Het EK-fandorp van Kopenhagen baadde gisterennamiddag in een gezapig sfeertje. Op de gezellige pier genieten meer inwoners in zwembroek en bikini van de Scandinavische zomer dan dat ze interesse hebben voor de interland Finland-Rusland. Slechts op één plek houdt iedere bezoeker halt: een houten muur van zo’n tien meter lang met daarop in graffiti de afbeelding van Christian Eriksen. Een vader pakt zijn tienerdochter stevig vast terwijl ze samen in stilte naar de muur staren. Vervolgens neemt hij een van de viltstiften en schrijft op een van de weinig overgebleven vrije plekjes een boodschap in het Deens: Hou je sterk! De match tegen de dood hebben we al met 1-0 gewonnen. “Ja, ik vind het belangrijk om Christian mijn steun te geven”, zegt Henrik Silz. “Natuurlijk zou ik hem dit liever persoonlijk zeggen, maar een voetballer als hij kom je in het dagelijks leven niet tegen. Dus schrijf ik het op deze muur. Het leven is belangrijker dan een voetbalmatch.”

Zoals Henrik Silz hebben hier de voorbije dagen duizenden voetbalpelgrims op elke vierkante centimeter een berichtje voor Eriksen achtergelaten. Een kwartier later is de wand volledig volgeklad en nemen de steunbetuigers noodgedwongen hun toevlucht tot een muur aan de overkant. “Dit is echt gekkenwerk”, blaast initiatiefnemer Ulrich Ammundsen. “Voor de match tegen Finland had een graffitikunstenaar de afbeelding van Eriksen en de Deense en Finse vlag al op de muur gespoten. Het was de bedoeling dat in de dagen nadien er nog andere Deense spelers naast zouden komen. Maar toen ik zondagochtend wakker werd, dacht ik bij mezelf: we moeten iets doen voor Christian. Toen is mijn vrouw snel een heleboel stiften gaan kopen en hebben we de mensen de mogelijkheid gegeven een boodschap op de muur te schrijven. Sindsdien is het hier een overrompeling. Vooral van Denen, maar ook van fans van over de hele wereld. Van de Filipijnen tot Canada, van België tot Finland: iedereen leeft mee.”

Kopenhagen had duidelijk nood aan een plek waar de inwoners de emoties van afgelopen zaterdag van zich af konden schrijven. “Eerlijk, het betekent meer dan ik op voorhand had gedacht”, geeft Kristoffer Hjul toe, een blonde twintiger in het rode shirt van Denemarken. “Hopelijk krijgt Eriksen mijn boodschap ooit te lezen. Toen ik hem zag neergaan, ben ik ettelijke uren in shock geweest. Eigenlijk ben ik dat nog altijd. En als ik erop terugkijk, is het een schande dat die wedstrijd nadien hervat is. Dat had nooit mogen gebeuren. Gelukkig heeft de chaos en tragedie er ook voor gezorgd dat de hele wereld zich verenigde in het bidden voor Christian. Dat was een bijzonder mooi moment.”

Iedereen in Kopenhagen is ervan overtuigd dat de wedstrijd tegen België vanavond in een héél aparte ambiance zal worden gespeeld. “Het volkslied, de bijzondere actie van spelers en fans in de tiende minuut van de match… de sfeer zal bijzonder emotioneel zijn”, is Ammundsen zeker. “Het wordt een héél moeilijke match tegen België, het beste team ter wereld. Maar dat Eriksen het overleefd heeft, is de grootste zege.”

Het is het gevoel dat leeft bij alle Denen die we spreken aan de Muur van de hoop. De Scandinaviërs hunkeren stiekem naar een goed resultaat tegen de Rode Duivels, maar zullen er vrede mee hebben als het vanavond fout loopt in het Parkenstadion. “We hebben geleerd dat voetbal belangrijk is, maar niet het belangrijkste ter wereld. Als er Deense spelers zijn die vinden dat ze niet kunnen spelen tegen België, respecteer ik dat volledig. Zelfs al worden we vanavond uitgeschakeld op het EK, dan zal het toch voelen alsof we gewonnen hebben.”

(Maarten Delvaux en Jürgen Geril in Kopenhagen)