De laatste 2 dagen in de twin house waren best vermoeiend omwille van het harde werk aan het kleihuis. Iedereen zweet zich er kapot en de jongens hebben dan nog het voordeel dat ze hun T-shirt kunnen uitdoen, dat hebben wij meisjes niet. Gisterenavond namen we met ons 5 de bus naar Bangkok. Marit en Anne natuurlijk en ook iemand uit Frankrijk en nog iemand uit Nederland.Vorige keer dat ik in Bangkok was samen met de Amerikanen heb ik niet zoveel van Bangkok gezien. Vooral Khao san road. We slapen weer in hetzelfde hostel omdat we de buurt nu al een beetje kennen. Gisterenavond hebben we een beetje rondgelopen in Khao san road. Ik herinnerde mij van de eerste keer wat een uitgaansbuurt het daar is. Soms ook wel een beetje vreemd. Overal roepen mannen : 'Tuk, tuk, pingpongshow'. Ze verkopen hier openbaar valse identiteitskaarten en rijbewijzen en om de minuut krijg je wel eens een ballon laughing gas onder u gezicht geduwt. Khoa san road by night is crazy. Vandaag zijn we echt de toerist gaan uithangen. Ik vond het echt leuk om eens zelf een stad te ontdekken. We namen de toeristenboot, ik wou echt geen toerist zijn, maar we konden nu eenmaal niet anders. De toeristenboot kost 150 baht voor een hele dag en er zijn verschillende haltes waar je dan kan opstappen en afstappen op specifiek vastgelegde tijdstippen. Ik wou absoluut de grand palace zien dus dat namen we als eerste halte. We zijnniet binnengeweest want 500 baht vond iedereen te duur. Maar we hebben wel de buitenkant bekeken. Het paleis is echt heel groot en voor zover we het konden zien, prachtig. Omdat we allemaal in zomeroutfit waren kregen we een lange rok en een hemd om onze huid te bedekken. Het was wel een grappig zicht natuurlijk. We namen dan de boot verder naar Chinatown. Ik had nog nooit een Chinatown gezien, dus het was wel eens leuk. Wat ik mij ervan zal herinneren zijn de borden in de straat met Chinese tekens erop, de geur van eten in de straat dat er niet altijd even lekker uit ziet en vooral de enorme mensenmassa en de bijhorende drukte. Mijn hoofd stond eventjes op ontploffen toen we door de markt liepen, zoveel mensen in zo een kleine ruimte, dat is echt om gek van te worden. Als laatste namen we de boot naar What Pho. Dit is een immens groot tempelcomplex. Hier ligt ook de grootste neerliggende boeddha van Thailand, die een hele tempel in beslag neemt. Ook hier kregen we een mooie outfit om respect te tonen voor Boeddha. De verschillende gebouwen zijn echt heel kleurreijk en gedetailleerd versierd. Eerder zei ik dat ik de tempels beu was, maar deze was wel de moeite waard. Nu gaan we eventjes een powernapke doen, want iedereen is moe door de warmte. Vnavond zullen we dan gaan eten op de hoek van de straat waar ons hostel ligt. Het is een restaurantje dat uitgebaat wordt door een Britse vrouw en die dus lekker westers eten aanbied. Het is er ook heel gezellig. Daarna gaan we voor de laatste avond feesten in Bangkok. Iedereen van de twin house gaat ook naar Bangkok en we ontmoeten ze dan daar. Ik heb er heel veel zin in. Ik kan het echt niet geloven dat vandaag de laatste dag is in Thailand. Ik ben echt gewend geraakt aqan de Thaise manier van leven , met de vreemde eet-uren, de baht voelt zo normaal, danku en hallo zeggen in Thais daar hoef ik niet meer over na te denken, de rijst en noodels zijn een dagelijkse gewoonte geworden. Door Thailand heb ik zin gekregen in meer. Ik heb mensen leren kennen die een jaar of meer weg zijn van huis om gewoon de wereld te ontdekken. Ik wil echt heel veel zin en Thailand voelt als het begin, als een weg die ik geopend heb. Ik hen het gevoel dat ik het nu zelf aankan, zelf een reis kan maken. Danku om steeds mijn blog te lezen, het was ook een plezier hem te schrijven. Maar dit was sowieso niet mijn laatste blog. Veel liefs en tot de volgende...x
vandaag begon een beetje minder want ik geraakte maar niet uit mijn bed. Eerst dacht ik dat ik gewoon moe was, maar toen begon mijn keel, hoofd en buik pijn te doen. Ondertussen is het al een beetje beter. Ik ben niet gaan bouwen maar ben in de namiddag gaan zwemmen met iemand van Nederland, twas dus nog wel plezant vandaag. Sorry voor mijn kort bericht maar ik word opgegeten door de muggen en het is een vreselijk gevoel. Liefs x
