Na jarenlangeen dwergteckel gehad te hebben die je dan in
zijn 15de levensjaar uiteindelijk moet laten inslapen, dachten ik en mijn
echtgenoot dit komen we nooit te boven. Het gemis bij het wegvallen van je huisdier
was zwaar. De eerste maanden na zijn overlijden ( reutje met als naam Casper)
probeer je dit een plaats te geven. Dit heeft inderdaad tijd nodig. Zo stilaan
tracht je dan toch de draad van je leven weer op te nemen en ga je langzaam op
zoek op het internet naar een eventuele volgende aanschaf. De dierenarts had
mij al gewaarschuwd voor malafide verkopers van allerlei rassen, handen af.
Uiteindelijk komen we in Nederland terecht bij een dame Mathilde Hooghuis
genaamd. Deze dame doet dit louter als passie voor het ras, de standaardteckel.
Zelf heeft ze 4 teefjes waar ze af en toe een nestje mee heeft. Na enkele malen
heen en weer gemaild te hebben hadden we uiteindelijk een afspraak om mijn
volgende aanschaf te gaan bekijken. Vroeg in de morgen vertrokken samen met
mijn zoon en zijn vriendin richting Nederland. Na bijna 2 uur te hebben gereden
komen we uiteindelijk aan op onze bestemming. We werden verwelkomd door een
serenade van luid geblaf. Zo benieuwd
hoe mijn nieuwste aanwinst er zou uitzien. Uiteindelijk was dan het grote
moment daar en mochten we gaan kijken. Slechts één van de pups bleef op haar
gemak het spektakel gade te slaan, terwijl de anderen kabaal maakten. Dit werd
dus mijn nieuwe teckel. Een blond teefje, haar roepnaam werd Cato. Nadat de
verkoopsoverdracht geregeld was hervatten we onze reis terug naar België. Dit
verliep vrij vlot en na een uurtje of drie waren we dan terug op onze
eindbestemming. Benieuwd wat ze van haar nieuwe thuis zal zeggen en de eerste
ontmoeting met onze andere huisgenoot,onze Britse korthaar Bubbles. Eerst haar laten kennismaken met de nieuwe
omgeving, nieuwe geuren, slaapplaats.... De ontmoeting met Bubbles verliep vrij
vlot, van beide kanten een beetje aftasten. Moe van de reis en uitgehongerd
heeft ze haar eerste maaltijd met veel plezier opgegeten. Benieuwd wat de nacht
gaat brengen in haar bench. Niet gehoord deze nacht, dit verloopt vlotjes.
Vandaag begint het grote werk, de opvoeding van een 8-weken oude pup. Mijn
aanpak met Cato zal totaal anders zijn dan bij de vorige teckel. Hebvan in het begin een socialisatiecursus
gevolgd, elke week op zondag ga ik met haar naar de groepsles van City-dog,
beginnen bij de puppy's, pubers, volwassen honden en de groep van de
gevorderden. Nu ze ondertussen een jaar geworden is kan ik zeggen dat er zeker
elke dag nog evolutie in zit, op gebied van karakter, gehoorzaamheid , will to
please. Voor mij betekenenze nog altijd een meerwaarde voor ons gezin.
Onze dagelijkse wandelingen samen met mijn vriendin, de wekelijkse lessen in
groepsverband versterken alleen maar de band tussen ons twee. Niet alleen ik,
maar ook zij heeft er deugd van!
Wat kan het leven toch zalig zijn ! Leven als kat en hond.