Hallooootjes! Zoals jullie misschien wel/niet weten, ik heb dus vakantie! En niet zomaar vakantie, zomervakantie en als je alles opteld denk ik dat ik zo'n 3 maanden vakantie heb. Oohja, dat betekent dus dat ik in plaats van 1 zomervakantie per jaar er gewoon 2 heb en als ik dan terug kom van hier, wat heb ik dan?? Nog meer zomervakantie! Het is dus een beetje een zomerjaartje met veel vakantie, beter kan dus niet! Ik zou nu eigenlijk mijn zak moeten maken want we vertrekken morgen naar Torres del Paine, en voor diegene die dit niet weten liggen, dit is in het uiterste zuiden van Chili, Patagonie of ook wel vuurland genoemd. Er woont daar niemand buiten een stel pinguins en wat andere dieren die van de kou houden. We gaan met de hele bende van Rotary, alle uitwisselingsstudenten die hier in dit district zitten. In totaal zijn we met 48, denk ik maar er gaan er ongeveer 7 of 8 niet mee. Blijft veel dus. We gaan daar 5 dagen stappen, mijn ding dus wel. Ik hou enkel mijn hart vast voor diegene die dit niet gewoon zijn en die dit nog nooit gedaan hebben. Kerst nadert, maar ik vind het hier nogal bizar. Kerstliedjes in de supermarkt maar je loopt wel rond op sletsen en in een shortje en een topje en je pakt een frisse duik in het zwembad en gaat dan lekker liggen bakken. Kerst in de zomer, zeer bizar! Wat heb ik nog te vertellen? Ik ben met Anne, het andere belgische meisje, voor 2 daagjes de velden ingetrokken, buiten Santiago. Naar een plekje genaamd Codigua. Want de chileense ouders van Anne hebben daar een buitenverblijfje. Verblijfje, het is te zeggen, ik denk dat al het land dat ze daar hebben ongeveer even groot is als Vosselaar, maar kom! En daar in de velden heb ik paard gereden. Ging wel niet zo bijzonder goed. Hier hebben ze nogal een andere manier van rijden. Ander zadel en geen teugels ... Maar ik ben niet gevallen dus alles oke op dat gebied. 2 dagen dus in absolute kalmte en eenzaamheid. Deed wel eens goed na al die tijd in een stad zoals Santiago. Echt, Santiago is zooooo groot, kan je je niet voorstellen. Het duurt meer dan 2u in de auto over de autostrade om heel Santiago te doorkruisen. Veel te groot naar mijn goesting dus en aangezien ik geen auto heb, is vervoer soms wel een beetje een probleem want het openbaar vervoer hier staat nog niet helemaal op punt. Niemand heeft een idee waar de bussen naartoe gaan of waar ze vandaan komen. Beetje gokken dus. Goed! Ik ga mijn zak maken en na het reisje zal ik proberen een verslag te posten! Veel liefs aan het thuisfront en zalig kerstfeest! Anne-Sophie
fieuw!! Het is weer heel lang geleden, ik weet het! Maar er is percies altijd zoveel te doen en de tijd schiet er dan wel is over om iets achter te laten. Maar goed dus, dit weekend (23 november) hadden we een belangrijk vergadering met Rotary. Een dinner waarmee we geld moesten verzamelen voor een kleuterschooltje. En ik en Gaby van Brasil hadden ons haar gestyld! hahaha, zeer grappig. Kunnen jullie dat voorstellen? Ik met stijl haar. Ik zag er veeeeel ouder uit en ik vond het niet echt mooi. Geen goed idee dus. Maar het was dus een groot succes. Veel geld verzameld en uiteraard was er na het eten muziek. Het zou Zuid-Amerika niet zijn als er geen muziek zou zijn. Ik ben ondertussen de Cumbia (plaatselijke muziek) super beu. Maar soit, het was dus leuk. En Gaby blijft de hele week slapen want haar chileense ouders zijn het land uit dus ik heb entertainment de hele week. Volgende week hebben we een vergadering van Rotary om een verslag op te maken van de eerste drie maanden. Ze willen met alle ouders en met alle kinderen babbelen over hoe het tot nu toe al gegaan is en om