Inhoud blog
  • Mijn dagboek (23)
  • Mijn dagboek (23)
  • Mijn dagboek (22)
  • Mijn dagboek (21)
  • Mijn dagboek (20)
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Andy Verstraeten

    05-06-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn dagboek (23)
    Hey bloggers,

    Stilaan ligt heel mijn leven terug in puin en daar heeft diejen douche van vorige week ni veel aan veranderd.
    Kheb mij der wel al kunnen overzetten dat dieje klootzak van ne Fons da ongeluk heeft veroorzaakt. Dus ben ik de maandag terug naar het politiebureau gegaan. Ahja, wa kon ik anders doen op een extra dagske conjé? Alle boetiekskes waren dicht omdat het Pinkstermaandag was ofzoiets.
    Allé swat, in't politiebureau stond de Fons ineens voor mij.
    Ik dacht da hij zich wou verontschuldigen omdat hij precies ni uit zijn woorden geraakte, ma eigelijk was hem zijne lach aant inhouden. PRECIES NE MISLUKTE FLAMINGO! riep hem.
    Da was dus op mijn kleren bedoelt. Allé, wa is er nu mis me een lere broekske en een spannend roos V-halske van Dolce & Gabanna, das toch kei sexy, ni ?
    Maja, hij vond precies van ni en bleef maar lachen. Sorry zne ma me zo'ne vent kanne kik ni klappe en kzen al bleitend naar mijn Jerommeke gegaan. Dieje arme jongen lag nog altij half dood in zijn bed, pft kzen direct terug beginne bleite toen dak hem daar zag ligge. Die confrontatie me de Fons en derna me mijne sjoe was er echt teveel aan. Kheb mij bij de Jerom is goe laten gaan, en 2 dozen van die Sublimo'kes opgesnut. Mijn Jerommeke das egt ne lieve zne, en zo'ne sterke, dieje bleef zo kalm toen dak ik alles lag onder te bleite. Allé kzen dan toch kunnen stoppen me bleite toen da mijn Tante Sylvia ineens in de kamer stond. Die had blijkbaar Jerom zijne nummer gezocht in mijne GSM om samen iets af te spreken voor mijn verjaardagsfeesje. Ik mocht natuurlijk weer van niks wete en kmoest zelfs efkes op de gang gaan staan. Ineens kwam daar ne kei sexy dokter af me van die witte handschoentje aan, pft ik kon mijn fantasie juist bedwingen en kmocht terug naar binnen komen. " Alles is geregeld " zei Tante Sylvia. Nog een kuske op mijn kaak en ze vertrok. Jerommeke zei da vrijdag echt super ging worden maar hij wou niks verklappen. Kzen dan maar naar huis gegaan want Tante Sylvia ging een lekker slaatje met fètakaas make voor mij, das goe voor mijn lijn. De vrijdag in't school wist precies niemand dak jarig was, ze praatte wel tegen mij maar nix van ' ne gelukkige verjaardag' ofzo. Tante Sylvia die wist het anders wel heel goed zne. 's Morgens had ze een vers fruitslaatje gemaakt en 's avonds stond ze mij op te wachte aan de schoolpoort, met nen blinddoek in haar hand. Die moestek direct opzette en ze duwde mij in den auto en vertrok. Een beke later mochtek hem terug afdoen en stonden we aan ne chique boetiek. " Ge moet der toch stralend uitzien op u feesje zeker " hoordek Tante Sylvia nog zegge, maar kwas al lang naar binnen. Kzag daar echt iet kei schoon staan, ne spannende jeans me daarboven een paars giletje en zo'n echte mannesjakos van Louis Vuitton. Kwas echt helemaal verkocht. Het beste van alles was da Tante Sylvia betaalde.
    In den auto moestek mijn nieuwe kleren aandoen en terug mijnen blinddoek opzette.
    We stopte aan het 'T Jokot in Niel en vanaf da'k mijnen blinddoek afzette, begon iedereen te zingen van Happy Birthday. Tante Sylvia en mijn Jerommeke hadde da weer goe in elkaar gestoke. Spijtig da Jerom der ni bij is dacht ik, maar op dat moment kwam mijnen tarzan in ne rolstoel naar mij gerolt en gaf mij nen dikke kus en zo'n ' sweet 18 ' lintje voor over mijn schouder. Binnen ging het feest van start en Jerom had dus echt voor een live-bandje gezorgd. Zo'ne lieve schat da da is!
    Het feesje ontplofte helemaal toen die manne, van niemand minder dan The Record Eating Machines op het podium sprongen en der een geweldig feesje van maakte tot in de vroege uurtjes.
    Allé bloggers ik kruip is in mijn hemelbedje want khebet nodig.

