Op de laatste volle dag van mijn Washington-trip zijn we Mount Vernon gaan bezoeken. Dit was de laatste woonplaats van George Washington. Ik had de indruk dat vooral de slavenverblijven onrealistisch ruim waren... Ik heb een sterk vermoeden dat ze minder comfortabel gelogeerd waren, hoewel het naar huidige normen al heel sjofel was.
Maar verder was vooral het domein indrukwekkend. Als je europese gebouwen uit dezelfde tijd vergelijkt met de woning van George Washington, ging het er bij ons toch heel wat luxueuzer aan toe. Het zicht vanop het terras is echter adembenemend en het domein is uitgestrekt (hoewel kleiner dan indertijd) en piekfijn verzorgd.
Vandaag is het inpaktijd om de vlucht terug richting Zaventem te nemen. De vele kadootjes voor het thuisfront zorgen dat de koffer goed vol zit. Alhoewel ik niet mag beweren dat de aanwinsten allemaal voor anderen zijn: ik heb mezelf ook flink in de watten gelegd wat nieuwe spullen betreft.
Nog een telefoontje straks te doen om de dochter te laten weten dat ik er aan kom en de reis terug kan beginnen.
Sinds vannacht regent het hier. Ik heb het goede weer gehad, tijd om naar huis te gaan.
Op zaterdag zijn we de Library of Congres gaan bezoeken. Voor een bibliotheek inderdaad heel impressionant... Om de "echte bibliotheekbezoekers" niet te storen, mochten we helaas niet in de leeszaal. Het is hier enkel toegelaten de boeken te lezen in de leeszaal, meenemen voor drie weken met de mogelijkheid nog twee keer te verlengen zoals in de lokale belgische bibs is hier niet toegelaten; vandaar dus geen toeristen in de leeszaal.
Na de middag ging het richting Arboretum. Zoals het woord zelf zegt: veel bomen en plantjes. De magnolia's die in belgie amper een bloemknop vertonen, waren hier al praktisch uitgebloeid! Maar de andere bloesems maakten veel goed
Vandaag was het weer een dagje wandelen in de zon. In de voormiddag (lees: "rond de middag" want ontbijt is op brunchuur) zijn Eline en ik naar Arlington cemetary geweest. Het is een enorm kerkhof; de beelden uit de film met rijen en rijen witte grafstenen zijn in het echt wel impressionant!
De namiddag hebben we al kuierend doorgebracht in de haven en aanliggend Georgetown. Dit is de sjiekere, oudere buurt van Washington. Er was enorm veel volk, deels in aanloop van een halve marathon dit weekend. Maar de zon scheen en de ijsjes waren lekker ;-)
Daarna zijn we cocktails gaan proeven in de Lauriol. En een mexicaanse taco platter erbij gegeten. Er was meer dan genoeg, de restjes zijn in een box verdwenen om mee te nemen.
Morgen is het arboretum aan de beurt. Er zou een plantjesbeurs zijn, en aangezien hier nog een voirtuintje verder ingericht moet worden, gaan we daar eens kijken.
Kadootje voor de dochter, kadootje voor de partner, en voor mezelf: twee kleedjes, drie paar schoenen, twee handtassen, zes paar sokken en twee kruidenmengsels.
En dan gaan we zo dadelijk ook nog Macy's bezoeken...
Gisteren zijn we de National Mall gaan bezoeken. Eerst langsgeweest aan het witte huis om de groententuin van michelle obama te bewonderen, hebben een dertigtal betogers gezien die in cambodja democratie willen... Blijkbaar komen hier dagelijks mensen betogen in de hoop dat de us president in hun land kan en zal bemiddelen...
Verder vele kilometers afgelegd om de toer te doen. Enkele Smithsonian musea gedaan, waaronder dat van de Amerikaanse geschiedenis. Het is raar om te zien dat deze vele eeuwen later start dan in de europese musea...
Persoonlijk "hoogtepunt" was de keuken van Julia Child, de vrouw in die Amerika de franse keuken heeft geintroduceerd. Ik vermoed helaas dat de leerlingen niet goed hebben opgelet want echt lekker eten kan je hier niet echt vinden...
