkel uit.

Dit jaar was Gerrie aan de beurt. Natuurlijk, Dylan had ook met een dure sportauto op de proppen kunnen komen. Zo eentje waarmee zijn vader in de Tour elke avond de blits zou maken in dure hotels. Maar het werd een huis op wielen, waarin Gerrie zijn eigen oploskoffie kon bereiden en ’s avonds in een opklapbed kan stappen. Perfect voor de koers. Dit is wat pa wilde.

Jarenlang reed Gerrie met zijn zoon door de polders rond Amsterdam. Hij op de brommer, 70 kilometer per uur, en Dylan er dan overheen om zijn snelheid te verbeteren. Weer of geen weer. En toen Dylan niet meer naar school wilde, gaf zijn Gerrie hem de kans om bij hem in de fietsenzaak te komen werken, om het vak in de vingers te krijgen voor het geval hij geen profwielrenner zou worden. Nu kon Dylan eindelijk iets terugdoen.

Veel mensen die plotseling rijk worden, worden juist krenteriger dan ooit. Ze willen meer, meer, meer. Dylan Groenewegen niet. Hij snapt dat geld pas echt iets waard is als je in staat bent om te delen en iets terug kan doen voor de mensen om je heen. Lief, schreef Dylans vriendin Nine bij het bericht over de camper voor Gerrie. En zo is het. Dylan Groenewegen is een lieve jongen.