Ik ben Anne-Fleur
Ik ben een vrouw en woon in bij mama & papa (België) en mijn beroep is beebje zijn.
Ik ben geboren op 15/01/2007 en ben nu dus 18 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: voorlopig ben ik vooral geïnteresseerd in alles wat mama en papa doen..
Sinds 15/01/2007 ben IK het zonnetje in huis. Spelen, slapen, eten (véél eten!!) zijn voorlopig nog mijn hoofdbezigheden
Anne-Fleur
05-11-2007
Ik word GROOT
Inderdaad, ik word groot!! Bijna 10 maanden ben ik, dat wil ook zeggen dat ik bijna mijn eerste kaarsje mag uitblazen! Spannend niet waar?! Vooral de cadeautjes die ik van mama en papa ga krijgen. Heb zo al eens stiekem liggen luisteren en heb al zo het een en het ander opgevangen. Iets van blokjes en een fietsje. Het is nog even afwachten. Die taart zie ik ook wel zitten, eentje met veel fruit en een beetje chocolade. Hmmm.... denk dat mama dat ook ziet zitten
Voor diegene die het nog niet wisten, ik kan kruipen, kruipen als de beste! Het is alsof ik de voorbije 10 maanden (bijna dan toch) niets anders gedaan heb. Soms vind mama het ook zo grappig dat zij aan het lachen is terwijl ik me boos maak. Zo zat ik vast tussen de twee zetels. Ik had een openingetje gezien tussen de twee zetel en dacht dat ik daar wel door kon geraken. Niet dus!! Mijn hoofd ging nog net maar die dikke buik en dat dik poepje (ja ja al 10.360kg!!) wouden niet mee! Daar zat ik dus... kon geen centimeter meer vooruit en zelfs geen centimeter meer achteruit. Mama lachen natuurlijk in plaats van mij te helpen
Maar goed, ik word een grote meid en dat wil ook zeggen dat ik toe ben aan het optrekken en staan op mijn voetjes en dat ik toe ben aan mijn eerste stapjes! JOEPIE JOEPIE JEEJ! Nu kan ik echt aan alles waar ik eigenlijk niet aan mag komen
Maar goed, volgende keer meer want mijn oogjes beginnen toe te vallen!
Slaap zacht iedereen!
Anne-Fleur
30-10-2007
Dinsdag 30 oktober 2007
Terwijl ik hier mijn boterhammetjes en melk aan het eten/drinken ben, heb ik mama aan de computer gezet. Mijn "blog" moet immers up-to-date zijn hé!
Ik las op mijn vorige site dat Nonkel Do graag wou dat ik op hem wachtte om te kruipen. Nonkel Do en Tante Marie hebben dikke pech! Zolang kon ik echt niet wachten hoor! Zij weten vast en zeker niet hoe frustrerend het is om niet aan spulletjes te raken die je doodgraag in je handjes wil. Dat buikschuiven (lees: sluipen) was tof in het begin maar na 2-3 maanden begint dat te vervelen. Bij deze dus: Tante Marie en Nonkel Do: ik kruip!!! Kom maar kijken hoe goed ik dat al wel niet kan!!
Mijn boterhammetjes zijn bijna op, dat wil dus zeggen dat mama nu van die computer weg moet gaan om mijn snoetje en pootjes proper te maken.
Tot de volgende keer!
kusje, Anne-Fleur
27-10-2007
Mijn eigen blogje en andere nieuwtjes.
En zo geschiede het. Mijn eigen blogje werd een feit Mama kon geen nieuwe verhaaltjes meer zetten op mijn oorspronkelijke website dus is ze overschakeld naar deze. Ook wel een fijne al is deze iets minder 'kind-gericht'. Maar goed... Ik kan weer naar hartelust vertellen over wat er allemaal gebeurd is.
Sinds de laatste keer dat mama een berichtje achter liet (dit was dan nog op mijn oude site), kan ik, ja ja, leest het goed... KRUIPEN (eindelijk denkt mama die er al hééééél lang naar uitkeek)!!! Maar dat is nog niet alles, ik trek me ook al stevig op aan alles waar ik me ook maar enigzins aan kan optrekken: salontafels, stoelen, zetels, benen, broeken, spijlen van mijn park. En als dat nog niet genoeg is heb ik ook al mijn eerste stapjes aan de hand gezet ( ) Ja hoor, nu wordt ik echt een grote meid! Nog eventjes en mama & papa kunnen mijn eerste schoentjes gaan kopen. Ik weet al hoe ze er moeten uitzien; graag een mooi kleurtje met een bloemetje erop, dat zie ik graag (en mama ook hoor!). Als het me niet aanstaat, die dat zij er voor mij zullen uitkiezen, zal ik het wel laten horen. Ze denken dat ik een gemakkelijk kindje ben maar ik kan ook moeilijk zijn hoor, als het moet natuurlijk .
