Mei… nog maar een maand en half te gaan…

De laatste week van april is weeral gedaan. Vrijdag 30 april zijn ik en Kimberly nog eens goed gaan eten. We hadden die avond niets te doen (behalve de fitness), dus dan hebben we maar besloten om te gaan eten. We hebben allebei pizza besteld, en een coctail (voor nog geen €3). We hebben alles heel rustig aan gedaan, want we waren wel heel tam.
Zaterdag 1 mei is het hier ook een public holiday, maar toch zijn er nog heel veel mensen die werken. ’s Morgens zijn we met Libe (de vrouw van Tanzania) naar een appartement gaan kijken. Zij moet 1 juni ook uit het appartement, en nu zoekt ze een eigen appartement, want in Juli of Augustus moet ze bevallen. Haar man zit nog in Tanzania, maar zij woont hier al 4 jaar (ze studeert hier, en werkt nu ook als leerkracht). Vorig jaar is ze getrouwd met haar man van Tanzania. We zijn met haar ook naar een tweedehandse meubelzaak geweest, waar we al eens naar de prijzen hebben gekeken van een bed, koelkast, tafel… voor haar nieuw appartement.
Daarna zijn we nog inkopen gaan doen, en zijn we ons ticket van de rugby gaan kopen (€ 6). En om 15u begon de rugby. En ja hoor, de Cheetahs zijn weer gewonnen. Het was 36-32 voor de Cheethas, maar het was een spannende wedstrijd. Ik begrijp nog niet al de regels, maar het begint te komen. En mijn nummer 11 (Jongi Nokwe, waarmee ik op de foto sta), heeft weer goed gespeeld, maar daarna is hij uitgevallen, omdat er iemand op zijn gezicht is gaan staan… .
Zondag ben ik weer mee naar de kerk geweest met Libe. Dat is altijd een feest, met zingen en dansen. Heerlijk gewoonweg! In de namiddag was het nog eens zonnig en warm, en dan zijn we een terrasje gaan doen. Na een tijdje begonnen de wolken ook weer te komen, en dan zijn we naar de fitness geweest (vooral om daarna een heerlijke sauna te nemen).

Maandag was weer een gewone werkdag. Toch waren er vandaag extreem veel klanten. 2 oudere vrouwen wilden hun kleinkinderen een cruise cadeau geven voor hun 21^e verjaardag. In totaal gaan dus 8 mensen tussen 19 en 22 op cruise, zonder ouders. Daarna kwamen er ook nog mensen die hun huwelijksreis naar Kaapstad wilde maken. Iedereen spreekt Afrikaans tegen mij, en ik begrijp echt alles, maar het praten is toch nog wel moeilijk (misschien moet ik gewoon durven praten). Maar ik (of mijn collega) legt hun dan wel uit dat ik Nederlands praat, en dus alles versta, maar dat ik geen Afrikaans spreek.
Vandaag heeft het trouwens ook heel hard geregend. Precies tropische regens met donder en bliksem. En het dak van de office lekt, dus we hadden een hele waterval in het kantoor. Jaja, soms maak je wel grappige dingen mee op het werk.

De rest van de week is weer gewoon verlopen, behalve donderdag. Donderdag ben ik heel vroeg opgestaan en om 7u30 zijn ze me al komen ophalen, en dan ben ik meegegaan naar de UFS (University of Free State). Astra Travel gaat 2 nieuwe kantoren opendoen (in 2 verschillende malls), en nu heeft de Marketing Manager van Astra de studenten marketing gevraagd om een presentatie te maken over hoe Astra best zijn 2 reiskantoren kan promoten. Dus ’s morgens zijn we naar de universiteit gegaan en heeft Vutlhari de briefing gedaan en de studenten hun taak gegeven. Daarna zijn we eerst heerlijk gaan ontbijten (op kosten van het bedrijf), en heb ik de ‘moerkoffie’ geprobeerd (koffie in een oude koffiepot en met een plastieke beker (zoals de Boeren koffie dronken op de boerderij begin 20^e eeuw)). Na het heerlijke ontbijt zijn we terug naar het kantoor gegaan, en rond 14u30 zijn we terug naar de universiteit vertrokken, en toen waren de studenten klaar om hun presentatie te geven. Ik mocht aan het tafel gaan zitten met de prof, de 2 afgevaardigde van Astra. En ik mocht zelfs mee punten geven aan de studenten. We hebben van 15u tot 19u15 naar presentaties aan het luisteren geweest. Sommige groepen waren heel creatief, andere iets minder, maar het was gewoon geweldig. De prof had hapjes mee, een drankje. En sommige studenten gaven ons ook nog drinken, en een groepje heeft ons zelfs een suikerspin cadeau gegeven.
Na alle presentaties werd er dan een winnaar uitgeroepen, en die mogen in de toekomst meehelpen met de opening en marketing  van de nieuwe kantoren van Astra ( het eerste kantoor gaat al in Juni open). Ik was pas thuis om 20u30, dus het was een lange dag (maar een zeer interessante en productieve dag).

Zaterdag 8 mei was ook een heel productieve dag. Eerst zijn we met een collega van Kimberly naar een ‘moederdagmarktje’ geweest. Het was in een tuin van iemand. Daarna heeft ze met ons door Bloem aan het rijden geweest, heeft ze ons de mooiere buurten en de grote huizen laten zien, maar ook de buurt waar zij woonde (de iets minder verzorgde buurt). Ze heeft ons meegenomen naar Pretty Gardens (een domein waar kinderen kunnen spelen, ouders een terrasje kunnen doen). Daar hebben we een heerlijke koffie gedronken en nadat haar kinderen een beetje moe waren, is ze met ons nog naar een supermarkt geweest waar ze heel goed,donker brood hadden (want het brood hier is voornl. toastbrood. Rond 14u30 heeft ze ons terug thuis afgezet, en dan hebben we eerst iets gegeten en dan zijn we de President Brand Street eens afgelopen (de straat met alle ‘oude’ gebouwen van Bloem). We zijn het stadhuis binnengegaan, we hebben wat foto’s genomen. Daarna zijn we terug naar huis gegaan, want om 17u was het rugby. We hadden gratis ticketjes gekregen voor de betere plaatsen in het stadium. De rugbymatch was heel spannend. Er waren een paar zeer goede punten bij, en nu begrijp ik bijna alles van het spel. Iedereen is ook super opgewonden en leeft heel hard mee met het spel. Alleen spijtig dat mijn favoriete speler (Jongi Nokwe) niet meedeed. Hij was vorige week gewond geraakt en toen ik vroeg aan een man waar Nokwe was, zei hij me dat hij 3 maanden buiten strijd is, omdat zijn kaak gebroken was.
Na de rugby zijn we nog eens vis gaan eten in de Ocean Basket. Het was heerlijk om nog eens vis te eten (want in de winkel is vis heel duur). Rond 20u30 zijn we naar huis gewandeld.

Zondag was het weer supermarkt-dag. In de namiddag zijn we nog gaan mini-golfen. Daarna zijn we ook nog naar de fitness gegaan, en toen was de dag weeral bijna voorbij. Ik heb ook nog wat gewerkt om artikels voor school enzo te schrijven.

Maandag 10 mei was weer een gewone werkdag. ’s Avonds heeft de directeur van het National Museum mij (samen met nog een kerel van België) uitgenodigd om bij hem thuis te gaan eten. Zijn vrouw had al heerlijk gekookt en het rook heel goed toen we bij hem thuis aankwamen. Het was een heerlijke pastaschotel, en als dessert: pannenkoeken met ijs, maple-siroop, kokosschilfers, amandelen, slagroom en lychees. Heerlijk gewoonweg. We hebben ook nog interessante babbels gehad over Zuid-Afrika, het geloof hier, … . Een interessante avond dus.

Dinsdag ben ik op het werk bij Nicolette gaan zitten. Zij werkt voor het internationale deel van Astra. Nicolette is een hele leuke, jonge vrouw, en ik heb me al goed geamuseerd met haar (maar er wordt ook goed gewerkt). Ze legt me alles heel goed uit, en ik heb nu al door dat het internationale deel me meer aanspreekt dan het binnenlandse (business) deel. Vele mensen die bij haar komen, gaan naar Europa op reis, maar sukkelen vooral met het visum.
Nog maar 1 dag werken en dan ga ik naar Durban… Ik besef het nog niet goed, maar ik heb er wel zin in om eventjes er weer tussenuit te zijn (ik ben nu al bijna 5 weken aan een stuk aan het werken).

Het is zover… Nog een paar uurtjes en dan vertrekt onze bus naar Durban…

12-05-2010 om 22:42 geschreven door Jabula  

Tumela = hello in Sotho (spreek uit ‘soetoe’)

De week van 12 april is er niet veel speciaals gebeurd. Ik probeer zeker 3 à 4 keer per week zeker te gaan fitnessen. We gaan dan na het werk, en soms nemen we ook een heerlijke sauna. We hebben meestal gedaan net voordat het donker wordt, en dan gaan we naar huis om te beginnen koken.
Eigenlijk koken we heel gezond. We proberen toch wel af te wisselen (aardappelen met groenten, pasta, rijst.. maar ook wraps, gevulde paprika’s, wortelstoemp, couscous, … ).

We hebben woensdag ook uitgeroepen tot ‘dessert’ dag. Dan gaan we op restaurant een dessertje eten en een echte koffie drinken. Dat kost ons dan 3 euro.

