Toen ik vrijdagmorgen even in De Standaard bladerde, stootte ik op een artikel over het nieuwe boek van Kristien Hemmerechts.
Het boek waarover het artikel gaat, heet 'De dood heeft mij een aanzoek gedaan'. Het is Hemmerechts tweede dagboek. Het eerste hebben we in de klas besproken en heette 'Een leven als (g)een ander'. In beide boeken gaat ze op zoek naar de betekenis van het/een leven, vooral nu haar man, Herman De Coninck, is gestorven. Toch zijn deze dagboeken volgens Hemmerechts heel verschillend. Dit tweede dagboek is vooral het zoeken naar een antwoord op de vraag waarom ze haar leven wil beëindigen. Ze heeft het ook opgedragen aan haar vader, Karel Hemmerechts die 3 jaar geleden stierf.
Hemmerechts schreef dit boek niet om een zoveelste debat te veroorzaken. Ze schrijft voorzichtig over de dood. Zo spreekt ze haar voorkeur voor euthanasie duidelijk uit, maar verdedigt die met zeer rationele argumenten. In haar boek bekritiseerd Hemmerechts ook haar eigen doodsverlangen, haar slechte humeur, haar omgang met vrienden en het verleden. Het doodsverlangen ontstaat volgens Hemmerechts uit het verlangen op een weerzien met haar afgestorven familieleden. Ze probeert dat doodsverlangen niet uit de weg te gaan, maar het te aanvaarden. Ze leert ermee leven.
Dit nieuwe boek lijkt me heel mooi om een keer te lezen. Zelf heb ik echter niet veel ervaring met het verlies van een naaste of naasten, maar door dit boek te lezen kan ik het misschien wel beter gaan begrijpen. Ik vind het heel knap dat Kristien Hemmerechts zo openlijk schrijft over haar eigen gevoelens. Dat spreekt lezers meer aan dan een algemene visie die niets te maken heeft met eigen ervaringen.
Zoals ik in mijn vorige blogbericht heb verteld, had ik ons exemplaar van Het Dwaallicht van Willem Elsschot na een lange omweg toch gevonden. Ik ben er zaterdagavond dan ook onmiddellijk in beginnen lezen. Het verhaal telt echter maar 50 pagina's, dus in iets meer dan een uur had ik alweer gedaan met lezen. Dat voelde leuk! Ik had een boek dat bekend staat als 'hoogstaande literatuur' uitgelezen in een uur! Maar eigenlijk voelde het aan alsof ik niets had gelezen... Niet omdat het een slecht boek is, want ik vond het heel mooi geschreven (veel vergelijkingen...), maar omdat het verhaaltje zo vluchtig is. Toch denk ik dat Elsschot zijn belangrijkste doel heeft bereikt, want 'de moraal van het verhaal' heb ik wel onthouden: Laat je niet lijden door lust, want hij brengt je nergens.
Ik kijk er werkelijk al naar uit om dit boek in de klas verder te analyseren, want volgens mij zit er veel meer in dan dat ik bij deze eerste lezing heb opgemerkt.
Gisteren gaf mijn leraar Nederlands, mr. Paeps, ons de opdracht om thuis eens te zoeken naar Het Dwaallicht van Willem Elsschot. We gaan dit boek namelijk een aantal lessen allemaal samen bespreken.
Thuis aangekomen ging ik dus eens op zoek in de boekenkast van mijn ouders. Het Dwaallicht vond ik niet onmiddellijk, maar wel kwam ik tot de vaststelling dat zowat de helft van de boeken die zich op onze boekenlijst van Nederlands bevinden ook in onze kast te vinden zijn. Terwijl ik verder zocht naar Het Dwaallicht stootte ik ook op Het Proces van Frans Kafka. In dit boek was ik in september beginnen lezen met heb voornemen het op mijn leeslijst te zetten, maar die gedachte sloeg al snel om. Ik was het namelijk al na enkele pagina's beu. Dat durfde ik niet zo goed toegeven en ik dacht dat het gewoon eventjes duurde vooraleer het echte verhaal begon. Maar niets was minder waar en ik besloot dus maar om een ander boek te lezen.
