In Verdwijn is het terug aan Maura Isles en Jane Rizolli om een mysterie op te lossen. Maura verschiet zich een ongeluk wanneer in het mortuarium één van de lijkzakken beweegt. Wanneer ze de lijkzak openritst, opent het zogenaamde lijk de ogen. Maura verwittigt snel de hulpdiensten, die de halfdode vrouw naar het ziekenhuis brengen. In het ziekenhuis is de vrouw onhandelbaar en moet de medische staf er alles aan doen om haar in bedwang te houden. Wanneer ze een bewaker vermoordt en daarna een aantal patiënten gijzelt, is het hek volledig van de dam. Wie is deze onbekende vrouw en wat zijn haar beweegredenen? Jane Rizolli, die op het punt staat te bevallen, is één van de gijzelaars. Zij probeert er alles aan te doen om de vrouw op andere gedachten te brengen. Of ze hierin slaagt, is natuurlijk de vraag.
Dit is een ijzersterk verhaal. Dit is niet de traditionele thriller, want in dit boek kaart Tess een pijnlijk onderwerp aan, namelijk vrouwenhandel. Ook voor de hoofdpersonages heb ik een hele grote boon. Je leeft werkelijk met ze mee en je bent altijd benieuwd wat er met hun levens gaat gebeuren. Daarom kan je maar één ding doen en dat is de prachtige boeken van Tess gewoon verder lezen!
Op de luchthaven van Zaventem kocht mijn vriend mij het volgende boek: Septemberlichten van Carlos Ruiz Zafon. Voordat Zafon wereldberoemd werd met zijn trilogie van De schaduw van de wind, heeft hij drie jeugdboeken geschreven. Waarschijnlijk heeft men besloten na het succes van zijn trilogie, de jeugdboeken te vertalen in het Nederlands.
Wanneer de man van Simonne Sauvelle sterft, reist Simonne samen met haar kinderen Irene en Dorian naar de Normandische kust. Daar heeft ze immers een betrekking gekregen als hoofd van de huishouding van het landgoed Cravenmoore van de speelgoedfabrikant Lazarus Jan. Aangekomen op het landgoed, ontdekt de familie dat het huis vol staat met robotten, de creaties van Lazarus Jan. Irene maakt kennis met Ismaël, een jongen uit de streek en de twee worden al snel verliefd. Zo neemt hij haar mee in zijn bootje en laat hij haar het desolate vuurtoreneiland zien en de indrukwekkende vleermuizengrot. Wanneer Hannah, Ismaëls nicht, die in de huishouding van het landgoed van Lazarus Jan werkt, vermoord terug gevonden wordt in het bos, gaan Irene en Ismaël op onderzoek uit. Heeft de bizarre Lazarus Jan er iets mee te maken? En hoe komt het dat deze man geen schaduw heeft?
Carlos Ruiz Zafon bewijst wederom dat hij een zeer goed schrijver is. Het boek is bij momenten behoorlijk spannend en mocht dit boek verfilmd worden, zou ik dikwijls niet durven kijken. Je moet je fantasieknop wel aanzetten, want anders vind je de plot van dit boek zeker en vast ongeloofwaardig. Maar de uiteindelijke boodschap die de schrijver ons meegeeft, is zeer mooi.
Zoals ik in mijn vorige bespreking reeds vermeldde, ben ik op vakantie geweest naar Sorrento. Toen we het eiland Capri bezochten, brachten we een bezoekje aan Anacapri. Op Anacapri staat de villa San Michele waar de Zweedse arts Axel Munthe een grote tijd van zijn leven doorbracht. De villa wordt jaarlijks bezocht door talrijke toeristen. Toen hij daar woonde, is hij zijn levensverhaal beginnen neer te pennen met als resultaat dit boek. Op de cover staat dat er al 32 miljoen exemplaren van verkocht zijn. Als je naar de museumshop gaat van villa San Michele, vind je daar dit boek in verschillende talen, en ja, zelfs in het Nederlands. Ik heb hem dus maar al te graag meegenomen naar België. Om nog wat in de sfeer van mijn fantastische reis te blijven, ben ik het direct beginnen te lezen.
Axel Munthe gaat als achttienjarige jongen op vakantie naar Capri. Wanneer hij zijn eerste voet aan wal zet, is hij meteen in de ban van dit wondermooie eiland. Hij ziet daar ook voor het eerst de kapel San Michele en hoopt op een dag terug naar Capri te keren en iets te doen met die kapel. Maar als de vakantie afgelopen is, moet hij terug naar de werkelijke wereld en begint hij in Parijs zijn studies voor arts. Na zijn studies begint hij daar zijn carrière als arts. Zijn patiëntenbestand bestaat voornamelijk uit rijke dametjes, die van doktersbezoeken een aangenaam tijdsverdrijf gemaakt hebben. Hij wordt dit beu en gaat op zoek naar andere plaatsen, maar zijn hart blijft uitgaan naar Capri. Hij moet echter genoeg geld hebben om zijn geliefde San Michele te kunnen kopen. Zo vestigt hij zich ook een tijd in Rome, maar ook daar vindt hij zijn draai niet. Uiteindelijk belandt hij dan toch op Capri en begint hij aan de bouw van zijn villa.
