niet zozeer vanwege een ernstige problematiek wel om met mijn vrijheid om te gaan.

4;5 jaar zat ik in detentie waar je gewoon in de vergeetput bent gestopt .

Hulpverlening tijdens detentie je moet het niet geloven het enige dat ze willen is dat je zo snel mogelijk uit het leven stapt.

Na het overlijden van mijn broer , heb ik het zelf heel moeilijk gehad de psd zei zelf het is misschien beter dat je je broer achterna gaat .

Wat ik ook geprobeerd heb vraag me niet hoe of wat maar ze hebben me 4 dagen in de isolercel geduwd na een overdosis medicatie .

O dat had niemand zien aankomen toch geen bevoegden alleen de medegedetineerden die wel.

uiteindelijk ben ik nog maar eens overgeplaatst ik hoe mijn mond ook niet dicht en laat me niet doen .

Antwerpen en eindelijk ......eindelijk werd er geluisterd eindelijk werd ik geholpen .

Ze zorgden voor mijn reclasering dat ik in opname kon op een ibe intensieve behandeleenheid en van hieruit verder kon bouwen .

Al heb ik het hier al gehad ,we moeten erdoor.

IK wil mijn leven terug op de rit krijgen huisje , kindjes , werk  dat is mijn werkpunt al heb ik het gevoel dat dat ook hier anders is.

Maar ja ik neem geen medicatie en hou nog steeds mijn mond niet dicht .