Morgen staat een ander type mall op het programma: de shopping mall ;-)
Aangezien ik nu eens tijd heb om te gaan winkelen, zal ik een poging ondernemen om de kleerkast eens aan te vullen. En uiteraard kijk ik ook uit of er iets leuks voor de dochter is!
Deze ochtend was het brood niet op tijd klaar... En aangezien er geen gewone bakker is in de States zoals bij ons, zijn we gaan ontbijten. Superlekker en vooral maagvullend. Multigrain pancakes met ahorn syrop en vers fruit met een megagrote latte!
Om dit alles een beetje te laten verteren, zijn Eline en ik een wandeling gaan doen vlakbij. Op enkele meters zit je al in het groen, vele eekhoorns gezien en nog meer vogels.
Deze namiddag hadden we een afspraak in het Capitol. We waren ietsje te laat, maar mochten toch nog bij de groep aansluiten. De rondleiding door mr. Loveless - "all my friends make fun of my name"- was best interessant maar langer dan een uur mocht het niet duren... In de senaat was er net een sessie bezig, leek maar saaie materie aan de magere opkomst en gegeeuw van de aanwezigen af te gaan...
Intussen heb ik Eline nog een paar receptjes getoond: zoetzure tomaatjes, courgetteslierten in de oven, auberginedip en vegetarische prepare. Ik mag van Klaas nog wat recepten tonen aan Eline zodat hij van afwisseling van spijs kan meeprofiteren!
Het is effe wennen aan het uurverschil. Hier is het zes uur vroeger dan in Belgie, waardoor ik midden in de nacht wakker was. Om twee uur plaatselijke tijd ben ik dan maar opgestaan om een half uur later nog een slaappoging te doen. Ik ondervind nu aan de lijve wat Kristof quasi elke week mag doen, nl. van dagritme wisselen. En naar het schijnt komt het moeilijke deel als ik terugkom...
Het huis is een oud maar gezellig houten huis. Inclusief de obligate porch waar iedereen zijn licht s avonds aansteekt, ook al zit je niet buiten.
Heel groot is het huis niet, maar ruim voldoende en het geeft door de indeling ook een groter gevoel.
Voor Aiko zou het hier moeilijk zijn: er is namelijk geen tv ;-)
Intussen is het hier al na zes uur. Het gefluit van de vogels maken dat ik niet meer kan inslapen.
Tijd om eens de frigo te inspecteren, ook voor mijn maagje is het nog belgische tijd en dus middag!
De eerste vlucht van Zaventem naar Philadelphia vandaag duurde lang, heel lang. Bovenop de voorziene duur kwam er drie kwartier extra reisplezier...
Het vliegtuig zat niet helemaal vol, ik zat op de middengang achteraan en moest drie zetels met een andere passagier delen. Voldoende ruimte dus... De toiletten bevonden zich een vijftal rijen voor mij; de overlast van passage was dus vrij beperkt.
Door de vertraging van de eerste vlucht en het geduld moeten oefenen in de eindeloze wachtrij aan us immigration, was het crossen naar de gate voor de connectie richting Washington. Amper enkele minuten voor vertrek kwam ik daar aangelopen!
Het laatste vliegtuig was van een heel ander kaliber met zijn 37 zitplaatsen... De service bleef dan ook beperkt tot een onenthousiast afrattelen van de verplichte veiiligheidsvoorschriften.
Soit, na een lange dag ben ik bij Eline en Klaas toegekomen. Met een groot bed en badkamer voor mij alleen!
Ze waren blij met alle kadootjes, de neuzekes zijn al goed gevorderd en de confituur mocht van de douane ook blijven.
De eerste indruk van Washington is: veel groen, amper hoogbouw en gevoel van ruimte. Het capitool heb ik van op de tarmac zien blinken in de zon. Morgen ga ik dat van dichterbij en binnenin bekijken.
Naar mijn gevoel is het nu kwart over drie `s nachts, plaatselijke tijd kwart over negen... Ik ga bijna mijn grote bed opzoeken waar Aiko`s Bumba mij deze week gezelschap zal houden. Slaapwel!
