‘Plantaardig eten hoeft niet moeilijk te zijn’: ‘gehaktbal-koning’ steunt VeggieChallenge

Wat is de VeggieChallenge?

“Het is de uitdaging om dertig dagen lang meer plantaardig te eten. Iedereen die meedoet, maakt voor zichzelf uit of ze de flexitarische, vegetarische of veganistische toer opgaan. Het is een brede campagne die wat mij betreft in het verlengde staat van een fantastisch initiatief dat ondertussen al even meegaat: Donderdag Veggiedag. Het lijkt een beetje op Tournée Minérale, maar die vergelijking gaat niet altijd even goed op, want het gaat over meer dan de impact op je eigen lichaam. Er is ook aandacht voor het effect van je voedingskeuzes op kweekdieren en de natuur in het algemeen. 

“De VeggieChallenge kan de sceptici overtuigen dat plantaardig eten helemaal niet zo moeilijk hoeft te zijn. Zonder daarom drastisch of belerend te zijn. Ik zeg bewust ‘plantaardig’ in plaats van ‘vegetarisch’, omdat het niet zo’n misleidende, moderne connotatie heeft. Al dat vlees is echt iets van na de wereldoorlogen. Nu de slinger iets te ver is doorgeslagen, moeten we in feite een stap terugzetten. Het eetpatroon waar we met z’n allen naar moeten streven, is eigenlijk dat van mijn grootmoeder op haar boerderij in Leisels (lacht). Al zijn er nu ook wel nieuwigheden, natuurlijk: mijn grootmoeder zal de vleesvervangers die nu in de supermarktrekken liggen nooit gegeten hebben.”

Waarom draagt u dit initiatief zo’n warm hart toe?

“Omdat ik mij er bewust van ben dat onze eetpatronen moeten veranderen om klimaatverandering tegen te gaan. Ik wil mensen vooral inspireren om met kleine stapjes het verschil te maken voor de planeet die me nauw aan het hart ligt. De schuld wordt vaak bij de vleessector gelegd terwijl wij het ook zelf in de hand hebben. De kleine consument kan een kettingreactie veroorzaken. Hoewel ik op zich wel geloof in grote omwentelingen en ideologieën, kunnen geleidelijke aanpassingen soms enorm veel betekenen. Ik werk al zo’n 15 jaar samen met Eva vzw en heb samen met hen al een aantal acties op poten gezet. Ik draag met veel plezier mijn steentje bij.”

Als slagerszoon en ‘meester van de gehaktbal’ bent u misschien niet het meest vanzelfsprekende boegbeeld. 

“Nee, dat klopt. Maar je mag iemand nooit afrekenen op zijn afkomst hè (lacht). En slagerszoon of niet: intussen eet ik al een lange tijd slechts twee of drie keer per week vlees. Mijn taak als kok is vooral om te bewijzen dat je én plantaardig én lekker kan koken. Door mensen te inspireren met leuke recepten wil ik het hardnekkige cliché ontkrachten dat vegetarisch eten een of andere ‘linzentroep’ is. In de slagerij hoorde ik mijn pa vroeger weleens zeggen ‘zeg, een vegetarisch schnitzel, dat gaat toch niet?’, maar ik denk dat er tegenwoordig geen enkele slagerij meer bestaat zonder vegetarisch aanbod. Dat is er al lang niet meer om een alternatief te bieden voor die ene vegetariër in het dorp. Het gaat alleszins de goeie kant op, ook al zijn we er nog niet.”