|
Lang keken we samen uit naar deze dag, de lente begint. Doch hadden we ons dit begin helemaal anders voorgesteld. Waar we lang op hoopten en naar uitkeken mocht niet zijn!
Dichtbij….. Ik staar
omhoog en denk aan jou,
Ik stel me voor dat
jij daar bent, en gewoon naar ons lacht.
Ik zie je niet, ik hoor je niet,
maar doordat we je zo missen, ben ik er zeker van,
dat daarboven mij ‘iets’ is.
Ik sluit mijn ogen en beleef,
een stil moment,
ik weet gewoon, ik voel gewoon, dat jij er bent.
|