Het verhaal van San Michele is een soort van autobiografie. Er komen een paar zeer interessante passages in. Het stuk over rabiës en hypnose vond ik bijvoorbeeld zeer boeiend. Ik had wel iets meer medische anekdotes verwacht. Het ging voornamelijk over de persoon Axel Munthe en niet zozeer over zijn beroep. Al bij al was dit toch een mooie afsluiter van mijn vakantie in Italië.
Na mijn vorige boek is het nu weer tijd om een degelijke roman te lezen. Zesentwintig september 2012 vertrok ik met mijn vriend op vakantie naar Sorrento. Om een beetje in de sfeer te komen, is mijn volgende boek Italiaans voor beginners geworden, een boek van de Engelse schrijfster Erica James.
Dit boek draait om 4 hoofdpersonages. Lucy, die werkt in een tuincentrum en samenwoont met haar goede vriend Orlando die stiekem verliefd is op haar. Helen, die samen met haar dominante man Hunter en diens onuitstaanbare dochter, net in het landgoed The old rectory is komen wonen. En dan is er nog Conrad, die samenwoont met zijn chagrijnige oom Mac en die vijf jaar geleden zijn vrouw verloren heeft. Alle personages hebben één ding gemeen, namelijk tuinieren. Alle drie zitten ze in een club voor tuinierders. Diezelfde club organiseert een reis naar het Comomeer in Italië om daar de prachtige tuinen te gaan bezoeken. De reis verandert het leven van alle personages.
Dit was een zalig boek om te lezen. Ik heb dit boek natuurlijk onder de beste omstandigheden kunnen lezen. Telkens als ik opkeek van mijn boek zag ik vanuit mijn hotelkamer de prachtige uitgestrekte zee met de innemende Vesuvius op de achtergrond, het perfecte kader. Maar voor dit boek denk ik dat elk kader gepast is, een zetel, een fleecedekentje, een kop warme chocolademelk en Italiaans voor beginners en gegarandeerd ga je een leuke dag tegemoet.
Het volgende boek op
mijn boekblog is de hype van 2012, namelijk Vijftig tinten grijs. Dit is het
eerste boek van de driedelige vijftig tintenreeks. Het is op dit moment het
gespreksonderwerp onder vrouwen. Als er over één boek gesproken wordt, is het
gegarandeerd Vijftig tinten.Ik was
niet van plan om het boek te lezen omdat het onderwerp mij niet aanspreekt. Ik vond
echter wel dat ik moest weten waar al de heisa over ging.
Anastasia Steel is
literatuurstudente. Haar vriendin en huisgenote Katherine studeert
journalistiek. Katherine moet voor het universiteitsblad een interview afnemen
bij de rijke industriemagnaat Christian Grey. Maar Katherine valt ziek en
vraagt aan Anastasia om in haar plaats te gaan. Anastasia wordt direct
ingenomen door de imposante Christian. Wanneer hij nadien op haar werk
verschijnt en met haar wil afspreken, kan ze niet geloven dat deze rijke man
oog heeft voor haar. Christian laat Anastasia niet met rust en laat haar kennis
maken met zijn wereld, de gesloten wereld van de SM. Hij stelt zelfs een
contract op waaraan Anastasia zich moet houden en waarin hij de dominante is en
zij de onderdanige. Anastasia droomt echter van rozengeur en maneschijn,
Christian droomt van leer en zwepen. Ze twijfelt om met Christian verder te
gaan, maar de aantrekking is te sterk en ze besluit zich mee te laten voeren in
zijn wereld.
Dit is de eerste keer
in mijn boekblog dat ik één ster geef.Veel uitleg moet ik er dus niet aan geven. Naast het feit dat dit
onderwerp mij totaal niet aanspreekt, is dit ook een veel te langdradig boek.
Voor mij had ze zeker 200 paginas kunnen schrappen. Op het boek achteraan lees
je dat dit een erotische trilogie is, maar ook daar heb ik mijn bedenkingen
bij. Zo zijn de seksscènes zeer rechttoe rechtaan geschreven en leunt dit
eerder naar pornografie dan naar erotiek. De fantasie, mystiek en liefde wordt
volledig van tafel geveegd in dit boek. Mijn romantisch zieltje was niet
opgewassen tegen de vijftig tinten. Erg dat dit boek een bestseller is, terwijl
er zoveel mooie andere boeken zijn waar nooit een haan zal naar kraaien.
ECI een boekenclub
waar ik al jaren lid van ben, had mij een aanbod gedaan van recente thrillers.
Het derde boek dat ik toegestuurd kreeg, was Getuige van Lars Kepler. Lars
Kepler is eigenlijk een Zweeds koppel dat samen thrillers schrijft. Dit is hun
derde boek samen.