    Ciao!!
    xxx

    05-06-2010 om 15:13 geschreven door Andy Verstraeten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen)
    30-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn dagboek (23)
    Hoi bloggers


    Kunt ge da nu gelove? Even dachtek da mijn wereld compleet was, twee weken geleden was ik gelukkig same met Jerom, totdat verdomde accident!!

    Nu ligt Jerom in het ziekenhuis en zegge de dokters da er iets geraakt is in zijne rug en hij waarschijnlijk nooit meer zal kunnen lopen. Bij het vernemen van barstte ik in tranen uit, ik kon het me niet voorstellen. Het is toch gewoon niet eerlijk!

    Hij ligt daar in da bed, gemerkt voor heel zijn leven. En ik zit naast hem en heb geen idee hoe ik hem moet troosten. Het enige dat ik doe is hem is goe vastpakke en zeggen dat het goedkomt. Ik kon het gewoon niet aanzien en kan het nog steeds niet. Waarom nu toch Jerom? Wa heeft da manneke nu verkeerd gedaan in zijn leve? Pff ik voelde me echt slecht, en ik wist dat ik de veroorzaker van dit alles, dieje klootzak! ne keer goe op zen bakkes ging geve. Die kickboks lessen dat ik had gevolgd zoude nu is goe van pas kome. En ik was zeker dat de vriend van ons ma, dieje klootzak was. Waarom eigenlijk niet? Hij heeft mij al een keer probere wurgen.

    Waarschijnlijk was hij uit op wraak. En hij is er verdomd goe in geslaagd. Maar hij moet niet denken dat hij van mij af is. Ik had er genoeg van, het enige dat door mijn hoofd ging was: 'ik maak dieje gast kapot'. Dus ging ik van het ziekenhuis recht naar dieje gast zijn huis, belde aan, en toen ik zijn gezicht in de deuropening zag, gaf ik hem de hardste boks die ik hem maar kon geven. Hij viel op de grond, en met die dreun kwamen ook al de emoties los, ik barstte dus 'weeral' in tranen uit. Ik wou hem eigenlijk nog ne klop geven, maar had er het lef niet meer voor, en maakte me dus uit de voeten voor hij terug deftig rechtstond.

    Al blijtend liep ik naar het huis van tante Sylvia. Toen ik binnekwam roepte ze vanuit de keuken 'den dader is gepakt door de police'. Ik kon gewoon niet geloven wat ze zei. Stomverbaasd en totaal verward stond ik in dieje gang. Dus de vriend van ons ma is onschuldig? Tante Sylvia kwam uit de keuken en keek met een ongerust gezicht naar mij.

    Wat ik me daarna kan herinneren is het gezicht van mijn tante, die me probeert wakker te schudden. Blijkbaar was ik dus flauwgevallen.

    De dagen na heel de situatie was het rustig, ik bezocht Jerom meermaals in het ziekenhuis, mediteerde thuis over wat ik in al mijn colère had gedaan en ging naar school.

    Het verlengd weekend verliep ook ongestoord. Maar toch wou ik weten wie dieje gast nu eigenlijk was. Dus ik besloot naar het politiebureau te gaan en daar de dader te confronteren. En toen ik hem zag, zag ik de vuilste lach die ik ooit had gezien, de lach die ik herkende. Fons.

    Ik kon niet meer helder nadenken, ik was op een of andere manier in shock. Blijft dieje gast mij nu overal en altij achtervolgen?

    Pff ik weet het nimeer bloggers, het wordt me allemaal weer wat te veel. Kga nu douche, probere al de probleme van mij af te spoele.


    Tot de volgende

    Ciao. xxx


    30-05-2010 om 19:06 geschreven door Andy Verstraeten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    16-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn dagboek (22)

    Heey beste bloggers,


    Sinds ik met Jerom ben loop ik op roze wolkjes. Zelfs de miserie met men ma kan me nimeer schele, ik voel me gelukkig en niets of niemand kan me tegehouden om me mijne Jerom, ja mijne sjoe gelukkig te zijn. Ik trek me niks meer aan van al die negatieve reacties. Ik ben blij en das het enige da telt.