Vrijdag 16 april hebben ik en Kimberly met 3 ander Belgische meisjes  een ‘zoete’ avond gehouden (pannenkoeken met ijs, brownies, gesmolten chocolade, … en natuurlijk niet te vergeten… wijn!!)

Zaterdag 17 april zijn we in de voormiddag nog gaan fitnessen, en in de namiddag zijn we gaan shoppen met de girls. Ik heb alleen een T-shirt gekocht van ZA. Een geel natuurlijk, van de FIFA World Cup. Trouwens, elke vrijdag lopen heel veel mensen hier rond met een gele T-shirt van Bafana Bafana (de nationale ploeg van ZA). De meeste mensen gaan zelfs zo naar het werk. ’s Avonds zijn we dan eerst gaan eten (op restaurant gaan kost hier € 10 met drank in). Er zijn hier trouwens een paar heel goede restaurants. En daarna zijn we naar een bar geweest. Wat een leuke girls night out ;).

Zondag 18 april ben ik met Libe (de vrouw van Tanzania die bij ons woont) naar de kerk geweest. Het is echt leuk om met de bus naar de kerk te gaan. In de bus ben ik de enige blanke, maar niemand kijkt vreemd op naar mij, en het is helemaal niet gevaarlijk in de bus. Iedereen in die bus gaat naar de kerk.
De kerk zelf is een grote zaal voor 5000 mensen, waar een heel bandje klaarstaat om muziek te spelen. De eerste 45 minuten wordt er puur gezongen en gedanst, en daarna nog 45 minuten dat er iemand komt babbelen. Nu was het een Amerikaanse ‘pastor’ die kwam babbelen over ‘connections between people, between things,… and if you break that connections, you are disconnected and that’s not a good thing…’. Het is altijd wel mooi om te zien hoe zovele mensen hun kracht halen uit deze woorden. En alle verwijzingen naar de bijbel zijn echt we mooi. Er wordt veel werk in gestoken, maar het is echt de moeite om te gaan. Daarna nemen we ook weer de bus terug naar huis.
Na de kerk, was het wassen geblazen, en daarna moesten we ook nog inkopen gaan doen voor de volgende week (al maar goed dat de supermarkt hier open is tot 3u op zondag). Het eten is hier zeker niet goedkoper als in België, en het is niet dat we domme inkopen doen. Maar ja, het is iets te riskant om downtown inkopen te gaan doen.

De nieuwe werkweek is weer begonnen zoals altijd. Op het werk is het nog altijd leuk. Ik leer nog elke dag dingen bij (soms meer dan anders), maar het is echt interessant.

Vrijdag had ik een afspraak met de directeur van het Nationaal Museum van Bloemfontein. Hij heeft me geholpen met mijn thesis (over townships en toerisme in townships). Hij heeft me meegenomen naar Batho (spreek uit: Batoe). De eerste township van Bloemfontein. Daar heb ik ook met een oude politicus van Bloemfontein gebabbeld, en ben ik binnen in zijn huis geweest. Hij was een van de leden van de ANC. Hij was een heel interessante man.
Derek, de directeur van het Nationaal Museum heeft me bijna alle toeristische plaatsen laten zien in de township, en graag zou hij terug tours organiseren naar de township (zeker met de Wereldbeker en alle toeristen die komen). Ook zijn we naar een begraafplaats geweest (we reden er met de auto op). Daar lagen heel veel mensen van de ANC (die hier in de Vrijstaat is ontstaan).
Na de tour door de township, heeft hij me ook nog even meegenomen door het museum. Daar heeft hij zijn plannen verteld dat hij graag een klein dorpje wil bouwen in het museum met een paar huisjes van Batho. Zodat de bezoekers ook kunnen zien in het Nationale Museum hoe het er aan toe gaat in de townships.

Nog iets leuks om te vertellen…. Ik heb een ticket gekocht voor het FIFA Kick-off Celebration Concert in het Orlando Stadium in Soweto. Dit is de 10^e juni, een dag voor de Wereldbeker begint.
Hier in de straten zijn ze nog altijd aan het werken om de wegen af te krijgen. Ook op de televisie of op het werk, is de voetbal alles wat de klok slaagt nu.

Door die (stomme) voetbal wordt alles hier ook veel duurder. De elektriciteit is sowieso al in april met 25% opgeslagen, maar de hostels (zelfs de backpackers) worden heel duur. De backpackers die normaal rond de €10 kosten per nacht (in een slaapzaal), vragen nu €30 tot €35 per nacht. Dit is dus pure afzetterij denk ik dan.
Dus mijn nachtjes in Gauteng zullen nog wel heel veel gaan kosten denk ik. Ik ben nu aan het hopen dat ik in de backpackers in Soweto kan gaan slapen voor nog 5 nachten. Let’s hope!

In het weekend hebben we weer niet veel gedaan. Fitness, supermarkt, zondag weer naar de kerk, … . ’s Avonds zijn we met alle Belgen nog eens gaan eten, omdat ze de volgende dag vertrokken richting België. Dinsdag (27 april) hadden we een dag vrijaf. Het is ‘Day of Freedom’ (16^e jaar). Op die dag hebben we niet veel gedaan. Alleen naar de mall gegaan, en toen begon het te regenen. Dan zijn we terug naar huis gegaan, en hebben we film gekeken.

Hou jullie goed! Groetjes vanuit Bloem…

Besho

Annelies = Jabulile

27-04-2010 om 19:55 geschreven door Jabula  

Vrijdagmorgen zijn we (met 2 auto’s en 7 mensen) vertrokken richting Clarens. We zijn eerst voorbij Botchabelo (de 2^e grootste township van ZA) gereden en dan via de grens van Lesotho naar Bethlehem. Daar hadden we een backpackers gereserveerd (want ik Clarens zelf zat alles al vol voor het lange weekend van Pasen). In Bethlehem aangekomen moesten we met de auto op een berg rijden, maar het was bijna onverantwoord. De weg lag er vreselijk slecht bij en was eigenlijk meer voor een 4x4. Toch zijn we op de berg aangekomen, en toen was de ‘baas’ er niet. Het leek een heel vreemde backpackers. Er zaten honden heel de tijd te blaffen… Het domein noemde ‘The Sanctuary’.  Nadat we de baas hadden gebeld, kwam hij er eindelijk aan met zijn kramakkelige auto. Hij opende de deur, en dan moesten we nog via kleine paadjes wandelen naar onze bungalow. Het was echt een hutje met 3 stapelbedden, een zelf geïmproviseerd keukentje, een zelfgemaakte ‘badkamer’ met ijzeren platen, … . Maar het was wel leuk. Het was heel primitief, maar dat kan juist heel leuk zijn. We hadden op de heuvel ook uitzicht op Bethlehem.
Na alles een beetje te hebben uitgepakt, zijn we naar Clarens gereden (nog 30 km van Bethlehem). Daar hebben we eerst geluncht en dan zijn we gaan quadbiken. Het was echt super, en sommige stukken van het traject waren heel stijl. We hebben ook door de koeienwei aan het rijden geweest, en op een heuvel hadden we een supermooi uitzicht op de bergen en de township van Clarens. We moesten weer dezelfde weg terug. Die avond zijn we terug naar Bethlehem gereden en daar zijn we eerst gaan eten in Ocean Basket (een vis, seafood restaurant). ’s Avonds moesten we dan terug onze weg vinden naar de hut. Daar zat onze man (hippie) al aan het kampvuur. Dan zijn we er gaan bijzitten en hebben we genoten van de sterrenhemel, het vuur, het uitzicht op Bethlehem, de krekels, …  .

De volgende dag ben ik vrij vroeg opgestaan (om iets voor 6u), en dan heb ik eerst de zonsopgang gezien. Dan hebben we ontbeten in onze hut, en zijn we weer naar Clarens gereden. Daar gingen we om 9u River Raften. We zijn met een busje naar de Ash River gereden, waar we eerst onze mooie outfit hebben gekregen en wat instructies. Daarna moesten we via de rotsen in ons bootje klimmen. Eenmaal we op het water zaten, moesten we nog eventjes ‘oefenen’ voordat we echt konden vertrekken. Het was echt geweldig. Er waren een paar rustige stukken bij, maar sommige stukken waren heel ruig (er waren 2 stukken van graad 4 bij (max. is graad 5). Er is een stuk waar we een break hebben gehouden, en dan hebben we dit ruig stuk zelfs 2 keer gedaan. Het was veel te plezant. Daarna was er een heel rustig stuk, en daar hebben we lang aan het dobberen geweest. We werden toch meegetrokken door de rivier. We waren al wel helemaal nat, maar toen begon onze gids (en die van de andere boot) iedereen ineens in het water te duwen. Het water was vrij koud (want het komt van de Katze Dam van Lesotho en dan gaat het eigenlijk via een tunnel, en het komt weer boven vlakbij Clarens). Toen de gids (Fortune) me terug in de boot had getrokken, zat hij zo op zijn hurken, dat ik hem gewoon terug in het water heb geduwd. Haha, met vrouwen wordt niet gelachen ;). Daarna heb ik ook eens gevraagd of Fortune deze rafttochten veel moet doen. Toen ben ik te weten gekomen dat hij eigenlijk van Zimbabwe is, en dat hij altijd in de zomer naar ZA komt om hier te komen raften, en in de winter gaat hij voor 4 maanden weer naar Zimbabwe om daar te raften op de Zambezi.
Na het raften zijn we dan eerst weer iets gaan eten en dan hebben we op het marktplein van Clarens gelegen en de Tourist Information eens gaan bekijken.
Nadien zijn we terug met de auto naar Bethlehem gereden, waar we naar de supermarkt zijn geweest om spaghetti te kopen. Dan heb ik spaghetti aan het koken geweest (we hadden 1 klein gasvuurtje). Het was echt heel lekker, en we hebben met zijn allen in de hut aan het eten geweest . s’ Avonds hebben we weer bij het kampvuur gezeten, en aan het genieten geweest van de rust.

