“Hoge verwachtingen bij nieuwe atletiekgeneratie, maar begeleiding moet top zijn"

Op de Memorial zelf was het niveau van onze Belgen niet om over naar huis te schrijven, maar na de Olympische Spelen van Tokio – met goud en brons – mogen we toch spreken van een grand cru-jaar voor onze atletiek. “Het is alleszins een van onze beste zomers geweest, zeker in de breedte", vindt Berings.

"Je mag niet vergeten dat atletiek een mondiale sport is die overal op heel hoog niveau beoefend wordt. In de meerkamp zullen we in de komende drie jaar met twee Belgen gaan zitten die altijd zullen meestrijden voor de medailles. En ook de beloften acteren op hoog niveau. Daar hebben de Belgen ook vijf medailles binnengesleept op het WK. Qua mentaliteit hebben we

aanstormende atleten die echt voor het hoogste willen gaan.”

“Hoe komt dat?”, vraagt Hans Vandeweghe zich af. “Want er is weinig veranderd binnen de federatie.”

 “Omdat het een generatie is die van jongs af aan wint en winnende voorbeelden uit eigen land voorgeschoteld krijgt. Ze steken elkaar aan en dat hadden we vroeger niet, de spoeling was dunner. Maar ik hoop dat onder andere Rutger Smith (topsportcoördinator Vlaamse Atletiekliga, red.) daar beter mee gaat werken. Hij wil naar een meer centrale werking waarbij internationale coaches worden samengebracht.”

“En dan mogen we inderdaad ambitieus zijn voor Parijs 2024. Maar dan moeten we met die jonge atleten écht heel goed werken. Ik denk aan Elliott Crestan, weliswaar een hele beloftevolle 800m-loper, maar daar moeten ze echt nog twee of drie stappen mee kunnen zetten. En dat dat niet lukt, ligt ook aan de werking.”

Kijken we naar de nabijere toekomst, dan komen we het EK (in München) en het WK (in Oregon) tegen in de zomer van 2022. Moeten de Belgen op allebei mikken of gaat de focus op het EK om te scoren? “Het hangt af van de discipline, maar in de atletiek lijkt het me geen probleem dat je twee kampioenschappen in één zomer hebt. Ook aan de Spelen gaat er meestal een EK vooraf. Ik zie het eerder als twee kansen om te presteren.”

“Al zijn er natuurlijk uitzonderingen. Dan denk ik aan de jongeren die misschien nog wat te licht zijn voor zo’n wereldkampioenschap of aan de langeafstandslopers die natuurlijk wel moeten kiezen omdat ze met hoogtestages heel gericht pieken.”

Is het voor iemand als Noor Vidts ook interessanter om vooral op het EK te mikken? “Ze heeft de beide in het verleden al gekoppeld, maar de meerkamp is sowieso vrij Europees, dus voor zal het vooral zaak zijn om uit te vogelen wanneer ze net in de piekvorm raakt.”

“Mag ik de olympische analist een ambetante vraag stellen?”, valt Vandeweghe in. “Als het olympische meerkamptoernooi een beneliga wordt, is dat dan een probleem?”

“Niet noodzakelijk”, vindt Berings. "Dat lijkt wat op de veldrittaferelen, maar in de meerkamp is dat eerder toevallig. Het is niet zo dat enkel de lage landen of enkel Europa nog geïnteresseerd is in de meerkamp, al is het altijd wel meer Europees geweest. Maar het is niet zo dat Thiam en Vidts nu zomaar met zekerheid kunnen uitkijken naar een vaste topplaats.”

Wie de Belgische atletiektoekomst de juiste richting in moet sturen, daar wordt komende vrijdag over gestemd. In onze podcast komt ex-judoka en kandidaat-voorzitter Heidi Rakels aan bod. “Ik was als een van de eerste in de media op de hoogte van haar kandidatuur”, zegt Vandeweghe. "En ik belde je meteen op", zegt hij tegen presentator David Naert.

"Dat was even verfrissend. Ik was perschef binnen het BOIC toen ze brons won en ik interviewde haar onlangs nog eens, en ik was overdonderd van wie Heidi Rakels is geworden. We hebben nu iemand die competent is, een Vlaamse – dat gebeurt niet vaak – en het is een vrouw. Dat is in eerste instantie niet het belangrijkste, maar het is wel een zeer mooi bijkomend element. Er is eigenlijk geen enkele reden om niet voor Heidi Rakels te kiezen, maar de mannen die zullen kiezen (de nationale sportbonden, red.) zullen heel veel goeie redenen uitvinden.”

“In die nationale sportbonden speelt Vlaanderen geen grote rol, terwijl het overgrote deel van de sterke Belgische prestaties door Vlamingen geleverd wordt. Wat dat betreft is het momenteel een Vlaams verhaal, dus eigenlijk hebben wij wel eens recht op een Vlaamse voorzitter – de eerste na Jacques Rogge in 1992.”

“Als atlete heb ik die zaken altijd nauw gevolgd”, haakt Berings in. “En wat mij opvalt is dat ze heel daadkrachtig is en met concrete plannen naar voren komt. Het is een businessvrouw: “alles wat telt is vandaag en morgen”, en dat is ook van toepassing op de topsport, want een carrière duurt grofweg vier of vijf jaar. Parijs zal er snel zijn en we hebben mensen nodig die heel concreet zaken willen veranderen en verbeteren.”

“De topsportwereld is dynamisch en we moeten altijd vooruit. Ze spreekt over projecten uitbouwen en dat is van belang. De toppers worden al goed begeleid, maar zij die daar net onder zitten moeten we meekrijgen – de Noor Vidts’en.”