    Tot er in het begin van dees week iets verschrikkelijks gebeurde. Mijn ergste nachtmerrie kwam uit. We waren de maandag me de klas en Meneer Aardrijkskunde op excursie. Een saaie dag, zoals het altijd is met hem ma we zouden het wel plezant make en wa fratse uithale. Da deden we dan ook en den dag ging nog wel snel vooruit. Maar toen we opweg naar huis waren met de bus gebeurde het. Er begon nen auto voor onze bus zwaar te slippe en onze bus kon niet meer remmen of uitwijken. Er volgde ne grote knal en niemand wist goed wat er gebeurde maar het was één grote chaos. Er waren veel gewonden en ik vond Jerom nergens. Al een geluk kwam ik er me een paar zware schrammen vanaf maar ik was in paniek. Waar was mijne sjoe? Ik kon em nergens ni vinden. Tot de ambulances arriveerden. Ik zag ze mijne sjoe meenemen en het zag er écht ni goe uit. Ik ging mee naar het ziekenhuis en ze vertelden me dat hij in kritieke toestand verkeerde. Mijn mooie roze wolk dreef weg. Ik voelde me verschrikkelijk. Hoe kon dit nu gebeuren? Waarom moet dit me mijne Jerom zijn? Ik was nu eindelijk gelukkig...

    Ik kon de man die dit ongeval heeft veroorzaakt wel vermoorden.

    Al een chance ving tante Sylvia mij op en voelde ik me al wat beter. Maar ik zou erachter komen wie dit mijne Jerom heeft aangedaan.

    Twee dagen later zag ik de vriend van mijn ma voorbij het huis van mijn tante rijden in zijn auto. Die was helemaal ingedeukt vanvoor. Was het zijn schuld dat mijne Jerom in de kliniek ligt? Ik twijfelde niet en schreef zijn nummerplaat op, belde meteen naar de flikken met de vraag of zij zouden kunnen onderzoeken of hij de dader was. Ze beloofden me er werk van te maken en nu was het dus bang afwachte. Na een paar dagen bij mijne sgat in het ziekenhuis te zitten had ik nog niks van de flikke gehoord. Das altijd hetzelfde he me die blauw manne. Maje se niets aan te doen. Als ze iets zoude wete had ik het wel al gehoord zeker..

    De tijd da Jerom in het ziekenhuis lag bracht ik vooral bij hem door maar ook bij mijn tante Sylvia die me gerust kon stelle alhoewel die was al aant flashe over da men verjaardagsfeesje ni kon doorgaan enso. Maja we zien wel wa der gebeurt, eerst hopen da alles inorde komt me Jerom en dat we snel weten wie hem zo heeft toegetakeld.

    Ik hou jullie op de hoogte.


    Tot de volgende

    ciao

    16-05-2010 om 12:08 geschreven door Andy Verstraeten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    06-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn dagboek (21)

    Heey lezers,

     

    Ja, ik weet niet goed waar ik moet beginne vertelle. Ik heb deze week weer zoveel meegemaakt!! Ik zal maar beginne bij het begin. Zoals ik vorige week al zei, ben ik vrijdag mijn moeder gaan bezoeken in de gevangenis... Alee, ik weet eigelijk niet of het mijn moeder nog wel is. Ik wil gewoon zo snel mogelijk breke met alles wat met mama te maken heeft. Ik ben daar dus te weten gekome da ons mama achter die moord zat van Zara haar vader, wat ik dus al dacht. De uitspraak van de rechter was dat ze 20 jaar celstraf heeft gekrege, zonder enige kans om vroeger vrij te komen. De Fons was blijkbaar medeplichtig en die gast wordt nog altijd gezocht door de politie. Ik hoop echt niet dat hij nu wraak wilt neme om een of ander rede en mij aan school zal staan opwachte... Hij is heel de week ni naar school geweest. En ik, ik wou ni naart school, ik wou liever bij tante Sylvia blijve. Mja, daar woon ik nu bij, het is de zus van m’n overlede vader. DA IS ECHT EEN KEICOOLE !!!!! Ik vond da int begin wel raar, die had da direct gezien aan mij dat ‘k nen homo was en na haar preek van “ik zal goe voor u zorge en alles komt wel goe en als ge iets nodig hebt moet ge da maar vrage”, zei ze da ze ook voor de verkeerde kant was, aleja, dezelfde kant, of hoe zegt ge dat.

