Zaterdag was ik in de kast met de herinneringen van mijn kleinkinderen aan het het rommelen.
Toen kwam ik twee boekjes tegen dat ik ooit cadeau kreeg het waren nog peuters
ik heb er 6 van die schatjes,nu zijn ze mooie vrouwtjes geworden ,de jongens in mijn ogen Adonissen,
anders was ik geen grootmoeder, waren zij niet mijn  trots.Terug naar die boekjes  ze waren geschreven voor
die oma's. Ik heb ze meteen gelezen en ben de kast vergeten,zo mooi waren zij. Ik laat jullie mee lezen
en ze kloppen ook nog, zo voel ik mij ook als we samen zijn 


Wanneer alles aan je is uitgezakt en je  je rijp voor de schroothoop voelt, komen de kleinkinderen die je hand nemen
en je je jeugd teruggeven in feest verpakking. vooruit, oma-kom uit je
luie stoel .Het leven begint opnieuw. 


Kleinkinderen vinden het maar gek dat grootmoeders
zo'n oud gezicht en oude botten hebben ,terwijl ze van
binnen dezelfde leeftijd hebben alszijzelf.

Die kast met herinneringen dat zal nog lang duren voor dat die op orde komt
                                                                                               
                                                                                               een oma.