misschien te veranderen van familie. Waar ik helemaal geen zin in heb. Mijn chileense mama gaat vragen of ik niet het hele jaar bij haar mag blijven want zij willen evenmin dat ik weg ga. Ik heb het echt getroffen met mijn familie en wil dus uiteraard niet weg. Maar we zullen wel zien wat ze zeggen. Het erge nieuws dat ik moet vertellen is dat Denise, het andere meisje van Brasil, vertrekt. Het zit zo, diegene die hier van de zuidelijke helft van de wereld zijn, zijn hier al van januari dit jaar en vertrekken dus ook in januari. Maar Denise wil eerder weg om Kerstmis met haar familie van thuis te vieren en wij hebben deze vrijdag een verrasingsfeestje georganiseerd voor haar om haar vaarwel te zeggen. EN dit is mijn laatste week school!! Ik ga met vakantie!! zomervakantie ... Terwijl het thuis de pannen van het dak vriest, zal ik in de zon liggen! Het is hier ondertussen gemiddeld 30graden overdag en het is nog maar lente. Ik hou mijn hart dus vast voor de echte zomer. Ook de reis naar het uiterste zuiden komt steeds dichterbij. We vertekken 16december in vliegtuig om Patagonia, het uiterste zuiden van de hele wereld te verkennen met rugzak en te voet! Echt iets voor mij dus! Ik vind het alleen heel stom dat ik nu wandelschoenen moet kopen terwijl de allerbeste thuis in de kast staan. Helaas, ik moest toch wel iets thuis vergeten zijn. Ik ben trouwens ook buiten Santiago gegaan. 2 weken geleden ben ik Gaby gaan bezoeken in Curacavi, een dorpje op een halfuur van Santiago. Zij woont dus op de buiten, heel mooi, maar zeeeeer landelijk. Wegen niet van beton en velden totaan de horizon. Mooi, maar eenzaam. Voor de rest heb ik niet veel te vertellen. Ik heb hier ondertussen goed mijn plaatsje gevonden in mijn familie, op school en met de uitwisselingsstudenten. Ik heb nog geen seconde spijt gehad van mijn beslissing. Dit is echt de plaats waar ik nu wil zijn. En daarna zien we wel zeker =) Veel liefs aan het thuisfront Anne-Sophie
Hallookes, ja ik weet het, het is weer even geleden, maar er was weer zoveel te doen. We hebben hier een lekker lang weekend gehad ( 1 november enzo ) geen herfstvakantie gehad zoals jullie maar wel dus een langer lang weekend. Gabi, de Braziliaanse, die ondertussen al bijna niet meer van mijn zijde wijkt, is het hele weekend blijven slapen. Zij woont buiten Santiago en dus als ze naar Santiago komt, heeft ze een plek nodig om te overnachten en wie is er toffer om bij te blijven, ja natuurlijk, ik! Woensdagavond dan op stap gegaan, heel veel rondgelopen en niet echt iets goed gevonden maar eigenlijk was het wel leuk, een beetje op shock zijn. Woensdag was het dan ook Halloween en dat vieren ze hier zoals in Amerika, met kinderen die zich verkleden en snoepjes gaan vragen en als je niet opendoet of geen snoep hebt, gooien ze eieren naar je huis. Mn mama hier vertelde dat dat haar was overkomen het eerste jaar dat zij hier woonde. Heel gezellig is dat dus niet bepaald. Maar goed dan donderdag hebben we wat door Santiago getrokken, een paar leuke nieuwe goedkope plekjes ontdekt! Donderdagavond naar Cristy thuis gegaan met nog wat andere uitwisselingsstudenten. En ik heb brood gemaakt!! Wat dus helemaal niet moeilijk is, mijn broodjes hadden wel een rare vorm, maar ze smaakten net het zelfde als alle andere. En ik heb die avond iets vitaal geleerd. Als je met 3 op een bed ligt, helemaal scheef en half uit het bed dan durft dat bed wel is om te vallen. Jaja, ik lag dus op de grond, Gabi naast mij en het bed half op ons. Veel te hard gelachen en niet overreind kunnen komen voor 10min. Want iedereen was met ons aan het lachen in plaats van ons een beetje te helpen. Maar