Wees op je hoede voor mensen. Ik meen het. Uiteindelijk hebben we het hier wel over wezens die de boerka hebben uitgevonden, of die eind maart, begin april 1999 neukten met elkaar in de hoop dat hun kind het eerste werd van het nieuwe millennium, of die 100 miljoen dollar steken in een ruimtereis naar Mars. En dan maar klagen dat ik hen niet serieus neem.
Nee, mensen zijn niet bepaald welkom bij mij. Meer zelfs, als het van mij afhing had ik mijn deur al lang gebarricadeerd, in de hoop dat ze naar de buren zouden gaan om daar hun verhaal te doen over hun laatste zatte cafébezoek, hun opkomende verkoudheid, hun nieuwste epileermethoden, of over de beperkte airconditioning van hun Suzuki Swift. Wat ben ik immers met zulke informatie? Bovendien kan ik thans zelf niet mijn eerlijke ik tentoonspreiden, of het stuit op onbegrip omdat ik de Fixkes vreselijk vind, omdat ik nog nooit in mijn leven naar een voetbalmatch ben geweest, of omdat ik liever lees dan snooker. Nee, geen overbodig gezever bij mij.
Het moge tevens duidelijk zijn dat ik mij niet gauw ga begeven naar een plaats vol van dergelijke wezens, genre Lokerse feesten of de plaatselijke kermis. Desnoods kan ik mij vanop een veilige afstand opstellen om daar de mens te aanschouwen in volle glorie, vandaag dansend en zingend en morgen mijmerend om de haast lege portemonnee. Het risico bestaat natuurlijk dat één of andere pipo mij daar vindt en plots tegen mij begint te verhalen over godbetert het recente optreden van Kommil Foo. Weglopen behoort dan niet meer tot de mogelijkheden.
Mijn god, de stress, paniek, en angst omwille van de domheid en oppervlakkigheid van de medemens. Mensen die tegen iedereen iets zeggen over hun nieuwe horloge, mensen die continu aftellen naar het weekend, mensen die ongemeende nieuwjaarswensen meedelen, mensen die homoseksuelen geen mannen vinden, mensen die brieven schrijven naar de cast van Thuis, mensen die naar buiten kijken en alleen maar denken aan het weer, mensen die overbodig zijn.
Geef mij maar mijn deugddoende avondwandeling in rustige straten, slechts zelden gestoord door een medewandelaar met schijtende hond of een auto die besluit onze dierbare lucht nog wat meer te vervuilen. Aldaar kan ik nadenken over wat een prutsers mijn soortgenoten zijn, terwijl de wind mijn haar overhoop gooit en ik de kou inadem. Verderop het overdonderende geluid van een voorbijrazende trein, hier de geur van gemaaid gras. Ginds het mooiste huis van de stad, nu het ervaren van de warmte van mijn jas. Kleine dingen. Allemaal dankzij de mens. Maar de mens zelf is er nu niet, behalve deze onnozelaar hier die eventjes een schijnbaar eeuwigdurend moment van geluk beleeft. Geen mens die daar tegenop kan.
Je bent mijn thuis, zegt ze, terwijl tranen over haar wangen rollen. Ze blijft mij aankijken, terwijl ze begint te lachen. Je bent zo mooi als je lachend weent, wil ik zeggen, maar ik doe het niet. Op momenten als deze horen woorden niet thuis. Niks, hoeft er nu te zijn. Alleen zij en ik, en haar prachtige tranen.
Wat is het allemaal waard? De avonden die we spenderen in dat ene restaurant, daar waar het allemaal stiekem begon? Die keren dat we hand in hand langs winkels lopen, zoekend naar overbodige cadeaus voor misschien wel overbodige personen? Dat gevoel wanneer ze in mijn haar knijpt als we aan het vrijen zijn? Die momenten waarop we een komedie zien, lachend om de meest flauwe grappen? De blikken die we naar mekaar uitwisselen in gezelschap van anderen, smachtend naar enkele minuten voor onszelf? Die keren dat ik s avonds maar heel even zou blijven, om uiteindelijk in haar armen in slaap te vallen?
Ik weet het niet, mijn liefste. Dat zou ik nog vergeten, die troetelnaampjes die haast verplicht erbij horen. Hoe vaak kijken anderen wel niet op, als we mekaar weer een of andere belachelijke naam geven, waarop we allebei in lachen uitbarsten? Haar lach is ook zoiets speciaal, en tegelijk banaal voor vreemden; vreemden die niet weten wat het is om van haar te houden, en door haar graag gezien te worden. Mijn god, haar lach.
Maar goed, wat zou ik hier mijn liefde neerschrijven? Misschien vindt ze me nu een slijmbal, en wat hekelt ze toch zulke mensen. Terecht eigenlijk, want wat weten zij van liefde? Wie weet denken we binnen een paar jaar wel hoe het ooit zo ver had kunnen komen, en heeft zij dan wel spijt van dit alles, maar ik beloof haar nu al: ik had er geen moment van willen missen.
