Ons derde Italiaanse weekend zit er weeral bijna op
Gisteren hielden we een rustige Valentijnsdag, we hebben wat gewerkt voor school en Italiaans gestudeerd in de voormiddag.
Na de middag zijn we met een stralende zon wat gaan wandelen in de stad, op zoek naar een zonnebril voor mij, aangezien we gepland hadden om vandaag te gaan skiën, en ik mijn sunglasses in België heb laten liggen
In de eindeloze Aostaanse (of hoe je t ook schrijft/zegt) winkelstraat heb je zeker 10 optiekers die gewone brilmonturen, zonnebrillen en skibrillen verkopen.
De zoektocht leek ons dus op het eerste zicht redelijk eenvoudig. Tot we de prijskaartjes in de etalages zagen! Italianen kunnen misschien wel zo gek zijn, maar mij krijg je niet zover dat ik meer dan 200 euro betaal voor een zonnebril!
Uiteindelijk zagen we in een straatje aan de bibliotheek een collectie zonnebrillen voor 37 euro, dat begon er al meer op te lijken!
Uiteindelijk vond ik een mooi model in een klein winkeltje (alla Veritas) en het heeft mij maar 17 euro gekost
s Avonds nog naar een film (Ben X) gekeken, en dan het bed in! (Jaja, nog steeds harde matrassen!)
Vandaag zijn we dan gaan skiën.
We ontwaakten met een zon die nog meer straalde dan gisteren! Prachtig wakker worden is dat!
We stapten rustig naar de bushalte waar de Navetta Verde stopt, om daar vast te stellen dat die niet op zondag rijdt
Jaja, daar hadden we geen rekening mee gehouden!
Dan maar te voet naar de skiliften, een klein halfuur stappen.
We namen de lift naar boven en huurden daar ons materiaal: ik een paar skis en Thibaut een snowboard.
We hebben ons dan nog een uurtje in het zonnetje geïnstalleerd, want vanaf s middags betaal je minder voor een skipass, hadden we ontdekt.
We aten een lekker stukje pizza ondertussen, en nadien kon het skiën beginnen!
We hebben een paar keer de oefenpiste afgedaald, toen bleek dat we beiden het skiën/snowboarden niet helemaal verleerd hadden. We besloten dan maar om ons te wagen op een blauwe piste. Ik had eerst wel wat schrik, maar toen bleek dat ik ook deze piste zonder vallen kon afdalen, vond ik het al wat leuker. De rest van de namiddag bestond dus uit het nemen van de stoeltjeslift naar boven, en het op skis/snowboard weer afdalen van de piste
We hebben ons enorm geamuseerd, maar nu zijn we wel half kreupel, spierpijn alom!
Maar enfin, we hebben ondertussen toch maar weer onze portie beweging gehad J
Alleen het weer naar huis stappen van de skiliften naar ons appartementje was er eigenlijk een beetje te veel aan, maar hé, we zijn er geraakt!
Nu gaan we ons nog wat op ons gemakje in de zetel installeren en genieten van onze zondagavond
Tot blogs!
Xxx Katrien
15-02-2009 om 17:17
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Onze 2e Italiaanse week zit er hier al op. We zijn het hier al goed gewoon, de Italiaanse chaos went op den duur ook wel. Alleen de harde matrassen wennen niet...
Ikzelf ben al min of meer genezen, wel nog een hoest, maar voor de rest mag ik niet meer klagen... Ik ben wel blij dat het louter observeren- participeren nu voorbij is. Ze vragen ons steeds meer om zelf dingen te doen, dus da's wel leuk. Het beloningssysteem is nu klaar, we starten er maandag mee.
Ook heb ik het werken met 2-kleurige wc-rolletjes geïntroduceerd: wanneer de kinderen zelfstandig werken, staat er een wc-rolletje op hun bank. 1 kant is roodgeverfd, de andere kant is groen. De groene kant staat normaal gezien bovenaan. Wanneer de kinderen een probleem hebben, of er is iets dat ze niet snappen, dan draaien ze het rolletje om met de rode kant naar boven. Op die manier ziet de leerkracht dat het kind hulp nodig heeft, en hoeft het kind niet onnodig lang met de vinger in de lucht zitten wachten...
Verder vroeg ik vandaag wat onderwerpen voor volgende week. Ik mag 'iets' voorbereiden voor Engels, over de delen van het lichaam en over voedsel. Ik mag 'iets' voorbereiden voor Frans, gelijk wat. Ik mag een paar lessen wetenschap geven, maar ze weten nog niet wat ze gaan geven volgende week... Verder wil ik zelf de muzische tussendoortjes introduceren. Want meer dan 1 uur aan een stuk dezelfde les aan één stuk door is een beetje te veel gevraagd van de kinderen, je merkt duidelijk dat ze naar het einde van de les meer en meer afhaken.