geen kleerscheuren hoor. Vrijdag waren we uitgenodigd bij Raquel thuis, met zn zessen (Gabi, Denise, Sarah, Adam, Ben en ik) en we moesten allemaal iets speciaal, typisch maken uit ons land. Ik heb gebakken patatjes gemaakt omdat mosselen mij toch net iets te moeilijk leken. Maar dus iedereen sprong op mijn patatten. Want hier kennen ze dat wel, maar niet op die manier. Een groot succes. En ik heb iets heel raar gegeten, uit Brazilie, waar ik de naam niet van kan uitspreken maar iets met bonen. Lekker lekker!! En nagerecht was recht uit Australie en Nieuw-Zeeland. Een geslaagde avond dus. Daarna met zn allen een filmpje gaan kijken met veel te veel chips en popcorn en uiteindelijk had iedereen problemen met op te staan en te wandelen wegens de overdosis aan suiker en vet. Maar heel grappig, probeer maar eens met een volle mad popcorn over elkaar te zitten en niet te lachen. Onmogelijk! Zaterdag zijn we naar het strand gegaan met Jimena, de mama en mijn gastbroer, Andres. En het water was me deze keer toch wel een beetje te koud. Vooral toen ik een kerel zag met een thermisch pak die in het water ging. Ik ben dan misschien een ijsbeer, maar dit was me toch even iets te veel. Niet gezwommen dus, wel lekker in de zon gelegen. En leuke marktjes bezocht en ik ben nu echte hippie want ik heb een soort vlechtding in mijn haar, heel mooi maar een beetje hippie. 's Avonds naar een visrestaurantje gegaan en toen kwam mijn gastvader en nog wat meer vrienden aan en het was een geslaagde avond! We kwamen wel veel te laat naar onze zin aan in Santiago want we wouden eigenlijk nog uitgaan die avond, maar aangezien het dus half3 was, leek ons dat toch geen goed idee. Zondag zijn we richting Parque Arauco getrokken, want Adrien wou nieuwe schoenen kopen. Uiteindelijk was het een beetje saai en zijn we maar naar huis gegaan. Gabi vond dan toch dat ze tot maandag moest blijven, dus ik niet naar school maandag. Maandag dan naar het centraal station om mevrouw op de bus te zetten. Maar dankzij mevrouw ben ik dus ziek geworden. Want zij was ziek en ik was zo slim om van haar flesje water te drinken. Nx erg fzo, maar toch een serieuze verkoudheid met veel hoofdpijn en keelpijn, daarom vond Jimena het beter dat ik dinsdag en woensdag thuisbleef. Ik vond dat natuurlijk niet erg, ik heb bijna 2 dagen aan 1 stuk geslapen. Dan vandaag (donderdag) naar school gegaan en morgen ga ik weer niet want mn klasje gaat een of andere heuvel beklimmen en daar moest je je in Augustus voor ingeschreven hebben en aangezien ik toen nog niet op school zat, ben ik dus natuurlijk niet ingeschreven. En wie komt er dit weekend terug logeren?? Jaja, mn ondertussen onafscheidelijke Braziliaanse, wij zijn dan ondertussen ook een paar, een platonisch weliswaar, maar een paar. Zaterdag gaan we naar Fantasilandia, met alle uitwisselingsstudenten uit Santiago, dikke pret dus! Ik probeer zo snel mogelijk een volgend verslagje te posten! toi toi, cuidanseeeee muchoooooo, besooooooos Anne-Sophie
Hola chicos! Na het overvolle weekendje, een iets rustigere week. Woensdag en donderdag naar school gegaan en ik was van plan om vrijdag te gaan maar ik was zo moe! Ik was namelijk donderdagavond naar de film gegaan met Israel, een vriend en ik was een beetje laat thuis dus ik geraakte vrijdag niet uit mijn bed dus liet mijn chileense mama mij maar slapen, het schatje. Vrijdagavond ben ik naar een feestje gegaan bij Jose thuis, zij is vorig jaar op uitwisseling gegaan naar Nieuw-Zeeland en was mee met ons op de citytour. Gewoon wat gebabbeld met wat mensen van Rotary en wat vrienden van bij haar op school. Niet veel speciaal, wel gezellig. Zaterdag moest ik vroeg opstaan want we hadden een activiteit met mijn Rotaryclub, Penalolen. 