‘Stoffig’ Drenthe Europees model voor sport

Drenthe de ‘Europese gemeenschap’ van sport? ‘Dat zag ik eerlijk gezegd ook niet aankomen’, bekent Bertjan Marree. Hij is voorzitter van AssenRuns. Jaarlijks verzorgt deze stichting zes loopevenementen en een scholencompetitie in de Drentse hoofdstad. ‘Drenthe staat misschien te boek als een wat stoffige provincie waar zestigers komen voor de fietsvierdaagse. Maar ons ambitieniveau is hoog en deze titel geeft een prachtige stimulans.’

Ook financieel, hoopt Marree. Want ondanks een subsidie van 12.500 euro van de gemeente blijft het schrapen. ‘Terwijl je maar één of twee kinderen uit de GGZ hoeft te redden door ze lekker te laten rennen, en dat geld is terugverdiend.’ Dus is Marree vrijdag naar het TT-circuit gekomen, ook om een beetje te netwerken. ‘Ik heb al gezien dat de wethouder hier ook rondloopt.’

Gedeelde titel

De schemer valt over het asfalt waar het laatste weekend van juni motoren tot 1.200 cc hun rubber slijten. Een iconische locatie waar Drenthe het jaar als ‘European Community of Sport’ aftrapt. Nu is de eretitel wel iets minder exclusief dan het klinkt. Drenthe moet hem in 2019 delen met een Noord-Tsjechisch mountainbikeparcours, een Italiaans wellnesscentrum en de Italiaanse sportwinkelketen Sportland.

Titelverstrekker ACES, gevestigd in Brussel, reikt bovendien ook predicaten uit voor de European Capital of Sport (meer dan 500 duizend inwoners), de European City of Sport (25 tot 500 duizend inwoners), European Town of Sport (minder dan 25 duizend inwoners), het European Island of Sport, de European Resort of Sport, de European Sport and Healthy Company en de European City/Town of the Year.

Wildgroei

Ja, er is een wildgroei aan Europese eretitels, weet ook programmamanager Hans Derks die namens Drenthe Beweegt de kar trekt. ‘Allemaal instanties die precies weten hoe het werkt in Brussel.’ Echt spannend was de strijd ook niet. Nadat een stagiaire alle gegevens voor het bidbook verzamelde en alle gemeenten bereid waren mee te doen, wist Derks dat de kans ‘100 procent’ was dat Drenthe het predicaat zou binnenhalen.

Maar het maakt de programmamanager niet minder trots als burgemeester Roger de Groot van gemeente De Wolden het logo van het sportieve jubeljaar onthult: een selfiespot. ‘Er gebeurt zoveel op sportief gebied. Deze titel is een eerbetoon aan alle vrijwilligers die dat mogelijk maken, een mooie strik om al die activiteiten’, zegt Derks. Sport wordt bovendien een steeds belangrijker onderdeel van beleid, zegt hij. Om mensen gezonder te maken en mee te laten doen in de maatschappij.

Men moet ook niet denken dat het duur betaalde waardering is. Alle twaalf Drentse gemeenten moeten 900 euro bijpassen, de provincie kreeg groepskorting. Daar bovenop komt een bedrag van 10 duizend euro voor de ‘beeldrechten’. Al met al is de begroting 20 duizend euro. ‘Een schijntje’, vindt Derksen, voor een provincie die jaarlijks een miljoen uittrekt voor sport.

‘Internationale erkenning’ belooft de Europese moederorganisatie, en ‘grote zichtbaarheid’. Maar daar is het Drenthe niet zozeer om te doen. ‘Het moet geen bestuurdersfeestje worden’, zegt burgemeester De Groot, voordat hij op het podium voor de paddock overstemd wordt door een technische installatie die plotseling aanslaat.

Vrijwilligers

Ook topsport wordt niet het paradepaardje. Natuurlijk, de TT van Assen is een motorsportevenement van internationale allure – zelfs de Formule 1 lonkt naar het circuit, en met FC Emmen heeft Drenthe dit jaar bovendien voor het eerst een voetbalclub op het hoogste niveau. En dan is er nog die andere nieuwe trots: de recent opengestelde VAM-berg, een met fietspaden beklede vuilnisbelt bij Wijster.

Maar tegelijkertijd steggelen Assen en Hoogeveen al jaren over wie de enige overdekt ijsbaan van de provincie moet krijgen. En het gedroomde WK Wielrennen in 2020? Dat ging op het laatste moment aan Drenthe voorbij. Oud-schaatser Renate Groenewold, die er haar missie van maakte, wordt er op het TT-circuit liever niet aan herinnerd.

Nee, het gaat Drenthe om al die lijnenkalkers, verkeersregelaars en penningmeesters – de vrijwilligers die er buiten het licht van de schijnwerpers wekelijks voor zorgen dat duizenden kinderen en volwassenen kunnen ontspannen door inspanning. Daarom vertelt psychiater Cecil Prins-Aardema bij het circuit over de betekenis die fietsen kan hebben voor gezinnen met psychische problemen. En spreekt olympisch handbiker Laura de Vaan de ambitie uit zich tijdens het WK Paracycling in september in Emmen te plaatsen voor de Paralympische Spelen, een jaar later in Tokio.

Uithoudingsvermogen kan ook Jantienus Warners niet worden ontzegd. In Gieten werd 44 keer een veldrit georganiseerd, en 44 keer was de inmiddels 67-jarige secretaris erbij. Waar in Noord-Brabant – de bakermat van de cyclocross in Nederland – evenementen verdwijnen, groeit de Drentse Super Prestige-race nog steeds.

Vooral dankzij het leger van tweehonderd vrijwilligers, benadrukt Warners. Allemaal mensen uit de buurt. De jongste is 16, de oudste 83. ‘Het is een sociaal gebeuren. Wij doen dit voor de wielersport, maar met name voor ons dorp.’

Van een begroting van 2500 gulden (‘inclusief prijzengeld’) groeide het evenement door naar een budget van 170 duizend euro. In België hebben organisatoren een ton meer nodig, omdat ze vrijwilligers 25 euro per dagdeel moeten betalen, zegt Warners. ‘Bij ons krijgen ze een lunchpakket en een glaasje bier.’

Verbetering: in dit artikel werd gesteld dat op het TT-circuit van Assen motoren tot 500 cc rijden. Dat moet 1.200 cc zijn