Dit weekend gaan we misschien skieën, hangt ervan af hoe mooi het weer is, vandaag was het alvast een stralende dag hier! Verder wat lessen voorbereiden, al eens naar het eindstage-materiaal kijken en verder Italiaans studeren...
Voor iedereen morgen een prettige Valentijn, omdat we weten dat de Italiaanse post traag werkt, zullen we het niet erg vinden dat onze berg valentijnskaartjes een beetje later arriveert...
Een zoen voor iedereen, en tot blogs!
xxx Katrien
13-02-2009 om 18:30
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Hier even een berichtje... We hadden vandaag dus maar een halve dag school, maar veel hebben we gedurende de andere helft van de dag ook niet gedaan.
Ik heb een beetje Italiaans gestudeerd deze namiddag, terwijl Thibaut wat 'computerde'... Nadien hebben we samen afgewassen. We hadden al een paar keer gemerkt dat de vloer nat lag na de afwas, maar we staken de schuld tot nu toe altijd op Thibaut zijn gespetter in het water... Nu lag er echter een enorme plas, waardoor we ons vberplicht voelden om onze huisbazen nog eens lastig te gaan vallen. En ja hoor, Murphy heeft een gat in onze waterleiding geslagen, we zitten met een lek... Maar 't zou ondertussen ook moeten gefixt zijn volgens onze buurman aka huisbaas...
Verder kregen we vanavond bezoek van Emeline, een Française die ook een soort stage liep in onze school. Jammer genoeg zit haar stage er al op, en vertrekt ze morgen richting Lyon, naar huis... Ik heb me de rest van de late namiddag dus vooral beziggehouden met koken. Wat stond er op de menukaart voor vanavond? - Mélange van kippen- en tomatensoep (Jaja, moeke, vakantiesoep ) en grissini's (lees: krokante soepstengels) - Cordon bleu met kruidige gebakken aardappeltjes, vers geraspte wortel en appel, en een slaatje uit een plastiek zakske van de winkel. - Een overheerlijke frisco. Nu net afgeruimd, de afwas is voor morgen...
O ja, de FOTO'S zijn ondertussen nog eens geüpdate... Hier alvast nog eens de link (gewoon doorscrollen naar beneden tot je de nieuwe foto's ziet en er dan op kikken...)
Nooit eerder klonk "assemblée syndicale" me zo als muziek in de oren... Hier wordt dit blijkbaar tijdens de lessen gedaan, wat dan voor ons vrij vertaald wil zeggen: "namiddagje vrij". Het opstaan verliep toch wat stroef vandaag, eten en wassen gebeurde een versnelling hoger. Maar geen probleem, met de 'Navette verde' rijden we aan 30 eurocent tot aan de school. Gelukkig want het is een behoorlijk frisse ochtend!
De schoolpoort door, het warme schoolgebouw naar binnen, een aantal foto's later (ik heb namelijk eindelijk mijn fototoestel) begint de eerste les frans. We springen door de tijd: future simple, future proche en passé composé passeren de revue. Ik help waar ik kan en geef sommige leerlingen wat tips mee. In tegenstelling tot het onderwerp van de les gaat de les niet in sprongen voorbij (de les duurt 1u45). Naar het einde van de les toe zie ik op sommige banken al volledige formaties straaljagers klaar voor de aanval. Wanneer de gevleugelde gevaartes opstijgen, gebeurt er iets onverwachts... Ik vond namelijk een kartonnen tegenaanval. Ik zweefde hiermee langs de banken en trok al dat oologstuig de grote gapende mond in. Dit gaat zo door tot er enkel in de bruine vuilnisdoos nog een groots slagveld is. Niets op de banken die ook maar iets van deze hevige strijd doet vermoeden.
In de godsdienstles na de speeltijd veranderde de klas opnieuw in een oase van rust. Deze dame heeft de kinderen stevig in de hand. Hier wordt zelfs de opleiding van de piloten en de productie van de papieren gevaartes onmiddellijk in de kiem gesmoord.
Even later kom ik (enigzins laat) op het lumineuze idee de leerkrachten voor te stellen om de communicatie op te starten met mijn toekomstige stageschool in België.
We eindigen de halve dag met een geanimeerde Italiaanse les waarbij ik mijn oren spitste om Italiaanse klanken op te vangen. Het geschreeuw van deze dame geeft ook mij nu het gevoel een duim groot te zijn, het wordt een lange tocht terug met zo een korte beentjes...
Vanavond krijgen we bezoek van een Franse leerkracht (Katrien gaat namelijk koken), die hoewel ze haar diploma al heeft toch een maand stage loopt op deze Italiaanse school.
