Na ongeveer een hele dag onderweg zijn, kwam ik op 22 september aan in Chengdu. Dezelfde avond was er al een soort verjaardagsfeestje waar ik verwacht werd. Martijn had veel over mij verteld en iedereen wilde mij graag ontmoeten. Het 'verjaardagsfeestje' bestond uit het eten van een slechte taart, cadeautjes uitdelen en gaan eten in Peter's Tex Mex. Nastja zelf, de jarige, was nogal verlegen, maar de rest van de groep was heel leuk en grappig. Het was ook leuk om nog eens echte Italiaanse pasta te eten ipv altijd de Chinese noedels. Na het eten ging de rest nog naar een van de vele clubs dichtbij de campus, maar daar was ik toch te moe voor...

Donderdag wilde een Chinese vriendin ons iets tonen in Chengdu om samen het maanfestival te vieren. Blijkbaar gaan jonge Chinezen gewoon met hun vrienden leuke dingen doen tijdens het maanfestival omdat hun familie meestal te ver weg is om in 3 dagen naartoe te gaan. Omdat Martijn mij meenam, had zij ook een vriendin meegenomen, zo gingen we dus met z’n vieren een uur in de bus naar Huanglongxi, een dorp dat de oude stad van Chengdu genoemd wordt. Tegenwoordig is het daar heel toeristisch: veel zogenaamd oude huizen, toeristische winkeltjes en veel volk. Maar het was echt wel leuk om daar een tijdje rond te lopen. Alleen jammer dat de laatste bus al om 6 uur was zodat we geen tijd meer hadden om met een boot naar een tempel te varen… Het was wel heel leuk om samen met Chinezen rond te lopen: ze kennen de weg en we konden Chinees praten! ’s Avonds hebben wij hen nog getrakteerd op een etentje en dat was ook heel gezellig.

Vrijdag gingen we eindelijk naar het dichtstbijzijnde ‘giant panda breeding research centre’, want Chengdu is toch wel de stad van de panda’s! Volgens de Lonely Planet worden de panda’s om 9.30 gevoederd en slapen ze daarna de hele dag, dus daar wilden we (ik vooral) bij zijn. Veel te vroeg zijn we daarvoor opgestaan en relatief vroeg aangekomen om dan te horen te krijgen dat de panda’s tegenwoordig binnen gevoerd worden en dat je dat niet kan zien… Maar niet getreurd, er waren nog genoeg panda’s te zien: van baby’s tot oude panda’s, we hebben het allemaal gezien en er oneindig veel foto’s van gemaakt. Vooral de babypanda’s waren superschattig, sommige waren maar een paar weken oud! En de oudste panda’s deden inderdaad niet veel meer dan slapen, maar de jongere deden toch pogingen tot actief zijn . Het park zelf was gelukkig niet zo groot als het leek op de kaart, dus konden we alles zelf wandelen. Er was ook een meer en de natuur was ook heel mooi met veel bloemen en grote vlinders. En natuurlijk waren er ook ontelbaar veel winkeltjes met panda’s in alle soorten en maten… Tegen de avond had ik dan ook genoeg panda’s gezien voor een tijdje, maar het is zeker de moeite om te bezoeken!

Zaterdag begonnen hier in Chengdu de lessen al terug, want echte vakantie is hier schaars, meestal moet je vakantiedagen in het weekend inhalen. Uit nieuwsgierigheid ben ik met Martijn meegegaan naar een paar echte Chinese lessen (=die Chinese studenten normaal volgen) op de andere campus. Naar de les gaan is al een hele opgave: eerst 20 min. wandelen naar de bushalte, dan wachten, dan 25 min. op de bus, in totaal zo’n uur. De eerste les over cultuur was nog best te verstaan, maar de tweede les in de namiddag over journalistiek was heel moeilijk. De leerkracht las vooral slides af en gebruikte moeilijke Chinese termen. Zondag ging ik in de namiddag nog eens mee naar een les en dat was de moeilijkste Chinese les die ik ooit gevolgd heb. Oa omdat het Chinees moeilijk was, maar ook aan de inhoud viel geen touw vast te knopen. We zijn maar in de pauze weggegaan en Martijn besloot om dat vak maar beter niet te kiezen. Al deze vakken zijn sowieso veel moeilijker dan de vakken die ik in Nanjing volg omdat het niet alleen om de taal gaat, maar je de inhoud ook echt moet kennen…

Zondagavond was er nog iemand jarig: de Amerikaanse Amanda. Daarom gingen we 's avonds weer met z'n allen eten, deze keer naar de 'Bookworm', haar favoriete plaats. Het is ook een geweldige plaats: vol Engelse boeken die je kan lenen en die een mooi decor vormen en met allerlei echt Westers eten, al zou ik het echte Amerikaanse eten niet zo hoogstaand willen noemen. We hebben daar een hele tijd gezeten, gepraat, in boeken gebladerd en naar mensen gekeken . Toch nog een ontspannende avond na al die inspannende lessen!

Maandag en vandaag, dinsdag ben ik maar naar 1 les meegeweest, de les 综合汉语, een gelijkaardige les die ik ook in Nanjing volg. Ook al is het systeem van niveau's hier anders en als je het zou omzetten zou het niveau hier hoger zijn, toch was het ongeveer hetzelfde als in mijn klas.
Maar aan de taalvakken in de voormiddag hecht Martijn toch niet zoveel belang omdat hij vaak niet kan gaan en ook nooit tijd heeft om iets voor te bereiden. De leerkracht was wel vriendelijk tegen mij en de les viel ook wel mee, vooral omdat het maar anderhalf uur is en niet de hele voormiddag zoals bij ons in Nanjing...
De rest van de tijd gisteren en vandaag heb ik vooral gestudeerd, want in Nanjing gaan de lessen natuurlijk ook gewoon door. En aangezien iedereen in mijn klas altijd alles goed voorbereid en bestudeert achteraf gaan de lessen nogal snel vooruit...
Gelukkig kan ik ook al dromen van de volgende trip. Donderdag begint hier de nationale feestweek (vrij vertaald ) al en gisteren hebben we de Lonely Planet uitgebreid uitgepluisd. Wss gaan we naar een gletsjergebied, al is het nog niet duidelijk hoe het bereikbaar is...
Het zal alleszins weer een spannende ervaring worden!
En vanavond is er nog een diner gepland voor alle buitenlandse studenten in een superdeftig restaurant waar ik met mijn nieuwe 'vrienden' naartoega. Tot nu toe heeft nog niemand gemerkt dat ik niet echt hier studeer (dus betaal ik niet om te overnachten) en wss zal dat vanavond ook niet opvallen

28-09-2010 om 08:31 geschreven door Annelies 范爱丽