Ja hoor, ik wacht wel even tot je de foto hebt genomen!!

Even laten zien dat ook hier de herfst in volle gang is.

Dit is het officiële uitlaat-veldje, wat in de herfst heel spannend lopen 

voor de baasjes is.

Je weet nooit wat er onder het bladerdek ligt.

Hee baasjes, wat doen jullie daar?

De houtvoorraad aanvullen.

Ja baasje, kom maar op met die takken.

Ik weet er wel raad mee.

Het is toch wel veel, vind je ook niet vrouwtje?

Van onderen!!!!!

Ik blijf lekker staan hoor, ik vind het veel te leuk.

Het baasje heeft het weer druk met de wijnmakerij. 

Nou ja, druk?!?!?

Andere jaren waren ze met 3 tot 5 man een hele dag aan het plukken en verwerken.

Deze keer was een uurtje of twee met 3 man voldoende. 

En met nog een uurtje werk staat de opbrengst al in de fles te bubbelen

Het was geen goed druivenjaar.

Vorig jaar was het zoveel dat ze vonden dat ze dit jaar voor kwaliteit moesten gaan

 in plaats van voor kwantiteit.

Nou de kwaliteit mag wel heel erg goed zijn,

 want dit is de totale opbrengst.

En dat moet ook nog door 3 gedeeld worden.

Maar gelukkig blijkt de wijn van afgelopen jaar 

(die gisteravond geproefd is met de mede-wijnboeren)

van een uitstekende kwaliteit. 

Volgens het baasje de beste in zijn hoedanigheid als wijnboer.

en daar heeft hij nog een mooi voorraadje van van zo'n 40 flessen.

 

Opbrengst 2011

Haren op de bank, haren op de kleding, overal haren.

Iedere eigenaar van zo'n harenleverancier worstelt er wel mee.

Plaid over de bank, niet met nette kleding in de buurt van je hond komen, althans proberen.

Plaid uitkloppen, maar daar blijft van alles inzitten, de stofzuiger er maar weer bij. 

Zo'n plakroller langs dat nette pak, dat baasje morgen absoluut aanmoet, halen. Enz. enz.

De meeste zullen daar inmiddels wel zo hun eigen tips en trucs voor hebben, maar misschien ook niet.

Net zoals het vrouwtje, die onlangs een tip tegenkwam die ze jullie toch niet wil onthouden. 

Al is het er maar één die er wat aan heeft.

De oplossing: een huishoudhandschoen

Zelfs Arcil zelf vindt het best wel lekker als het vrouwtje hem aanhaalt met de handschoen 

en daarmee gelijk een heleboel losse haren verwijdert.

lekker opdrogen voor de kachel

Wat we ook proberen, Arcil houdt het liever droog.

We hebben  ons blog de laatste maanden schandelijk verwaarloosd. Het wil maar niet lukken om wat op papier (scherm) te krijgen.

Maar vandaag moet het er maar weer eens van komen, want we gaan Arcil in de bloemetjes zetten.

We hadden allang een mooi verslag van onze vakantie kunnen maken, maar het komt er maar niet van. 

Als de klad er één keer in zit, dan zit-ie er goed in. 

Dat (uitgebreide) verslag vergeten we dan ook maar maar we zullen in ieder geval een paar foto's plaatsen, 

zodat we later ook nog weten waar we wanneer geweest zijn. En dat was weer daar waar we vorig jaar ook waren. 

Dit jaar hadden we in ieder geval een stuk beter weer. We hebben weer genoten van de grote, 

volledig omheinde tuin en de mooie omgeving. 

Het baasje heeft weer een paar prachtige ritten te paard gemaakt, terwijl het vrouwtje ondertussen in de tuin lag te luieren.

Het zou warm worden vandaag, dus we gaan zo lekker naar de tuin. 

En dan gaan we daar Arcil zijn verjaardag vieren.

Moeder Senna, broers en zussen:

ook van harte gefeliciteerd!!!

.

.

Dat het ging sneeuwen was bekend, maar de hoeveelheid zou wel meevallen.

Zoals jullie gemerkt hebben doen we het een stuk rustiger aan met bloggen.

Maar nu dan even een update van de maand januari.

Januari stond voornamelijk in het teken van bagger.

Poten met bagger, schoenen met bagger en de kamer vol opgedroogde bagger.

En dan hebben we het nog niet eens over de handdoeken.

Maar ook de houtkachel die de baasjes besteld hebben en die maandag wordt geplaatst 

speelde een grote rol.

