Waneer ga je me eindelijk zien staan
Wanneer je woont op dezelfde baan
Elke dag denk ik aan jou
Je zou eens moeten weten hoeveel ik van je hou

In de nacht geraak ik niet in slaap
Daarmee dat ik constant gaap
Ik zou een huis willen bouwen met jou
Al sta ik uren in de kou

Laat me alsjeblieft niet gaan
Ik wil samen zitten met jou onder de volle maan

Al die smsen die we sturen
Terwijl je zat te gluren bij de buren
Betekenen die niets voor U
Zeg het dan nu

Ik begin echt mijn twijfels te krijgen
Hoe het weer naar mijnen kop zal stijgen
Ik staar altijd naar jou in de klas
En besef ; we behoren tot hetzelfde ras

Wanneer heb je eindelijk door als ik alles met je wil delen
Of kan je het allemaal niet schelen.
Soms heb ik het gevoel dat je staart naar mij
Maar die keren gaan gouw voorbij

Je bent gewoon mijn prins op het witte paard
Al goed krijg ik van mijn vriendinnen altijd gouden raad.
Hoe ik met je moet reageren
terwijl dat ik maar wat sta te ijsberen.

Maar ik trek me er niets van aan
Zolang je mij maar ziet staan.
Je bent gewoon de ware
En nee ik ben geen halve gare.

Ik hoop dat je nu eindelijk weet wat ik voor je voel
En wat ik met dit alles bedoel.