In de Birgittagarden,
een internaat voor meisjes met psychische problemen, wordt een meisje vermoord
terug gevonden in de isoleercel. Ook Elisabeth Grim, de opzichtster van het
internaat, wordt vermoord in de tuin van de instelling teruggevonden. Inspecteur
Joona Linna wordt op deze bizarre zaak gezet. Het vermoorde meisje ligt enkel
in haar onderbroek met de handen voor haar gezicht op het bed. Joona begint de
andere meisjes te ondervragen. Dan merkt hij dat Vicky Bennet, één van de
meisjes, spoorloos verdwenen is. Alles wijst erop dat Vicky met de moorden te
maken heeft.
Joona kampt eveneens
met persoonlijke problemen. In het begin van het verhaal wordt dit aangekaart,
nadien wordt er niet meer over gesproken tot op het ganse einde van het boek.
Wat ik toch een rare aanpak vond; het enige wat wel duidelijk werd, is dat er
een vervolg komt.
De moorden worden
opgelost, ik had echter wel vrij snel door wie de dader is. Het boek leest wel
zeer vlot, gemakkelijk taalgebruik en heel veel hoofdstukken! Dit boek telt er
maar liefst 195! Een record denk ik, meestal bestaat een hoofdstuk maar uit 2
bladzijdes, dus je kon heel snel de paginas draaien, wat op zich wel plezant
was.
Indien plaats beschikbaar is één van de boeken die steeds
een speciale betekenis voor mij zal hebben. De schrijfster Sofie Rozendaal
heeft mij gecontacteerd via mijn blog met de vraag of ik haar boek wilde lezen en
dan vervolgens op mijn blog wou bespreken. Ik vind het een enorme eer dat ik
dat mag doen, maar ook vind ik het ongelofelijk dat ik een schrijfster bereikt
heb via mijn blog. Het hoofdpersonage in deze roman heet net zoals de
schrijfster Sofie. Haar vader is een KLM-piloot die op een paar weken van zijn
pensioen staat. Omdat het één van de laatste kansen is om met haar vader mee te
vliegen, gaat Sofie met hem mee naar Los Angeles met een indien plaats
beschikbaar kaartje. De relatie met haar vader is niet wat je noemt de ideale
vader-dochterrelatie. Voor Sofie is haar vader een workaholic, die nauwelijks
tijd heeft voor zijn gezin. Voor haar is hij de afwezige vader, maar door deze
trip leert ze een andere man kennen, namelijk haar vader, de piloot. Een man
die grote vliegtuigen aan de grond zet en veel eerbied krijgt van zijn crew. Het verhaal van Sofies reis wordt afgewisseld met flashbacks
van toen Sofie dertien jaar was en kampte met tienerproblemen. Het boek is zeer vlot, aangenaam en herkenbaar geschreven. De
beschrijving van het staren naar de klokradio en het aftellen van de minuten
voor de wekker afgaat, is een pareltje. Ook haar bedenking bij de tijdschriften,
die in de wachtkamer van de dokter liggen, is zeer tof geschreven en goed
gevonden. Het einde van dit boek verbaasde me wel. Zo is er geen happy-ending
voor iedereen weggelegd, terwijl ik dit toch wel verwachtte. Ik kan het boek zeker aanraden en ik leerde heel wat bij
over vliegtuigen en paarden!
The hunger games is de revelatie van 2012.
Een hit in de bioscoop maar ook de drie boeken die Suzanne Collins geschreven
heeft, zijn een schot in de roos. Als fervent boekenlezer kon ik natuurlijk
niet achterblijven en moest ook ik weten waar al de heisa over ging. Het boek
speelt zich af in Noord-Amerika of tenminste wat er van over blijft. Er zijn 12
districten die geleid worden door het Capitool. Datzelfde Capitool organiseert
elk jaar de hongerspelen. Elk district stuurt een jongen en een meisje die het
tegen de andere strijders van andere districten moeten opnemen tot er maar één
overlevende is, de winnaar. Tijdens de selectie van de strijders komt in
district 12, de twaalfjarige Pim Evergreen uit de bus. Haar zus Katniss vindt
haar zus veel te jong en kansloos en neemt haar plaats in. Peeta is de jongen,
die zal moeten strijden voor district 12 en is stiekem verliefd op Katniss. Na
een intensief trainingsschema en uitgebreide voorbereiding betreden de 22
jongeren de arena en moeten ze vechten voor hun leven. Eén iemand is de
winnaar, 21 anderen zijn de verliezers en moeten dit betalen met hun leven. Ik moet toegeven, het is best wel een mooi
boek. De spanning zit erin, hoewel ik deel 1 (het boek is opgebouwd uit 3
delen) behoorlijk traag op gang vond komen. Maar deel 2 en 3 zijn dan weer veel
beter en je vraagt je af hoe het zal eindigen. Het boek heeft naar mijn mening
een gesloten einde dus ben ik wel heel benieuwd waar het tweede en derde boek
over gaan. Toch zal ik dit boek niet snel vergeten. Tijdens het lezen van dit
boek is mijn hond Webber gestorven. Toen ik s avonds nog een paar bladzijdes wou
lezen, las ik een lied (p. 215) dat Katniss zingt voor één van de strijders
die gestorven was. Prachtig en toepasselijk en deze mooie woorden draag ik dan
ook op aan mijn lieve hond.
