Verzameling compleet: Djokovic wint als eerste alle negen Masters
Nog geen half jaar geleden wekte Novak Djokovic als een karikatuur van zichzelf slechts medelijden op, zondag werd hij in Cincinnati gekroond als de eerste tennisser die alle negen Masters 1000-toernooien heeft gewonnen. In de finale (6-4, 6-4) tegen een onthutsend zwakke Roger Federer brak Djokovic bij zijn twaalfde poging in Mason, Ohio eindelijk de ban. Niemand regeerde in zijn sport zo nadrukkelijk op alle ondergronden als de 31-jarige Serviër.
De negen Masters 1000, de hoogste categorie toernooien na de grand slams, vormen een jaarlijkse helletocht in het proftennis. Het zijn in feite mini-grandslamtoernooien die een veelkleurig palet vormen op de kalender. De Masters in Indian Wells en Miami worden op hardcourt gespeeld, Monte Carlo, Madrid en Rome op gravel. Het hardcourtseizoen wordt vervolgd met de Masters in Canada (afwisselend Montreal en Toronto) en Cincinnati.
In oktober wordt een Masters op hardcourt gespeeld in Shanghai, de afsluitende ‘1000’ met een cheque van ruim 1 miljoen euro voor de winnaar vindt plaats in Parijs Bercy. De wind in Indian Wells, de hitte in Miami, de wisselende omstandigheden op de Europese graveltoernooien, de snelle banen in Canada en Amerika, Chinees hardcourt en een Frans theater; die extreme hordeloop deed ook de iconen van het tennis struikelen. Tot Djokovic de code kraakte.
Sinds de invoering van de Masters 1000 in 1990 wist niemand de verzameling compleet te krijgen. De in 2006 gestopte Andre Agassi bleef op zeven titels steken, Federer mist de graveltoernooien in Monte Carlo en Rome. Nadal heeft nooit kunnen winnen in Miami en Stade Bercy in Parijs. Andy Murray, het vierde lid van de ‘Big Four’ heeft Indian Wells en Monte Carlo nog op zijn verlanglijst staan.
Djokovic stond al in 2013 op acht van de negen Masters 1000-titels, nadat hij Nadal in zijn huiskamer in Monte Carlo had verslagen. Cincinnati dreigde een obsessie te worden, het snelle hardcourt in Ohio was het ideale decor voor Federer die tot zondag al zijn zeven finales had gewonnen. Djokovic verloor juist vijf finales, driemaal (2009, ’12 en ’15) van Federer. ‘Dank je Roger, dat je mij ook een keer hebt laten winnen’, grapte Djokovic zondagavond.
Stramme Federer
Hij hoefde er niet veel voor te doen, op een vanwege de aanhoudende regen chaotisch verlopen toernooi. Federer moest vrijdag twee partijen op een dag spelen en oogde in de finale stijf en stram. De 37-jarige maakte 39 onnodige fouten en faalde vooral met zijn returns. ‘Het was vreselijk’, erkende Federer. ‘Ik heb geen idee wat er met me aan de hand was.’
Djokovic had in Cincinnati evenmin oogstrelend tennis gespeeld. Vloekend en tierend worstelde hij zich langs de servicekanonnen Raonic en Cilic. In de finale hield hij Federer met harde groundstrokes ver van het net.
De ‘Carrière Gouden Masters’ – Djokovic won ook nog eens vijf keer de afsluitende ATP World Tour Finals – is een bijzondere reeks, die hem zelfs onderscheidt van Nadal en Federer, de huidige nummers 1 en 2 van de wereld. ‘Je hebt geschiedenis geschreven’, zei Federer tijdens de huldiging in Cincinnati tegen Djokovic. ‘Deze reeks bewijst dat je een grootse carrière beleeft, je mag trots zijn.’
Alleen al tussen 2014 en 2016 won Djokovic – met een serie van 56 gewonnen partijen en twee nederlagen – maar liefst negen van de elf finales in Masters 1000-toernooien. Cincinnati was alweer zijn 31ste Masters 1000-titel, Federer blijft op 27 staan.
Op elke baansoort
De kracht van Djokovic is dat hij zijn spel op elke baansoort kan demonstreren. Hij kan glijden op gravel en door de zware spin van Nadal heen slaan, op het gras van Wimbledon sloopte hij Federer in twee finales en nu dus ook op het snelle hardcourt in Cincinnati. Ook in de finale demonstreerde hij zijn handelsmerk, achteloos kan Djokovic met één bal veranderen van de defensiespecialist in de sluipmoordenaar.
Djokovic is zijn voornaamste rivalen de baas. Tegen Federer staat het na zondag 24-22, na zijn schitterende vijfsetter tegen Nadal op Wimbledon is het 27-25 voor Djokovic. Murray komt er meestal niet aan te pas tegen zijn jeugdvriend: 25-11. Geen betere atleet dan Djokovic, al is zijn wederopstanding dit jaar opmerkelijk.
Hij ontbrak bij de laatste twee edities in Cincinnati vanwege blessures aan de linkerpols en de rechterelleboog, die laatste kwetsuur heeft hem bijna een jaar gekost. Hij was te vroeg begonnen op de Australian Open en verloor zes van zijn eerste negen partijen dit seizoen. Zelden was Djokovic zo ontdaan als in juni op Roland Garros, na een pijnlijke nederlaag tegen de Italiaan Cecchinato.
Onwerkelijk
Op gras hervond Djokovic zichzelf, met een monumentale voorstelling op Wimbledon tegen Nadal als hoogtepunt. Hij veroverde zijn vierde grandslamtitel en geldt nu met Nadal als de belangrijkste titelkandidaat op de US Open. Een half jaar geleden leek zijn lijdensweg oneindig. Djokovic viel zelfs uit de top-30, nu zou hij Nadal nog van de eerste plaats kunnen verdrijven.
‘Dit jaar is een rollercoaster geweest’, vertelde Djokovic. ‘De revalidatie na de operatie aan mijn elleboogblessure duurde langer dan verwacht. En nu heb ik alle Masterstoernooien gewonnen. Het voelt bijna onwerkelijk.’
Het is zeker een onwerkelijke gedachte dat Djokovic die sublieme triomftocht beleefde in een tijdperk waarin hij met grootheden als Federer, Nadal en Murray heeft moeten duelleren. Het geeft de Gouden Masters van Djokovic nog meer allure.