8 jongeren en ik het enige meisje! En wij hebben goede daden gedaan, amai. We zijn naar een Jardin Infantil gegaan, wat zoveel betekent als een kleuterschooltje. Alleen maar met 1 lokaal en slechts 20 kindjes. Het idee was dat we het lokaaltje gingen schilderen en opruimen en in de tuin het gras afdoen. Gras afdoen lijkt gemakkelijk, maar dat was het dus niet. Er was eigenlijk niet veel gras, meer planten en onkruid op kniehoogte dan wat anders. Maar het is ons dus gelukt en het ziet er nu veel vrolijker en mooier uit. We moeten nog wel eens terug gaan om de tuin volledig af te werken. Maar dus, wij hebben een gigantisch goede daad gedaan want het lokaaltje zag er echt deprimerend uit. En nu lijkt het tenminste op een vrolijke kleuterschool. Daarna ben ik mee naar Christi thuis gegaan, mijn begeleider en daar blijven eten. Verder was dit weekend heel rustig. Morgen ga ik betalen voor mijn reis naar het uiterste zuiden en de Brazilianen zijn morgen terug in Santiago en ik MOET gewoon langs komen om naar de foto's enzo te gaan zien. Hoop dat alles goed gaat thuis en laat maar wat meer achter in mijn gastboek, ja? ohja, ik ben hier nu nagenoeg 2maanden, ole! Veel groeten! Anna-Sophia
Hallokes!! Ja, ik weet het, het is al lang geleden, maar ik heb echt weinig tijd gehad de afgelopen weken om iets op de blog te zetten. Het spijt me. Maar nu dus een verslagje van de afgelopen weken. Vorig weekend (12, 13, 14 oktober) hadden we ons eerste reisje met Rotary. Met alle uitwisselingsstudenten hier in Chili, 48 in totaal. We gingen een heel weekend lang op stap. Vrijdagavond zijn we met zen allen naar een soort restaurant gegaan, Los Buenos Muchachos, gigantisch groot en een dansspectakel tijdens het eten. Al de typische dansen van Chili en het Paaseiland. Een beetje zoals ik de 18e september met mijn familie heb gedaan. Daarna was er gelegenheid om te dansen en dansen hebben we gedaan. Amai amai, het was een hevig nachtje dansen, ik voelde mijn voeten bijna niet meer. 's Avonds bleef er iemand bij mij slapen want niet alle uitwisselingsstudenten wonen hier, in Santiago. Er zijn er die in de naburige steden wonen, maar aangezien dat veel te ver weg is om over en weer te komen, bleven de mensen uit de provincie bij de mensen in Santiago slapen. Bij mij bleef Kate, uit Amerika, slapen. Sympathiek, maar o zo amerikaans. De meerderheid is uit Amerika hier en het is elk jaar hetzelfde, zo hebben ze mij gezegd. De Amerikanen troepen samen en spreken Engels, de rest troept samen en spreekt Spaans en in het midden staan de Duitsers, die zowel optrekken met de Amerikanen als met de rest. En blijkbaar zijn de Amerikanen elk jaar diegenen die voor problemen zorgen. Zaterdag hebben we Santiago gaan bezichtigen, leuke plaatsen gaan zien enzo. Op een gegeven moment waren we met een treintje omhoog gegaan naar een heuvel om Santiago van boven te zien. Heel indrukwekken, er hangt alleen wel een laag smog over de stad. Na het eten zijn we naar een shoppingscenter gegaan, zodat de mensen van de provincie dingen konden kopen. Normaal moesten we daarna naar huis, maar ons groepje (Brazilie, Australie, Nieuw-Zeeland, Frankrijk, Belgie, Chili, Finland, jaja, internationaal) zijn gebleven om te gaan bowlen. Heel plezant, een bowling met feestmuziek. De Braziliaanse is gewonnen en ik was niet de slechtste. Yes!! Zondag zijn we naar 2 kuststeden gegaan. Eerst naar Valparaiso, gaan varen in een klein bootje. We hebben pinguins en zeeleeuwen gezien. Heel normaal hier, maar exotisch voor ons natuurlijk. Daarna een wandeling door de stad. Een