Goedendag,

Vorige zaterdag (11 oktober 2008) besteedde ik mijn vrije tijd samen met vele andere mensen onder het herfstzonnetje op de 60e jaarmarkt van Zellik. Op een jaarmarkt vindt je gewoonlijk een heel scala aan leisure-activiteiten, voor elk wat wils en ook voor elk budget. Een jaarmarkt word meestal mede georganiseerd door de gemeente en sommige activiteiten moet je betalen, maar vele worden je op zo’n dag gratis aangeboden. Dit was ook hier het geval.
Mijn voornaamste reden om hiernaartoe te gaan, was omdat mijn moeder - samen met enkele andere artiesten uit de streek (vooral van ’t Bijgaards Ateljee) - een expositie hield van haar werken in de plaatselijke kapel. Enige voor mij bekende acryl- en pastelwerken van haar streelden mijn ogen vanaf het moment dat ik de kapel binnentrad. Ik ontdekte echter ook verscheidene nieuwe tableau’s die gemaakt waren door mijn moeders hand. Enkele zilveren en gouden werken waarin, met lichte pastelstreken op een achtergrond van acryl, de schoonheid en broosheid van het menselijke lichaam weergegeven worden, benamen me even mijn adem. Daarnaast ontdekte ik een gipsafdruk van mijn schoonzus’ zwangere buik en ook eentje van mijn mond en kin. Toen ik de andere kant opkeek zag ik nog enkele keramiekbeeldjes die mijn mama heeft gemaakt.
Ze was niet de enige die haar werken tentoonstelde die dag, maar zoals een trotse dochter betaamd, vielen de hare me het meeste op. Wanneer ik rondkeek in de zaal zag ik enkele prachtige tekeningen, schilderwerken en olieverfschilderijen. Verder waren er verscheidene, soms verbbazingwekkende, keramiekwerken in de kapel te bewonderen die gemaakt waren met diverse technieken zoals bijvoorbeeld raku en steengoed. Ik aanschouwde onder andere verschillende beelden van mensen en dieren in vele formaten, ashuisjes met een zeer fijne afwerking, geglazuurde rozen, kruidenvissen, alsook hangers om aan een ketting te hangen. De personen die van poëzie houden vonden ook hier hun gading ingebijteld in steen of prachtig verbeeld op foto.
Natuurlijk was deze tentoonstelling niet het enige wat er die dag te beleven viel. Zo passeerde ik de dierrenprijskamp van de trekpaarden. Vele prachtige beesten stonden in een rij opgesteld om elk hun kunnen aan te prijzen. Het paard dat aan de beurt was toen ik voorbijkwam, briestte, schudde zijn hoofd met korte manen en hief dit sierlijk op. Hij begon te galopperen en ik zag zijn spieren rollen onder zijn glanzende bruine vacht. Het geklik-klak van zijn stevige hoeven vertraagde even toen hij een bocht nam en op aanmoediging van zijn verzorger zette hij nog een sprintje in toen hij terug naar ons toe kwam om zijn stevige lijf met korte zwiepende staart te schouwen. Iets verder op de markt kon men ook runderen en kleinvee keuren.
Voor kleine en grote kinderen was er de kermis waar je je kon amuseren op de molen, eendjes vangen in het viskraam, balonnen en andere kapotschieten in het schietkraam, enz... Voor de kleinsten vond je op de markt ook een springkasteel terug en op de speelplaats van de lagere school kon je een ritje maken op een heel speciale sprookjesmolen van theater FroeFroe. De kinderen konden er zitten op mousse en latexpoppen en figuren die het theater vroeger in producties had gebruikt. Ik ben er zeker van dat mijn kinderen dit te gek hadden gevonden, maar zij waren met hun vader thuis gebleven.
De dag van de jaarmarkt was tevens het begin van de bibliotheekweek waardoor de bib verschillende activiteiten organiseerde in de namiddag. Je kon er een hapje eten en een drankje drinken terwijl je langs verschillende themastandjes kuierde of een boek zocht op de reuze boekenverkoop. Er waren gadgets voor nieuwe leden en een fotograaf die het eerste bibbezoek van de allerkleinsten vastlegde als mooie herinnering.
Wat niet kan ontbreken op een jaarmarkt zijn de talrijke kraampjes waar je kan vinden wat je maar zoekt. Zo slenterde ik langs meerdere kledingkramen, een snoepkraam, een juwelenkraam, een kraam waar je cd’s en dvd’s kon kopen, een andere met allerhande pantoffels, schoenen en handtassen, een kraam vol met bloemen en planten ... Net als op elke markt vond je hier ook de groenten- en fruitboer, een beenhouwer en dergelijke terug. Mits ik eigenlijk helemaal niets nodig had heb ik ook niets gekocht op de markt, maar ik deed wel mee aan een tombola waardoor ik een zak appels, een knuffelbeer voor mijn kinderen en een paralu won.
Om de innerlijke mens te sterken waren er de vele drank- en eetkraampjes en de terrasjes op de markt. Ook de jeugdbewegingen zoals chiro en scouts waren deze dag paraat. Terwijl ik even neerzat om een pintje (of in mijn geval een fruitsapje) te drinken, hoorde ik in de verte een fanfare spelen. Later bleek dat dit de caberetfanfare ’t Schoon Vertier was. Naast hen waren er die dag nog vele gratis optredens, waaronder de plaatselijke Sint-Cecilia fanfare, de Brussels Jazz Band, coverband DUK en steracteur/sterartieste Eline De Munck. Het jeugdhuis Time Out zorgde ook voor een schitterend optreden van de coverband The Stoolgang. ‘s Avonds was er als hoofdact een verbluffende show van Les Truttes gevolgd door een spetterend vuurwerk en als afsluiter een jaarmarktfuif.
Dit laatste heb ik niet kunnen meemaken mits ik in de namiddag naar huis gegaan ben om nog even tijd met mijn man en kinderen door te brengen. Terwijl mijn man en ik zijn P.A.materiaal inlaadden in zijn camionnete (hij is geluidstechnieker en deed die avond de klank van de leuvense punkgroep The Pure Bollocks), fietsten mijn kinderen rond op onze binnenplaats. Toen papa vertrok aten we een appeltje dat ik meegebracht had van de jaarmarkt en gingen nog even in de tuin in de zandbak spelen. Daarna pikten we nog even een Dora-filmpje, waar mijn kinderen verzot op zijn, mee en legde ik hen te slapen in hun bedjes.

