Commentaar: creativiteit nodig op de woningmarkt
Het regelmatige dreunen van heipalen die de grond in worden gestampt en hoog oprijzende bouwkranen laten zien dat de bouwsector bloeit. Woningbouw is een probaat middel om iets te doen aan de vele problemen in deze sector. De koopmarkt is oververhit, starters vinden moeilijk een woning die bij hun inkomen past. Op de sociale huurmarkt groeien de wachtlijsten en er is een groot gebrek aan middenhuurwoningen. De Tweede Kamer sprak deze week met verantwoordelijk minister Kajsa Ollongren (Binnenlandse Zaken) over al deze perikelen. De bewindsvrouw lanceerde een ambitieus plan; tien jaar lang 75.000 woningen bouwen. Maar met plannen presenteren, ben je er niet. Tot en met augustus dit jaar bleef de teller steken op 40.623 woningen. De kans is groot dat de doelstelling van 75.000 in 2018 niet wordt gehaald.
Zolang de voorraad nieuwe woningen niet op peil is, blijft het schaarsteprobleem bestaan. Gemeenten en woningcorporaties moeten hun best doen daar slim mee om te gaan. Het vorige kabinet schrapte de ‘voorrangsplicht’ voor gemeenten. Statushouders, die in Nederland mogen blijven en die zo snel mogelijk moeten integreren, blijven daardoor noodgedwongen langer in het azc. Er wachten 6200 statushouders op een woning, liet het Centraal orgaan Opvang Asielzoekers (COA) weten. Er is best wat voor te zeggen voor het schrappen van de voorrangspositie, omdat die leidde tot scheve gezichten bij woningzoekenden die al jaren op een wachtlijst staan.
Maar ook zonder voorrangsplicht blijft de ‘huisvestingsplicht’ van gemeenten gelden. Die plicht noopt tot creatieve tussenoplossingen. De Kamer stemt volgende week over een motie van VVD-Kamerlid Daniël Koerhuis. Hij roept gemeenten op om samen met het COA tijdelijke woonoplossingen te zoeken: voor statushouders en andere ‘spoedzoekers’, arbeidsmigranten en (internationale) studenten. Gelet op de krapte op de woningmarkt lijkt een dergelijk voorstel nuttig, zelfs onontkoombaar. Er zijn ongebruikte kantoorgebouwen en half leegstaande verzorgingshuizen die omgebouwd kunnen worden tot wooneenheden.
Zo is er in Delft het project ‘Abtswoude bloeit!’ waar een verzorgingshuis, een organisatie voor kwetsbare mensen en een stichting voor huisvesting van studenten de handen ineen hebben geslagen om snel extra woningen te creëren voor ouderen, studenten en kwetsbare mensen. Zo’n initiatief verdient navolging; ook omdat het mes hier aan twee kanten snijdt. Mensen krijgen hun begeerde woonplek én er ontstaat een nieuwe ontmoetingsplek in de woonwijk, wat de buurt ten goede komt.
de mening van het Nederlands Dagblad