prachtig stadje, veeel mooier dan Santiago. Na het eten zijn we naar Vina del Mar gegaan, naar het strand en ik heb voor de eerste keer gezwommen in de Stille Oceaan. Iets wilder en veel meer stroming dan in welke zee ook in Europa. En ik heb iedereen in zwembroek gezien en er zitten er wel een paar atleten bij, hahaha! Daarna terug richting Santiago waar we al het volk van de provincies hebben afgezet aan het Centraal Station. Er blijven die avond 2 Braziliaansen bij mij slapen. Gewoon omdat het leuk was, zijn zo'n beetje mijn beste vriendinnen hier. Zondagavond dan uitgegaan met zen allen want maandag was het geen school, feestdag. Na dat het jonger volk naar huis was gegaan (je mag hier nergens binnen als je gaan 18 bent) zijn we met het ouder volk naar een discotheek gegaan. Met zen 9 gepropt in 1 kleine auto. Lekker knus. Het was eens niet enkel Reggaeton voor de verandering, het was eens wat betere muziek. Mij heel goed geamuseerd dus. Dan maandag wat rondgehangen met de Brazilianen, nog afgesproken met wat ander volk van Rotary. En dan 's avonds ben ik blijven slapen bij Denise (Brazilie) samen met Gabi (ook Brazilie) en dinsdag dus weer niet naar school gegaan. Haha, ik ga niet zoveel naar school nee =) Dinsdag moesten de 2 anderen pakken voor hun reisje naar het noorden van Chili. Zij zijn niet echt deel van de groep want zij zijn hier al van januari en gaan dus ook terug in januari. Daarom gingen zij nu zonder al de rest naar het noorden. Dat was zo een beetje het weekend, ik heb in 1 klap ineens heel veel vrienden van over de hele wereld. Ik ben echt internationaal nu! Veel groeten thuis! Anna-Sophia
een hilarische babyshower + een avondje uit op maandag
Hallo allemaal, begin oktober al, de tijd vliegt. Woensdag, 3oktober, de verjaardag van mijn vriendinneke Stien hadden we een test om naar de unief te mogen gaan. Je geraakt hier dus niet zomaar binnen, je moet hoog scoren om aan bepaalde universiteiten binnen te geraken. In ieder geval ik heb die test dus gedaan en ik denk niet dat ik zal toegelaten worden om eerlijk te zeggen. Ik kreeg stukken literatuur in het spaans en ik moet zeggen dat dat toch nog wel een beetje boven mijn stand is. De school was wel vroeger gedaan, dus dat was een meevaller. Ik de hele namiddag speciale, symbolische dingen gedaan om toch een beetje de verjaardag te kunnen vieren van Stien. Vrijdag wou ik uitgaan met iemand van Rotary maar dat ging dan op het laatste moment niet door, was ik even teleurgesteld. Dan zaterdag was ik uitgenodigd bij Christi thuis, zij is een begeleider van Rotary. Ze is niet mijn begeleider maar ze is verzot op de belgische jongeren en om eerlijk te zijn ... wie niet?? ;) Ik dus naar daar op mijn eentje. Na ik uit de metro kwam moest ik een taxi zien te vinden die mij naar een plaats moest brengen die El Olmo heet. Geen flauw idee waar ik naar op weg was in die taxi gestapt. Maar die taxi die pikte ondertussen steeds nieuwe mensen op en na een halfuur vroeg ik van: ja, zijn we er bijna? En die man was gewoon volledig vergeten dat ik in El Olmo moest zijn. Wij helemaal terug en hij was er weer bijna voorbij gereden als ik het hem niet nog eens had gevraagd. Ik kwam dus weer rijkelijk te laat aan, maar dat is hier nogal de gewoonte dus daar lag ik niet wakker van. Gegeten met het gezinnetje van Christi. Ze heeft 3 kinderen, 2 jongen en 1 meisje, allemaal aan de universiteit en heel plezante mensen. Na het eten was het plan om met Christi en haar dochter, Shalom, naar een shoppingscenter te gaan en wat rond te kuieren en daarna had Christi een babyshower en het was geen enkel probleem dat ik meeging, meer nog, ze wou