Oh, ik dacht dat ik het ziek zijn achter de rug had. Na een dubbele oorontsteking, valse kroep en een bronchitis had ik het echt wel gehad hoor! Niets is minder waar!! Ik zit met een keelonsteking. Gevolg, ik moet wéér aerosollen (met een maskertje op mijn gezicht waar 'antibiotica-lucht' uitkomt) én ik krijg bruine neusdrupjes in mijn neus. Niet zo leuk dus
Wat wél leuk is, is dat ik maandag én woensdag naar Koemoetje en Opa mag gaan! Géén kribbe dus deze week!! Al begin ik nu wel graag te gaan hoor, het eten is niet zo mijn ding (mama en de potjes zijn lekkerder --> mama haar eten natuurlijk hé!!) maar ik eet ze toch maar op. Kan ik leuk bij Koemoetje gaan spelen. Ik kijk er in ieder geval al naar uit!!
Ik ga slaapjes doen, want nu ben ik echt wel moe!!
Slaap zachtjes,
lieve zoentjes,
Anne-Fleur
Het is lang geleden... een update.
In die 20 dagen dat mijn mama geen berichtje meer achterliet, is er al weer vanalles gebeurd. We zetten alles eens op een rijtje...
Sinds begin september ga ik naar de kribbe. Mama wil dat ik mijn sociale ontwikkeling daarmee op peil hou. Ze bedoeld hiermee: spelen met andere kindjes en nieuw speelgoed. Maar of ik dat zo tof vind? Nee, dat heeft ze nog niet gevraagd! Uit klein protest wil ik daar niet eten. Geen groentjes, geen fruitjes, geen melk, NIETS Het zal ze leren, denk ik maar Ik heb al wel horen vallen dat mama het erg vind en er aan denkt om me misschien toch maar thuis te houden van de kribbe, naar opa dus
Sinds een kleine veertien dagen ben ik ook gedoopt. En ja hoor, natuurlijk vond ik dat fijn! De viering niet zo maar het plensen in het water des te meer. Het feestje nadien was ook leuk, al miste ik een klein stukje omdat ik ook een beetje slapen moest. Mijn oogjes ware moe...
Vandaag heb ik een moeilijk dagje achter de rug. De koorst wil maar niet zakken en mijn oortjes doen ook moeilijk, er zitten stopjes in. Voor mij niet plezant maar voor mama/papa ook niet. De drupjes die zij er in moeten krijgen zijn geen lachertje En ja de koorts... vanwaar dat die komt kan ik ze jammer genoeg niet vertellen, al wou ik het wel. De dokter denkt nog steeds dat het van tandjes komt. Mama gelooft het niet meer. We wachten nog een dagje af. Nadien terug naar de dokter. Al voor de derde keer
Ohja, ik heb iets leuks ontdekt: een wollig bolletje op vier pootjes dat "miauw" zegt --> poes en een nog iets wolligere bolletjes (zeg maar bol) op vier pootjes met een pluisstaart dat "woef woef" zegt --> hond. Leuk dat ik dat vind. De hond trouwens ook (die van de vorige buren), ze komt steeds met haar staartje voor mij kwispelen én ze likt mijn speeksel-spoor op. Leuk voor mama/papa want ze hoefden niet met een doekje achter mij aan te lopen
Maar goed... een korte update van wat er zoal gebeurd is. Ondertussen lig ik al in dromenland uitrusten voor morgen, ik mag naar opa in plaats van naar de kribbe. JOEPIE JOEPIE JEEJ!!!!
Slaap zacht iedereen poppenzoentje
Anne-Fleur
Mijn bedje in mijn eigen kamertje.
Mijn eerste nachtje in mijn eigen kamertje. Wat is dat mee gevallen seg! Ik word nu niet meer wakker van het gedraai van mama of het gesnurk van papa en zij worden niet meer wakker van mijn gedraai of geluidjes. Het is dus voor ons alledrie reuze meegevallen! Hopelijk blijft het de zoveel volgende nachten ook zo
Gisteren was het de eerste dag (nadat ik ziek was) dat ik terug naar de kribbe moest. Deze keer vonden ze dat ik wel flink was geweest! Ik heb alles fijn opgegegeten behalve mijn fruitjes. Daar had ik minder zin in! Mama is benieuwd of het eten vandaag vlot zal verlopen zijn. Op het menu stond immmer andijvie Dat eten we hier thuis niet zo graag (lees: helemaal niet!).