De volgende dag (Pasen), zijn we via Clarens (want we moesten onze video van het raften nog gaan ophalen) naar het Golden Gate NP gereden. Daar hebben we eerst een wandeling gemaakt naar de top van de bekende zandstenen rots. Deze rots is ook het (toeristische) symbool van Free State. Dan zijn we ook nog naar de Echo Ravijn gewandeld, en het was echt wel de moeite waard. In de namiddag hebben we eerst onze broodjes opgegeten en dan zijn we een uurtje gaan paardrijden in de Golden Gate NP. Dat was ook eens leuk om het park op een andere manier te verkennen.
Rond 17u zijn we dan doorgereden naar richting Bergville, en 20 km voor Bergville ligt de Amphibackpackers. Ik had deze backpackers geboekt, en toen we er aankwamen was het echt super. Het is een heel mooie backpackers. We kregen 2 dorms waar we ons moesten verdelen. Ik sliep met Kimberly, de andere Belgen in de andere dorm. In de backpackers kregen we eerst een hele rondleiding, en ’s avonds hebben we er eerst gegeten (want een restaurant in de buurt was er niet). Het eten was wel lekker, en daarna heb ik heel lang buiten op het gras gezeten en aan het kijken geweest naar de talloze bliksems. Het was echt schitterend. Toen kregen we na ons avondeten nog een cocktail, en dan hebben we op het terras van de backpackers deze opgedronken. We waren nog altijd naar de mooie bliksems aan het kijken en de andere Belgen gingen zich nog douchen enzo. Ik ben dan met Kimberly op het terras blijven zitten, en ineens zagen we een bliksem inslaan (hij kleurde helemaal groen beneden). Ineens zagen we geen lichtjes meer in het dorpje dat we vanop een afstand zagen, en in de backpackers viel het licht ook helemaal uit. In de bar en buiten begonnen ze allemaal kaarsjes te zetten, en dat maakte het allemaal heel gezellig. Toen ineens kwam de stortregen opzetten. Het regende zo hard, en de wind stond heel sterk dat we ook onder het afdak heel nat werden. Toen zijn ik en Kimberly door het raam gekropen dat achter ons was, en toen kwamen we ineens in de bar terecht. Daar zijn we aan de jacuzzi gaan zitten, tegen een houten paal versiert met blikjes. We zaten er nog geen 10 minuten of ineens voelde ik een harde elektrische schok. We schoten allebei recht, en pas later beseften we dat we eigenlijk een bliksem hebben gevoeld. Kimberly had de schok via haar arm aan mijn bovenarm doorgegeven, en mijn arm heeft nog lang pijn gedaan.
Na de schok zijn we nog in de bar blijven zitten (helemaal in schok ;)). We hebben dan nog maar iets gedronken en we konden ook niet naar onze kamer want het regende en bliksemde te hard (en we moesten langs buiten).  Dan zijn we nog bijna 2u in de bar blijven zitten en toen het veel minder hard regende zijn we naar onze kamer gerend… om te gaan slapen.

Paasmaandag zijn we weer vroeg opgestaan. Er hing heel veel mist, maar achter de mist zag je wel de Drakensbergen verschijnen (en het amphitheater van het Royal Natal NP). De ander Belgen waren heel laat opgestaan, maar ondertussen hadden ik en Kimberly al ontbeten en ons al gewassen enzo. Dan moesten we wachten op de anderen, maar ik vond het niet zo erg, want ik heb nog heel lang gewoon buiten gezeten en aan het kijken geweest naar de bergen. Na een tijdje zag ik zelfs de 2^e hoogste waterval van de wereld verschijnen (thukela falls ). Rond 11u zijn we dan naar het Royal Natal NP gereden, en daar hebben we nog een wandeling gemaakt van ongeveer 2u (6km). Het was een wandeling langs de Tiger Falls. De wandeling was heel mooi, en het weer was geweldig.
Nadien zijn we nog een pizza gaan eten in de ‘Tower of Pizza’ vooraleer we weer richting Bloem vertrokken.
Toen we ongeveer 70km van Bloem waren, begon het ineens heel hard te regenen. We zaten er midden in, we konden de lijnen op de baan niet meer zien, maar we zijn toch doorgereden (het was ook al donker), en dan zijn we uiteindelijk om 22u in Bloem aangekomen. Dan was het gewoon de auto leeghalen en gaan slapen. Ik was heel moe.

De werkweek was weer heel gewoon. Ik heb weer bijna een hele week moeten observeren (maar ik heb ook veel gebabbeld en gevraagd over het leven hier in ZA. De vrouw waar ik bijzit is heel beschermend en heeft ook heel veel schrik om hier te wonen. Maar soms heeft ze ook wel een beetje gelijk.
De eerste dag terug op het werk moest ik weer bij een consultant gaan zitten. In de voormiddag kwamen er 2 zwarten binnen, en nadat ze de derde keer waren binnengeweest, begonnen ze de receptionist (die Hilary Clinton noemt, en vrij vreemd is) ineens te bedreigen zodat heel het kantoor het kon horen: “ If I come back, I will shoot you in front of all these people”. Amaai, toen begon ik toch wel schrik te krijgen. Iedereen op de benedenvloer die het gehoord had, begon erover te babbelen, en we weten nog altijd niet waarom die bedreiging eigenlijk was (was het een klant die niet wilde betalen? Of was het een persoonlijke afrekening?). Nog geen 10 minuten later kwam die man ineens terug binnen. Toen had ik wel eventjes schrik, maar na 10 seconden was hij al terug buiten.
In de namiddag heb ik een heel goede babbel gehad met de consultant over de moord die gepleegd is op Eugene Terre’Blanche. Dit is een blanke extremistische leider van de ‘witte’ partij. Hij is vermoord op zijn boerderij door 2 jongeren die bij hem werkte. Op het nieuws verschijnen vele verhalen, dus ik weet niet meer wat te geloven. Maar er is één man waar ze in ZA toch wel schrik van moeten hebben, en dat is Julius Malema. Deze man wil van ZA terug een ‘alleen zwarte’ staat maken, en hij zou het liefst alle blanke gewoon vermoorden. Deze man is de voorzitter van het ANC (de zwarte partij, waar ook de president in zit). Het is een hele situatie geweest met deze man, zeker toen hij een blanke Britse journalist uit de kamer heeft gezet, waar hij een persconferentie aan het geven was.
De blanke vrouw waar ik werkte, begon me echt te vertellen dat er nog serieuze dingen in dit land kunnen gebeuren. Het liefst van al zou zij gewoon vertrekken uit ZA omdat het te gevaarlijk begint te worden. Ze zei me zelfs dat ze het nog ziet gebeuren dat er nog een oorlog gaan uitbreken.
Maar het wordt inderdaad gevaarlijk, vooral voor de blanke boeren, die hier vermoord worden. (Je kan het een beetje vergelijken met de situatie van Zimbabwe, enkele jaren geleden). Het grappige aan dit hele verhaal is eigenlijk dat ZA en Zimbabwe één pot nat is. Zeker de politiek. Zuma (de president van ZA), is de schoonbroer van Mugabe. Moet je ook weten dat Malema de hele politiek (het uitroeien van de blanken en het land teruggeven aan de zwarten) goedkeurt, en hij wil het liefst dit ook zien gebeuren in ZA. Vele mensen (zelfs vele zwarten) zouden Malema gewoon weg willen, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

Zo, dit was het voor deze week. Ik ben gisteren (zaterdag nog naar een muziekfestival geweest, met ZA rockgroepjes). Ook ben ik deze week beginnen fitnessen (om maar iets te doen te hebben deze week), en het lukt me vrij goed, al zeg ik het zelf (zeker omdat ik zolang niet meer intensief heb gesport). Ook ben ik naar de The Bounty Hunter gaan kijken. Een aanrader!

Hou jullie goed, en laat me maar eens weten hoe het met jullie gaat. De foto’s volgen later.

Groetjes

Jabulile

11-04-2010 om 18:06 geschreven door Jabula  

Een dagje vrij krijgen kan toch wel eens deugd doen. Deze dag heb ik gebruikt om alles nog eens goed te wassen, om nog eens naar de supermarkt te gaan en ook om te genieten van het zonnetje. Ik ben het boek van Nelson Mandela aan het lezen, en het is echt een interessant en mooi boek. Je kan je echt inbeelden hoe moeilijk heel de ‘apartheidstijd’ wel niet is geweest (zeker voor de zwarte mensen).