Ciao
12-02-2009 om 00:00
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Niet veel te vertellen vandaag, want ik ben nog wat ziekjes. Ben vandaag door de leerkrachten terug naar huis gestuurd omdat ik er zo 'fantastisch' uitzag... De hoest lijkt op die van een kettingrokende hond, straks krijgen we nog problemen met de huisbazen, aangezien we hier geen huisdieren mogen houden... Morgen is er maar een halve dag school, in de namiddag hebben de leerkrachten 'syndicale bijeenkomst' en is de school voor de kinderen (en ja, ook voor ons) gesloten. Morgen dus meer tijd om een wat langer bericht te posten en de foto's up to date te houden :)
Verder zijn vandaag onze extra valiezen aangekomen. (Onze ouders hebben hetgene dat niet meekon in de eerste valies, achterna gestuurd...) Vooral Thibaut was reuze happy dat hij nu eindelijk ook zijn fototoestel hier heeft. Ik was vooral blij met de 'verrassingskes' die ik in mijn valies vond :)
En o ja, meter, ge zijt officieel de eerste van wie ik post gekregen heb (behalve de valies van thuis natuurlijk!). Het is een mooie brief! Jouw brief heb ik al een hele tijd geschreven (dus 't nieuws dat er in staat is nu al oud), maar hij is nog niet naar de post geraakt... Maar ge leeft op hoop, hij komt eraan! :)
Allez, ik kruip hier eens in mijn bed, op de (nog steeds) harde matras, zodat ik morgen weer niet naar huis gestuurd word...
Ciao,
Katrien
11-02-2009 om 21:30
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Ik (Katrien) ben deze ochtend opgestaan met keelpijn, hoofdpijn en een verstopte neus (Kheb een hele dag gezocht, maar hij was spijtig genoeg goed verstopt )
Ik heb tijdens de examens in januari een ontsteking gehad op mijn klieren, en het voelt een beetje hetzelfde aan, dus laten we hopen dat het niet erger wordt, ik ben in ieder geval al begonnen met medicatie te nemen
Verder was de stagedag vergelijkbaar met de vorige observatiedagen.
Ik heb vandaag wel kennis gemaakt met het andere derde leerjaar. Dit was hoe de leerkracht mij voorstelde: (denk wel in het Italiaans he)
Dit is Katrine, jullie hebben haar vorige week hier al op school gezien, toen ze een kijkje nam in klas 3b. Vandaag komt ze bij ons eens kijken. Maar pas op, want Katrine had vorige week gigantisch veel hoofdpijn toen ze naar huis ging, omdat jullie, Italiaanse kinderen, gigantisch veel lawaai maken. Ze zal jullie dan ook vandaag eens zeggen hoe de Belgische kinderen zich gedragen in de klas, en hoe jullie je beter moeten gedragen!
OEPS! Van een fout begin gesproken! Aanvankelijk zag ik een superenthousiaste klas voor mij, nadien zag ik eerder angstige blikken
Ik gaf dus vandaag in beide klassen (onder lichte dwang van mijn mentoren) een presentatie (Jaja, meneer Kraeye, met powerpoint! Dat hadden ze hier nog niet gezien precies!) over hoe het eraan toegaat in Belgische klassen
De manier waarop ik onze Belgische kinderen voorstelde was wel (weeral onder lichte dwang) lichtjes (lees: zwaar) overdreven. Onze kinderen lijken lieve engeltjes, die nooit babbelen terwijl de leerkracht praat, steeds hun vinger opsteken en rustig wachten wanneer ze iets willen zeggen en steeds mooi op hun plaats blijven zitten zonder met de buurjongen/ -meisje te praten
Ach ja, het hielp, dat was het voornaamste. Of toch bij mijn (hoofd)mentor.
De les verliep zeer rustig, en iedereen was tevreden
Hmm, in de namiddag was het een ander paar mouwen De lerares bij wie ik de presentatie gaf, was de roepjuf waarover ik het in een vorig bericht al had.
De kinderen waren geboeid door de presentatie en ze waren kalm en aandachtig.
Tot maestra Donata begon aan haar les. Doordat ze zelf roept, worden de kinderen ook onrustiger. En dan deed ze het volgende:
Er waren enkele kinderen die heel rustig aan hun bank zaten te luisteren, met de armen gekruist en de hand in de lucht wanneer ze iets wilden zeggen. En er waren er ook die de presentatie alweer vergeten waren en luidop riepen wat ze te zeggen hadden. En ja hoor, la Maestra ging in op de antwoorden van de roepers en liet de brave kinderen minder aan het woord. Althans, zo leek het toch voor mij.
Ik zag dan ook dat sommige kinderen het opgaven om rustig te wachten tot ze het woord kregen
Verder heb ik vandaag veel gebabbeld met Maestra Erminia, mijn hoofdmentor. Ze vroeg mijn mening over de kinderen, en over zichzelf en haar collegas.