    Pff, mijne verjaardag komt ook stilletjes aan dichterbij en ja tante Sylvia wou er al direct invliege e. Ze wilt een heel groot verjaardagsfeest organisere voor mij, om alles een beetje te vergete. Ze wilt een zaaltje hure, en een dj en heel veel vrienden en vriendinne van mij uitnodige, maar dat zullen er ni veel zijn. Als die mij allemaal gaan uitschijten voor een homo, daar heb ik niet zoveel zin in.

    Goh, al die emoties, ik weet met mezelf geen blijf soms. Ik heb natuurlijk het geluk dat Jerom mij wou opvange van de week, want van Zara hoor ik niets meer. Jerom is hier bijna elke dag en ja, van het een komt het ander. We zijn dus gistere naar de cinema geweest en, euhm, we zijn dus vanaf dat moment, officieel, een koppel. Het was echt sùperleuk.

    Nu ik alles kon vertellen en alles kon vrage aan hem, vroeg ik waarom hij een hoer is geweest. Hij wist me te vertelle dat hij zijn klein zusje wilde onderhoude, zijn moeder had geen werk, en zijn vader die leefde ook van den dop. Hij kon dus alle centen gebruike die hij te pakke kon krijge en hij heeft dat dus ook letterlijk geïnterpreteerd. Dat was de gemakkelijkste en enige manier waardoor hij snel aan veel geld kon geraken, zei hij.

    Gisteravond belde we nog en zei dat binnekort mijn verjaardag is en dat tante Sylvia vanalles van plan is. Weet ge wat hij dan zei? ... Hehe, dat is echt een lieve jonge… Hij kent dus een bandje dat hij had leren kennen toen hij nog hoer was. Hij heeft beloofd dat er op mijn feestje een live band kwam optrede. Is dat niet ZALIG!!?  Blijkbaar is Jerom tòch de ware.

    Jaja, beste lezers, het was me wel een week. Maar ik voel dat alles terug in orde komt.

    Tot volgende week!

     

    Ciaokeuhs!

    xx

    06-05-2010 om 21:45 geschreven door Andy Verstraeten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn dagboek (20)

    Hey bloggers,

     

    Na een deugddoende vakantie ben ik natuurlijk weer helemaal klaar voor school… niet dus. Ik zag er ongelooflijk tegenop om nogmaals uitgescholden te worden door Fons, maarjah, nog 2maandjes en ik ben van hem af. Over de vakantie gesproken, die 2 weekjes zijn niet zo rustig verlopen als ik gedacht had. Ik zal jullie alles vertellen, beginnende met de eerste week. Wel, de eerste week wilde ik echt zo graag weg van alles en iedereen. Ik heb mijn valies gepakt, een briefje geschreven voor ons ma en ben ‘hupla’ de trein opgesprongen. Geen idee waar ik zou belanden maar ik was alles zo kotsbeu: de aandacht voor mij geaardheid, mijn ma hare nieuwe vriend, het geval met mijn verkrachter en de vader van Zara, de verdenking van mijn moeder,…Alles werd mij gewoon even teveel. Wel, zonder enig idee waar ik zou aankomen ben ik dan maar op de trein gesprongen. En de goden hebben mijn gebeden dan toch verhoord en mij gedropt in…..Oostende! De beste plaats om een weekje te relaxen, toch?

    Nee, blijkbaar had ik verkeerd gegokt! 7 dagen regen, slecht eten en een slecht bed. Kon het nog erger? Jah! Het kon nog erger. De 4de dag aan zee had ik me rustig in één of ander heterocafé gezet met een wijntje in de hand. Ik keek even rustig naar buiten toen ik op dat moment recht in de ogen keek van niemand minder dan Fons, wat deed hij hier? Op dit moment? Op deze plaats? Hopend dat hij mij niet gezien had begaf ik mij al naar mijn enige vluchtroute…de wc.