Ondertussen had ik dus wel al wat leuke en minder leuke leesherinneringen bovengehaald, maar Het Dwaallicht had ik nog steeds niet gevonden. Ik besloot dan toch maar even aan mijn vader te gaan vragen of wij dit boek eigenlijk hadden. 'Natuurlijk!' was zijn antwoord en hij toonde me het in een andere boekenkast. Het boekje dat wij hebben, is een duo-uitgave van De Ontgoocheling en Het Dwaallicht.
Ik kan jullie ook nog met trots meedelen dat ik opdracht 1 van 3 voor mijn leesportfolio reeds met succes heb beëindigd! Ik heb op het boek Kalme Chaos de creatieve opdracht toegepast.
Ik las zonet op de website van radio 1, dat de film 'De Helaasheid der Dingen' binnenkort ook in de Amerikaanse filmzalen gedraaid zal worden. Wat een geluk voor ons Belgenlandje! Maar toch vraag ik me af of deze film daar wel hetzelfde effect zou hebben. Ik ben nog nooit in Amerika geweest, maar ik denk niet echt dat Amerikanen het verhaal van deze familie gaan kunnen begrijpen. Ook het leuke detail van het dialect valt weg, als er Engelse ondertitels komen. Enfin: we will see!
Gisterenavond dacht ik opeens bij mezelf: waarom ga ik niet eens naar de Kinepolis. Ik ben nu toch in Leuven voor de open lesweek. En dus ging ik samen met een goede vriendin op stap om de film based on het boek dat ik net heb gelezen eens te bekijken. Er wordt veel over gesproken, over 'De helaasheid der dingen', meestal in negatieve zin. Maar als je dan aan de mensen vraagt waarom ze de film niet goed vonden, hebben ze geen duidelijk antwoord. De film is nogal 'marginaal' ja, evenals het boek, maar is het daarom een slechte film? Ik vind net dat hij heel realistisch de toestand in zulk milieu weergeeft. Wel vind ik het spijtig dat de namen uit het boek niet dezelfde zijn van in de film. Ik kan wel begrijpen dat het de familiekwestie bij de Verhulsts nog zou verergerd hebben.
Ik kan er ook nog even bij vertellen dat het happy end waarop ik hoopte in mijn vorige blogbericht, niet echt is gekomen. Verhulst gaat wel wat anders leven. Ook al was de geboorte van zijn zoon niet gewenst, hij zal toch proberen om tenminste een goede oom voor hem te zijn. Hij heeft ook geleerd om minder negatief en cynisch tegen het leven aan te kijken.
Aangezien ik 'De helaasheid der dingen' dus een tijdje uit heb, ben ik sinds het begin van de vakantie in 'Kalme Chaos' van Sandro Veronesi beginnen lezen. Het boek sleept je echt mee en bijgevolg ben ik in enkele dagen al zo'n 200 pagina's gevorderd. Ik ben echt blij dat ik dit boek heb gekozen. Dit is echt het genre dat ik graag lees, in tegenstelling tot dat van Verhulsts boeken. 'Kalme Chaos' doet me eigenlijk een beetje denken aan 'Tirza' van Arnon Grunberg dat ik eerder dit jaar al heb gelezen. De 2 boeken handelen dan ook over ongeveer hetzelfde thema.
Het wordt stilaan tijd voor mijn volgende bericht ...
Ondertussen ben ik al heel wat pagina's gevorderd in 'De helaasheid der dingen'. Het boek waarvan ik in mijn eerste blogbericht de humor nog zo fel prees. Die mening zou ik graag even terugtrekken, of toch grondig nuanceren. Ik beoordeelde het boek toen naar zijn eerste ca. 50 pagina's. Ik kon toe immers niet weten dat de sfeer zou veranderen, maar had dat in feite wel kunnen voorspellen. Doorheen het boek wordt Verhulst als maar meer een wereldvreemde man. Hij geeft geen blijk van ook maar één menselijk gevoel (wel van zijn driften).
Ondanks de voorgaande vaststelling zal ik het boek niet minder goed gaan vinden. Ik zal me niet laten leiden door volgende vragen: 'Wat bezielt deze man? Waarom wil hij zijn eigen kind niet? Hoe kan hij zo cynisch tegen het leven aankijken?' Ik moet immers rekening houden met een vorm van 'dichterlijke ik'. Maar aangezien het hier om een autobiografisch boek gaat, valt dat onderscheid tussen Dimitri Verhulst en de ik-persoon in het boek me nogal zwaar.