Op 31 juli 2012 overleed de Ierse schrijfster
Maeve Binchy. Wie mijn blog regelmatig leest, zal haar al verschillende malen
zijn tegengekomen. Ik vond het toch onverwacht ik weet dat ze al iets ouder
is maar toch, 72 jaar, een mensenleven kan soms nog veel langer duren. Daarom
vond ik het niet meer dan normaal dat mijn volgende boek er één van Binchy zou
zijn. Dit is niet zo een dik boek, het telt immers maar 192 paginas, dus het
leest zeker zeer vlot. Ik heb het spijtig genoeg maar 3 sterren gegeven. Dit is
voor mij persoonlijk niet haar beste en zou ik zeker ook nooit aanraden als je
de eerste maal Binchy leest.
Het boek is opgebouwd uit 8 hoofdstukken, eigenlijk
zijn dit acht kortverhalen over acht verschillende mensen. De verhalen raken af
en toe wel elkaar maar net niet genoeg vond ik. Het verhaal begint als een
puzzel maar alle stukjes passen niet even perfect. Tom Fitzgerald rijdt elke
vrijdag met zijn lila bus van Rathdoon (een dorpje in het Ierse platteland)
naar Dublin. (In het Engels heet dit boek trouwens the lilac bus wat ik toch
toepasselijker vind dan de Nederlandse vertaling.) Op de bus zitten dus elke
week dezelfde zeven mensen, elk met hun verhaal. Zo is er de gierige Nancy, Dee
die verliefd is op een getrouwde arts, Celia die met een alcoholverslaafde
moeder zit, enz.
Het besef dat er nooit meer een nieuw boek van
haar zal verschijnen, is voor mij een teken dat iedereen hier op aarde moet
gaan. De één bracht mooie schilderijen, de ander vond de telefoon uit en Maeve
Binchy zal de geschiedenis in gaan als de moederlijke schrijfster die Ierland
fantastisch in beeld bracht!
Op dit boek is de prachtige film The reader
gebaseerdmet Kate Winslet en Ralph
Fiennes. Moest ik de film nu moeten quoteren zou ik zeker vijf sterren geven
maar bij het boek kan ik dit spijtig genoeg niet. Dit verhaal is gewoonweg
prachtig daar blijf ik bij ook als je het boek gelezen hebt blijf ik bij mijn
mening. Met de schrijfstijl had ik wel wat meer moeite. Dit is geen simpel
geschreven boek. Waar de ene schrijver drie woorden gebruikt om iets te
omschrijven gebruikt Bernard Schlink er dertig. Ik hou daar persoonlijk niet
van.
Michael Berg is vijftien jaar wanneer hij bij
toeval Hanna Schmitz ontmoet. Vanaf het eerste ogenblik wordt hij als een
magneet naar de veel oudere Hanna getrokken. Michael zet door Hanna de eerste
stappen in de liefde. Ze gaan totaal in elkaar op en op een bepaald moment
vraagt Hanna aan Michael om haar boeken voor te lezen. Vanaf dat moment doen ze
niets anders dan de liefde bedrijven en leest Michael haar voor.
Van de ene op de andere dag verdwijnt Hanna en
ziet hij haar jaren later terug in de rechtbank als er een proces over de
concentratiekampen begint. Michael is dan student advocatuur. Tijdens de tweede
wereldoorlog was Hanna bewaakster in één van de concentratiekampen. Tijdens één
van de bombardementen komen verschillende gevangenen om doordat niemand van de
bewaaksters, inclusief Hanna, iets heeft gedaan om de gevangenen te redden en daarom
worden ze nu voor de rechtbank verschijnen.
Michael kan Hanna niet uit zijn hoofd zetten
en ook wanneer Hanna veroordeeld wordt blijft hij met haar in contact op een
zeer speciale en mooie wijze.
Niettegenstaande de schrijfstijl is dit toch
een boek dat je moet gelezen hebben. Het telt trouwens maar 190 paginas dus
het leest toch nog snel. Ik vind het verhaal en het plot zo zo mooi dat je
zeker blij bent als je kan zeggen dat je dit boek gelezen hebt.
Het elfde boek van Santa Montefiore is Villa
Magdalena. Ik blijf in herhaling vallen maar dit boek is weer top! Op een
bepaald moment waren mijn ogen die zo gretig het verhaal aan het lezen waren
helemaal vochtig geworden. Dit is wederom het niveau van De franse tuinman.
