Druk op de onderstaande knop om mij een bestand te sturen!
Forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Anti-pestblog
Een probleem ? Meld het.
29-03-2009
hallo
Welkom,
Ken je het verhaal van Tom en Anna al ? Ik heb er een boek over geschreven. Ik heb het vrijdag naar de uitgeverij gestuurd. Ik hoop dat ze het willen uitgeven. Het allereerste boek gaat dan rechtstreeks richting Tom.Ik had het dacht ik al vertelt maar Tom, Anna, Jesse, Niki, Mark en Supermam zijn niet hun echte namen. Ik zal in het kort vertellen waar het over gaat. Tom zit in groep 7. Anna in groep 6. Op een 's zomerse dag ( weet ik niet zeker hoor ) vroeg Anna Tom verkering. Tom zij nee. Dit was voor Anna al genoeg om Tom te gaan pesten. Tom laat dit in het begin niet zomaar toe. Maar langzamerhand begint Tom te denken dat het zijn eigen schuld is. Dit is het natuurlijk niet. Als op een dag Niki en Mark dit zien verandert er een hele hoop voor Tom.........
Ik kan verder niet veel vertellen over het boek. Wel kan ik vertellen dat ik niet Anna ben, niet Supermam ben maar Niki. Het hele boek is geschreven als een dagboek en heet daarom ook : Lief dagboek ...
Verder kan ik alleen nog maar zeggen dat de uitgeverij hopelijk www.freemusketeers.nl is.
Amy
P.S. Ik vertel het jullie als ik meer weet. Eigenlijk hebben mijn ouders het nog niet eens gelezen. P.P.S. s.o.s.pesten@gmail.com voor al je vragen. Verder kan ik alleen nog maar zeggen dat de uitgeverij hopelijk www.freemusketeers.nl is.
En dan nu. Ik zit nog steeds in groep 8 alleen op een andere locatie. Nu moeten wij dus op de fiets naar school. Ik rij meestal met ' de jongens' mee. Maar ook wel eens met 'de meiden'. De locatie waar we eerst zaten is in de straat waar ik woon. Dus ik kan goed bijhouden wat er allemaal bij mij in de straat gebeurt.In het oude schooljaar kwam er een nieuw jongentje in groep 6 . Tom. Nu dus groep 7. Dit schooljaar, kwam er een nieuw meisje in groep 6. Anna. Dit zij niet hun echte namen. Maar dat maakt niet uit. Dat was dus de Inleiding. Heel onduidelijk maar ach. Ik kom uit school en zie Anna om een hoekje bij een garage staan. Verder roepen die andere kinderen heel dreigend: "Tom! Tom, kom dan hier als je durft ?! Ik denk: He , hier klopt iets niet helemaal. Ik kijk of ik Tom kan vinden. Toen ik hem had gevonden, zag ik dat hij had gehuild. Wat bleek nou. Anna was hem aan het zoeken om hem in elkaar te slaan. IN ELKAAR TE SLAAN !! Die is gek ! riep ik meteen. Maar het was de waarheid. Dit gebeurde zo ongeveer elke dag. Maaar.Er zat een maar aan ja . Tom mocht niet slaan ! Mocht niet van zijn vader. Want Anna Die zou zoiets toch nooie doen ??? NOU WEL DUS !! Ik was heel verbaasd dat dit zo erg kon zijn. Ik dacht iedereen met een BEETJE hersens gaat de ander nog niet in elkaar slaan. De rest van de week bleef dit zich herhalen.1 van 'de jongens' en ik zagen dit elke dag. Wij hebben ook elke dag gedreigt met : Als je NU niet ophoud , gaan we naar de hoofdmeester. Maar ze bleef het doen.Wij dachten, Als je ergens mee dreigt moet je het ook doen! Dus wij deden het. Vrijdagmiddag 14.15 uur. De meester zou ervoor zorgen dat het ophield. En inderdaad, het hield op. OP HET GEBIED WAAR HIJ HET KON ZIEN. Een stuk verder op ging ze gewoon verder. Dat stuk was nu dus: Voor mijn huis. Nou daar was ik wel blij mee. En mijn moeder ook. Toen ze weereens bezig was gebeurde er dit: Zij was bezig hem te slaan.Wij komen het hoekje om en zien dit. We sloten haar bijna in. Aan de linkerkant van haar : een auto. Aan de rechterkant : ik met mijn fiets. Aan de voorkant : mijn vriend met zijn fiets. En aan de achterkant was het open. Toen begon ik te praten en dreigen en zeggen dat het niet langer kon zo. Ze had lak aan mij. Dus probeerden ze aan de achterkant weg te komen. Maar mijn moeder, die voor het raam had staan kijken, kwam als een gek aanhollen en pakte haar bij haar arm vast. Anna die was zo geschrokken dat ze begon te huilen. Jesse ( ook geen echte naam), een van de jongens die haar altijd hielp, begon te lachen en zei :" Moet je huilen?" Daar moest iedereen wel om lachen behalve mijn moeder en Anna zelf natuurlijk. Zelfs Tom, die mijn moeder zowat EEUWIG dankbaar was, moest lachen. Lachen ? Dat was bijna onbekend bij hem. Zo liep dit verhaal af. Maar Tom had het beter kunnen zeggen tegen de meester. Want de meester die ik had toen ik gepest werd, heeft hij nu.