Vrijdag moest ik nog een dagje gaan werken. Allemaal ‘post’-congres werk.
Ik ben heel blij met de mensen waarmee ik werk nu. Ze zijn zo oud als mij, en we kunnen serieus werken, maar ook kunnen we eens lekker onozel doen. Ook heb ik de specialist Touroperator gevraagd wat er allemaal te doen is in Lesotho en in het Golden Gate Park (voor het lange Paasweekend). Hopelijk kunnen we dan daar naartoe gaan. Na het werk ben ik nog eventjes blijven plakken op het werk. We zijn met zijn allen naar het terras van het gebouw gegaan, en dan hebben we met iedereen nog iets gedronken.
’s Avonds zijn ik en Kimberly nog naar de film geweest (The blind side). Een heel mooie film. Na de film zijn we naar huis gewandeld, en toen ineens een stortbui (en het is nog geen 300m naar huis).

Weekend! Zalig, om lekker te luieren. Zaterdagvoormiddag was ik mijn bankrekening eens aan het nakijken, en bleek dat er ineens precies 200 euro is verdwenen. Toen ik het nakeek op de online banking, stond er dat ik die 200 euro afgehaald zou hebben in Johannesburg. Ik begon te panikeren en wilde zo snel mogelijk naar de bank om toch nog cashgeld te gaan halen (ons moeke had pas geld gestort). Later vond ik een briefje in mijn kamer dat ik die dag dus toch geld had afgehaald, maar ik begrijp nog altijd niet dat er stond dat het in geld in Johannesburg is afgehaald. Ik had echt heel veel schrik dat mijn bankkaart zou gekopieerd zijn ofzo, maar gelukkig is er dus niets aan de hand.
Om dat te vieren zijn we een heerlijke milkshake gaan drinken op het terras in de mall. En de zon schijnt nog eens vandaag (gisteren heeft het bijna heel de dag geregend).
Daarna zijn we ook nog onze fitness voor 1 maand gaan betalen. De rest van de dag was vrij rustig.

De werkweek is weer begonnen. Deze week moest ik nog 4 dagen bij de personen gaan zitten waarbij ik het hele congres heb mee georganiseerd. We hebben nog veel post-congreswerk moeten doen, maar de laatste 2 dagen waren heel relax.
Ik heb een heel leuke babbel met Vutlhari gehad, een meisje van mijn leeftijd die bij mij werkt. Zij is eigenlijk van de Tsonga – cultuur (maar ze spreekt ook: Zulu, Sutu, Xhosa, Venda, Engels, Afrikaans, en nog  1 andere ‘black language’. Ze is geboren in de provincie Limpopo, en ze heeft me enkele mythes en legendes verteld over haar cultuur, haar traditionele kledij, hun maaltijden, … . Ook heeft ze verteld hoe ze in Bloemfontein is gekomen (om te studeren). Ze is een heel sterke meid, en nu ben ik ook te weten gekomen waarom. Haar moeder is gestorven aan kanker toen Vu 17 was, een paar dagen na haar verjaardag. Haar moeder was een heel sterke vrouw, en heeft heel erg hard gevochten tegen haar kanker. Vutlhari sprak over haar moeder alleen maar lof. Nu is ze heel sterk geworden. Ze weet dat haar moeder wilde dat ze studeerde, ze weet dat haar moeder wilt dat ze verder gaat met haar leven… en Vu zegt ook: “ If it is your time to go, you go.” Ze is dan ooit ook eens samen geweest met een jongeman die al 3 vrouwen had, en toen ze dat te weten is gekomen, heeft die jongen haar bedreigd met een geweer. Haar vorige vriend is overleden in een auto-ongeval. Jaja, die meid heeft al wat meegemaakt, maar het was heel interessant om met haar te praten. Uit verhalen van zo’n mensen haal je echt de kracht om tevreden te zijn met alles wat je hebt.
Vrijdag op werk heb ik ook vele mooie Afrikaanse zinnen gelezen en geleerd om het juist uit te spreken enzo. Afrikaans is echt een grappig taaltje. Alles wat je in het Nederlands fout kan schrijven , is juist in het Afrikaans.

Zo, nu ik dit schrijf is het donderdagavond 3 april. Morgen moeten we niet gaan werken, het is Goede Vrijdag. We hebben nu 4 dagen vrij, en morgen vertrekken we met de andere 5 Belgen en met de Duitser naar het Golden Gate NP en het Royal Natal NP. Hopelijk wordt het een plezant en schijnt de zon ook deze 4 dagen.

01-04-2010 om 18:41 geschreven door Jabula  

Nog eens een berichtje van mij…

Vorige week op mijn stageplaats heb ik dus nog de hele tijd accommodatie moeten boeken/veranderen/…  voor de mensen van het congres.
Vrijdagmorgen ben ik naar de luchthaven geweest om al vele afgevaardigden van het congres op te halen en hun de weg te wijzen naar hun shuttle. Die morgen was ook het rugbyteam van Bloemfontein op de luchthaven en toen zag ik die knappe nummer 11. Jonki Nokwe…  En toen ik mijn collega vertelde over nummer 11 (dat ik hem heb zien spelen tijdens de rugby enzo), is ze naar hem gestapt en heeft ze een foto getrokken. J
ik heb nog de hele dag bijna op de luchthaven gestaan, en soms kom je ook van die lastige klanten tegen die geen 5 minuten kunnen wachten (zoals een stomme kerel die met zijn ‘privat jet’ komt, en die dan denkt dat hij een VIP is).

De volgende dagen heb ik dus op het congres gezeten. Ik moet elke dag opstaan rond 6u, want om 7u moeten we al op de venue staan. Ik zit nu ook op hotel, en elke ochtend heb ik heerlijk ontbijt. Ik heb 2 dagen (zaterdag en zondag) aan de receptie/registratie gestaan, waar ik de mensen moest helpen om zich hun naamkaartje en infozak te geven, te antwoorden op hun vragen, … .
Het congres is een reünie van de anesthesisten van ZA. Er zijn ook internationale professoren en doctors. Ik dacht dus dat er vele mensen in kostuum en mooi gekleed naar het congres kwamen, maar er lopen veel mensen met jeans, crocks en gewone kleren rond.
Naast alle lectures zijn er ook nog standjes met allemaal informatie en machines die de anesthesisten gebruiken. Een mevrouw heeft ons een rondleiding gegeven (want alles lijkt zo ingewikkeld), en nu begrijp ik er veel meer van. Ik heb ook een bedrijf tegengekomen op de beurs (Rite Aid) en dit bedrijf is blijkbaar een onderdeel van Janssen Farmaceutica.  De meeste mensen zijn dus ook al naar Beerse geweest voor lessen of bijscholingen.

Vandaag (maandag) heb ik vrijaf gekregen. Ik mocht nog eens lang blijven liggen. Ik ben dan eerst naar Bloemfontein Zoo geweest (waar niet zo heel veel te zien is), en dan nog even naar de mall. Ik heb het boek van Nelson Mandela: ‘Long Walk to Freedom’ gekocht en in de namiddag ben ik in de zon gaan liggen met een boek. Heerlijk. J
’s Avonds moest ik nog mensen in mijn hotel opwachten en naar hun transportbus leiden, en toen zat de dag er weeral op.

De volgende dag was het weer heel vroeg. Ik moest de mensen helpen opwachten en hun naar de bus begeleiden, want de bus stopte elke ochtend ergens anders (6u ’s morgens). Dan weer naar de congress venue, waar ik voornamelijk achter de registratiedesk heb gestaan, en de mensen heb geholpen met vanalles en nog wat. Toen mensen transport nodig hadden naar de luchthaven vb, dan kwamen ze altijd naar mij om te vragen hoe laat de shuttle vertrok.
’s Avonds ben ik dan naar het Gala Diner geweest. Het was allemaal heel chique en stijlvol. Het eten was super, en er waren 2 bekende zangers gekomen om een paar duetten te zingen. Daarna kwamen die aan onze tafel zitten, en dan heb ik met Thabo nog een hele tijd gebabbeld. Hij is supergrote fan van Helmut Lotti (iedereen hier kent Helmut trouwens, en ook Dana Winner).

De laatste dag van het congres…. Amaai, wat was het weer vroeg. Ik heb weer de mensen moeten begeleiden naar hun bussen, en na een lekker ontbijt weer naar Ilanga (the congress venue). De laatste dag was een beetje hectisch, maar alles is goed verlopen. Alle mensen zijn op tijd op de luchthaven geraakt om terug naar huis te gaan, en dan zat ons werk er ook op. (Van 6u tot 17u).

Morgen moet ik niet werken, want ik ben veel te moe (+ we hebben in het verlengde weekend ook moeten werken). Dus morgen wordt het een dag om te wassen, inkopen te doen, … en misschien nog iets gaan drinken met de mensen van het werk waarmee ik op het congres zat. Het zijn 2 heel leuke mensen (Vutlhari en Elanie), en ze zijn zo oud als mij J.
De Belgen zijn ook terug thuisgekomen, dus nu is het weer lekker druk hier in Bloemfontein.

Zo, dit is het voor nu. Vrijdag nog een dagje werken, en dan weer weekend.

24-03-2010 om 19:27 geschreven door Jabula  

Hallo allemaal

Het is weer een tijdje geleden dat ik precies iets heb laten weten (een weekje ofzo).