Het boek bestaat uit twee verhalen. Enerzijds
volgen we Floriana in Toscane van 1966 en anderzijds Marina Turner in Devon
2009. De tienjarige Floriana groeit op in het dorpje Herba, een arm dorp in het
rijke Toscane. Haar moeder heeft Floriana op zeer jonge leeftijd achtergelaten
bij haar vader om elders met haar zoon een nieuw leven te starten. Floriana
gaat bijna elke dag naar Villa Magdalena om door een gat in de muur te gluren
naar de mooie riante villa en het rijke leven. Op een dag maakt ze kennis met
de zoon van de familie Bonafante, de achtienjarige Dante. Al gauw worden ze
dikke vrienden en iedereen van de familie valt voor de schattige en hartelijke
Floriana. Ze brengt er de zomer door en ze is er rotsvast van overtuigd dat
Dante en zij ooit gaan trouwen en dat haar volwassen leven in villa Magdalena
ligt. Dante vertrekt na de zomer om te studeren, het duurt vijf jaar eer hij
terugkeert naar de villa. Floriana is echter niet meer het kind van vroeger
maar staat op het punt een mooie vrouw te worden. Dante valt nu ook voor de
mooie Floriana en beide zijn ze zielsgelukkig maar de familie ziet de relatie
niet zitten.
In 2009 baat Marina Turner samen met haar
echtgenoot en twee stiefkinderen een hotel uit in het Engelse Devon. Het hotel
staat op de rand van het faillissement en Marina besluit een schilder aan te
nemen om mensen terug naar het hotel te lokken en hen te leren schilderen. Niet
alleen bezorgt het hotel haar kopzorgen maar ook haar stiefdochter Clementine zorgt
voor de nodige onrust in huis. Marina vindt snel een schilder en iedereen valt
voor de charmante Argentijn Rafa Santoro. Ook Clementine valt langzaam voor
Rafa en trekt veel met hem op. Maar Rafa is niet enkel naar Devon gekomen om te
schilderen, hij is eveneens naar iets op zoek en hoopt het in Devon te vinden.
Dit is een uitgebreide samenvatting maar het
gaat hier dan ook om twee verhalen. Ik heb enorm genoten van dit boek. Ik raad
het iedereen aan die houdt van romantiek en Italië.
Indringer van Patrick De Bruyn is niet het
eerste boek dat ik van deze schrijver gelezen heb. Mijn vader die boekhouder
was heeft nog met hem samengewerkt want naast schrijver is De Bruyn ook nog
actief in bedrijven als iemand die ontslagen mensen helpt aan een job.
Claire is personeelsdirecteur bij de K.A.S.,
de Kempische auto cites. Ze gaat met haar man en dochtertje op vakantie naar
Spanje. Wanneer ze naar het strand gaan verdwijnt zomaar ineens hun dochtertje
Cindy. Kort nadien krijgt Claire telefoon op haar gsm. Een mannestem vertelt
haar dat wanneer ze de code van haar huis niet geeft ze haar dochter niet
levend terugziet. Claire is ten einde raad en geeft hem de code. Dit is het
begin van een sluw spel. Vanaf dan wordt Claire en haar familie constant in de
gaten gehouden. Ze bedreigen Claire en deze is dan ook genoodzaakt alles te
doen wat ze vragen. Uiteindelijk verliest Claire alles en de vraag is natuurlijk
of ze dit ooit terug te boven zal komen.
Dit boek begint echt super superspannend. Na
de eerste halve bladzijde gelezen te hebben en ik meen dit serieus, zit je al
op het puntje van je stoel. Maar dan waar het uiteindelijk allemaal om draait
vond ik wat minder. Niettegenstaande het mindere plot leest dit verhaal zeer
vlot en ik moet eerlijk bekennen het einde was toch nog een grote verrassing.
4 dagen na mijn vierendertigste verjaardag ben
ik begonnen aan het lezen van mijn verjaardagscadeau. De moeder van mijn vriend
had dit boek al eerder gelezen en vond het zeer goed en besloot daarom Het
negende schrift van Maya mij als cadeau te geven.
Het verhaal begint als de negentienjarige, Maya
Vidal op de luchthaven van San Fransisco vertrekt naar Chiloé, een eiland dat
tot Chili behoort. Ze moet er van haar grootmoeder, die haar opgevoed heeft,
twee jaar verblijven zodat vijanden haar niet zouden vinden. Ze geeft haar een
schrift mee zodat ze alles kan opschrijven wat ze beleeft en voelt. Zo begint
het verhaal. Ze verblijft op het eiland bij een goede vriend van haar
grootmoeder, de inzichzelf gekeerde Manuel Arias. Gaandeweg komen we te weten
wat er met Maya gebeurd is. Als vijftienjarige komt Maya op het slechte pad
terecht, belandt ze in een instelling en loopt daar weg. Vanaf dat moment loopt
het volledig mis, ze gaat naar Las Vegas en besluit daar te blijven en te
werken voor Brandon Leeman als drugskoerier. Maya leidt een gevaarlijk leven en
raakt verstrikt in een web van alcohol en drugs. Uiteindelijk komt haar
grootmoeder op tijd om haar te redden. Daar ze in Vegas gezocht wordt door
gevaarlijke gangsters stelt haar oma voor om onder te duiken op het eiland. In
het begin is ze er niet voor te vinden maar naarmate de tijd vordert vindt Maya
de weg naar het rechte pad terug. Ze komt volledig onder de betovering van het
veilige eiland met zijn warme bewoners. Wanneer er echter iemand van Vegas op
het eiland opduikt moet Maya er alles aan doen om te overleven.