    Maar het was al te laat, opeens hoorde ik achter me: “aah Andy’ke, ouwe jonge, wa doede gij hier? Ebde vandaag uw blauw leren vestje en u roze sjaaltje ni aan? Ohgod, een wijntje, das toch egt iet voor nen homo gelijk gij é!”. Ik ben naar buiten gerend en ben in tranen uitgebarsten. Zelfs hier was ik niet veilig voor de pesterijen van Fons. Na die verschrikkelijke week keerde ik dan maar terug naar huis. Stiekem hoopte ik dat het thuis beter zou zijn, maar weer was ik verkeerd. Ik hoorde meteen van de irritante volgeling van mijn ma dat mijn ma was opgepakt als hoofdverdachte in de zaak van de moord op Zara’s vader. Na al de ondervragingen was de politie er vrij zeker van dat zij de moordenaar was maar ze hadden geen bewijzen. Weer vroeg ik me af, kan dit nog erger? Jah natuurlijk kan het nog erger, waarom ook niet? Dit keer in verband met Jerom. Weer was hij de helft van de week afwezig geweest (waar zou die jongen toch altijd zitten? Vroeg ik me af). Toen hij donderdag uiteindelijk terugkwam was het eerste wat hij zei tegen mij: “ik heb het gehoord van uw ma, als er iets is, of ge hebt steun nodig moogt ge altijd langskomen hoor!” zachtjes voelde ik zijn hand over mijn achterwerk glijden. Ik was volledig in shock! Maar toch, op één of andere manier vond ik het wel leuk. Maar toch niet van Jerom? Neeeeeh! Hij was mijn type niet, totaal niet,..denk ik toch! Wat moet ik doen beste bloggers? Help mij! Maar nu moet ik wel weg want ik ga mijn moeder bezoeken in de gevangenis. Wow, dat klinkt echt wel raar. Maar soit, ik hou jullie wel op de hoogte.

     

    Saluutjes!

    06-05-2010 om 21:42 geschreven door Andy Verstraeten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    19-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn dagboek (19)

    Dag beste bloggers,

     

    Zoals ik jullie vorige week al had verteld, heb ik deze  dinsdag weer een gesprek met een CLB medewerkster gehad. Ze vroeg wat de oorzaak was van de plotse daling van mijn punten. Zij noemde het een daling, voor mij was het echt een disaster! Ik heb haar toen verteld dat ik gewoon schoolmoe ben. Meer moest zij ook niet weten. Zij zei ‘Andy, je moet nog even doorbijten en niet opgeven. Je moet nog even heel hard je best doen en dan kan je genieten van een deugddoende vakantie’ ik dacht bij mezelf: mens, ge hebt da tekstje heel  goed vanbuiten geleerd. Proficiat. Maar ge kunt den boom in met uwe prietpraat!’ De rest van de dag was ik nijdig, iedereen zal het wel geweten hebben! ‘s Woensdags besloot ik voor het eerst naar school te komen als mijn ware aard. Ik had voor het eerst dus mijn strak blauw leren vestje  en mijn roze sjaaltje aan waar ik ontzettend fier op ben, want roze is mijn lievelingskleur. Verder droeg ik ook nog een zwarte jeans. Spannend. Letterlijk en figuurlijk. Letterlijk omdat die broek volgens mij ietsje te smal was, maar ik vind mannen met spannende broekjes best sexy. Hmmm. Lekker strak. Figuurlijk, omdat ik de reacties van de andere leerlingen op school eens wou zien. Natuurlijk lag de Fons strijk. Ik had eigenlijk niets anders verwacht van hem. Tijdens de speeltijd riep de Fons ‘Eehj, voal janèèt’ Ik reageerde er niet op. Hij was mijn aandacht dan ook niet waard. Ik trok mij daar niets van aan, alleja, da dacht ik toen op dat moment toch. Toen ik rond half een s’ middags thuiskwam, barstte ik in tranen uit. ‘waarom doet Fons mij dit aan?’ die vraag spookte door mijn hoofd. Diezelfde middag belde ik Zara op om te vragen of ze niet even wilde langskomen. Dat deed ze ook. We hebben de hele middag met elkaar gepraat. Ik mocht mij van Fons niets aantrekken. ‘Zeveraar’. Zo noemde Zara hem. Later zei ze nog ‘Andy?’, ze twijfelde, ‘jongen?’ Uhm.. als er iets is, je mag het me altijd zeggen. Ook als je vragen hebt, je kan altijd bij mij terecht.’ Ik besloot om van die gelegenheid meteen gebruik te maken. Ik vroeg of ze mijn nagels wilde lakken. Ja, beste bloggers, dat heb ik altijd al gewild. Die vraag had Zara duidelijk niet horen aankomen. Ze keek mij aan met een gezicht van ‘ Zara begrijpt het weer eens niet’ dus vroeg ik het haar opnieuw. Ik had die nagellak stiekem al klaargelegd onder mijn hoofdkussen, dus ze had eigenlijk weinig keuze. Nog dezelfde avond besloot de schoothond van mijn ma om zich koest te houden. Hij wist natuurlijk dat ik hem sneller af zou zijn nu zijn ogen op half zeven stonden en zijn ‘hersenen’ *kuch kuch* door elkaar waren geschud. Donderdag en vrijdag verliepen op school weer ‘normaal’. Behalve hier en daar nog wat getreiter van de Fons. Ah en dat geval met mijn ma, ze zal volgende week voor de zoveelste keer ondervraagd worden. Meer deden die slungels in blauw uniform blijkbaar niet. Ja, daar moet ge dan voor gestudeerd hebben.. Ik zal jullie daar volgende keer alles over vertellen. I promise! Door deze  zware week, ben ik Jerom uit het oog verloren. Volgens mij was hij de maandag en den dinsdag nog op school. Maar de rest van de week meen ik hem weer niet gezien te hebben. Wat er met Jerom aan de hand is, houdt mij nu al een heel weekend bezig. Ik zal hem daar volgende week best eens over aanspreken… Ik hou jullie op de hoogte!