                               

Na een plezante maar vermoeiende vrije dag dacht ik verder na over de betekenis van vrije tijd. Voor mij (een jonge werkende en studerende mama van 22jaar) is vrije tijd, de tijd die overblijft na het werken, huishouden en studeren. De tijd die ik doorbreng met mijn 2 kindjes, Yolanda van bijna 2,5 jaar en Izegrim van bijna 14 maanden, zie ik ook als vrije tijd. Voor mij is vrije tijd de tijd die je doorbrengt met dingen te doen die je graag doet, ook al zijn die soms verplicht of wordt je er voor betaald.
Neem nu bijvoorbeeld mijn man, hij is geluids- en lichtechnieker in bijberoep en heeft zijn eigen materiaal. Zoals vorige zaterdag, is hij haast elk weekend op de baan met zijn installatie en verdiend zo ook een centje bij. Doch zien hij en ik die tijd (af en toe kan ik eens meegaan als er een babysit gevonden is en dan help ik mee) als vrije tijd omdat we bezig zijn met iets dat ons boeit en passionneert. Mijn man zal zo bijvoorbeeld nooit een opdracht laten liggen, al moet hij op zijn vast werk verlof nemen om deze uit te voeren, omdat hij zo van deze job houdt.
Een voorbeeld uit mijn eigen ervaring is bijvoorbeeld me bezig houden met mijn kinderen, ergens moet dat, maar ik hou ervan om met hen bezig te zijn en hen vanalles te leren. Zo is de grootste (Yolanda, 29maanden) overdag zindeijk, kan zich volledig aan en uitkleden, zingt ze verschillende liedjes mee (van kinderliedjes zoals ‘Op een grote paddestoel’ tot ‘Paradise By The Dashboard Light’), spreekt in volledige zinnen, telt op tot zeker 10 en kan ook aftrekken tot 7, ze kent alle kleuren, verschillende vormen, ... (veel te veel om op te noemen), maar ze kan echter niet tekenen en luistert nooit naar een verhaaltje dat langer is dan 1 A4 (behalve als ze ze kan zien op dvd). Onze Izegrim (13maanden) loopt volledig zelfstandig, kan zich grotendeels uitkleden, kan heel veel benoemen (van eten, kleding, speelgoed en dingen in zijn omgeving. Nog niet met zinnen, maar met 1 of 2 woordjes, maar hij kan alles reeds duidelijk maken als hij iets wilt), kan insteekpuzzels maken, ...
Het is een plezier om met Yolanda en Izegrim bezig te zijn maar zeer vermoeiend, mits ze beiden superactief en heel leergierig zijn. Voor mij is het vrije tijd om bij hen te zijn mits het mij veel vreugde en genoegdoening bezorgt. Wat echter niet wil zeggen dat ik niet blij ben als ik even wat tijd voor mezelf kan nemen eens ze in hun bed zijn zodat ik even kan rusten van het achter hen lopen om te zien wat ze nu weer aan het uitspoken zijn en om te zien of ze niet alles uit mijn kasten aan het trekken zijn. Het opruimen na hen (want dat is toch iets dat ze niet helemaal willen doen) vindt ik echter geen vrije tijd, dat vind ik een verplichting omdat ik het zelf niet graag doe.
Wat ik bijvoorbeeld wel graag doe is schrijven en dat doe ik ook vaak als ik even de tijd over heb, of als ik wil reflecteren over wat ik die dag of week gedaan heb, of als ik een idee in mijn hoofd heb voor een verhaaltje en het er uit moet. Soms zet ik me ook gewoon achter mijn computer of neem pen en papier en schrijf gewoon wat in me opkomt (zoals nu in dit blog dat al redelijk lang aan het worden is...). Dit geeft me rust en een vredig en blij gevoel.
Ik vind dat als je je hobby en passie uitvoert of je doet iets wat je gelukkig maakt, zelf al wordt je ervoor betaald of is het verplicht je dit bij vrije tijd mag bijrekenen. Het is zo veel leuker en je put er veel meer voldoening uit als je probeert om zo veel mogelijk van je tijd te spenderen aan dingen die je graag doet. Zo probeer ik dan ook te leven, maar dit is niet simpel want er zijn nu eenmaal dingen die je moet doen ook al doe je deze helemaal niet graag. Zo moet ik nu stoppen met schrijven omdat ik nog naar de winkel moet en de vloer van mijn huis dringend gekuist moet worden.

Tot binnenkort,

Anke

14-10-2008 om 00:00 geschreven door Anke  

11-10-2008 om 11:26 geschreven door Anke