Dit was een moeilijke vraag!
Ik heb geantwoord dat het er in België meestal wel iets rustiger aan toe gaat in de klas, maar dat dat misschien ook aan het temperament van Italianen in het algemeen ligt Soms lopen we hier op straat en denken we dat mensen ruzie hebben, terwijl ze gewoon een (luid) geanimeerd gesprek voeren met elkaar over het weer ofzo
Ik vertelde haar ook dat ik een goede indruk heb van haar en haar collegas, en dat ik hoop veel van haar te kunnen leren. (En wat Erminia betreft, meen ik dat wel, eigenlijk valt er maar 1 leerkracht een beetje tegen)
En toen vroeg ze mij of ik verschillen tussen de leerkrachten zag. (Ai,nog moeilijker!)
Ik vertelde dat ik gemerkt had dat de kinderen soms rustiger/onrustiger zijn naargelang welke leerkracht voor hen staat. Zonder namen te noemen natuurlijk.
Maar toen zei ze me dat zij en haar collegas vinden dat Maestra Donata een beetje teveel roept, en ze vroeg of ik dat ook vond.
Ik heb heel subtiel mijn eerste antwoord nog eens herhaald en dan stilletjes van onderwerp veranderd.
Verder vroeg Erminia nog raad aan mij over hoe ze een beloningssysteem kan uitwerken. Ik weet dat we in onze opleiding gezien hebben dat een beloningssysteem niet altijd zoveel voordelen heeft, maar in deze situatie zie ik er echt wel het nuttige van in. Morgen gaan we samen eens brainstormen, en ik denk dat we zo wel een goed systeem kunnen uitwerken
Verder wil ik hier ook de 2-kleurige WC-rolletjes introduceren in de klas (Voor de niet-kenners: de leerlingen plaatsen een WC-rolletje op hun bank. De ene helft is rood geschilderd, de andere helft groen. Normaliter staat het rolletje met de groene kant omhoog. Wanneer de leerlingen oefeningen maken en ze hebben hulp nodig van de leerkracht, dan draaien ze het rolletje om zodat het met de rode kant omhoog staat.)
Muzische tussendoortjes staan deze week nog niet op het programma (of toch niet de eerste dagen). Ik wil ook niet overkomen als iemand die het allemaal beter weet, ik ben tenslotte maar een stagiaire he. Al moet ik zeggen dat ze ons hier heel graag zien komen. Ze zeggen regelmatig dat ze blij zijn dat we bij hen op stage zijn, omdat zij ook van ons kunnen leren, zoals wij van hen
Bon, ik ga eens moeten leren om kortere blogberichten te typen, want anders gaat er in de toekomst niemand meer zijn die zin heeft om zich door de eindeloos lange teksten te worstelen
Bij deze: HO FINITO!
A la prossima volta! Ciao,
Katrine
09-02-2009 om 22:10
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Het begrip lazy sunday is bij ons niet van toepassing in tegenstelling tot luiezaterdag dan toch.
De hele voormiddag geslapen en geluierd.
In de namiddag dan toch actie, naar de goedkope grootwinkel van Aosta. (erg groot en echt alles is er aanwezig).
We moesten hiervoor wel de bus nemen tot aan het station en van daar 15 min stappen naar de winkel.
We namen ook voor de terugweg de « Navette Verde », die ons na een kleine omweg veilig en wel thuis heeft afgezet.
We waagden ons dan maar aan onze eerste wasbeurt.
Na een aantal kleine hindernissen (zoals het opendraaien van het kraantje voor het water) ging het wassen als vanzelf.
Zondag 08/02/2009
Vandaag onmiddellijk weer wat gewassen. De wasmachine ! lijkt ! ons favoriete tijdverdrijf te zullen worden. Na de cordon bleus (professioneel door Katrien gebakken) te hebben opgepeuzeld besloten we van de zonnige dag te gaan genieten.
We gingen eens gaan shoppen dat is natuurlijk buiten de Italiaanse variant van de siësta gerekend, deze duurt namelijk tot 3u.
Dan maar wat cultuur opsnuiven: eerst bezochten we het Romeins theater dan de Kathedraal en om cultureel af te sluiten nog het kerkje van Santa Croce.
Om dan ook culinair onze namiddag te beëindigen, konden we genieten van een echt Italiaans ijsje.
Heerlijk !
We hebben hiervan onvoldoende bewijsmateriaal doordat de batterijen van de digitale camera niet waren opgeladen en het analoge fototoestel zich heel goed in een schuif had verstopt.
We zullen voor jullie zeker nog eens een ijsje gaan eten, het zou toch niet kunnen dat wij jullie niet zouden laten meegenieten van het artisanale Italiaanse ijs.