Dit is in één woord prachtig. Het is een zeer
mooi verhaal met de Chileense politiek op de achtergrond (de staatsgreep van
Pinochet dat het einde betekent van de regering Allende). Niet alleen een mooi
verhaal maar tegelijk zeer leerrijk. Een aanrader!
Het is nog eens tijd om terug te keren naar
mijn favoriete Ierse schrijfster, Maeve Binchy.
Benny en Eve groeien samen op in het Ierse
dorpje Knockglen. Benny een ietwat robuust meisje groeit op bij haar ouders. De
kordate Eve daarentegen is als kind haar beide ouders verloren. Aangezien haar
grootvader niet voor Eve wil zorgen, neemt Zuster Francis haar onder haar
vleugels en groeit op in het klooster. Als kind leren ze elkaar kennen en
worden al snel hartsvriendinnen.
Het verhaal begint als Benny en Eve gaan
studeren aan de universiteit. Daar leren de beide meisjes de joviale Nan kennen
en wordt ook zij een vriendin van de meisjes. Naast de vriendinnen maken de
meisjes ook voor de eerste keer kennis met jongens. Zo is Benny op slag
verliefd op de flamboyante Jack en is ze superblij als ze te weten komt dat de
liefde wederzijds is. Ook Nan zet haar eerste stappen in de liefde en zij kiest
voor Sam, de neef van Eve. Eve is er echter niet mee opgezet dat de twee een
koppel zijn. Op een bepaald moment geraakt Nan in de problemen en smeedt ze een
snood plan dat haar vriendschap met Eve en Benny op het spel zet.
Dit was wederom een zeer mooi boek. Er
passeren tal van personages in dit boek, dit is eigen aan Binchy, dus ik
adviseer toch van dit boek niet te lang te laten liggen zodat je het verhaal
goed kan volgen. Zeer mooi, je opent het boek en meteen ben je in Ierland en
komt er een mooi verhaal op je af.
Om bij Suzanne Vermeer te blijven ben ik
direct aan het andere boek dat ik gekocht heb begonnen namelijk Après-ski.
Suzanne Vermeer staat er voor bekend dat haar boeken zich steeds in
vakantiesferen of andere landen afspelen. Daar waar in haar vorige boek
Zwitserland gastland was is in dit boek Oostenrijk aan de beurt.
We maken kennis met de familie Dijkstra, die
op het punt staat om naar jaarlijkse gewoonte op wintersportvakantie te
vertrekken naar Zell am See. Er heerst wat spanning in het gezin want de oudste
dochter Manon heeft net een relatiebreuk achter de rug en verandert om de
haverklap van job. Maar eens in Zell am See aangekomen kan Manon haar hartje
ophalen want skiën is haar lust en haar leven. Wanneer ze op een dag een
skiklasje redt waar een roekeloze snowboarder doorheen raast wordt ze opgemerkt
door de plaatselijke ski-instructeurs. Ze krijgt na deze heldendaad zelf een
job aangeboden door de leiding van de skischool. Eindelijk heeft Manon iets
gevonden waarin ze zich op en top voelt. Ze vindt het superfijn om de mensen te
leren skiën en met haar collegas heeft ze het enorm naar haar zin. Maar toch
gebeuren er nog een serie akelige incidenten op de piste. Manon ruikt onraad en
stapt ermee naar haar baas. De voorvallen worden steeds erger en uiteindelijk
moet ze alles op alles zetten om haar leven en dat van haar familie in
veiligheid te stellen.
Wederom heb ik dit boek in een snelvaart
uitgelezen maar ook hier mag je de term liteaire thriller met een korrel zout
nemen. Alhoewel de passage waar Manon achtervolgt wordt door haar belagers in
de bergen behoorlijk spannend is. Kortom ik wil zeker meer lezen van deze
schrijfster.
Dit boek heb ik samen met een ander boek van
Suzanne Vermeer op ebay gekocht. Ik had al meerdere malen haar boeken in mijn
handen gehad maar er nog nooit één gekocht. Daar heb ik nu verandering in
gebracht.
Saskia van Lieshout is het beu in Nederland.