     

     Ciaokes

    19-04-2010 om 21:40 geschreven door Andy Verstraeten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn dagboek (18)
    Hey bloggers,

    Het wordt me echt te veel , alles. Deze week was een hel voor me en niet alleen omda mijn ma nu ook geld van
    mij blijkt te pikke! Maar daarover later meer... Jullie hebben geleze van mijn ma hare schoothond vorige week.
     Wel, die heeft deze week nog is zo een fratske proberen uit te halen. ‘Kzat zondagavond in de badkamer,
    ‘kdacht ik ga eens een goei badje nemen zodat ik die stress van school er wat uitkreeg.
    Komt die sukkel ineens de badkamer binnen gestormd! ‘Kdacht dat ik gek werd! Toen dat hij binnenstond
    had ik gelukkig genoeg reflexen om uit het bad te springen en een handdoek rond mij te binden.
     Hij stond daar in zijn onderbroek! ‘Kwil echt serieus ni weten wat die allemaal me ons ma heeft gedaan!
    Wat die van plan was weet ik nog ni want van zodra hij mij zag leek het alsof die bevroor.
     Die bleef daar ma 5 minuten staan en toen da ik er langs probeerde te gaan pakte hij me weer vast aan mijn pols!
     Die doe nu nog zeer, er zitten zo van die vieze blauwe vingerplekke op, ach jah misschien wat foundation
    erover en ge ziet er niets meer van. In ieder geval ik was hem voor, aangezien die nog met een windel rondliep
     wistek da die wonde van mijn naaldhak nog ni genezen was,... Dus wat doe ik? Der is goe op slaan natuurlijk.
    Jullie hadden het moeten zien! Hij schreeuwde van de pijn ma die kerel had mij dus wel nog steeds vast!
     Ik heb gewoon aan die zen in die zen oorpiercing getrokken, da deed volgens mij echt zeer!
     Ik ben toen halfnaakt naar mijn kamer gelopen, heb toen de eerste kleren die binnen handbereik lagen
    vastgepakt samen met mijn boekentas en ik ben het toen naar zara afgebolt. Ik zen daar gebleven tot woensdag.
     ‘Kheb mijn ma een sms gestuurd dat’k dan wel terug na huis zou komen. Zara begrijpt mij tenminste.
     Weet je, ik ben echt blij dat’k haar nog heb , want anders... Mijn leven zou zonder haar pas echt een hel zijn.
     *zucht* Op’t school is het nog steeds diezelfde sleur. Alhoewel het valt mij op dat Jerom er steeds bleker
     begint uit te zien. Ik weet niet waarom, maar hij ziet er echt afgeleeft uit. Ik besluit bij deze om Jerom
     nog wat meer in het oog te houden, volgens mij zit die gast ook aan de drugs ofzo. Nu ja, boeie!
     Omdat ik het emotioneel heel moeilijk heb zoals al wel duidelijk is, zijn ik en Zara is lekker gaan shoppen
     de woensdag op de meir. Dat was nu is heerlijk! Ik heb onder druk van Zara besloten om me nog meer te outen
     aangezien de rest mijn ware aard toch al kent en ik dan evengoed mezelf kan zijn. Echt, ik heb echt prachtige
     dinge gekocht in de c&a! Een roze sjaaltje samen met een strak blauw lere vestje! Het staat me goed al zeg
    ik het zelf! Nu alleen hopen da die reacties van de leerlingen op school me niet teveel onderuit halen.
     Ach wat, als Fons zichzelf zo stoer vind met mij af te breken dat hij maar doet !
     Die kerel weet toch niet beter, met zijn iq ten grote van een zandkorel!
     Den donderdag en vrijdag liepen op school redelijk normaal op de plotselinge afwezigheid van Jerome na.
    Ik vind het alleen echt rot dat de mannen met lo doen alsof ik besmettelijk ben.
    We moesten voetballen en ken je het? Waarschijnlijk niet. Niemand raakte me aan , laat staan dat ze de bal
    doorpassen. Ik weet niet hoe lang ik dit nog volhoud... Ach wat, genoeg gezwelg in zelfmedelijden...
     Is er nog iets wat tegen jullie de moeite waard is om te vermelden? Even denken... Ah ja!
     Da onozel wijf van het CLB wilt volgende week een gesprek me mij omdat mijn punten naar beneden gaan!
     Da gaat wat geven. Waarschijnlijk ga ik nog meer leugens uit mijn mouw mogen schudden.
    En ik heb zo een vermoede da die trut naar mijn ma ga bellen. Maar ja, ik ga nu afsluiten liefste bloggertjes,
     ik ben te moe om nog te typen. Een warm bed en een lekker romantisch filmpje op vijftv zullen me goed doen!