Vandaag was de eerste dag werken aan een cleyhouse. We vertrokken om 9 uur en werkten chill door tot de middag. We moesten eerst het cement maken voor de bakstenen. Een Nederlands en Frans jongen gingen er met hun voeten in staan om het cement te mixen. Vuil werkje. Ik deed dat niet omdat mijn voeten er niet zo goed uitzien door alle muggenbeten en je zo infecties kan krijgen. Ik vulde emmers met cement en maakte er samen met de anderen bakstenen van. Vermoeiend werkje maar wel leuk. Ik hing van kop tot teen vol met modder. Maar het schijnt dat het goed is voor je huid dus dat is niet zo erg. Het is ook goed dat ik dit de laatste week doe, want ik begin stilaan nood te hebben aan meer kleren en echt propere kleren. Er is hier een wasserij, maar de ergste vlekken krijgt die er niet uit. Marit, Anne en ik vertrekken allemaal op zaterdag en hebben besloten om donderagavond al naar Bangkok te gaan om nog wat dingen te gaan bezoeken. Ondertussen weten we al waar we naartoe moeten om in het centrum te geraken en hebben we al wat ervaring met de taxi. Maar dat betekent dat er ons slechts 3 dagen hier in de twin house resten. Dit is een benauwde gedachte. Straks ga ik nog met 3 Nederlandse meisjes een massage laten doen in Singburi. Het is echt leuk ook al heb je eerder het gevoel alsof je bij een kinesist zit. Maar na de massage ben je zo relaxed. Dat is waarom ik het doe. Liefs...
Dit weekend zijn we met een groepje van 17 naar Kanchanaburi geweest. Het is een stad ten westen van Singburi, ongeveer 3 uur rijden. Zaterdagochtend vertrokken we met onze groep bestaande uit vele Fransen, Nederlanders, Belgen en 1 Brit. De busrit was heel gezellig want Jonathan had zijn ukelele mee en speelde liedjes op de bus. Hij heeft het talent om gelijk welk nummer te spelen. Als hij de melodie in zijn hoofd heeft, vindt hij op een minuutje de bijpassende akkoorden. Zalige kerel! Eenmaal aangekomen in Kanchanaburi moesten we een hotel zoeken. Dit ging vrij vlot en we vonden een hotel voor 450 baht per nacht. Onze chauffeur kwam ons dan halen en we reden naar de watervallen. Dit is een zeer toeristische plaats, maar wel de moeite waard om te bezoeken. De waterval bestaat uit zeven niveaus die je dan moet beklimmen. Op elk niveau kan je zwemmen in de waterval. Het was wel even klimmen naar boven , eindelijk een beetje sport. Toen we aan het vierde niveau kwamen werden we tegengehouden door zo een venteke in uniform. We mochten niet meer naar boven omdat het donker zou zijn eer we terug zouden komen. Dat was wel balen want het zevende niveau is het mooiste. maar dan hebben we een beetje gezwommen in het vierde niveau. Je kon er glijden van een stijle rots , wat heel leuk was. Het water was heel helder en zat vol grote en kleine vissen. Van zodra je stil ging staan, kwamen ze je voeten oppeten. Dus bleef ik maar zwemmen. Er zat een Australische man aan de kant van de rotsen omdat die bang was om het water in te gaan door al die vissen. Hhahaha , wat een mietje! We aten nog een ijsje aan de watervallen want ze hebben hier Magnum met waarop staat 'Belgian chocolate', heerlijk natuurlijk. 's avonds ben ik samen met de Belgen en de Nederlandse pizza gaan eten. Daarna zijn we dan met de hele groep naar een gezellige bar geweest waar je kussentjes had enzo. Ik heb mij de hele avond heel goed geamuseerd. Zondagochtend vertrokken we om 9 u om met de boot te gaan varen. Het was een klein bootje die een platform voort trok. Het was heel gezellig, wij waren de enige mensen op de boot en we konden aan de kant zitten met onze voeten in het water. Er was muziek en we speelden met ons allemaal de stoelendans. Dan stopte de boot ergens zodat we in het water konden springen. Ik gebruikte het dak van de boot om er af te springen. Het water was zalig. Het was echt een topweekendje. Morgen begin ik met kleihuizen bouwen. De tijd vliegt , binnen een week ben ik al thuis, helaas/...