Ik blijf toch nog halsstarrig hopen op een 'happy end'. Annelies.
Vanmorgen las ik in het onderdeel Cultuur van De Standaard een uitgebreid artikel over 'De helaasheid der dingen' n.a.v. het filmfestival van Gent. Hierin wordt Karel 'nonkel Potrel' Verhulst geïnterviewd. Je kan het artikel vinden onder de link in bijlage.
Karel Verhulst is kwaad. 'Dimitri beseft niet wat hij heeft aangericht. Hij zit ver weg in Wallonië.' '[...] met welk recht rakelt hij die dingen allemaal op om ons belachelijk te maken?' Karel probeert in dit interview de feiten uit het boek dan ook te weerleggen, te zeggen dat het er nooit zo erg aan toe ging,... Volgens hem heeft Dimitri alles uitvergroot, overdreven. Nu het boek ook nog eens verfilmd is, begint alles voor de overblijvenden van de familie Verhulst weer van voren af aan. De interviews, de reacties, het lachen,...
Karel is echter blij dat Dimitri's droom om schrijver te worden is uitgekomen en dat hij nu zo 'opgehemeld' wordt, maar zijn succes gaat ten koste van anderen. Het enige wat Karel verlangt, is dat Dimitri aan heel de familie zijn excuses komt aanbieden. Als hij dat niet doet, zal hij nooit meer welkom zijn.
Hier is het laatste woord dus duidelijk nog niet over gezegd/geschreven ...
Sinds vorige week ben ik beginnen lezen in 'De helaasheid der dingen' van Dimitri Verhulst. Wanneer je het boek louter oppervlakkig bekijkt, zou je kunnen concluderen dat het 'een vies boekje' is. Het boek handelt namelijk over de ongemanierdheid en onbeschaafdheid van een 'zuipersfamilie'. Je moet echter verder kijken dan dit. Het ongelooflijk cynische en ironische gevoel voor humor van Verhulst maakt zijn werk prachtiger dan je kan verwoorden. Zo staat er bijvoorbeeld vooraan in het boek de volgende vermelding:
'De eventuele gelijkenis van bepaalde personages in dit boek met bestaande personen berust op louter mensenkennis.'
En ook in hoofdstuk 3, 'De ronde van Frankrijk', waarin Verhulsts jongste oom een drankspel in de vorm van de 'Tour de France' in elkaar wil knutselen, vind ik het volgende fragment zeker het vermelden waard.
'Analoog met de wielerronde bedacht hij drie klassementen, drie truien die verdiend konden worden. De gele trui voor de eindwinnaar, zijnde voor hem die het snelst het parcours had afgelegd. De groene trui voor de spurtbom, te zeggen: de koning van de ad fundum. En de bolletjestrui kon worden veroverd in het gebergte, daar waar je vooruitkwam door zware dranken als whisky en wodka te zuipen. De plastic wielrennertjes waarmee ik ooit had gespeeld en in mijn dromen Lucien Van Impe of, vooral, Bernard Hinault was geweest, het enige speelgoed overigens waar ik geen afscheid van nemen kon en dat ik bewaren wou uit iets wat zich daar reeds manifesteerde als onbegrijpelijke nostalgie, die wielrennertjes verdwenen ineens in de zakken van onze Potrel en zouden dienst doen al pionnen op het bord. Per consumptie zouden de spelers hun pion één vakje mogen verplaatsen. Een beetje zoals bij ganzenspel, maar dan voor varkens.'
Het is het concept alleen, maar ook de meesterstijl die maakte dat ik spontaan begon te lachen bij het lezen van deze passage. Vooral de laatste zin maakte het af. Ik hoop dat ik van de rest van het boek ook nog zo zal genieten. Mijn ervaring leert dat Verhulst niet steeds uitmunt. Enkele maanden geleden las ik namelijk 'Godverdomse dagen op een godverdomse bol' en dat was naar mijn mening een grote tegenvaller.
En nu wacht ik vol spanning op de volgende lachbui. Ik houd u op de hoogte ...
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
){kind=link}