perse dat ik meeging. Na het shoppingscenter is er niet van gekomen want we zijn wat blijven plakken tussen de koekjes en de taart in. Rechtstreeks naar de babyshower dus. Dat was eigenlijk wel heel plezant. Bende vrouwen bij elkaar met een teveel aan alcohol. En tegen 11u kwam de moeder van de gelukkige mama-in-spe aan met heeldere zakken vol met goedkope, maar wel mooie kleren. En vrouwen kennende, we hebben ons daar letterlijk opgestord. En ik kon mij weer niet inhouden en heb maar liefst 4dingen gekocht. Was wel goedkoop dus ik heb weeral een koopje gedaan. Ondertussen was het te laat om nog helemaal naar huis te gaan dus ben ik maar bij Christi blijven slapen. Zondagmorgen ben ik dan naar huis gegaan, voor de eerste keer alleen een bus genomen. Alleen de bussen hier zijn niet zoals die van thuis. In het bushokje staan geen uren wanneer de bus komt en ook absoluut geen haltes dus je hebt geen flauw idee wanneer de bus komt en waar die bus naartoe rijdt. Ik maar op goed geluk in de bus gestapt en gevraagd of we een metrostation passeerden. Gelukkig van wel dus ik ben goed thuisgekomen. Zondagavond kwam Liliam, mijn begeleider, mij ophalen om terug naar het huis van Christi te gaan. Alle uitwisselingsstudenten van mijn club, peñalolen, 8 in totaal waren er allemaal zodat we ons zakgeld voor de maand oktober konden ontvangen en om even duidelijk te maken dat we geen geheimen voor onze ouders mochten hebben. Met andere woorden, we moesten aan onze ouders zeggen dat als we iets gedronken hadden, als we gerookt hadden of als we weed hadden gerookt. Geen geheimen dus. Mijn ouders weten van dit alles en maken daar absoluut geen problemen over dus ik heb veel geluk. Voordeel nu wel is dat ik iedereen van bij mij in de buurt ken, dus de eerste stap naar veel feesjes met rotaryvolk is gezet. Yes! Maandag had ik echt geen zin om naar school te gaan want ik had heel slecht geslapen. En dan 's middags krijg ik een berichtje van Ben, uitwisselingsstudent van Australië, om te vragen of ik iets aan het doen was. Niet dus, want ik zat gewoon thuis. Wij afgesproken in Plaza Vespuschio, om naar de cinema te gaan. Maar we moesten nogal lang wachten todat de film begon, dus wij maar op cafe gegaan en een pitcher besteld. Een grote karaf bier, best wel lekker. En het was een verademing tegenover de Chilenen die na 2 pintjes al niet meer kunnen om nog eens op het gemakske een pintje te drinken. Daarna naar de film gegaan, die jammer genoeg niet in het engels was maar gedupt in het spaans, jammer. Na de film dan maar terug op cafe gegaan en uiteindelijk was ik om half10 thuis. Dat was de beste maandag die ik tot nu toe heb gehad. Hoop dat alles goed gaat thuis, veel groeten van hier! Anne-Sophie
Hallooootjes!! Kunnen jullie het geloven?? Ik ben hier een maand. Jaja, vandaag officieel 1 maand. Goed, de afgelopen week is nogal druk geweest. Zoals ik gezegd had de vorige keer zijn we zaterdag naar de sneeuw getrokken. En het was heel plezaaaaaant. Het materiaal hier is wel nog van de jaren stillekes. En de liften zijn trager dan de berg oplopen, maar voor de rest was het allemaal heel plezant. Ik wou natuurlijk weer te stoer doen op de piste en ben dan ook schandalig hard gevallen. Voor de rest geen spectaculaire dingen om te vertellen over de sneeuw. Wat wel bizar was deze week is dat het vakantie was, en voor wat? Voor de nationale feestag! 