Selah Sue openhartig in Facebookpost: "Antidepressiva opnieuw opbouwen is enige optie, het redt mijn leven"
Zangeres Selah Sue (33) heeft in een lange en eerlijke Facebookpost laten weten dat ze na een onderbreking opnieuw antidepressiva neemt. Begin dit jaar bracht ze het nummer "Pills" uit, over het feit dat ze na 14 jaar was gestopt met die medicatie. Tot een kleine maand geleden, geeft de zangeres nu toe. "Heropbouwen was de enige optie, de duisternis begint weer op te klaren", schrijft Selah Sue.
Selah Sue werd op haar 17e ontdekt door singer-songwriter - en stadsgenoot in Leuven - Milow. Al van in die periode kampt ze met depressie en mentale problemen. Als artieste is ze daar altijd bijzonder eerlijk en open over geweest, zowel in haar muziek als in interviews.
De zangeres is ook al jaren meter van Te Gek?!, de organisatie die het taboe rond geestelijke gezondheidszorg wil doorbreken. En die filosofie wil ze zelf zo veel mogelijk uitdragen. Daarom laat Selah Sue in een uitgebreide Facebookpost - zowel in het Nederlands als in het Engels - weten dat ze na een tijd zonder antidepressiva de medicatie opnieuw aan het opbouwen is.
Pijnlijkste post ooit, dit. Maar ik voel dat ik dit moet delen
"Ik ga door een hel", zo begint haar relaas. Selah Sue omschrijft hoe ze na een periode zonder antidepressiva voelde "hoe de duisternis steeds meer kwam binnengeslopen". Op twee foto's op Facebook toont de zangeres het contrast tussen de ups and downs die ze ervaart: met één beeld van hoe ze zich voelt op een goed moment, en een tweede "in de staat van zijn die steeds meer de overhand kreeg de laatste maanden."
"Pure hersenchemie, zegt m’n psychiater. Helaas weinig aan te doen bij een select aantal mensen. Heropbouwen met AD was de enige optie. En opnieuw, zoals 14 jaar geleden, voel ik dat het mijn leven redt", schrijft Selah Sue.
De integrale Facebookpost:
Ik ga door een hel.
Een speelbal van helse gemoedsschommelingen.
Links is hoe ik me voel op een goed moment. Rechts is de staat van zijn die steeds meer de overhand kreeg deze laatste maanden.
Pijnlijkste post ooit, dit. Maar voel dat ik het moet delen. Na de release van ‘PILLS’ kreeg ik 1000den reacties van mensen die zich herkenden in mijn verhaal over antidepressiva.
Ik had me in de media heel hoopvol uitgedrukt dat ik deze keer – vierde poging in 14 jaar – wel succesvol zou kunnen stoppen. Moest het niet lukken zou ik het laten weten.
Ik voel dat ik iedereen die ik toen hoop gegeven had verschuldigd ben het verhaal af te maken. Of te vervolgen.
De eerste maanden zonder AD waren prachtig. Alsof er een stolp van me afkwam. Alles kwam tien keer zo hard binnen en ik genoot van ongeziene creatieve en emotionele hoogtes.
Het psychedelische pad, sport en meditatie stonden dat gevoel kracht bij waardoor ik dacht sterker te staan dan ooit.
Na een maand of zes kwam de duisternis weer binnengeslopen, totaal onaangekondigd en zonder duidelijke aanleiding. Ik werd wakker met onverklaarbare angst en ik werd op een aantal weken tijd van hemel naar hel gekatapulteerd.
Ik kon het initieel nog ‘dragen’ door alle opgedane positieve ervaringen met psychedelica, mindfulness en dagelijks te gaan joggen. Maar het werd al snel te groot. Te overheersend. Ondraaglijk.
Pure hersenchemie zegt m’n psychiater. Helaas weinig aan te doen bij een select aantal mensen. Heropbouwen met AD was de enige optie. En opnieuw, zoals 14 jaar geleden, voel ik dat het mijn leven redt.
Dag 25 nu. De allesoverheersende duisternis begint stilaan terug op te klaren maar de pijn is er nog wel. Een hels tussenstadium maar ik weet uit ervaring dat het betert. Volhouden.
Ik kijk er nu naar uit om me terug gewoon ‘ok’ te voelen. Genieten van de kleine dingen. Evenwicht. Ik ben hoopvol want ik heb 14 jaar een gelukkig mooi leven gehad onder medicatie. Ik stel me de vraag in ‘PILLS’ maar ik weet het antwoord nu wel voor mezelf:
Liever een stabiel, tikje afgevlakt gevoelsleven met pills, dan een leven met explosieve ups & wanhopige downs zonder pills.
Ik kon mijn rol als artieste en moeder de laatste maanden relatief ‘voldoende’ blijven invullen door de steun van mijn ongelooflijke partner en heel m’n entourage op tour. Jullie zijn goud.
Verder wil ik als meter van Te Gek!? blijven herhalen: Breek het taboe over psychisch lijden, de meeste van ons zullen er toch eens door moeten vroeg of laat. Wees dan omringd, praat erover. Zoek actief connectie en hulp. Er is altijd hoop.
Aan iedereen die door een moeilijke tijd gaat; Ik denk aan u. Ik voel u. Ik hou van u. Het wordt beter, hou hoop.
Over haar relatie met antidepressiva en alle bijwerkingen van die medicatie heeft Selah Sue begin dit jaar het nummer "Pills" uitgebracht. In de videoclip toonde de zangeres hoe ze worstelde met de positieve en negatieve effecten van de medicatie die ze gedurende 14 jaar onafgebroken nam, voor ze een poging deed om ermee te stoppen.
"Het heeft mij de laatste 14 jaar een heel mooi, stabiel leven gegeven. Maar nu voel ik weer: this is life (dit is (het) leven). Maar het is altijd een heel grote afweging, het is de vierde keer dat ik het probeer. Ik heb nu voor het eerst het gevoel dat het mij zou kunnen lukken, omdat ik ouder ben en naar alternatieven heb gezocht", zo vertelde ze toen in een interviewronde naar aanleiding van het nummer.
BEKIJK - de videoclip van "Pills":
Intussen neemt Selah Sue sinds een kleine maand weer medicatie. "Liever een stabiel, tikje afgevlakt gevoelsleven met pills, dan een leven met explosieve ups & wanhopige downs zonder pills", schrijft ze.
Als meter van de organisatie Te Gek?! benadrukt ze ook het belang van haar eigen openheid over mentale gezondheid. "Aan iedereen die door een moeilijke tijd gaat; Ik denk aan u. Ik voel u. Ik hou van u. Het wordt beter, hou hoop", besluit ze.
BEKIJK - Onze ploeg van "Het journaal" was er in maart 2022 bij, wanneer Selah Sue haar nieuwe muziek ging voorstellen in zaal l'Olympia in Parijs:
