"Ik kreeg 10 minuten en toen verdween gebouw waar ik werkte en leefde": journalist getuigt over aanval mediagebouw
"Je krijgt tien minuten." Met die boodschap werd journalist Fares Akram van het Amerikaanse persbureau AP gisterenmiddag wakker. Hij werkte en leefde in het mediagebouw dat aangevallen werd door het Israëlische leger. Een dag later getuigt hij over wat hij meemaakte. "Ik keek nog één keer om naar de plek die jarenlang mijn tweede thuis was en besefte dat ik het nooit meer zou terugzien."
Zaterdagmiddag, 13.55 uur. Journalist Fares Akram ligt te slapen, wanneer hij plots wakker schiet door het geschreeuw van zijn collega's. De afgelopen dagen is het voor hem dagelijkse routine: slapen tot de middag, om dan een hele nacht wakker te blijven om verslag uit te brengen voor het Amerikaanse persbureau AP.
"Ik haastte me naar beneden en zag mijn collega's helmen en beschermende vesten aantrekken. Ze riepen dat er geëvacueerd moest worden", schrijft de journalist in een getuigenis die hij via zijn persagentschap verspreidt. Pas later zou hij vernemen dat het Israëlische leger had laten weten dat het het gebouw zou aanvallen. ""Je krijgt 10 minuten", kreeg ik haastig te horen."
Ik koos een handvol zaken uit: een bord met een afbeelding van mijn familie, een koffiemok die ik heb gekregen van mijn dochter en een certificaat van mijn vijf jaar bij AP.
De journalist moet snel beslissen wat hij wil meenemen. "Mijn laptop en wat andere elektronica sowieso. Maar wat nog meer? Ik keek naar de plek waar ik al jaren werkte, boordevol herinneringen van vrienden, familie en collega's. Ik koos een handvol zaken uit: een bord met een afbeelding van mijn familie, een koffiemok die ik heb gekregen van mijn dochter en een certificaat van mijn vijf jaar bij AP."
"Ik keek nog één keer om naar de plek die jarenlang mijn tweede thuis was en besefte dat ik het nooit meer zou terugzien. Ik zette mijn helm op, ik vertrok en rende de elf trappen af naar beneden, meteen de parkeergarage in. Ik gooide mijn spullen achterin mijn auto en reed weg."
Een eindje verder parkeerde hij zijn wagen, stapte uit en keek naar het gebouw waar hij jarenlang werkte. "Ik vond mijn collega's in de buurt. Samen wachtten we op wat er zou komen."
Bekijk hieronder beelden van de aanval, lees voort onder de video:
In de buurt stond de eigenaar van het gebouw te bellen met de Israëlische militair die hem had verteld het gebouw te evacueren. De eigenaar smeekte om wat meer tijd, maar die kreeg hij niet. "Je hebt tien minuten, je kunt maar beter opschieten", was het antwoord.
In mijn zak had ik nog een sleutel van een kamer die niet meer bestond.
"Ik bad dat het niet zou gebeuren", schrijft de journalist nog. Maar het gebeurde wél. Het gebouw werd aangevallen. "Het gebouw waar sommigen in woonden en anderen werkten verdween in een stofwolk. In mijn zak had ik nog een sleutel van een kamer die niet meer bestond. Ik dacht aan de honderden aandenkens die nu versplinterd werden, inclusief de 20 jaar oude cassetterecorder die ik gebruikte in het begin van mijn carrière."
"Het was een van de meest gruwelijke scènes die ik ooit heb gezien. Maar hoewel ik diep bedroefd was, was ik ook dankbaar: voor zover ik wist, waren er geen mensen gewond geraakt. Ik keek nog even naar de plek die zoveel heeft betekend voor mij. Toen gebeurden er al nieuwe zaken waarover we moesten berichten."
Het gebouw was tien verdiepingen hoog. Naast persagentschap AP zaten er ook de kantoren van nieuwszender Al Jazeera. Er woonden ook mensen op andere verdiepingen. Volgens een woordvoerder van het Israëlische leger was de aanval nodig omdat er materiaal van de militaire inlichtingendiensten van Hamas in het gebouw zou zitten.
De Vereniging van de Buitenlandse Pers (FPA), een organisatie van journalisten in Israël en de Palestijnse gebieden, noemt de actie "zeer zorgwekkend". "Wij namen er akte van dat Israël geen enkel bewijs heeft voorgelegd om zijn claim te staven dat Hamas het gebouw gebruikte."