De vijfde en laatste dag in het weeshuis. Stiekem ben ik wel een beetje blij. Ik kan niet begrijpen dat ik mij deze week constant heb kunnen bezighouden. Het is erg , maar vandaag heb ik heel weinig gedaan, niet omdat ik niet wil , maar er is gewoon zo weinig te doen dat het een beetje saai is. Enkel in de namiddag vandaag heb ik wat met de kindje gespeeld. Ze maakten een tekening van Maaike en mij, echt grappig. Het waren ook zo schattige jongetjes. En eerlijk gezegd, zien ze er allemaal wel heel gelukkig uit. Als je ze voorbijloopt, zeggen ze vriendelijk 'Sawad dee ka' terwijl ze hun handen vouwen en ze lachen de hele tijd. Vandaag hadden er vrijwilligers een springtouw mee en die kindjes waren zo blij. 1 van de vrijwilligers werd itgekozen als leider van het weeshuis. Dat vind ik op zich een beetje vreemd, we zijn allemaal naar hier hgekomen met hetzelfde doel en dan staat er iemand van hen boven u. Moest hij dn nog een goede leider zijn, zou ik er geen probleem mee hebben. Zijn naam is Alex en in de eerste week dat ik in Thailand was, was hij nog een chille kerel. Nu is hij enorm irritant. Hij is Brits en zegt tegen de Fransen dat ze geen goed Engels kunnen. Ik was aan de tegels aan het werken met anderen en dan kwam hij zeggen ' the tailing is fucked up'. Zelf doet hij niet veel en loopt hij hier een beetje te dolen. Hij heeft zo een hoge dunk van zichzelf. Gelukkig werk ik volgende week aan een kleihuis en moet ik niet meer luisteren naar zijn gezever. Dit weekend gaan we naar de watervallen in Kanchanaburi. We zijn met een groepje van 15 en ons transport en hotel worden voor ons geregeld. Vanmorgen was Phill, de baas hier, boos omdat de man die ons de trip had aangeboden niet toegestaan is dit te doen. Elliot, Een Franse jongen was dan uitgevlogen tegen Phill dat wij bij die man minder betaalden dan elders en dat hij het goed organiseerd. Het was efkes discussie. Maar ondertussen is alles in orde en kunnen we veilig en wel naar Kanchanaburi. Na het avondeten, gaan we waarschijnlijk nog gaan zwemmen. Het avondeten is hier al om 5 uur. Er liggen 2 vrijwilligers in het ziekenhuis die zeiden dat ze lunch krijgen om 11 u en avondeten om 3 u. Dit komt omdat de Thai vroeg opstaan maar ook vroeg gaan slapen. Het is hier donker om 19 u. byeeeeee
Vandaag was de vierde dag in het weeshuis. Deze morgen hebben we lakens en kussenslopen gehaald van de bedden om ze te wassen. Op zich wel leuk werk, alleen zit het beddengoed vol luizen. Ik heb er zelfs enkele gezien. Wij meisjes deden dus allemaal ons haar op een dot om luizen te voorkomen. Hier in het weeshuis is het echt een groot probleem. Enkele dagen geleden was er zelfs een meisje waarvan het haar gemillimeterd werd omdat het luizenprobleem bij haar te erg was geworden. Ze huilde heel hard toen haar haar werd afgeknipt. Jongens hebben hier kort haar en meisjes lang haar dus daarom is het zo pijnlijk voor haar. Het ziet er ook echt niet uit omdat het geknipt is en niet geschoren. Het zijn dus echt plukjes haar op haar hoofdje nu. Maar het was de beste oplossing. De lakens moesten we dan wassen in een grote kuip met water en wat waspoeder. Heel primitief allemaal. De grootste vlekken in de lkens krijg je er op deze manier niet uit natuurlijk. 's middags eten we lunch 2 straten van het weeshuis vandaan waar ze ook heerlijke ijskoffie hebben. Ik heb dat hier leren drinken en vind dat echt superlekker. In de namiddag heb ik helpen tegels leggen. Dit gebeurt ook op de meest primitieve manier. We moeten handmatig cement maken dus dat is echt vermoeiend. Eenmaal het cement gemaakt is moeten we cement leggen voor een tegel en dan die tegel zo recht mogelijk plaatsen en aankloppen met eem hamer. Het spreekt voor zich dat vrijwilligers hier amateur in zijn en dus ligt de vloer wat scheef. Maar die kindjes zien dat waarschijnlijk niet eens. 's avonds heb ik echt niet veel meer gedaan , ik was heel moe en ben vroeg gaan slapen.
vandaag heb ik de bedjes in het weeshuis geschuurd. Ze waren gemaakt door de andere vrijwilligers. Het bed moest daarna ook geverfd worden. Na het middageten ben ik tegeltjes gaan leggen. We maken een vloer in de eetkamer. Het was vermoeiend maar wel leuk. Toch ga ik volgende week iets anders gaan doen. Ik had vanmorgen echt niet veel zin in het weeshuis omdat er niet veel werk is, maar ik heb mij nog wel geamuseerd. Volgende week ga ik kleihuizen bouwen. Dat is zwaar, maar ik wil echt werken. Daar zijn ook veel minder vrijwilligers. Na het avondeten zijn we nog naar een markt geweest en hebben kleren gekocht voor een Nederlander die tijdelijk zijn valise niet heeft die is in chang rai: uren van hier. Stiekem is het wel een beetje grappig. Maar hij krijgt ze terug hoor . Morgen maar een halve dag werken. Slaapwel...