Katrien en Thibaut
08-02-2009 om 20:29
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
We hebben hier al t een en t ander meegemaakt tijdens onze eerste observatiedagen
Het hele lesgebeuren is hier totaal anders dan bij ons, voor de liefhebbers volgt hier een uitgeschreven verslag van mijn (= Katrien) eerste volledige dag in de klas.
Voor medestudenten deze waarschuwing: begin er niet aan om alle pedagogische blunders te tellen, het zijn er te veel J
Ik moest mij soms inhouden om niet in de lach te schieten, t was bij momenten hilarisch!
Voor de niet-geïnteresseerden: jullie mogen NU stoppen met lezen J
Donderdag 05 februari 2009
08.15 De bel gaat. De schoolpoort gaat open en de kinderen stormen naar binnen en spurten onmiddellijk naar hun klas. In de gang trekken ze eerst wel nog hun jas en schoenen uit, en pantoffels en blauw schortje aan. (Zie fotos)
08.20 De bel gaat voor de 2e keer. De kinderen maken ondertussen hun boekentas leeg.
08.25 De leerkracht komt binnen en schrijft de datum op bord. De aanwezigheden worden opgenomen.
08.30 De les Frans begint met een dictee. Wanneer de kinderen klaar zijn, haalt de leerkracht de schriften op en vertelt ze de kinderen dat ik met hun Les Marmites de Dame Coca ga aanvullen.
OEPS, hier valt iemand uit de Italiaanse lucht
Het blijkt om tekeningen van kookpotten te gaan, met daarin telkens een andere Franse klank. Ik moet met de kinderen de kookpotten en en ou aanvullen.
Oef, het lukt!
De kinderen schrijven de woorden over in hun schrift, die ondertussen verbeterd is door de leerkracht
09.10 09.15 Een andere leerkracht komt even een babbeltje doen De kinderen worden onrustig en beginnen rond te lopen.
09.55 De kinderen schrijven in hun agenda wat ze als huiswerk moeten doen. Bij sommige kinderen gaat het niet snel genoeg, ze laat 5 kinderen hun agenda bij mij brengen, zodat ik ze kan schrijven terwijl zij verder gaat met haar les
10.00 De bel voor de pauze gaat, maar de les gaat nog 5 minuten gewoon verder. De kinderen spelen hier niet buiten, maar in de gangen en de klassen. Gevolg: ongelofelijk veel chaos en decibels!!!
10.25 De pauze is voorbij. De kinderen gaan weer naar de klas en wachten op de volgende leerkracht. (Die pas tien minuten later arriveert.)
Aardrijkskunde. (Wordt in het Italiaans gegeven.)
Het verhaal van de aarde.
De kinderen krijgen een tekst die ze in hun schrift kleven: Le ere geologiche. De leerlingen lezen hardop de tekst en duiden per era in kleur de sleutelwoorden aan. De tekst gaat over:
-Archeozoica
-Paleozoica =
o600 500 Cambriano
o500 440 Ordoviciano
o440 394 Siluriana
o395 345 Devoniano
o345 280 Carbonifero
o280 230 Permiano
Ondertussen: Nog een andere leerkracht komt binnen en installeert zich in het midden van de klas aan een bankje van een zieke leerling. Ze neemt een stapel schriften uit haar tas en begint aan haar verbeterwerk
De les gaat verder:
-Mesozoica =
o230 190 Triassico
o190 135 Giurassico
o135 65 Cretacico
-Cenozoica =
o65 2 Terziario
o2 oggi Quaternario
!!!!!! IS DIT NIET ONGELOFELIJK MOEILIJKE LEERSTOF VOOR 8-JARIGEN ?!
!!!!!! IK HEB HOOFDPIJN, DEZE LEERKRACHT HEEFT EEN VERSCHRIKKELIJKE STEM EN ZE PRODUCEERT TE VEEL DECIBELS!!!!!
11.55 De les is afgerond. Hoewel het pas binnen 20 minuten belt, wordt er niets meer gedaan. De leerkracht doet verbeterwerk. Tot het om kwart na 12 eindelijk belt!
14.00 Einde van de middagpauze. Wiskunde zou moeten beginnen.
14.10 De leerkracht wiskunde komt binnen, de les begint.
OEPS! Er zijn nog geen kopies, de les kan wel nog even wachten
Gisteren was de les wiskunde in het Frans, vandaag gaan we verder op dezelfde les in het Italiaans Logisch, toch?