Begin deze week ben ik dus begonnen met het helpen voorbereiden en organiseren van het congres van SASA in Bloemfontein. Er gaan ongeveer 900 mensen zijn (dokters, professors, …).
Wat moet ik zoal doen? Ik heb hotellijsten moeten maken voor de gasten… en elke verandering moet dan ook weer veranderd worden in de lijsten. Wat een moeilijke mensen soms, die dokters. Ik heb ook al een transportschema moeten maken, zodat ze allemaal weten welke bussen naar welk hotel rijden. Ik heb ook een hele gastenlijst moeten maken, met al hun aankomst en vertrekdata, hun contactgegevens, in welk hotel ze verblijven, … . Het was veel werk, maar ik vond het wel leuk omdat ze me echt ineens heel veel verantwoordelijkheid en werk aan mij gaven.

Waarschijnlijk mag/moet ik dus ook gaan helpen op het congres, en dan mag ik dus 5 dagen in een 4* hotel hier in Bloemfontein slapen. Alles wordt betaald door Astra Travel, dus dan kan ik me eens goed laten gaan (maar ik moet dan natuurlijk ook werken, zelfs in het weekend). Maar dat heb ik er wel voor over.

Voor de rest is er deze week niet heel veel gebeurd. Mijn stageplaats is echt geweldig. De mensen zijn echt heel vriendelijk, en ik merk dat ik nog elke dag vele dingen bijleer. Ook de man die verantwoordelijk is voor het  Touroperatinggedeelte in Astra Travel heeft me al heel veel info gegeven over ZA, maar ook over zijn gemaakte reizen naar de buurlanden van ZA. Het is echt een interessante man, en hij heeft  heel veel ervaring met reizen. (Dus als ik nog eens een tripje ga maken, dan zal ik zeker naar hem stappen).

Zaterdag ben ik met Kimberly naar de tourist information centre geweest en daarna zijn we naar het War-museum en het Vrouemonument geweest hier in Bloemfontein… We zijn ook een terrasje gaan doen, hier in de zon. Het is echt warm in Bloem nu. De zon schijnt heerlijk en ik ben er volop van aant genieten.  ’s Avonds zijn we gaan eten in een Italiaans restaurant en daarna was het nog een afscheidsfeestje van een Nederlander. Daar heb ik nog Suid-Afrikaners leren kennen die me een beetje Afrikaans hebben aangeleerd… en ook heb ik hen weer dingen gevraagd over de hele situatie hier in ZA tussen blank en zwart. Het was heel interessant… en ik merk wel dat ik echt meer locals moet leren kennen. Nadien (rond middernacht) zijn we dan ook nog naar een bar geweest…

Zondag was het een rustige dag. We moesten nog naar de supermarkt om inkopen te doen voor de volgende week. Kimberly vertrekt wel woensdag naar Kaapstad, maar ik zal me wel amuseren (ik heb dan mijn congres). In de namiddag zijn we naar het zwembad geweest, en ik heb mijn buik heel hard verbrand. We hebben ’s avonds ook nog brownies gemaakt, en heerlijk genoten van het leven, zoals dat altijd moet he ;)

Zo, dit is het weer voor deze week. De weekends zijn soms te kort, maar de weken vliegen ook voorbij…

Hou jullie goed, en laat nog maar eens weten hoe het daar gaat…

Vriendelike Groete

Jabulile

14-03-2010 om 19:59 geschreven door Jabula  

Waar was ik gebleven met mijn verhaal? Waarschijnlijk bij mijn 1^e stagedag ofzo…

Het was dus heel spannend, en ik en Kimberly hadden helemaal geen zin om te gaan werken.
Maandagmorgen was het dan zover, en ik werd heel vriendelijk ontvangen. Ik mocht direct naast een mevrouw gaan zitten om te observeren wat haar werk allemaal is. Ze doet vooral de locale reizen (en voornamelijk vluchten en accommodatie voor zakenreizigers). Ik heb 2 dagen naast haar gezeten om haar te observeren, en het was best nog wel leuk. Na een tijdje begon ik meer en meer te begrijpen, en ik mocht ook al beginnen faxen, scannen, … m.a.w. het papierwerk een beetje mee te doen.

Woensdag en donderdag heb ik voornamelijk meegeholpen om het kantoor klaar te zetten voor de Expo (Ekspo in het Afrikaans) van vrijdag. Ik heb promotiezakken mogen vullen met allerlei materiaal en folders, ik heb mee helpen dingen klaarzetten, de standjes mee helpen decoreren, … .

Zo gaat de week dus snel voorbij en ik heb me nog geen enkele keer op mijn stage verveeld. Ik leer elke dag vele dingen bij, en ik probeer me ook in zoveel mogelijk dingen te interesseren. Astra Travel (waar ik werk) is een reisbureau, maar ze maken ook reizen (tour operator). Het kantoor in Bloem is ook het hoofdkantoor, dus ook alle betalingen enzo worden gecontroleerd op het kantoor. Dus dat wordt nog interessant… (ik haat cijfers…).

Voor de rest is alles in orde. Ik heb internet in mijn kamer, alleen moet ik nog de huur nog zien te betalen, en mits te banken dus om 16u al sluiten, kan ik in de week dus niet betalen. Maar dat komt allemaal nog wel in orde. Overmorgen is het weekend, en dan gaan we proberen alles te regelen…

Vrijdag was het dus expodag.. Er waren vele touroperators (voornamelijk uit Jo’burg) gekomen om hun product voor te stellen. Ik moest de mensen ontvangen, hen registreren en hun de weg wijzen. Het was geweldig. Mijn kaken doen nu nog wel zeer van de hele dag met een glimlach rond te lopen, maar ik heb het er voor over. Ik heb ook vele interessante mensen gesproken, en ze hebben me nog vele tips gegeven over dagtrips die ik kan maken, en een man heeft me zelfs nog wat geholpen met mijn thesis. Hij heeft me nog een andere township besproken die ik zeker moet gaan bezoeken in Jo’burg.
Ik heb ook met sommige collega’s beter contact gelegd en ze willen me naar allerlei plaatsen nemen enzo… geweldig. Ze zijn supervriendelijk, ik voel me er echt goed.

Zaterdag… Eindelijk nog eens weekend. Van uitslapen kwam niet veel van in huis, omdat we  naar de ‘Boeremark’ zouden gaan. Dit was eigenlijk een soort rommelmarkt (voornamelijk met blanke mensen). Het was wel eens leuk om te zien, maar je ziet ook vele blanke boeren die groenten verkopen, en dan hebben ze hun hulpjes bij … de zwarten. Vreselijk om zoiets eigenlijk te zien… .
In de namiddag ben ik dan eerst mijn ‘medical cover’ nog gaan betalen, en dan zijn we naar de cheetah farm geweest. Daar hebben we bijna alle wilde katten gezien (leeuwen, luipaard, cheetah, …). We hebben ook cheetahs mogen aaien, en ineens stonden er ook leeuwen naast ons. Het waren allemaal tamme beesten, maar schijnt dat leeuwen nooit 100% te vertrouwen zijn. Toch waren het lieve beesten, en de bazin van ‘Cheetah Experience’ slaapt zelfs met een cheetah… Vreemd maar waar.
Rond 18u zijn we naar het stadion vertrokken, want om 19.10u begon de rugby match… het lokale rugbyteam noemt ‘Cheetahs’. Alles is in het oranje… De wedstrijd begon met een hele show met cheerleaders, mannen op een harley davidson die op het veld kwamen rijden, ... en dan begon de echte wedstrijd. Ik verstond er niets van, maar na de 2^e helft (die elks 40 minuten duurt), begon ik het een beetje te begrijpen en begon ik al mee te roepen… cheetahs, cheetahs…
Na de match zijn we dan gaan eten in Ocean Basket. Daar hebben ze heerlijke vis, en ik heb dan ook een hele schotel met vanalles genomen (inktvis, garnalen, mosselen, vis, …). Heerlijk!

De volgende dag was het een vrij tamme dag. We zijn inkopen gaan doen voor de volgende week en dan zijn we in de namiddag naar het zwembad gegaan. Het was een rustige, zonnige dag. Het kan wel eens goed doen om het rustig aan te doen.

Morgen is het weer werkweek. Dat zal wel iets vermoeiender zijn dan de lazy Sunday van vandaag.

08-03-2010 om 20:01 geschreven door Jabula  

Vrijdag 26 februari 2010

Onze laatste vrije vrijdag. Vanaf maandag moet ik beginnen met mijn stage… Ik heb er nu nog niet heel veel zin in, maar misschien komt dat nog wel…

Na mijn spannende dag in Bloemfontein is alles alleen nog maar beter gegaan. Ik heb wel 2 dagen nodig gehad om een beetje te bekomen en om te beseffen wat er eigenlijk echt is gebeurd en waar ik eigenlijk was. Maar nu kan ik er al mee lachen, en het is een ervaring die niet veel mensen ook kunnen vertellen J.
De dag na mijn voorval ben ik dus goed ontvangen op de universiteit, en dan heb ik niet veel meer gedaan dan papieren ingevuld enzo..
Woensdag ben ik de hele dag in het appartement gebleven. Het was de hele dag aan het regenen en echt hard aan het regenen. Het was zelfs geen doen om naar buiten te gaan, dus ik heb de hele dag wat gelezen, geschreven, film gekeken… ’s Avonds heb ik de andere Belgen leren kennen, en dan hebben we nog een film gezien in hun appartement. (Een film over mensenhandel, nadat ik 2 dagen voordien in een zo’n hotel heb geslapen) J.

