Het is het seizoen van de festivals blijkbaar. Vorig weekend hebben de sfeer kunnen opsnuiven in Barani waar de beste ruiters hun dressuurkunsten kunnen showen en waar de muzikanten weer van de partij zijn. Deze keer geen schelle fluitjes maar de mooi klanken van de Balafon en de oneindige ritmische klanken van de calebassen!
We hebben kunnen kamperen vlakbij het dorp en hebben de volle maan zien blinken en de volgende nacht bij een heerlijk briesje de sterren kunnen aanschouwen. Vele mooi foto's getrokken van de mooie Peul-vrouwen opgesmukt voor dit volksfeest en mensen zien genieten van het spektakel.
We zijn ontzettend blij dat we dit hebben kunnen meemaken en staan met deze ervaring rijker weer wat dichter bij de cultuur van het zwarte volk.
Hopelijk kunnen jullie via deze weg ook wat meegenieten zonder in het stof te moeten bijten;-)
Voor de internationale vrouwendag wordt hier elk jaar een stof bedrukt waar alle vrouwen die het zich kunnen permiteren een kledingstuk op maat uit laten maken. Het is wachten tot de 8ste maart vooraleer iedereen zich hiermee vertoont en leuk om te zien hoe iedereen er iets anders heeft uit kunnen maken. Wij hebben er twee kleine topjes uit laten maken, die we achteraf nog durven dragen;-)
De outfit van Hawa is nog niet klaar want haar kleermaker was ziek. Een beetje pech maar achteraf kan ze nog eens 8ste maart vieren, was haar reactie. Ze zal sowieso fier zijn als een gieter in haar nieuwe outfit. Dat is altijd een beetje feest!
Hierbij een paar sfeerbeelden van het festival des masques die om de twee jaar doorgaat in Dedougou (vier uur rijden, noord-west van Ouaga).
Het is een echt volksfeest van dans en elke stam heeft zijn eigen maskers en ceremonies met verhalen en eeuwenoude tradities daarrond.
De muziekinstallaties stonden op maximum, de stad was levendig en wij konden slapen bij de zusters iets buiten de stad. Lekker rustig om even uit het zotte geweld te zijn;-)
Wie nog meer foto's wil zien, hier de link van picassa waar ik de overige foto's heb op gezet: https://picasaweb.google.com/113779385094189846742/FestivalDeMasques?authuser=0&authkey=Gv1sRgCPLC9dejoL6UCA&feat=directlink
Hierbij een paar foto's van mijn bronzen beeldjes die ik voor de eerste keer heb kunnen delen met anderen op het feest van de 8ste maart (internationale vrouwendag). Ik had geen betere dag kunnen uitkiezen en heb heel veel leuke reacties gekregen. Heb zelfs drie beeldjes kunnen verkopen dus dat geeft een extra stimulans om er mee door te gaan;-)
parade in Ouaga als start van 'Les arts de la rue'
Hier een paar sfeerfoto's van hoe de artiesten in Ouaga kunnen feesten als geen ander. Vorige zaterdag was het officiële opening met parade voor de week van 'arts dans la rue" waarbij zoveel mogelijk de plaatselijke bevolking in betrokken werd. Ook rondom Ouaga waren er een paar dorpen die bezoek kregen van jongleurs, muzikanten, clownerie, acrobatie. Ambiance verzekerd!
Wat me vooral bijgebleven is van de parade zijn de fietsen omgebouwd tot vliegtuigjes, dansers met grote dierenmaskers, geweldig grote marionetten die de toeschouwers animeerden en de live band die iedereen deed swingen;-)
Het was een geweldige sfeer en een supergoede start voor een hele week straatanimatie id levendige buurt v Gounghin met als centrale ontmoetingsplaats Place de la Femme. Hoe kan het ook anders;-)
Vanaf januari ben ik nu in de leer bij Issiaka, die al 15 jaar sculpturen maakt in recupmetaal. Hij heeft zich de laatste 5 jaar gespecialiseerd in het maken van vogels en insekten uit oude olietonnen of stukken autocarrosserie met mooie kleurrijke prints. Hij heeft zijn atelier bij Lukare die ook prachtige meubels maken en een cooperatieve is voor jongere designers. Hun handelsmerk is vooral het combineren van stukken hout met metaal. Prachtig gewoon wat ze daar realiseren met zo weinig middelen en veel handwerk!