Wat weet ik van liefde? Waarom hou ik van haar, en zij van mij? Ik weet het niet, en stiekem zou ik het niet willen weten. Is zoiets wel weetbaar? Bestaat dat woord wel, weetbaar? Ze kijkt altijd verbaasd als ik me zulke dingen afvraag, en tegelijk vindt ze het stiekem leuk. Het doet er eventjes niet toe, zegt ze glimlachend, en ze geeft me een zachte kus op mijn lippen.
Ik hou van je, fluister ik in haar oor, en ik meen er elk woord van. Ik weet het, zegt ze, en ze kijkt mij weer aan met haar indringende blik. Ik hou ook van je.
Het wordt tijd dat we met zijn allen eens gaan toegeven hoe geweldig ik wel niet ben. Ik schrijf blogs als hangt mijn leven er van af, ik studeer elke dag braaf mijn cursus Psychodiagnostiek, ik lach niet met mensen die hun auto pas weten te parkeren na 5 keer draaien en keren en zwoegen en zweten, ik luister naar een vriendin als ze praat over haar bezoek aan een concert van Clouseau, ik kijk niet vreemd naar voorbijgaande Marokkanen, ik eet elke dag mijn 2 stukken fruit, ik kus mijn vriendin als geen ander, en ik neem telkens vriendelijk de telefoon op als deze rinkelt.
Maar nee, nog steeds geen standbeeld, odezang, Nobelprijs of andere beloningen voor mijn fantastische ik. Verdomme, is er nu niemand die mijn genialiteit onderkent? Uiteindelijk hebben we het hier wel over een toekomstig psycholoog, een begenadigd schrijver, een brave burger, en bovendien gezegend met een vriendelijkheid, humor, en luisterbereidheid als geen ander. Er zijn reeds mensen voor minder in de bloemetjes gezet!
En toch, in de plaats daarvan lopen mensen me straal voorbij, slechts zelden een blik gunnend naar mijn warrige haardos, mijn soms verfomfaaide kleding, mijn serieuze gelaatsuitdrukking, mijn vreemde wandelpas, mijn ietwat brede figuur, en zoveel meer rariteiten. Zucht. Als we eens aan een opsomming van de curiositeiten van deze voorbijgangers moeten beginnen, dan zijn we morgen nog bezig. Maar goed, zulks ga ik niet doen, zo lief ben ik wel.
Goed, ik ben geen Jommeke-geval, die elke dag gaat meehelpen in het plaatselijke bejaardenhuis en meegaat met AZG naar Namibië, maar tegelijk loop ik niemand in de weg. Ach ja, erkenning voor mijn uiterst actieve menslievende activiteiten zal ik alvast niet op deze wijze verkrijgen. Mijn god, wat ben ik een anoniem genie. Doch ik stoor niemand, en dat is ook al heel wat in deze tijden van onderlinge spanningen, hoogoplopende ruzies, en terreurdreigingen.
Hoegenaamd moet ik wel opletten dat ik niet onopvallend dit leven tevens eindig, en dat mijn geweldigheid nooit erkend is geweest gedurende al die tijd. Wie weet is er dan wel een slimmerd die achteraf mijn boeiende persoonlijkheid ontdekt, te laat vergeefs, om dan reclame te maken voor de nu eenmaal geweldige man die ik ben geweest. Zou het dan lukken, dat op mijn begrafenis de hele menigte volmondig zal zeggen: ja, hij was een genie. Over een laattijdige climax gesproken.
Ach ja, er zijn al meer genieën die nooit erkend zijn geweest voor hun genialiteit, en anderen die ten onrechte als briljante geesten worden beschouwd en zo ook worden behandeld. Het is me wat. Zo wordt er thans meer gepraat over Christina Aguilera dan over Piaget. Weet u zelfs dat de spellingscorrector op mijn laptop Piaget rood onderstreept en Christina Aguilera niet? Nu kan ik me voorstellen dat de meesten wel wat anders zouden doen met Christina dan haar rood onderstrepen, maar toch.
Tja, misschien is het zo bepaald, door wie weet welke kracht die zelfs ik niet kan overmeesteren, dat ik eeuwig in de anonimiteit mijn genialiteit moet beleven. Misschien is het wel geniaal om je neer te leggen bij het gebrek aan erkenning. Ja, dat is geniaal. Ik zal me neerleggen bij de adoratie van mijn vriendin, en mijn god, wat adoreer ik haar ook. Weg met openlijk briljante mensen en genialiteit! Wie heeft dat nodig als ik evengoed in de ogen van mijn vriendin kan kijken, gedurende ontelbare momenten. Lang leve mijn verhulde superioriteit.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