Ik ga nu nog een beetje spelen met de kindjes, tot de volgende keer!
Anne-Fleur
...
Hier zijn we weer! Maar eigenlijk is er niet zo heel veel veranderd sinds vorige keer. Alhoewel, kleine praktische dingetjes (voor mama dan toch, of ik het leuk vind...). Zo heeft mama mijn speelterrein afgebakend met hekjes. Leuk hoor ! Nu kan ik nergens meer aan prullen of iets uitsteken. Dacht ze nu echt dat ik dit tof zou vinden! Ik lijk wel een diertje in de dierentuin met dat hekje rondom mij ! Ze heeft ook besloten om mij eens in mijn eigen kamertje te leggen. Ze denkt toch zeker niet dat ik dan nog (!!) beter ga slapen hé?! Hi, ze weet misschien nog niet dat ze nu haar kamer uit moet om het mijne in te komen als ik 's nachts wakker wordt .
Volgende week woensdag (17/10) moet ik nog eens naar K&G. Ik ben ook wel eens benieuwd hoe mijn buikje verdikt is. Nu duidt de weegschaal al 10kg600 aan. Hmm... zoveel zal het wel niet verschillen met nu. Véél groter zal ik ook wel niet geworden zijn.
Tante Marie, ik wacht nog steeds op jou (tot grote ergernis van mama & papa ) om te kruipen hé! Dat had ik je beloofd!! Al begint het wel te kriebelen. Mama denkt dat ze zondag een eerste 'kruipje' gezien heeft. Of toch zo iets... Of was het misschien toch niet maar wou ze dat gewoon zien?! Mijn mama toch...
Ik heb ondertussen even mijn hoofdje neer gelegd om een tukje te doen!
Slaap zachtjes vriendjes en vriendinnetjes (net Meneer de Uil )
Zoentje Anne-Fleur
vervolg...
Eén dagje nadien werden er drie maar het gaat al weer stukken beter!!! De koorts is helemaal verdwenen waardoor ik al weer veel beter slaap 's nachts (wat is mijn mama daar blij om!!). De vastzittende slijmpjes zijn geëvolueerd naar vieze hoestjes (wanneer ik dan wip van mijn buik naar mijn knieën én tegelijkertijd hoest, vind mama dat ik net een zeehondje ben ). Ook de oortjes doen al minder pijn, al kunnen er toch nog wel pijnlijke pijnscheutjes komen, vooral 's avonds dan. Maar voorts loopt het allemaal al véél beter! Ik neem mijn medicamentjes dan ook super (!!) goed in, wat is mijn mama daar fier om!!
Sinds gisteren kan ik vanuit kruipstand naar poepe-zit gaan. Mama vond het zo fijn dat ze op slag in haar handen begon te klappen. Ik stond (euhm... zat) erbij en ik keek ernaar Soms heb ik echt een zotte mama hoor!
Bon,ik ben net wakker en ga eens roepen om een papje!
Daaaaaaag Liefs Anne-Fleur
ziek :-(
pff... vandaag is het de slechtste dag in die 8 maanden dat ik dicht bij jullie ben! Mama is met mij naar de kinderarts geweest omdat de koorts maar niet wou zakken. De gewone dokter had gezegd dat het kwam van mijn doorkomende tandjes en van de stopjes in mijn oren. Niets is minder waar. Ik heb een dubbele oorontsteking en een bronchitis Dat wil dus zeggen dat ik een hele apothekerskast aan medicijntjes moet innemen én ik moet aerosollen. Vandaag (de 1ste keer) viel nog wel mee, mama was fier op mij dat ik het zo goed deed. We zullen wel zien de andere dagen (nog 13 te gaan - 2x/dag ) De oordrupjes zijn andere "koek". Wat is me dat zeg... dat mama dat ook maar durft in mijn oortjes te druppen. Neen, dat vind ik hélemaal niet plezant!! Maar als ik wil genezen dan moet ik wel. Mama doet nadien watjes in mijn oren en dat is natuurlijk wel grappig (mama zal er eens een foto van moeten nemen), ik lijk wel een marsmannetje
Maar goed... de koorts heeft me geveld en momenteel lig ik in dromenland ( met af en toe een hevige hoest erbij). "voor hoelang?!" vraagt mama zich in stilte af. We zullen wel zien... Zolang ik maar een beetje gerust heb en kan uitzieken natuurlijk! Mama zal haar slaap nadien wel inhalen
Tot morgen voor een kleine update van m'n oortjes en hoestjes
zwaaitje Anne-Fleurtje
Een nieuw hoofdstukje in mijn leven.