Ik zal vertellen hoe ik van het gepest afkwam.(Zie vorig bericht) Ik ben gaan praten. Met mijn moeder. De meester en met mijn vader. Het pesten was bij mij zo erg dat zelfs mijn moeder erom moest huilen. Maar als je gelooft dat het goed komt, komt het goed. Mijn meester is ook gaan praten. Maar dan met de 'pester'. Ik ben zelf een meisje en ging vroeger al veel met jongens om. We gingen altijd 'crossen op De Dijk'. Ik had dus een hechte band met hun. Toen werd ik een echt meisje. Crossen op De Dijk ? Nee. Dat was dus NIET wat echte meisjes deden. In groep 4 komt er een meisje bij ons nieuw in de klas. Zij was een jaar blijven zitten. Het was bij groep 5 al bekent wat voor een streken zij uithaalde. Maar bij ons in de groep niet. Wij waren toen een drukke maar wel lieve klas. Dus ook zij was hartelijk welkom.Maar na een paar weken begon het, als je iets zij wat niet naar haar zin was kon je oprotten en werd je door haar 'vriendinnen' voortdurend gepest. Zo durfde je al snel geen kritiek meer te geven op haar. Mijn band met 'de jongens' werd steeds minder. Na 3 jaar was het mijn beurt. Volgens haar had ik haar 'geslagen'. Ze zei: " Die krijg je terug!" En inderdaad. Die kreeg ik terug. En hoe ? KEIHARD. Toen we uitgevochten waren begon ik te huilen. Mijn 'vriendin' , waar ik ook niet echt veel aan had, was het zat. Ik 'HUILDE' te vaak. HUILDE te vaak!! Hallo zeg.Nou daar zat ik dan. Met roodbehuilde ogen. Gelukkig bestonden er dan ook nog ' de jongens'. Ze troosten me en redde mij uit de put. Ik ging met hun voetballen, mee naar huis en nog veel meer. We waren weer echte vrienden. En nu nog steeds. Nu , een jaar later, Ik zit op voetbal en ik ga mijn vrienden echt HEEEEEL erg missen als ik naar de middelbare school moet. Zij waren in de tijd toen Reddende engeltjes! Zo zie je maar:
Echte vrienden BLIJVEN vrienden. En daar heb je wat aan.
Dit is dus het Anti-pestblog.Word jij gepest en ben je het zat ? Stuur mij dan een mail. Ik help je dan totdat het probleem over is. Eigenlijk een Coach. Anti-pestcoach. Zie het zo : Ik help jou tot je niet meer gepest word, dan ben jij blij. En ik ook, want ik ben vroeger ook erg gepest. Dus ik weet hoe erg het is. En neem 1 ding van mij aan : dat was niet gewoon gekibbel. Dat was slaan en vechten. Maar nu ik niet meer gepest word kan ik jullie helpen. Ik hoop dat ik jullie hiermee kan helpen.
