Zo stak Dua Lipa dancefestival Tomorrowland in haar broekzak

“Het is te gemakkelijk om de stap te zetten van slechte EDM naar matige popmuziek”, sneerde iemand voor het optreden van Dua Lipa begon, en hij maakte rechtsomkeer. Richting Fatboy Slim wellicht. Of Ben Klock en Marcel Dettmann. Die meerwaardezoekers op Tomorrowland ook altijd. 

Het dancefestival wil niet langer uitsluitend het opvangtehuis voor platenruiters zijn, en trekt nu ook steeds meer de kaart van artiesten die méér doen dan het sporadisch beroeren van knoppen.

Vorig jaar was de liveshow van Oscar & The Wolf een geslaagde test. Vrijdag bevestigden de passages van Lil Kleine, Coely en – in mindere mate – Lil Pump dat de People of Tomorrow ook artiesten (willen) omarmen die ze misschien niet meteen met Tomorrowland associëren. Maar hét bewijs dat ’s lands grootste tuinfeest klaar is om de stap naar popmuziek (en hiphop) te zetten, kwam zaterdag via Albanië uit Groot-Brittannië en heette Dua Lipa.

Eerlijk is eerlijk: we dachten dat Dua Lipa niet meer dan twee man en een schuimbekkende paardenkop naar de indrukwekkende Organ of Harmony zou lokken. Zou iemand haar tussen die schier eindeloze line-up van dj's überhaupt hebben zien staan? Poco pech, dus. 

Oké, ergens is dat niet verwonderlijk: Dua Lipa rijft de hits aan elkaar. Maar toch: lokale helden als Dimitri Mike & Vegas Like een hak zetten - Dua Lipa stond gisteren tegenover de koningen van Tomorrowland, die om de hoek een set speelden op de Main Stage - is niet per se de makkelijkste opdracht ter wereld.

Kerstshow

Dua Lipa zag er op papier uit als de vreemde eend in de bijt, maar hanteerde dezelfde strategie als de gemiddelde dj op Tomorrowland: makkelijk verteerbare pop door de speakers knallen. Het grote verschil met pakweg Da Tweekaz, Yellow Claw en Axwell zat ‘m in de oorsprong van haar materiaal: de Britse popnimf maakte een dik uur indruk met eigen werk.

Ook de moeite: de show. Tomorrowland trakteert zijn bezoeker doorgaans op nogal stijve knoppendraaiers, maar met Dua Lipa kreeg het een echte spring-in-’t-veld op het podium. “Dit is regelrechte rock-‘n-roll”, zweerde een Russische dertiger nadat de Heilige Drievuldigheid ‘Be the One’, ‘Genesis’ en ‘One Kiss’ duizenden harten had geplunderd, en we begrijpen waar die oprechte verwondering vandaan kwam. Voor de vaste klanten was het ongetwijfeld verschieten dat er geluid kwam uit een gitaar, drumstel en een (aangesloten) synthesizer.

Dua Lipa beklom ook een uur lang de toonladder met het gemak waarmee Eddy Merckx in 1970 de Mont Ventoux opreed. Faut le faire.

Tussentitel

Met achtereenvolgend ‘Scared to Be Lonely’, ‘Hotter Than Hell’, ‘IDGAF’ en ‘New Rules’ trapte Dua Lipa zonder blozen de ene hit na de andere in de kruising, en dat was te merken aan de extase die de sfeer op en rond De Schorre bepaalde.

Waar Dua Lipa op Rock Werchter 2017 nog een matige indruk naliet in een festivaltent, oogde de toekomst van de Britse hier in openlucht - op een fantastisch podium en geruggesteund door een paar ton vuurwerk - wél rooskleurig. En ze bracht meteen het bewijs dat popmuziek wel degelijk zijn plek heeft op een dancefestival als Tomorrowland.

Wie de tienduizenden mensen aan de Organ of Harmony zag samentroepen en vervolgens ook zag blijven staan, wéét dat de People of Tomorrow naar meer snakken dan inwisselbare dj-sets. Of zoals we vorig jaar al schreven, na het optreden van Oscar And the Wolf: we hopen dat Tomorrowland het experiment blijft opzoeken. Met vallen én opstaan.