Gisterenavond heb ik samen met de jongen uit Parijs muziek gemaakt. Superleuk natuurlijk. Ik denk dat wanneer ik terug ben in Belgie een ukelele ga kopen. Dat is echt een zalig instrument. Door gisteren zolang buiten te zitten heb ik nu ongeveer 100 muggenbeten. Vandaag was dus de eerste dag vrijwilligerswerk. Er zijn verschillende taken. Ik heb met Maaike, een meisje uit West-Vlaanderen de deuren van de toiletten geverfd en er figuren op getekend. We werken elke dag 4 u, dus het is snel voorbij. We zijn wel met veel te veel dus soms zal het werk zoeken zijn. Eenmaal terug in twin house nam ik een goeie douche want ik hing vol verf. We namen na het avondeten eventjes de fiets naar de markt maar moesten op tijd terug keren voor de vieze honden. Deze zijn echt agressief 's avonds. Op de foto's zie je de twin house. Daag!
Gisterenavond heb ik samen met de jongen uit Parijs muziek gemaakt. Superleuk natuurlijk. Ik denk dat wanneer ik terug ben in Belgie een ukelele ga kopen. Dat is echt een zalig instrument. Door gisteren zolang buiten te zitten heb ik nu ongeveer 100 muggenbeten. Vandaag was dus de eerste dag vrijwilligerswerk. Er zijn verschillende taken. Ik heb met Maaike, een meisje uit West-Vlaanderen de deuren van de toiletten geverfd en er figuren op getekend. We werken elke dag 4 u, dus het is snel voorbij. We zijn wel met veel te veel dus soms zal het werk zoeken zijn. Eenmaal terug in twin house nam ik een goeie douche want ik hing vol verf. We namen na het avondeten eventjes de fiets naar de markt maar moesten op tijd terug keren voor de vieze honden. Deze zijn echt agressief 's avonds. Op de foto's zie je de twin house. Daag!
Deze avond nadat we terug waren gekomen van het stadje, zagen we in de verte licht en hoorden we muziek. Er was ook al vuurwerk geweest. Ondanks het gevaar van die honden, namen we de fiets richting het spektakel met 10 ongeveer. We fietsen snel door want 's nachts beschouwen de honden de straat als hun terretorium en zijn ze agressief. We geraakten er heelhuids . Er stond een reusachtig podium en allemaal mooie versierde tafeltjes waar aan de Thai zaten. We stonden daar eventjes te kijken tot een Thai vroeg 'want to come in?'we kregen een tafeltje en vroegen wat we wilden drinken. Telkens ons glas halfvol was kwamen ze bijvullen, sommige mensen dronken whisky steeds opnieuw. Dan kwamen ze af met schotels rijst, kip, eend, suschi, een taart,... Allemaal gratis! Ongelofelijk. Het bleek later een happiness feest te zijn omdat die mensen de lotto gewonnen hadden. We dansten ook vooraan samen met de Thaise mensen. Ze waren enthousiast omdat wij westers zijn. Het was echt zot!
Vandaag was de eerste dag werken aan een cleyhouse. We vertrokken om 9 uur en werkten chill door tot de middag. We moesten eerst het cement maken voor de bakstenen. Een Nederlands en Frans jongen gingen er met hun voeten in staan om het cement te mixen. Vuil werkje. Ik deed dat niet omdat mijn voeten er niet zo goed uitzien door alle muggenbeten en je zo infecties kan krijgen. Ik vulde emmers met cement en maakte er samen met de anderen bakstenen van. Vermoeiend werkje maar wel leuk. Ik hing van kop tot teen vol met modder. Maar het schijnt dat het goed is voor je huid dus dat is niet zo erg. Het is ook goed dat ik dit de laatste week doe, want ik begin stilaan nood te hebben aan meer kleren en echt propere kleren. Er is hier een wasserij, maar de ergste vlekken krijgt die er niet uit. Marit, Anne en ik vertrekken allemaal op zaterdag en hebben besloten om donderagavond al naar Bangkok te gaan om nog wat dingen te gaan bezoeken. Ondertussen weten we al waar we naartoe moeten om in het centrum te geraken en hebben we al wat ervaring met de taxi. Maar dat betekent dat er ons slechts 3 dagen hier in de twin house resten. Dit is een benauwde gedachte. Straks ga ik nog met 3 Nederlandse meisjes een massage laten doen in Singburi. Het is echt leuk ook al heb je eerder het gevoel alsof je bij een kinesist zit. Maar na de massage ben je zo relaxed. Dat is waarom ik het doe. Liefs...