14.30 De leerlingen maken oefeningen, de lerares verdwijnt uit de klas.
10 minuutjes later is ze er weer. Ze maakt zich een beetje boos wanneer ze merkt dat de kinderen niet echt verder gewerkt hebben
Deze les duurt de hele namiddag. Het laatste halfuur schrijven de kinderen een hele uitleg over van het bord, over totaalprijs eenheidsprijs. Dit is de les die volgende keer aan bod komt. Er wordt nog niets uitgelegd, enkel overgeschreven
16.30 EINDELIJK, DE BEL! J
Jaja, t is niet meteen zoals bij ons in België. We merken hier dat onze Artevelde-opleiding zn vruchten afwerpt. De leerkracht in ons wil ingrijpen!
We zouden graag wat meer differentiatie zien in de klas, de kinderen meer betrekken bij de les, muzische tussendoortjes organiseren, De lectoren zullen dit graag lezen!
Prettig weekend aan iedereen!
Katrien en Thibaut.
06-02-2009 om 20:10
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Ik zoek de oorzaak van het spechtachtig geluid, het blijkt onvindbaar, zelfs op het balkon.
Terwijl ik daar zo sta, merk ik dat ik sterker straal dan de zon in Aosta, die schuilt nog achter grijze wolken, ik geloof dat de zon nog enkel de druppels (tok, tok, tok) heeft gehoord.
Geen probleem, ik begin aan mijn Italiaanse koffie, klein maar behoorlijk fijn.
De dikke sneden brood smaken hemels met NUTELLA.
Ik maak mijn toekomstig middagmaal zonder boter met Italiaanse ham, uitjes en tomaat.
Een jongedame vergezelt me aan de ontbijttafel.
Een eerste Chinese blik zorgt voor een korte lachbui.
Blijkbaar hebben de Italiaanse weergoden dit gehoord, als antwoord: regenbuien.
Ik laat dit niet onbeantwoord en ga naar de badkamer voor een kattenwasje (ik wil de weergoden ook niet teveel uitdagen).
En hop op weg naar scuola.
Buongiorno, ciao, bonjour Ja, inderdaad een goede morgen, ciao!
Tok
Rinkel Twinkel
Tsjingle, tsjangle, tsjong
Niet aan het koken
Wakker
Thibaut en Katrien
06-02-2009 om 19:41
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
We hebben zonet (lees: gisteren) de site van Artevelde gecheckt, en ja hoor, we zijn geslaagd!!!!!
(Murphy wou ons gisteren niet lang genoeg met het internet verbinden )
We kunnen dus zonder zorgen genieten van ons verdere verblijf hier... Vandaag (lees: gisteren) hebben we kennis gemaakt met onze stageschool en onze klas. Onze eerste indruk: regelrechte Italiaanse chaos! We werden hartelijk ontvangen, de leerkrachten zien ons hier graag komen! Ze zijn ervan overtuigd dat ze veel van ons kunnen leren, en dat denken wij ook Maar natuurlijk zullen we ook van hen veel leren...
Voor meer nieuws en fotos verwijzen we naar ons eerstvolgende bericht; wij gaan hier een glaasje prosecco drinken om het goede nieuws te vieren!
Ciao tutti!
Xxx
05-02-2009 om 18:50
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
We kunnen de foto's niet deftig op deze site zetten, dus hebben we een online webalbum aangemaakt, daar kan je alle foto's mooi bekijken. We houden ons ondertussen bezig met onderschriften bij de foto's te plaatsen, zodat je weet wat er op de foto eigenlijk te zien valt...
Oeps, we zullen maar int Nederlands verder gaan zeker ?
Deze ochtend redelijk vroeg uit de veren, in vergelijking met de vorige dagen. We moesten namelijk om 9 uur op de universiteit zijn, bij Elisa Dalle. De universiteit ligt op een halfuurtje stappen van ons appartement
We maakten kennis met Elisa Dalle en haar collega Michaela Caruto,
2 zeer aardige dames die ons wegwijs maakten in de berg papieren die we moesten invullen.
Na het inschrijvingsformulier te hebben ingevuld, zijn we nu dus officieel studenten aan de Universiteit van de Vallei van Aosta
We moesten eerst wel nog even naar de stad om allebei een Marca da bollo te kopen. Dit lijkt op een postzegel, maar dan wel een hele dure! (14,62 euro)
De zegel diende bij ons dossier gevoegd te worden, om een passwoord te krijgen voor de digitale leeromgeving, ons e-mailadres van de universiteit, en toegang op de computers van de universiteit.
Nadien kregen we van Elisa nog een korte rondleiding op de universiteit, en kozen we de vakken die we zouden willen volgen dit semester. We weten in de loop van deze week of het ook daadwerkelijk mogelijk is om deze vakken te volgen.
Vervolgens werden we voorgesteld aan onze stagebegeleidster. Zij begeleidt ons morgen bij het eerste bezoek aan onze stageschool, waar we zeker en vast al tot 1 maart stage lopen, aangezien pas in maart de lessen op de universiteit zullen starten.