Ze zit opgescheept met een opdringerige ex-man Richard en is ontevreden met
haar job. In de krant vindt ze een advertentie; een Nederlands gezin dat in Zwitserland
woont, zoekt een au-pair. Saskia ziet dit als de perfecte uitweg om alles
achter zich te laten en met een schone lei te beginnen. Aangekomen in
Zwitserland moet ze zich ontfermen over de kinderen van de familie Laponder. Ze
woont in een chalêt vlakbij de familie Laponder en maakt ook kennis met haar
buurman Klaus. Saskia is tevreden met haar nieuwe leven maar toch merkt ze dat
Zalia Laponder, haar werkgeefster merkwaardig gedrag vertoont. Ze houdt haar
kinderen angstvallig in de gaten als ze samen gaan skiën. Wanneer ze denken dat
niemand het merkt, maken de Laponders ook hevig ruzie. Ook de buurman Klaus op
wie ze inmiddels verliefd is geworden, lijkt iets te verbergen. Saskia wordt
steeds nieuwsgieriger en gaat op onderzoek uit.Maar brengt ze daardoor haar eigen leven niet in gevaar?
Op de cover van dit boek staat dat dit boek een
thriller is. Mensen die echter verwachten dat je op het puntje van je stoel
gaat zitten moet ik teleurstellen. Ik vond dit zeker wel een boek dat heel vlot
las maar om nu te zeggen dat het spannend was zoals het een thriller betaamt
dat zou wat overdreven zijn. Ik denk dat vooral vrouwen dit boek wel leuk
zullen vinden.
Na ongeveer twee jaar en half ben ik op mijn
blog bij mijn honderdste boek beland. Ik besefte het zelf niet echt dat ik
eraan begonnen was en misschien had ik een boek met een speciale betekenis als
het honderdste moeten nemen. Maar is elk boek op zich niet speciaal? In het
begin van het boek twijfelde ik nog wat, maar eens het uit was, was ik blij dat
het dit boek geworden is.
Als je de titel van mijn honderdste boek
bekijkt zal het waarschijnlijk onbekend in de oren klinken. Maar als je verder
naar de auteur gaat kijken, gaat er bij sommige misschien een belletje
rinkelen. Joanne Harris heeft namelijk het boek geschreven waarop de
gelijknamige film chocolat gebaseerd is. Nu zal waarschijnlijk iedereen weten
over wie ik het heb.
In dit verhaal staat Framboise Dartigen
centraal. Ze woont in Les Laveuses, een klein dorpje aan de Loire waar ze een
crêperie uitbaat. Ze is onder de bewoners niet bekend als Framboise Dartigen,
maar wel als Françoise Simon. Wat niemand weet, is dat zij, samen met haar
broer en zus, toen ze zelf negen jaar was het dorp moest ontvluchten na een
verschrikkelijke affaire. Zo begint het boek. Gaandeweg keren we terug naar de
tijd toen Framboise negen jaar was. Een tijd waar ze samen met haar moeder,
broer en zus op de boerderij woonde. Haar vader is toen net omgekomen in de
tweede wereldoorlog. In Les Laveuses ondervinden ze minder de gevolgen van de
oorlog dan in de stad en Framboise beseft nog niet ten volle wat deze oorlog
inhoudt. Dus als ze de sympathieke Duitser Thomas Leibniz ontmoet, ziet ze er
geen graten in om met hem om te gaan. Hij brengt hun chocolade en tijdschriften
in ruil geeft zij informatie over de dorpelingen met gevolgen die Framboise, ze
is dan ook nog een kind, niet doorheeft. Maar de interesse die ze voor Thomas
heeft wordt stilaan een obsessie. En uiteindelijk loopt het mis.
De volwassen Framboise wordt ook nog gevolgd
in het verhaal en dat komt soms toch verwarrend over, je moet er goed je hoofd bijhouden.
Toch is dit boek zeker de moeite waard. Je herkent op bepaalde momenten de
sfeer die ze ook in chocolat creëert, het verhaal is volledig anders maar die
sfeer is vast en zeker ook in dit boek sterk aanwezig.
Na de zware dobber van boek 98 was ik terug
toe aan een ontspannend of beter gezegd een spannend boek namelijk
Zustermoord van Tess Gerritsen.
Ik probeer de boeken van Isles en Rizolli nu
ook in de juiste volgorde te lezen. Met De zondares (boek 5) ben ik begonnen
maar eigenlijk is dit niet het eerste boek in de reeks. De chirurg (boek 76)
is het eerste boek waarin we kennis maken met Rizzoli en Isles. Nadien volgt
de leerling (boek 77) en dan pas de zondares. Zustermoord is het vierde
boek in de reeks. Ik moet eerlijk zijn want eigenlijk ben ik tweemaal van het
rechte pad afgeweken ook boek 50 Sneeuwval is pas het negende boek in de
reeks. Dus je ziet ik ben door de reeks nog lang niet heen en Gerritsen gaat
mij zeker nog vele aangename momenten bezorgen. Ik vind het wel leuk ze nu in
de juiste volgorde te lezen want de levens van Maura Isles en Jane Rizzoli
evolueren ook in de boeken. Zo is Rizolli in dit boek hoogzwanger. Ik dacht dat
ze in Zustermoord ging bevallen maar dat bleek niet zo te zijn. Genoeg
introductie, tijd voor de samenvatting. Maura komt op een avond thuis van een
congres in Parijs. Wanneer ze haar straat in rijdt staat die vol met
politiewagens juist voor haar huis. Iedereen is super verbaasd haar te zien ook
Rizzoli die opgeroepen is. Ze tonen haar een wagen die geparkeerd staat bij de
buurman en achter het stuur zit een vermoorde vrouw die het evenbeeld is van
Maura. Maura die geadopteerd is heeft al snel door dat de vermoorde vrouw haar
tweelingzus moet zijn waarvan ze haar bestaan niet kende. Ze gaat naar Maine op
onderzoek en gaat naar het huis waar haar zus gewoond heeft. Het huis dat
toebehoorde aan hun biologische moeder, die nu in de gevangenis zit wegens de
moord op twee zussen.