Om de kachel een mooie plaats te geven moest de kamer worden omgebouwd, 

en daarbij was de hulp van Arcil van onschatbare waarde.

Het vrouwtje heeft weer een jaartje toegevoegd aan de vele die ze al had 

en is een telefoon met foto-camera rijker. 

Dat wilde ze graag, want nu had ze vaak of de telefoon bij zich of een klein fototoestel.

En nu heeft ze dat in één toestel, zodat ze bijvoorbeeld zo'n mooie zonsopgang kan vastleggen.

 

Het was altijd een leuke dag: Oudjaarsdag!!

 Of het nou met vrienden, familie of met zijn tweetjes was. Sinds Arcil er is blijven we lekker thuis.

 Een beetje rommelen in huis, wat lekkere hapjes maken en dan 's avonds in afwachting van het nieuwe jaar wat spelletjes doen. 

De Kong wordt gevuld klaargelegd om Arcil om 12 uur af te leiden van het te verwachten vuurwerk. Hij is niet bang, 

maar reageert er wel op door als een gek van voor naar achter te rennen om toch maar te achterhalen waar 

dat lawaai allemaal vandaan komt. Het wordt met het jaar gekker. Hoe meer herrie, hoe beter. Andere jaren werd er voor 

oudjaarsdag ook wel het één en ander afgestoken,

 maar dit jaar was het 2 hele dagen raak van 's morgens een uur of  9 tot een uur of  2 's nachts. 

Een normale wandeling was niet te doen. 

En wat er dan afgestoken of geschoten wordt?!?!?  Als er ergens kraters in het wegdek geslagen zijn, dan zou dit de baasjes niet verbazen. 

Een flink aantal keren stond het huis op zijn grondvesten te schudden. En Arcil maar blaffen en rennen. 

Maar eens een kluifje gegeven, dat hielp. Helaas zijn het maar kleine kluifjes en binnen een half uur was dat al weer soldaat gemaakt.

 En om hem nou de hele dag maar kluifjes te voeren ging wat ver. Dus daar ging hij weer, rennen, blaffen. Het vrouwtje werd er doodmoe van. 

Zodra het even stil leek te zijn, Arcil even snel de tuin ingelaten voor een plasje. Maar o wee, als er dan net 

weer een tig-klapper of een bom afging, dan werd het als een razende, luidkeels blaffend, rondjes rennen. En niet plassen natuurlijk. 

De baasjes waren blij dat het om een uur of 2 rustig werd op straat. Dus lekker slapen allemaal, totdat om 4 uur iemand 

het leuk vond om nog een paar bommen te laten ontploffen en het hele circus hier in huis opnieuw begon. 

Het mooiste is is dat de Kong om 12 uur zijn werk prima heeft gedaan. 

De baasjes denken erover om komend jaar hun heil toch maar elders te zoeken.

.

Oude, versleten spijkerbroeken worden niet meer weggegooid.

Want op een regenachtige dag kan er, met één of twee knopen erin,  een prachtig speeltje 

voor Arcil van gemaakt worden.

Die doet vervolgens zijn best om de knopen er weer uit te krijgen en

 het spijker-speeltje in zoveel mogelijk kleine stukjes door de kamer te verspreiden.

Maar dat vindt het vrouwtje niet erg want

daarna volgt er nog een leuk spelletje:

Opruimen.

Hans, Jil en Arcil wensen jullie hele fijne dagen

En toen was het weer uit met de pret.

Het werd alleen wat te klein voor Arcil toen hij groter werd. Omdat ze toch in de buurt moesten zijn mocht Arcil mee en 

zouden ze daar weer eens een paar rondjes lopen. 

Maar wat schetste hun verbazing: het bleek inmiddels een veld voor schapen te zijn geworden. 

Honden werden wel toegelaten, mits aangelijnd. Tja, dat was nou net niet de bedoeling. Dus maar weer de lange lijn gepakt 

(voor alle zekerheid hadden ze die maar meegenomen) en daar een rondje gaan lopen. 

Ineens zagen ze ergens anders honden loslopen, dus daar maar eens poolshoogte gaan nemen.

 

Daar bleek achter een hek een mooi gebied aan een flink water te liggen. Of de honden er los mochten stond niet aangegeven, 

maar ook niet dat het niet mocht. Daar heeft Arcil even lekker kunnen rennen en pootje baden. 

Helaas was het op de terugweg weer ruzie met een andere reu.

In ieder geval weer eens een plek die de moeite waard is om te onthouden.