Foei mama Al 8 dagen geleden dat je mijn dagboekje nog een updatete.
Vandaag begon er een "nieuw" hoofdstukje in mijn leventje. Het was immers de eerste dag dat ik naar de kribbe mocht gaan. Mama had het er aanvankelijk moeilijker mee als ik. Traantjes vloeiden er gelukkig niet deze morgen! De dag verliep wisselvallig. Dan toonde ik aan iedereen mijn mooiste (!!) glimlach om enkele minuutjes later weer te laten zien dat ik ook traantjes kan laten. Liesbeth (de vrouw van de kribbe) vond dat ik héél goed gegeten had (wat dacht ze wel?! ) maar iets minder goed geslapen. Wat wil je ook?! Al die spelende kindjes en al dat nieuwe speelgoed. Je zou voor minder je oogjes wijd open houden (en ja, dat kan ik héél héél goed...).
Voorts is het afgelopen weekend rustig verlopen. Een wandelingetje hier, een bezoekje daar, ik ga overal mee naartoe en lijk het nog fijn te vinden ook! Zonder morren zolang ik maar op tijd en stond eten, drinken en een propere pamper krijg. Al zeg ik het zelf: IK BEN EEN GEMAKKELIJK BEEBJE
Ohja, het tandje blijkt twee tandjes te zijn. Mama heeft ontdekt (en nu kijkt ze elke dag wel meer dan twee keer in mijn mondje om te zien of het een beetje gegroeid is. Zo fier is ze) dat de bobbeltjes parelwitte steentjes geworden zijn. Iedereen in de familie weet al dat de tandjes onderweg zijn. Mama is er zo ontzettend blij mee (maar waarom toch?! Ze beseft nog niet dat ik haar binnenkort lekker kan bijten als ze haar vingers in mijn mondje steekt )
Ik kruip (lees: schuifel met m'n buikje over de grond) lekker dromenland binnen!!
poppenzoentje
Anne-Fleur
Goedemorgen iedereen!!
Hier ben ik weer, met weer een klein verhaaltje over mijn leventje. Het weekend is fijn geweest maar ook lang en misschien ook wel een beetje vermoeiend (dat denkt mama toch omdat ik deze nacht héél lang geslapen heb. Van 18u45 tot 06u30 en dan weer tot 10u00). Zaterdag zijn we mijn peter gaan bezoeken, die gaat beginnen schilderen in zijn huis en papa wou eens een kijkje gaan nemen. 's Avonds zijn we dan gaan eten met vrienden van papa (en ook een beetje van mama). Omdat ik het allemaal zo ontzettend interessant vond, vond ik het ook niet nodig om mijn oogjes op tijd te sluiten, al was ik wel moe.
Zondag al weer voor de middag weg omdat papa mee ging schilderen in het huis van peter. Zo interessant vond ik dat niet dus heb ik daar maar mijn oogjes gesloten en een flink dutje gedaan om nadien weer richting 'thuis' te keren en weer een dutje te doen in de auto (waar de auto soms toch niet goed voor is ). Tegen dat wij thuis waren was tante Marie ook (bijna) bij Koemoe en opa. We hebben dan maar fijn gespeeld. Gieren van het lachen omdat tante Marie met een knuffeltje kwam aandraven. Ik vond het in ieder geval héél grappig en leuk! Mama heeft er een klein filmpje van gemaakt. Als het haar lukt, moet je maar eens gaan kijken bij 'filmpjes'.
Voorts is er eigenlijk niet zo veel gebeurd. Ohja, ik begin stilletjes aan mijn zinnen op kruipen te zetten. Dat rollen is wel fijn maar kruipen lijkt me gemakkelijker én minder vermoeiend! Al heb ik nog niet helemaal door dat ik ook mijn knietjes moet bewegen ! En mijn tandjes?! Nee, die doen het rustig aan. Witte stipjes zijn er zichtbaar maar voorts nog niets! Alles op z'n tijd!!