Donderdag kwam Kimberley aan, en nadat ze gesetteld was, zijn we met een meneer (die ons een beetje Afrikaans heeft geleerd), naar onze stageplaatsen gegaan. We hebben eerst de stageplaats van Kimberley bezocht en dan die van mij. De Touroperator/Reiskantoor waar ik ga werken is best groot. Ze zijn zelfs bezig om nu een congres te organiseren, dus dan kan ik dat ook een beetje leren.
Daarna zijn we ook nog iets gaan drinken met die meneer (het typische gemberbier) en dan nog naar de shopping mall geweest om nog wat inkopen te doen en ook om de buurt een beetje te leren kennen.

Vrijdag hebben we een rondrit gekregen van iemand van de unief door heel Bloem. We zijn ook op de Navil Hill geweest, en daar hebben we zelfs giraffen gezien (kameel-paard in het Afrikaans). Die mevrouw die aan het rijden was, bleef ons er maar op wijzen dat de “crime” hier echt hoog is, en dat er veel buurten (bijna overal) zijn waar je best niet komt. Ze heeft het zoveel keer gezegd, dat ik me hier bijna opgesloten voel. Je mag precies niet naar buiten alleen, je moet altijd vergezeld worden door iemand, … Ze is een ‘drama queen’. Ik geloof haar wel, maar ze moet ook niet overdrijven. Swat, in de namiddag was het lekker luieren… Ik was zo moe en tam, en ik weet niet waarom.
Morgen gaan we met de andere Belgen naar Kimberley… J

Kimberley was super. We zijn naar de Big Hole geweest met een huurauto (een busje voor 8 personen), ik, Kimberly en nog 5 andere Belgen en een Duitser. Het was echt een groot gat. Dit is het grootste gat gemaakt door de mens. Kimberley is bekend voor zijn diamanten, en in het museum hebben we ook vele echte diamanten gezien. Toen we terug in Bloem waren zijn we naar een restaurant geweest en dat staat in de top 100 van beste restaurants van ZA. Het koste ongeveer 10 euro voor 300gram superlekker, medium gebakken biefstuk. Het was echt heerlijk!!! Daarna zijn we nog naar een club/bar geweest waar we ons goed hebben uitgeleefd…

Zondag was weer zo’n tamme dag. We zijn eerst inkopen gaan doen, en dan zijn we in de namiddag naar het zwembad geweest. Daar hebben we geBRAAId (bbq), en dan ben ik met mijn voeten int water gaan zitten, maar na een tijdje hebben ze me in het zwembad geduwd, met al mijn kleren aan. Dan moest ik  maar terug drogen in de zon… En de zon is echt heerlijk… . ´s Avonds ben ik vroeg gaan slapen, want morgen is mijn eerste stagedag.

Maandag 1 maart… mijn eerste stagedag. Ik en Kimberley waren al het hele weekend aan het zeggen dat we geen zin hadden in de stage, en ook maandagmorgen was het van dat. We zijn (veel te vroeg) opgestaan, en dan om 8u30 zijn we elks onze stageplaatsen binnen gewandeld, en ik mocht al direct bij een mevrouw gaan zitten.  Daar heb ik wat aan het observeren geweest, en na een tijdje mocht ik faxen versturen en was ze me een beetje Galileo (een computerreserveringssysteem) aan het aanleren. Maar alles ging toch nog vrij snel. Een uur lunch, en dan nog werken tot 16u30. De dag is snel voorbij gegaan. Het is dus al bij al nog allemaal wel meegevallen. Dan terug naar huis, lekker gekookt, en nog wat luieren enzo… (naar het appartement van de andere Belgen geweest, filmpje gezien, …) (Eigenlijk zou ik graag andere mensen (zwarten) leren kennen, ipv altijd bij de Belgen te zitten, maar ja, het is moeilijk om iemand te volledig te vertrouwen en gewoon aan te spreken in de straat, er is trouwens vorige week nog iemand op de hoek van onze straat neergestoken… ) Ach ja, zo’n verhalen hoor je elke dag wel hier.  Maar ik stel jullie gerust, en ik heb het beloofd… ik ga geen domme dingen meer doen J.

Dinsdag 2 maart. Een vroege dag. Om 8 uur moesten we al op de universiteit zijn, en dan moesten we een foto laten maken, en dan kregen we een studentenkaart. Nu ben ik dus officieel een internationale studente in ZA. Daarna naar de stageplaats waar ik weer veel heb bijgeleerd.
Volgende week mag ik zelfs meehelpen om een congres te organiseren, en deze vrijdag hebben we in Astra Travel een expo. Er gaat een ‘breakfast’ zijn, en er gaan heel veel mensen komen. Ik ga mee betrokken worden in het hele proces van de expo, en ik mag mensen gaan ontvangen enzo… spannend.. J
Na het werk zijn ik en Kimberly het internet in orde gaan laten brengen. Zo, nu is al het papierwerk (bijna) in orde, en ook heb ik internet in mijn appartement (want op het werk mag ik toch alleen maar enkele sites openen).
´s Avonds hebben we heerlijk gekookt… jaja, op het einde van ZA ga ik nog goed kunnen koken… jiji

02-03-2010 om 19:38 geschreven door Jabula  

woensdag 24 februari 2010 -

Hallo iedereen

Hoe gaat het met jullie? Alles in orde ginder?

Ik zal jullie nog eens wat vertellen over mijn avonturen, en hou jullie al maar vast, want dit is echt een avontuur dat ik nooit meer wil meemaken…

Waar was ik gebleven?
Zondag 21 februari ben ik dus naar de township van Windhoek geweest, Katutura genaamd (Katutura = the place where we don’t want to live). Dit was een iets minder goede township-tour, maar het was wel interessant. In de namiddag moest ik mijn bus nemen, dus ik heb toen wat foto’s op mijn blog en op FB gezet, en rond 18u hebben ze me naar de bus gebracht…

Maandag 22 februari… de ergste ervaring in ZA…
kwam ik heel vroeg aan in Upington, ZA. Het was 7u, en ik wilde eigenlijk naar een backpackers gaan. Ik vroeg een (oudere) man of hij wist waar het was, en toen zei hij me dat hij me er naartoe ging brengen. Hij heeft me er naartoe gebracht, en toen ik daar aankwam, zei de vrouw van de backpackers dat ze geen plaats meer had. Dan heeft ze me naar een ander hotel gebracht, maar dat was iets te duur, en na wat rondbellen en nadenken, zei ze me dat ik ook een taxi-busje naar Kimberley zou kunnen nemen.  (De eerste bus die naar Bloemfontein ging, reed pas op donderdag). Dan heb ik maar besloten op zo’n taxi-busje te nemen. (Normaal nemen blanke mensen dit busje niet, en zeker geen niet-Zuid Afrikaanse blanken). Het kostte niet veel. Ik heb dan aan het wachten geweest , want het busje zou pas vertrekken om 11u (het was 9u ofzo), dus heb ik daar gezeten, maar na een tijdje voelde ik me niet zo op mijn gemak (veel drinkende en zatte mensen), dus ben ik al in het busje gaan zitten. Al maar goed dat ik daarin ben gaan zitten, want nog geen 10 minuten later zag ik een groepje mensen drugs innemen enzo… (naast de plaats waar ik zat). Na nog even wachten, is het busje dan toch vertrokken, en ongeveer 4u later was ik in Kimberley.
In Kimberley aangekomen moest ik nog eens 1,5u wachten vooraleer het busje naar Bloemfontein vertrok. Al maar goed dat er een paar lieve (zwarte) vrouwen waren, die me hebben geëntertaind en me hebben geholpen om een veilige trip te hebben.
Toen ik in Bloemfontein aangekomen was, was het al donker aant worden. Ik had in Upington naar de Universiteit gebeld, om te zeggen dat ik rond 6u zou aankomen in Bloem, maar ik zou hun nog eens bellen als ik in Kimberley zou vertrekken. Toen ik dus in Kimberley was, heb ik dus proberen te bellen, maar niemand nam meer op… Stiekem hoopte ik dat er iemand zou zijn die me zou komen ophalen, maar er was niemand. De buurt waar ik trouwens aankwam in Bloem leek alles behalve veilig… . De taxichauffeur (van het busje) heeft me naar een hotel gebracht, en ik was zo moe, dat we voorbij een hotel reden dat er goed uit zag, dus ik zei hem dat ik hier eens ging horen naar de prijs. De prijs was OK, en ik was zo moe, dat ik geen zin meer had om nog verder te zoeken naar een bed. Ik ben dus naar het hotel gegaan, en het koste voor 1 nacht 240 rand. Ik had nog maar 150 rand bij me, dus ik zei aan de receptie dat ik nog naar de bank moest om geld af te halen. Dan heb ik iemand gevraagd om met me mee te gaan naar de bank . Toen ik aan de bank kwam, wilde geen enkele automaat werken. Dan ben ik zelfs naar een andere bank geweest, en zelfs daar kon ik geen geld afhalen. Toen begon ik een beetje te panikeren, en ik begon te denken dat mss mijn bankkaart was gekopieerd ofzo (in Windhoek). Ik ben dan terug naar het hotel gegaan (het was ondertussen al 20u ofzo), en ik heb toen de receptioniste gezegd dat ik de overige 90 rand de volgende dag wel zou betalen (ik heb ook gezegd dat er iemand me de volgende dag komt halen, en dat ik al mijn gegevens kan achter laten, zodat ik kon laten zien dat ik toch zou betalen), maar de receptioniste weigerde. Ze wilde al het geld die nacht hebben. Dus ik ben nog eens naar de bank geweest, om nog eens te proberen, maar het lukte natuurlijk nog niet…
Dan ben ik terug naar het hotel gegaan, en heb ik de receptioniste gesmeekt om me een kamer te geven. Maar ze bleef weigeren. Dan heb ik haar ook een paar keer gevraagd of ze een goedkopere plaats wist om te verblijven, maar ze zei dat het 150 rand was, en de taxi zou ook nog eens 50 rand kosten, dus dan zou ik het ook niet kunnen betalen.
Ik werd gewoonweg hopeloos. Ik heb berichtjes naar Belgie gestuurd, om me te bellen, maar ik denk dat die niet zijn aangekomen. Dan heb ik ook naar Laura gebeld (zij woont voor 1 jaar in Johannesburg). Ik had gewoon nood om een bekende stem te horen.
Na een tijdje werd ik zo hopeloos en radeloos dat ik de receptioniste (die zich niet veel aantrok van mijn situatie) heb gevraagd of ik mss zelfs gewoon in de wc’s op de grond mocht slapen, tot 6u ’s morgens ofzo… Zo hopeloos was ik.
Ineens zei ze me… Give me your money and I give you a key. Ik kreeg ineens toch een kamer, maar ik moest er wel uit om 6u. Amaai, ik begon te wenen van vreugde. Ik kreeg een bed aangeboden. Het was ondertussen al na 22u. Dan heb ik me snel gedoucht, en ben ik in bed gekropen, want ik was veel te moe (ik had de nacht daarvoor ook al in de bus doorgebracht…).