Deze middag zijn we naar huis komen eten, maar de Italiaanse dikke boterhammen uit de supermarkt vallen echt wel tegen. We hebben hier nog maar 1 bakker gevonden, maar die gaan we zeker eens uitproberen
Verder hebben we op de laptop naar een tv-serie gekeken, hebben we een hele namiddag gezocht naar draadloze netwerken, die we dankzij Murphy natuurlijk niet gevonden hebben.
Morgen gaan we naar een internetwinkel om info te vragen over een tijdelijk internet abonnement met een soort sleutel, dat lijkt de enige oplossing te zijn voor onze internet perikelen.
Nu is het nog wachten op de elektricien, die hopelijk onze oven en damkap komt herstellen.
Anders koken we vanavond nog eens met het raam open. Op het menu vanavond: vis met gebakken aardappeltjes en geraspte worteltjes.
Tot de volgende!!!!
TOEVOEGING (een paar uur later): Het eten heeft enorm gesmaakt. De dampkap werkt weer, de oven niet, maar in plaats van een elektricien, brachten onze huisbazen een spiksplinternieuwe microgolfoven met grill mee! (Mét Nederlandstalige handleiding - voor de kenners: van het merk DeLonghi)
Groetjes en knuffels voor het thuisfront, het gemis begint te komen! xxx
03-02-2009 om 20:15
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Beiden opgestaan met rugpijn. Die Italiaanse matrassen zijn niet echt ons ding... Ach ja, dat went wel zeker? Als ontbijt dronken we een tas warme chocomelk (met dank aan de mama die daar aan gedacht had) en een paar Dinosaurus-koeken (met dank aan de mama van Thibaut die daar aan gedacht had)
Tegen een uur of elf zijn we naar de plaatselijke supermarkt gegaan voor de eerste inkopen. (Weeral met dank aan de mama die een uitgebreide boodschappenlijst gemaakt had). 100 euro armer en een paar supermarkt-zakken rijker (de grandioze foto's volgen later) konden we terug naar ons appartement, een kleine 10 minuutjes wandelen verder. OEPS! Daar stonden we dan, met meer zakken dan we eigenlijk konden dragen... Maar het is ons toch gelukt, al waren we ver 'perte-totale' toen we eindelijk in ons appartementje aankwamen...
Nadat we even bekomen waren, zijn we begonnen aan onze eerste kookpot. De keuze viel op spaghetti. Zonder al te veel problemen konden we rond 14 uur genieten van een heerlijke (al zeggen we het zelf) maaltijd. Na het eten installeerden we ons achter onze laptop om een eerste blogbericht te typen. En hier kwam Murphy weer te voorschijn! De Italiaanse stopcontacten zijn anders dan bij ons, dus de 'pries' van onze laptop paste daar niet in. Gelukkig hebben onze huisbazen ons uit de nood geholpen. De zoektocht naar onbeveiligde internet netwerken kon beginnen! ...Of dat dachten we toch. Geen netwerken te vinden, enkel een paar beveiligde netwerken, waaronder dat van onze buren (=huisbazen)... Ze stelden voor dat we een deeltje van hun abonnement zouden betalen, en dat zij ons de code van hun netwerk zouden geven. Dit leek ons een goed voorstel. Tot na herhaaldelijke pogingen bleek dat Murphy weer roet in het eten kwam gooien. Ondanks de juiste code kunnen we niet op hun netwerk, we moeten morgen (dinsdag) naar een computerwinkel in de stad.
Nadien hebben we nog eens de stad verkend en hier en daar echt de toerist uitgehangen. We bezochten een aantal kerkjes met mooie fresco's (jaja, we doen hier aan cultuur!) en een paar souvenirwinkeltjes. Na aankomst in het appartement hebben we nog wat gezelschapsspelletjes gespeeld (bij gebrek aan internet, jaja). Toen we wilden gaan slapen hebben we nog een poging gedaan om het hele gebouw wakker te maken met onze eerste gezamelijke slappe lach. We hadden net een spel opgeruimd (met veel kaartjes en kleine onderdeeltjes) toen Thibaut vond dat hij 'per ongeluk' (dat zeggen ze dan) alles op de grond moest gooien. We kwamen bijna niet meer bij van het lachen. Uiteindelijk zijn we dan toch in ons bed gesukkeld, op de nog steeds even harde matrassen. Tot zover onze eerste Italiaanse zondag...
Maandag 02 februari
Deze ochtend voor het eerst deftig ontbeten, met vers geperst fruitsap bij het ontbijt... ...Of dat was toch het plan.