18 september vieren ze in Chili de onafhankelijkheid van Spanje en ik moet zeggen dat is hier nogal belangrijk. Vanaf de 16e is het feest tot de 19e. En dus dan de zondag, 16 september, zijn we gaan rondrijden. Een beetje van het land rond Santiago. Van de moment dat we Santiago uit zijn, daalt de kwaliteit van alles direct. Buiten de stad zijn ze echt arm. En dan 's avons zijn we naar de ouders van Juan, de papa, gegaan met de andere broers en zussen van Juan om te BBQen en Piscosour te drinken en de nationale dans te dansen, Quecka. Ja, dat doen ze hier dus met de nationale feestdag: eten, drinken en Quecka dansen. Best wel indrukwekkend, moet ik zeggen. Dan maandag zijn we naar de zee en het strand gegaan. Kei mooi! Ja, de eerste keer dat ik de Stille Oceaan zag. Indrukwekkend. Dinsdag hebben we iets heel typisch gedaan. We zijn naar una fonda gegaan. Dit is een plek waar ze alle nationale spellekes spelen, eten en drinken verkopen, dansen. Het heeft wat weg van onze kermissen gemengd met een beetje Amerikaanse plattelandsgebeuren. Best wel leuk, plezant dat het tegelijk met Beerse kermis was. Ik voelde mij bijna thuis. Enkel de martini's ontbraken nog. Dan dinsdag, de 18e, de hoogdag van het hele gebeuren zijn we wederom naar una fonda gegaan. Deze was in Santiago zelf, de andere in een dorpje. En ik heb rodeo gezien, met het kalf enal. Niet zo spectaculair als ik verwacht had. Ook nog een paardenshow die nogal saai was. Dan 's avonds zijn we naar een restaurant met dansshow geweest. Een hele avond Quecka en Chileense muziek. En dan tegen het einde van de avond het volkslied ... En iedereen kent dat!! Stond ik daar ffkes voor aap toen ze mij vroegen wat onze nationale dans was. Ja, ik kon dus niets zeggen. Was wel heel gezellig. Dan donderdag en vrijdag waren rustig. Kon de rust wel gebruiken, ik was nogal moe, 4 dagen feest enzo. Vrijda ben ik samen met Elena wat gaan rondhangen en er was niet echt veel te doen. En ik heb mijn eerste ziekte opgelopen. Mijn hand is 2keer zijn normale vorm. Ik weet niet hoe het komt en ik weet ni wat ik eraan moet doen. De moeder heeft mij een zalfke gegeven maar ik denk dat het het erger heeft gemaakt. Ik hoop dat de volgende maand even goed zal zijn! Joewkes!!!
Der zijn al mensen die gevraagd hebben voor foto's en op deze site foto's oploaden is nogal ingewikkeld. Maar ik heb ne space waarda ge kunt gaan zien. http://maeluna.spaces.live.com en dan doorklikken naar foto's chauu
halloookes, kzal ffkes wa vertellen over de eerste rotaryvergadering. We zijn 's morgens, zaterdag 8augustus, vertrokken me een bus vanuit Santaigo naar Rancagua want daar wast te doen. Der was iemand uit de limburg bij mij want die was vorig jaar gastgezin voor een chileense en die kwam die nu bezoeken. En toeval wil natuurlijk da haar ouders die van mij kennen. Ze had dus mijn nr en zo zate we dus same op de bus. Was ik ff blij want ik kende natuurlijk niemand. Nu ong een uur kwame we aan in het gebouw van rotary. En echt ni te doen! Bijna allemaal Amerikanen en Duisters. Van alle uitwisselingsstudente, 49, ware der maar 9 niet van Amerika of Duitsland. Wie weet ga ik nog Duits kunne voor ik trugh kom! haha!! Ook alle Chilenen die het vorige jaar op uitwisseling zaten ware er ook allemaal. Toffe bende en 2 die in België hadde gezete. 1 in Vlaanderen en den andere in Wallonië. Tijdens het ete kwame der allemaal muzikante en dansers in de traditionele kledij van Chili danse en spele. Heel plezant en heel mooi. En toen het ete gedaan was, begon er muziek te draaien en ik moet zegge wa ik toen zag was wel bizar. Als er bij ons muziek opsta, springt ni iedereen vant tafel om te beginnen dansen. Awel hier wel en ik wist ni wa mij overkwam. Ook alle informatie over de reizen gekregen en ik moet zegge: tis de moeite!! Nu deze week was weer dolle pret. Disndag ni naart school gegaan want der was iets int centrum te doen rond Pinochet. Ma