Dinsdag 23 februari ben ik dus ’s morgens om 6u in de hal van het hotel gaan zitten. Ik heb een paar keer terug naar de unief proberen te bellen, en om 7.30u pakte ze eindelijk terug op. Ik heb hun gezegd waar ik was, en nog geen 10 minuten later waren ze er al om me op te pikken. Toen kreeg ik een hele preek van Dawn (het hoofd van de internationalisering). Ze zei dat het 1 van de gevaarlijkste buurten van Bloem was, waar ik had geslapen (later hoorde ik ook dat het hotel berucht was voor mensenhandel….). En ze zei dat ik daar nooit meer mocht komen… .  Natuurlijk ga ik daar niet meer naar toe. Ik ben er nog steeds niet goed van, en het is nu al woensdagavond… .
Swat, dus dinsdag heb ik mijn kamer in het appartement gekregen, en een andere vrouw, Dernile, heeft me heel goed opgevangen. Ze heeft me een beetje gekalmeerd, en ze heeft me ook gezegd dat ik me niet te veel hoef aan te trekken van die Dawn. Wat ook heel bizar was zei ze, dat Dawn nooit mijn ZA gsmnummer nooit heeft opgeschreven. Want ik had een mail gestuurd en haar mijn ZA nummer gegeven, maar ze heeft me dus nooit gebeld.
Dernile heeft me dus zo hard geholpen (ze wordt trouwens gek van die Dawn, die tegen iedereen roept en zaagt). Dernile heeft me alles laten zien, ze heeft me een beetje geld gegeven, ze heeft me eten gegeven (want ik had in 2 dagen amper nog iets gegeten) en later ben ik  naar haar kantoor gegaan en ik mocht op haar computer om te kijken of er geld van mijn rekening was (ik had nog 2rand = 0,2 euro). Er was geen geld van mijn rekening, dus na een tijdje met haar te hebben gebabbeld enzo, heeft een Nederlandse jongen me vergezeld naar de ATM (= bankautomaat). Het was zo spannend, maar ineens kreeg ik toch geld… Waarschijnlijk waren de bankautomaten de dag daarvoor allemaal plat of leeg. Schijnt dat het hier wel meer keer gebeurd dat je geen geld kan afhalen, maar toch vind ik het bizar (ik heb gisteren meer dan 5 automaten geprobeerd, in 2 verschillende banken…).
Swat, het was dus een pak van mijn hart… Ik had terug wat geld!

Woensdag 24 februari heb ik het heel rustig gehouden. Deze nacht heeft het zo hard aan het donderen en bliksemen geweest, dat ik dikwijls ben wakker geworden. Het  regent nog steeds (leve het regenseizoen) en het heeft bijna de hele dag geregend. Ik heb de hele dag in mijn kamer doorgebracht, met een filmpje te kijken, en alles al op te schrijven over mijn ervaringen over de townships (voor mijn thesis).

Zo, ik hoop dat dit genoeg leesvoer is voor een paar dagen…  Morgen(donderdag) komt Kimberley aan (het meisje met wie ik de kamer deel), en dan ga ik ook al eens een kijkje nemen op mijn stageplaats. Vrijdag ga ik nog een rondleiding krijgen door de stad (en uitleg over de plaatsen waar ik niet moet komen JJ maar dat weet ik nu al wel :p).

Ik hoop dat ik dit verhaal snel kan posten op mijn blog, want nu schrijf ik het maar op in een word-document op mijn lappie…

Vele groetjes van de avontuurlijke Jabulile…

1 ding kan ik jullie wel zeggen, altijd positief blijven, al ben je soms radeloos en hopeloos.
Alles komt altijd goed J



P.S. Nu is alles zeer goed met mij... Ik zit in mijn appartement, ik begin de stad een beetje te kennen, ik heb andere Belgen ontmoet... en de zon schijnt.. Alles is hier super nu.
Hopelijk heb ik volgende week internet... :)

26-02-2010 om 13:11 geschreven door Jabula  

Hallo iedereen

Ik had dus gisteren alles mooi op mijn blog geschreven, maar blijkbaar heb ik het niet op mijn blog gezet. Dus ik heb een half uur aant schrijven geweest voor niets... Typisch.

Waar was ik gebleven?
Op 8 februari ben ik vertrokken met onze truck naar de grens met ZA en Namibie. Het was een hele dag rijden, en we hebben onze kampplaats opgesteld vlak bij de Orange River. Dit is dus de grens met ZA en Namibie.
De volgende dag zijn we dan de grens overgestoken, en dat verliep heel vlot. Het was alleen veel te warm. Deze 2 dagen hebben we over de 50 graden Celcius gehad, ik heb 5 keer op 1 dag een douche genomen, maar uiteindelijk haalt het toch niet veel uit, want eens je uit je douche bent, dan zweet je toch terug.
´s Avonds kwamen we dus aan op onze kampplaats aan de Fish River Canyon, en rond 17u zijn we naar de Canyon gegaan, waar we hebben gewandeld, en hebben gewacht tot de sunset. Toen we aan´t wandelen waren, moesten we wel opletten voor slangen, schorpioenen, ... .

De dag nadien zijn we van de Fish River Canyon naar Sesriem gereden. Het was een lange tocht, en onderweg hebben we al wat game gezien (zebras, springbok, impala, oryx,...). In Sesriem was het ook al zo warm. We hebben diner gehad bij het kampvuur, en na nog wat babbelen zag ik ineens een soort hond in het donker lopen... Jaja, hyena´s bij het kamp. Later zagen we ook nog jakhalzen bij de tenten lopen (al maar goed dat die beesten schrik hebben van mensen).

De volgende dag zijn we om 5u al vertrokken naar de duinen. Daar zijn we de beroemde Duin 45 opgelopen (onze voetstappen waren de eerste), en dan hebben we gewacht tot de zon opkwam. Het was echt supermooi. Toen we de duin zijn afgelopen, stond breakfast al op ons te wachten, spek met eieren. Na een heerlijk ontbijt zijn we verder gereden naar Sossusvlei waar we met een Bushman (een blanke) de woestijn zijn ingetrokken. Die heeft ons vele dingen geleerd over de woestijn, en hij heeft ons echt verwonderd over hoeveel leven er eigenlijk is in een woestijn. Hij heeft ons ook de dode vallei laten zien, hier staan resten van bomen. Deze bomen zijn al 6000 tot 9000 jaar dood. De man had precies voeten van een aap, want hij loopt altijd op blote voeten, ook als het zand 80°C warm is...

Na ons avontuur in de woestijn zijn we richting Walvisbaai en Swakopmund gereden. We zijn nog in het dorpje Solitaire gestopt, waar ze heerlijke apfelstrudel maken. Daar hebben we dan ook ontbeten en dan doorgereden naar Walvisbaai (door het Namib Naukunft NP). In Walvisbaai hebben we geluncht bij de flamingokolonies, en daarna zijn we doorgereden naar Swakopmund. Daar konden we kiezen tussen heel veel activiteiten voor de volgende dag.
Ik heb dus gekozen voor een townshiptour, en het was echt geweldig. We hebben een heel belangrijke vrouw ontmoet, we zijn naar een kruidenvrouw geweest, we hebben heel veel kinderen achter ons aan gehad, en na dit alles zijn we iets gaan drinken in een typische bar, en hadden we een typisch Afrikaanse maaltijd (pap, spinazi, wormen... de wormen waren echt heerlijk moet ik zeggen. Het is alleen de gedachte, maar voor de rest waren ze echt goed :)).

