Noel Gallagher’s High Flying Birds - ‘Who Built the Moon?’: zonneklaar wie de betere broer is 

Herinnert u zich nog hoe Noel Gallagher in de jaren negentig even bijkluste voor The Chemical Brothers? Toen speelde hij die legendarische cirkelzaag-en-alarmgitaar in ‘Setting Sun’, die door merg en been trok. Britse dj’s van de ochtendradio kregen zowat een rolberoerte, toen die single - duidelijk zonder voorbeluistering - voor het eerst uitgezonden werd. Nauwelijks een halve minuut later plukten ze het ding geschrokken uit de ether, met een kruiperige verontschuldiging aan de luisteraars die zich mogelijk in hun ontbijt hadden verslikt.

Zo verrassend hard of brutaal klinkt de derde soloplaat van Noel Gallagher niet. Maar onder de vleugels van de Ierse elektronica-wizard David Holmes komt de Wandelende Wenkbrauw toch wel opvallend vaak overdonderend uit de hoek.

Pittig en gepepperd

Terwijl Liam Gallagher de nineties probeert te reanimeren op het ietwat teleurstellende As You Were, zoekt die andere retrovisionaire broer zijn heil in experiment. Mocht ook wel na twee traditionele, zelfs wat bezadigde soloplaten. Who Built the Moon? klinkt evenwel pittiger en gepeperder. Of moeten we gepepperd schrijven? Als Noel onveranderd zweert bij The Beatles, dan moeten het nu de Fab Four uit hun Sgt. Peppers-fase zijn.

Op deze plaat verbreedt de voormalige Oasis-songschrijver zijn palet behoorlijk gedurfd. Van krautrock over Phil Spectors Wall of Sound en glamrock tot elektronica en wereldmuziek: elfendertig stijlen en muzikale referenties spoelen aan een halsbrekend tempo over je heen.

’Fort Knox’ opent de plaat met een nerveus alarm en een big beat-ritme (hey, daar heb je The Brothers weer!), een overvliegend straalvliegtuig, ijselijke strijkers en een aanstekelijk afrobeat-koortje. Na twee minuten lijk je dan weer in het Midden-Oosten verzeild. Méér opwindend had de plaat niet afgetrapt kunnen worden.

Plastic Bertrand en Pink Floyd

Daarna zet ‘Holy Mountain’ stampvoetend de toon: er wordt ge-Mott the Hoople-t met ‘Ça Plane Pour Moi’ van Plastic Bertrand, terwijl koperblazers triomfantelijk schetteren. Ook ‘Keep on Reaching’ baadt in glam en koper, met een gospelkoortje dat je handig doet vergeten dat Liam zijn vijf jaar oudere broer nog steeds naar de kroon steekt als zanger.

Serge Gainsbourg en Air spelen dan weer haasje-over in het instrumentaal interludium ‘Wednesday Part 1’, terwijl elektropop zich een weg baant naar ‘She Taught Me How To Fly’ en ‘It’s A Beautiful World’. Die laatste song is een melig niemendalletje, waar Spiritualized zijn neus indertijd voor had opgehaald, maar we durven er onze kop nu al onder te verwedden dat hele arena’s dronken Britten daar anders over zullen denken. Al hopen we dat het overbodige en onnozele Franse parlando live wordt weggesnoeid. 

The nerve & The Brain

Enthousiaster worden we van ‘The Man who Built the Moon’ waarin Pink Floyd even komt gluren, en de grandeur van een opgetrommeld gregoriaans koor doet vermoeden dat Gallagher zich wel eens zou kunnen specialiseren in composities voor het witte doek.

Ook leuk: Johnny Marr van The Smiths maakt even zijn opwachting op harmonica in ‘If Love is the Law’, en Paul Weller jaste voor de lol een orgelriedeltje binnen op de plaat. Maar ook zonder high profile cameo’s blijft deze plaat overeind. Zelfs wanneer Gallagher de vlijmende uithalen van zijn jongere broer met minder panache imiteert in ‘Black & White Sunshine’. In die song is de gedachte aan Oasis sowieso al niet ver weg. Horen we Liam trouwens een steek onder water krijgen in de tekst? “You got the nerve / I got the brains,” klinkt het gevat, en niet eens zo gemeen. Of gelogen. Liam is de arrogantste lefgozer van beiden, maar Noel bezit overduidelijk het songschrijverstalent. 

Maar wie van beide broers komt met hun najaarsoffensief nu het best uit de strijd, vraagt u zich misschien af? Noel noch Liam hebben met hun recente worp een tijdloze klassieker geschreven. Maar Noel heeft met deze voorlopig beste post-Oasisplaat toch minstens een straatlengte voor op Our Kid.

Who Built the Moon? is verschenen bij Sour Mash /PIAS. Op 6/4 speelt Noel Gallagher in Vorst Nationaal, Brussel