da moetk zegge is nogal een rare situatie. Ge zout denken Pinochet, ne crimineel, ma hier vinden ze da dus ni. Of toch sommigen .. Die bezien Pinochet zowa als nen held. Heeeeel bizar. En gisteren, donderdag was der iets te doen op mijn school. Alle klassen moesten een traditionele dans voorbereiden van een land in Zuid-Amerika. Voor de lessen LO en dan konden de ouders daar allemaal naar komen kijken en da was donderdag, gisteren. Kmoet zegge twas de moeite, al de meisjes helemaal opgemaakt en alle jongens me schoon pakskes aan. Jaja, da ziek ze in België nog ni doen. En morgen ga ik snowboarden!! hiphoi!! en dan ist vakantie :) voor een weekje. En ik ga me mijn ouders hier zowat de buurt verkennen, de mooie plekjes in de buurt van Santiago. Da wil dus zeggen alles op een afstand van 4 à 5u rijden. 'In de buurt' zeggen ze dan. Ik laat weten hoe alles is gegaan Veel liefs aan het thuisfront Chauu Anne-Sophie
Hallo allemaal, man man man man hier zijn ze dus gewoon goed zot! Op school heerst gewoon totale anarchie. Ik ben dus vandaag voor de eerste keer naar school gegaan en ik moet zeggen: als de school bij ons zo was, ging ik graag naar school. Ge kunt naar u mp3 luisteren zonder dat die leraar er iets van zegt. Ge kunt gewoon rechtstaan en met iemand aan het andere einde van de klas gaan babbelen. Ge kunt roepen, lachen, babbelen, rondlopen, u tanden gaan poetsen, ... Echt gewoon totale anarchie en die leraren trekken zich daar dus niets van aan. En de laatste 2u van de dag hadden we gewoon vrij want de leraar was er niet. En ge moet ni denken dat wij studie hadden ofzo. Nee nee, ga maar in de zon liggen of wat rondhangen ... GEEN PROBLEEM Ik denk dat ik hier ga blijven!! Veel groeten daar in het verre Belgica Anne-Sophie
Hello thuisfront, de eerste dagen hier zijn vermoeiend Gistere zijn we naar de policia international gegaan om mijn chileense identiteitskaart aan te vrage we hebbe 2u in de wachtzaal moete zitte waar ze blijkbaar nog niet gehoord hadde van verwarming met andere woorde, het was ijskoud. ben dus ondertusse ook al wel een beetje verkoude ... En gistere avond ben ik met de familie van Juan, de papa, gaan ete wat een hilarische bende. Elk van de broers en zussen van Juan hebbe mij uitgenodigd om bij hun te kome logere Ik heb ook mijn school gezien en het is een kleine school. helaas ik die dacht dat ik van het college af was, ik word gewoon opnieuw in een college gestoke! ach ja, we zulle wel zien hoe het loopt. Maandag is mijn eerste dag op schoolm, in uniform. Joy! Hoop dat alles goed gaat met jullie Chauu Anne-Sophie
Hej allemaal, ik ben goed aangekome in Chili, Santiago. Mijn vader, Juan, en zijn broer, samen met mijn counselor van de rotary stonden mij op te wachte aan de luchthave en later kwam mijn moeder, Jimena, daar ook nog aan. Juan en zijn broer moesten terug gaan werke dus ging ik same met Jimena de moeder van Jimena ophale en zijn we naar huis gerede. Daar heb ik dus mijn broer lere kenne, Andres, die 15 is en toch wel een beetje verlege Wat ik te verder nog te zegge heb ... het is hier anders dan ik had verwacht armer enzo, Santiago is de hoofdstad maar het ziet er armoederiger uit dan Turnhout. Enfin, alles ok dus hier aan het andere einde van de wereld! groeten, Anne-Sophie
Hallo allemaal, ik heb dus een blogske gemaakt zodat jullie mijn avonturen kunnen lezen die ik allemaal ga mee maken. Ik moet ze er natuurlijk wel eerst opzetten Voor diegene die het nog niet weten, ik vertrek de 22 augustus 's avonds. Ik zal ook regelmatig proberen foto's toe te voegen. Greeeetz Anne-Sophie
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
 "Smile"){kind=icon}