Ondertussen wordt Mattie Purvis een vrouw die
eveneens hoogzwanger is ontvoerd en wordt gevangen gehouden in een houten kist.
Dit lijkt allemaal zeer verwarrend maar meer
kan ik niet onthullen. De twee verhaallijnen komen op het einde wel tesamen.
Wederom heb ik enorm genoten van dit boek, als
je dit leest gaan bij momenten je nekharen rechtstaan. Hoedje af, Tess!
Tot nu toe is dit het opmerkelijkste boek dat
er op mijn blog te vinden is. De volledige titel van het boek luidt namelijk
als volgt:De keizer aller ziektes, een biografie over kanker.
Ik heb dit boek gekregen van een vriendin van
mij voor mijn verjaardag. Toen ik het pakje openmaakte verwachtte ik één of
andere roman maar aan dit boek had ik mij eerlijk gezegd niet verwacht.Je begint ook niet zomaar aan zo een boek,
het telt toch een aardig aantal blz.en het onderwerp heeft er natuurlijk alles
mee te maken, je bent best niet in een depressieve bui als jer aan begint. Maar
op 21 mei was ik er klaar voor en ben ik er uiteindelijkaan begonnen.
Een samenvatting geven daar ga ik hier niet
aan beginnen. Het boek begint 500 jaar voor christus. Ook in die tijd was er al
sprake van kanker. Kanker heeft altijd al bestaan. In het boek wordt de ganse
geschiedenis van kanker uit de doeken gedaan.Wat kanker nu precies is, de
ontdekking van de röntgenstralen, de verschillende behandelingswijzen over de
jaren heen komen allemaal aan bod. Hoe kanker ontstaat daar is men zelfs nu op
dit moment nog steeds niet achter. Het heeft alleszins te maken met cellen die
muteren en zich onwaarschijnlijk snel gaan delen waardoor er woekeringen van
weefsel ontstaan. Maar wat de uiteindelijke trigger is dat die cellen
veranderen weet men niet.
Dit is zeker een interessant boek, voor mij
als verpleegkundige was het ook zeer leerrijk om te weten te komen hoe de
verschillende cytostatica ontstaan zijn die ikzelf ook al toegediend heb. Het
is wel een opsomming van jaartallen en gebeurtenissen en personen zodat het
teveel is om alles wat ik gelezen heb te onthouden. Ik ben toch blij dat ik het
gelezen heb want dit boek weet ons te zeggen dat alles in het kankeronderzoek
nog niet ontdekt is en dat de wetenschappers toch steeds meer te weten komen
over deze verschrikkelijke ziekte waar ieder van ons zelf of in zijn omgeving
mee geconfronteerd wordt.
Nora Roberts schrijft voornamelijk romantische
thrillers. Het boek dat ik gelezen heb is eveneens in de Harlequin serie
uitgekomen.
Jack Mercy heeft een ranch in Montana. Wanneer
hij te sterven komt duikt er plotseling een testament op. Daarin staat dat de
drie dochters (Willa, Lily en Tess) die Jack verwekt heeft bij 3 verschillende
vrouwen, een jaar op de ranch moeten verblijven om dan hun erfenis te krijgen.
Willa die op de ranch is opgegroeid ziet het niet zitten om een jaar
opgescheept te zitten met haar nieuwe zussen die ze nog nooit ontmoet heeft.
Lily is blij dat ze een jaar naar Montana mag zo kan ze vluchten van haar
gewelddadige echtgenoot en waant zich veilig op de ranch. Tess leeft in LA en
is absoluut niet te vinden om een jaar van haar tijd te verdoen in the middle
of nowhere. Maar de erfenis lonkt en ze geeft toch toe. Alle drie moeten ze
zich aanpassen aan het leven op de ranch maar ook aan elkaar. De zussen leren
gaandeweg elkaar beter kennen maar ze worden ook opgeschrikt want er is een
moordenaar aan de gang. Eerst vinden ze enorm verminkte dieren terug en even
later worden er mensen vermoordt.Het is
niet enkel moord in dit boek, de drie zussen hebben ook het genoegen om de liefde
te vinden.
Het was wel een aangenaam boek maar voor mij
misschien iets te langdradig het nam mij niet genoeg mee. Een aardig
tussendoortje