Ze maken ook leuke verlichting in metaal, stukken hout, kalebassen die ze perforeren en kleuren, lusters uit stukjes aan elkaar gelaste tubes (afval van vierkante holle metalen buizen voor tafels en stoelen). Ze proberen zoveel mogelijk nieuwe dingen uit te werken met recupmateriaal zoals conservenblikken, autobanden waar ze doosjes van maken. Soms combineren ze hun metalen meubels met panelen in hout gemaakt door plaatselijke kunstenaars gespecialiseerd in houtsnijkunst of versieren ze hun ontwerpen met bronzen handvaten en andere attributen;-)
Hier een paar foto's van de vogels die ik al heb kunnen maken samen met mijn leraar Issiaka en een website waar je een paar voorbeelden kunt zien van Lukaree en hun realisaties: http://www.lecada.ch/artisans/burkina-faso/Centre-Lukare
Je ziet daar ook een video van hoe ze stoelen vlechten, ook een specialiteit van hier.... wil ik zelf ook eens uitproberen;-)
Lina heeft voor de tweede keer op zondagnamiddag een leuke Taichi-les gehad. Midden in het bos hier vlakbij wat voor bijzonder veel goeie energie zorgt om de werkweek goed te beginnen;-)
Ik ben een kiekje gaan nemen om te zien waar ze juist hun sierlijke bewegingen uitvoeren;-)
Alle bewakers, Hawa en Julien zijn speciaal bijeengekomen zaterdagochtend om ons hun nieuwjaarswensen te brengen. Ze voelen zich één grote familie bij ons;-)
Toch nog even vertellen dat het voorbije weekend effe buiten Ouaga zalig was! Bezoek aan het authentiekedorpje Tiebele, waar ze de huizen in woning-erkvorm nog beschilderen met de originele pigmenten. Indrukwekkend kwa sfeer! Mede dankzij Anouk en Bruno en hun hondje, hadden we een heel orde kinderen aan onze zijde die ons na de zondagse wandeling naar de markt heel de terugweg naar het hotel hebben blijven vergezellen! We zijn nu ondertussen ook verknocht aan deze plek waar de mensen de toeristen graag zien komen en zich niet aan ons storen en gewoon zichzelf blijven;-)
Bovendien zijn we daar ook de goudmijnen gaan bezoeken, waar het er minder gemoedelijk aan toe gaat (dus vandaar geen foto's hiervan). We hadden deze plek nooit alleen durven bezoeken zonder onze gids Roger. Het heerste een rare sfeer, want die dag geen grote vondsten... Ook hier blijkt dat geld alleen, niet echt gelukkig maakt!
Gisteren hebben we iedereen van het personeel gelukkig gemaakt met een zak rijst;-) Onze kleine bijdrage die ons allen gelukkig maakt!
Ook toch nog even onze kleiman Kevin voorstellen. Hij heeft zijn atelier onder een luifel geinstalleerd in een volkse woonbuurt iets buiten het centrum van Ouaga en een muur gemaakt van pakken frisdranken, die hij ook verkoopt. Hij maakt ook batiks, is autodidact en durft verschillende dingen aan zoals hout- en metaalbewerking. Hij is de zoon van een pottenbakker en is zodoende opgegroeid met de klei in zijn handen;-) Als kind heeft hij op 8-jarige leeftijd polio gehad en heeft hij moet leren leven met zijn handicap maar trekt hij voor de rest heel goed zijn plan. Soms vergeet ik gewoon zijn handicap. Hij geeft ook les aan twee jongens uit zijn buurt en die helpen hem met zijn winkeltje en om zware dingen om te versleuren. Het meest indrukwekkende bij hem is dat er constant mensen langskomen, hij goed omringd is en dat is een typische weerspiegeling van hoe de mensen hier omgaan met elkaar. Je bent hier nooit alleen en het sociale netwerk is hier enorm. Soms heeft dat ook zijn nadelen omdat er verwacht wordt dat je voor elkaar zorgt ... geld lenen, materiaal etc... maar het heeft ook zo zijn voordelen. Eenzaamheid is hier geen gekend fenomeen. Integendeel. Alleen zijn is hier eerder een zeldzaamheid. Zodra ze je zien zoeken of problemen hebt met je fiets, komen ze je helpen;-)
