21 maart 2018 om 03:00
Column
-
Luister naar

Column: Vaderschapsverlof

Het lijkt er dan nu toch echt op dat de vaders in Nederland meer dan vijf dagen betaald verlof krijgen na de geboorte van hun kind. Ik vind vijf dagen volstaan voor het vaderschapsverlof, ervan uitgaand dat alles goed gaat met moeder en kind. Maar het is nog niet genoeg. Minister Koolmees van Sociale Zaken en Werkgelegenheid kondigde onlangs aan dat een uitbreiding van zes weken tegen 70 procent doorbetaling in de planning ligt. En ook dat schijnt voor veel mensen te weinig te zijn.

Een veelgehoord voordeel van de uitbreiding van het vaderschapsverlof is dat er dan meer gelijkheid zou komen tussen man en vrouw op de arbeidsmarkt. In deze krant stond op 6 maart 2018 een opinieartikel over het partnerverlof met de strekking: Hoe kun je pal staan voor de emancipatie van de vrouw en tegelijkertijd alle verantwoordelijkheid voor de zorg van het pasgeboren kind bij de vrouw leggen en zo haar positie op de arbeidsmarkt bemoeilijken?

Ik vind dat een merkwaardige constatering. Je bent er toch zelf bij als vader? Mijn man is altijd na een aantal dagen weer gaan werken, maar ik heb geen moment het idee gehad dat alle zorg bij mij werd neergelegd. Als de vader vijf dagen vrij krijgt bij de geboorte van zijn kind en er ook nog eens kraamzorg aanwezig is, betekent dat niet dat de moeder alleen de zorg draagt. Bovendien is er naast werktijden nog voldoende tijd en kan de partner ook vakantie opnemen.

Het gelijkheidsargument kan ik ook niet plaatsen: de situatie van de vader is nu eenmaal niet gelijk aan die van de moeder. De tien weken na de bevalling zijn mede bedoeld voor het herstel van de moeder en dat is bij de vader niet aan de orde. Daarnaast wordt voorbijgegaan aan het feit dat het verlof van de vrouw niet korter wordt door uitbreiding van het verlof voor de vader. De vrouw gaat met het partnerverlof dus niet veel eerder weer aan het werk.

Zes weken 70 procent extra lijkt mij dan ook meer dan genoeg. Als dat er niet doorkomt, zou er wat mij betreft meer voor te zeggen zijn het al bestaande ouderschapsverlof weer deels betaald te maken. Een kind krijg je zelf en meestal weet je dat ver van tevoren. Door goede afspraken te maken, ook over de verdeling van taken na werktijd, zorg je voor een goed evenwicht. Wat mij betreft is de staat er niet voor nodig dit verder te gaan regelen.

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Annemarie van Heijningen-Steenbergen is schrijver en spreker.

Refomeisjes zijn niet per se bang omdat ze weten van de 'schrik des Heeren'

Ik groeide op 'wetende de schrik des Heeren', maar was banger voor een krokodil onder mijn bed dan voor de hel, schrijft Annemarie van Heijningen over haar jeugd in de gereformeerde gemeente.

Corjan Matsinger is jongerenwerker en religieus trendwatcher.

Een bezoek aan Taizé laat zien dat geloof lang niet altijd hoeft aan te sluiten bij je belevingswereld

Je hoeft je echt niet in duizend bochten te wringen zodat geloof altijd aansluit op de belevingswereld van jongeren. Vaak is het juist goed dat het in eerste instantie even vreemd is, merkte Corjan Matsinger in Taizé.

Hans Werkman

Hans Werkman googelde: 'verhuizen poëzie', want tijd om te schrijven had hij niet

‘Hoeken met huisgeheimen komen bloot’, schreef Gerrit Achterberg in zijn verhuisgedicht ‘Beumer & Co.’ Columnist Hans Werkman ervaart het momenteel tijdens zijn verhuizing aan zijn lijf en ziel.

Afbeelding

Kiezen kinderen hun eigen ouders? Waarom deze opvoedgedachte me rust en vertrouwen gaf

Het is maar goed dat de opvoeding niet eenrichtingsverkeer is, bedenkt columnist Gerard ter Horst zich. Zoals ouders energie in hun kinderen steken, zo is het ook andersom. Dat biedt hoop voor een duurzame relatie.

Henk den Uijl

De druk om een kant te kiezen was nog nooit zo groot en dat is niet zonder risico's

Veel bestuurders zijn groot geworden met het idee dat er door onderling gesprek vanzelf begrip voor de ander ontstaat. Dat is niet langer zo. Bestuurders moeten kleur bekennen, schrijft Henk den Uijl. Dat is niet zonder gevaar.

Lody van de Kamp is rabbijn

Joden, trotseer gevoelens van angst en onveiligheid - zoals de helden in de Tweede Wereldoorlog

Lody van de Kamp werd recent flink toegetakeld. Toch kiest de rabbijn ervoor zich niet te laten leiden door angst. Hij roept ook anderen, vanuit geloof, op tot meer veerkracht en weerstand.

Jan Willem Wits

Kerken die vasthouden aan de onwrikbare huwelijksbelofte, laten (pastorale) kansen en taken liggen

Nog maar ruim 1 procent van de Nederlandse katholieken trouwt in de kerk. Waar ligt dat aan, vraagt Jan-Willem Wits zich af. Kan het te maken hebben met de vraag: waar is de kerk wanneer je het huwelijk niet volhoudt?

Lambert Pasterkamp

Neem de tijd. Daar wordt duurzaam leven niet alleen makkelijker maar ook leuker van

Bij duurzame keuzes denken we vooral aan ruimte. Ruimte voor natuur, en voor zonnepanelen ... Maar steek eens tijd in duurzaamheid, stelt Lambert Pasterkamp. Daar wordt het echt leuker van.

De regulering van emoties rond adoptie is in de media totaal anders dan rond draagmoederschap

Allerlei gevoelens en overwegingen rondom een adoptie doen er totaal niet meer toe bij draagmoederschap. Terwijl er toch overeenkomsten zijn. Vreemd, vindt Reina Wiskerke, die naar een documentaire van Theroux keek .