De 'verse' sinaasappelen die we zondag kochten, en waar uiterlijk niets mis mee was, bleken toch niet zo geweldig te zijn. Binnenin zagen ze er donkerrood uit, en het sap was niet echt drinkbaar... Dan maar een glas melk een een Italiaanse boterham (2cm dik!) met nutella (gelukkig hebben ze dat hier ook )
Na het ontbijt volgde een verkwikkende douche, waara Thibaut naar de supermarkt om een lekkere kip aan't spit gegaan is. We hebben ons in de voormiddag nog wat bezig gehouden met spelletjes op de computer, tot het tijd was om te beginnen koken.
En ja hoor, daar kwam Murphy weer uit z'n koffer! We hebben ondervonden dat wanneer we onze oven (voor de kip), het gasvuur (voor de rijst en de currysaus) én de dampkap tegelijkertijd opzetten (terwijl ook onze frigo en diepvriezer hun werk doen); de elektriciteit van het appartement uitvalt. Achteraf bleek ook dat onze damkap en oven het voorgoed gaan zeggen zijn, morgen komt de elektricien ernaar kijken. Gelukkig was de kip nog een klein beetje warm, en smaakte het (met de warme currysaus erover) toch nog zeer lekker. Na de afwas hebben we naar een film gekeken en zijn we weer de stad ingetrokken. We gingen naar de bibliotheek, waar we even op internet konden. (Na eerst een computer te reserveren en nog een uurtje te wachten). We typten toen het eerste blogbericht, waar we toch een 40-tal minuutjes mee bezig waren. Eindelijk waren we klaar, toen Thibaut op het verkeerde knopje klikte... WEG was ons bericht! We zijn dan maar naar huis gekomen om nog wat gezelschapsspelletjes te spelen. TOT we dit onbeveiligde netwerk tegenkwamen, waar we nu gretig gebruik van maken
Morgenvroeg hebben we onze eerste afspraak op de universiteit, en woensdag begint dan eindelijk onze stage op de lagere school. Maar meer daarover lees je in een volgend bericht. (Wanneer alle internet-perikelen hopelijk eindelijk voorbij zullen zijn...)
Wow, dit was me het berichtje wel, mijn vingers doen er pijn van!
Met Italiaanse groet,
Katrien (en ook Thibaut)
02-02-2009 om 21:12
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
(dit bericht wordt voor de tweede maal getypt door een fout in de bibliotheek en hierjuist ook op mijn laptop, mea culpa)
Murphy is meegekomen in de bagageruimte (zie ook volgende berichten)!
Alles verliep vlekkeloos, enkel de mama's wilden ons eten meegeven voor de helft van Aosta. Katrien trachtte in de luchthaven als eerste een flesje water mee te smokkelen, dit lukte helemaal niet. Ik daarentegen slaagde erin (door vergeten uit te halen) twee kurkentrekkers (met bijhorend mes) en parfum mee te smokkelen. Ik zag er waarschijnlijk veel braver uit dat Katrien.
De eerste vlucht naar München verliep vlot, enkel de landing was nogal onzacht. Het applaus bleef dan ook uit. Bij het zien van het tweede vliegtuig zag ik dat Katrien begon te vrezen voor haar leven. Het kramikkelige ding bracht ons toch veilig en wel in Turijn.
Aangekomen in Turijn bleek dat de heilige beer van Aosta (feestdag) roet in het eten ging gooien, er reden namelijk geen bussen. De dochter van de kotbazin was zo vriendelijk ons te komen halen, na wat duw- en trekwerk kregen we de valiezen in het klein wagentje. Na de grondige inspectie van het appartement en het uitpakken van de valiezen gingen we op ontdekkingstocht. We gingen eten in een bruisend restaurantje. Ik kreeg een bord pasta met pesto, waardoor mijn zin in pesto zowat voor 3 maand over is en Katrien at het typische Italiaanse gerecht: pizza met frietjes .
Daarna vielen we vrijwel onmiddellijk in slaap, 's ochtends was het wel wat pijnlijk. De matrassen zijn namelijk HARD !
Arrivederci, Thibaut en Katrien
02-02-2009 om 00:00
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Op 31 januari, (lees: binnen 14 dagen) maken we ongeveer op dit tijdstip de treinreis tussen Turijn en Aosta.
We hebben er dan al een redelijk drukke dag op zitten: afscheid nemen van het thuisfront, zorgen dat we het vliegtuig in Zaventem niet missen, een tussenstop maken in München, binnen de 25 minuten van vliegtuig veranderen in München, hopen dat onze bagage mee verandert van vliegtuig, landen in Turijn, hopen dat we ook onze bagage ook terugvinden in Turijn, en op zoek gaan naar de juiste trein
We kijken uit naar ons avontuur, maar zullen jullie zeker missen!
Groetjes van Katrien en Thibaut
17-01-2009 om 19:28
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