De volgende dag hebben we het toeristische dorp van Swakopmund verlaten (eindelijk, want hier liepen alleen maar Duitsers rond), en dan zijn we naar Twyfelfontein gereden. Hier zijn heel oude rotsingraveringen gevonden. Het was een soort communicatiemiddel voor de bushmannen, en ook een middel om hun kinderen te onderwijzen...

Na een dagje in Twyfelfontein, zijn we doorgereden naar Etosha NP. We hebben gekampeerd voor 2 nachten in dit Game Reserve. We hebben een paar Game Drives gedaan, maar we hebben niet heel veel gezien omdat het regenseizoen is en dan is alles vrij dicht begroeid. ´s Nachts kwamen de honingdassen ons een beetje lastigvallen rond onze tenten.( Deze beesten zijn trouwens gewoonweg ZOT. Ze vallen leeuwen aan (maar verliezen toch), en als een giftige slang hun bijt, dan doden ze eerst de slang, dan slapen ze 6 uren, en dan worden ze weer wakker en eten ze de slang op... Ze kieperde ook alle vuilbakken op de grond, zelfs toen er 3 superzware stenen oplagen... gekke beesten..)

De safari's waren dus geen groot succes, maar het was wel heel fijn. Daarna zijn we doorgereden naar Waterberg NP. Daar was het super. Het is een heel groot plateau van 1 berg. We zijn naar de top van de berg gewandeld en dan had je een supermooi en ver uitzicht op de omgeving. ´s Avonds zaten we weer aan het kampvuur met zijn allen (en iemand die gitaar speelt), en dan ben ik eventjes weg gegaan, op de weg gaan liggen, en naar de sterren gekeken. Heerlijk... Dit is gewoonweg puur genieten van het leven...

De volgende dag zijn we vroeg vertrokken naar Windhoek, waar we rond de middag aankwamen, en dan ben ik met een paar mensen het centrum al gaan verkennen. Het was echt veel te warm in het centrum, maar ik heb wel de meeste dingen gezien in de stad (en er zijn niet zo heel veel toeristische bezienswaardigheden...) ´s Avonds zijn we met de hele groep nog gaan eten in Joe´s Beerhouse. Daar heb ik een brochette gegeten met allerlei soorten vlees (struisvogel, krokodil, kudu, zebra)... Heerlijk...

Ik ben dus nadien nog 2,5 dagen in Windhoek gebleven. Ik heb nog een dag met Julia (een Duits meisje dat ik al in Cape Town op een tour heb leren kennen) door Windhoek getrokken, we zijn in't park gaan zitten... want daar is het tenminste een beetje koeler...

Zo, nu zit ik nog in Windhoek voor de laatste uren, en rond 18u vertrekt mijn bus naar Upington, ZA. Ik heb nog geen bus naar Bloemfontein, dus het wordt nog een grote verrassing wat ik ga doen in Upington...

Hou jullie goed allemaal... Ik ben aan´t genieten van het leven. En ik zeg je... time is flying...

Beshos
Jabulile

Bijlagen:
IMG_7082.jpg (283.7 KB)   
IMG_7324.jpg (594.1 KB)   
IMG_7374.jpg (352 KB)   
IMG_7593.jpg (470.8 KB)   
IMG_7673.jpg (357.6 KB)   
IMG_7834.jpg (375.9 KB)   
IMG_7873.jpg (429.9 KB)   
IMG_8114.jpg (447.5 KB)   
IMG_8170.jpg (548.4 KB)   
IMG_8497.jpg (407.4 KB)   

Later zal ik mijn verhaal wel eens doen. Ik zit nu in Windhoek voor nog 3 dagen, en dan ga ik terug naar ZA. Namibie is echt een supermooi land, en later zal ik ook wel foto's op internet zetten. Eerst wil ik nog een beetje verder genieten en dan zal ik me eens een dagje achter de computer zetten.

18-02-2010 om 13:34 geschreven door Jabula  

05-02-2010 om 18:28 geschreven door Jabula  

Maandag (1/2) ben ik dus aangekomen in Johannesburg om 4u 's morgens en ineens kwam Laura op me afgelopen.. Wat was het leuk om haar nog eens te zien... Dan ben ik naar haar thuis in Jo'burg gegaan, waar ik kennis heb gemaakt met haar hele familie. Het zijn echt lieve mensen... Laura moest naar school, dus ik heb wat geslapen tot ze terug thuis was. Dan hebben we de 'black taxi' ( dit is een collectieve taxi die alleen de zwarten normaal gezien nemen) genomen naar de shopping mall. Daar heb ik eerst wat geld afgehaald, een adapter en een busticket naar Cape Town gekocht en wat rondgewandeld... Een gsmnummer kan ik (nog) niet aanvragen omdat nu alles geregistreerd moet worden... en ik heb nog geen 'proof of residence'... Swat, 's avonds hebben we lekker gegeten (pap, kip, groenten, ...) Typisch afrikaans... Ik heb zelfs al een paar woorden Zulu geleerd... 's Avonds heb ik ook nog de mama van Laura (Mum Mary) geinterviewd over het leven en vooral het toerisme in Soweto...Zij heeft daar bijna heel haar leven gewoond en het is een interessant, maar ook wel confronterend gesprek geweest over armoede, en vooral de apartheid, die nog helemaal niet over is. Ik voelde zelfs de boosheid nog in de stem van Mary...

De volgende dag ben ik gaan wandelen in de wijk waar Laura (haar Zulunaam is Sandile) woont. De zon scheen heerlijk en ik heb me ook in het gras gezet om een boek te lezen... Na een half uur was ik al mooi rood... Zallliiiiig, die zon... :) I enjoy it a lot :). In de namiddag kwam mijn taxi aan om naar het busstation te rijden. Het busstation is gelegen in het centrum van Jo'burg. We waren er bijna en toen werd mijn taxi gestopt door de politie en ik moest uitstappen (jaja, in het midden van de weg), om te laten zien wat er allemaal in mijn rugzak zat.. Het was ff spannend, maar alles is in orde gekomen, en dan heb ik de bus naar Cape Town genomen (20 uren in de bus).

Vandaag is het woensdag en ik ben rond de middag in Kaapstad toegekomen. Ik ben met al mijn hebben en houwen naar de Tourist Information gewandeld voor wat meer informatie, en dan naar de Long Street Backpackers. Daar ga ik de volgende dagen logeren, tot ik vertrek naar Namibie. Ik heb al een Belgische jongen ontmoet, en we gaan morgen de Tafelberg beklimmen :) We zullen zien wat dat geeft...

Zo, dit is het voor nu. Ik wil Kaapstad wat gaan ontdekken... ( En genieten van de zon natuurlijk)

Besho

Jabulile (Dit is mijn echte naam in Zulu... Jabula betekent het gevoel 'happy')

03-02-2010 om 14:39 geschreven door Jabula  

 Me falta solo un dia no mas, y todavia no he hecho mi maleta.. Pero como no me estoy dando cuenta todavia que me voy para 5 meses, ya ps, es un poco raro para hacer mi maleta.

El domingo (31 de enero) ya salgo para Sudafrica. Primero tengo un mes antes de mis practicas y voy a viajar un poco. Voy a tratar de conocer el pais un poco mejor, y tb voy a viajar a Namibia. Ese pais es bien famoso por sus dunas mas altas del mundo... Ya ps, vemos que pasara todo ahi.

Si ustedes quieren, me pueden seguir aqui con mis historias. No les voy a escribir todos en español, porque la mayoria de mis amigos belgas no lo entienden, pero si quieren que les cuento algo, me avisan no mas... :)

Se cuidan mucho y espero escuchar algo de ustedes tb! (Aquerdense que Perú sigue en mi corazón!!!)

Un besho

Annelies, Azulys :p

29-01-2010 om 23:35 geschreven door Jabula  

Het besef dat ik ga vertrekken is er totaal nog niet. Laat staan dat ik nu dan al denk om wat ik wel en niet ga meenemen... Ik ben al wel de laatste dingen gaan kopen, ik heb al een beetje opgezocht wat ik ga doen en waar ik ga verblijven, maar het is allemaal nog heel vaag. 

Mijn eerste nacht in Johannesburg blijf ik bij Laura slapen. Laura is op AFS uitwisseling in Jo'burg voor 1 jaartje, en ik mag 1 nachtje doorbrengen bij haar en haar familie :).

Wat ik daarna ga doen... Het zit al allemaal in mijn hoofd gepland, maar ik heb nog niets vastgelegd of geregeld. Maar ik vertrek volgende week dinsdag waarschijnlijk al naar Kaapstad, waar ik nog een beetje de toerist ga uithangen.

Het komt allemaal dichter bij... maar waar is mijn besef toch? Ik vind het echt nergens :).

Ach, het zal allemaal wel goed komen... Alles komt altijd goed :)

Zuid-Afrika

World Cup Voetbal 2010

26-01-2010 om 14:47 geschreven door Jabula  

Voor wie het nog niet weet, ik ga eerst nog een maandje rondtrekken. Van Jo'burg naar Kaapstad, en vandaaruit vertrek ik eerst voor 2 weken naar Namibië met  GAP Adventures, en dan terug via Jo'burg naar Bloemfontein.

Veel leesplezier de volgende maanden.

Groetjes

Annelies (Jabula (= Zoeloe voor 'happy'))

Bijlagen:
South-Africa-map-c.jpg (80.7 KB)