    Cioakes!

    19-04-2010 om 21:39 geschreven door Andy Verstraeten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    29-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn dagboek (17)

    Hey Bloggers,

     

    Het was me weer een week ! ik heb de schrik van mijn leven gehad.

    Toen ik bij zara was, om je weet wel die situatie van mijn moeder uit te leggen, kwam ik rond zes uur terug thuis. Ik ging binnen en ik zag een paar nieuwe schoenen staan die mijn moeder waarschijnlijk had gekregen van haar o zo tof vriendje. Ik dacht: “ik zal ze maar is passen hé”. Toen ik de schoenen aandeed en paradeerde in de woonkamer kwam de snotaap naar beneden.

    Met zijn bleek lijf, zijn rode ogen en zijn haar helemaal in de war keek hij me nogal woest aan. Ik wist niet wat te doen, ik bleef hem stomverbaasd aankijken, maar dan stormde hij op me af en greep me naar de keel. Ik kreeg geen lucht meer, dus nam ik snel mijn schoen en sloeg met de hak op zijn hoofd.

    Hij viel neer en begon te bloeden, wat heb ik nu gedaan, ik heb hem toch niet vermoord, maar nee dat kan toch niet van dat klein naaldhakje ?

    Ik probeerde het bloed wat te stelpen tot ik boven een geluid hoorde, het was mijn moeder die naar beneden kwam, ik vluchtte met één schoen meteen naar Zara.

    Ik vertelde haar alles, wat moet ik nu doen de snotaap aangeven of gewoon terug naar huis gaan en doen alsof er niets gebeurd was ?

    Zara stelde voor om bij haar te blijven en morgen naar huis te gaan, misschien is hij  wel vergeten wat er gebeurd is door de klap, en ja mijn moeder heeft niets gezien.

    Stel nu dat hij het toch niet vergeten is, dan gaat hij me zeker doodwurgen en mijn moeder waarschijnlijk ook.

    Maar als ik hem aangeef, ja dan gaat ze daar ook niet blij mee zijn, ze gaat me toch nooit geloven.

    De volgende dag ging ik dan maar naar huis, voorzichtig deed ik de deur open zag de plas bloed liggen van gisteren. Ik hoopte dat hij niets meer wist van die klap.

    Ik ging naar de keuken en zag hen allebei zitten, alleen had hij een enorme windel rond zijn hoofd.

    Mijn moeder keek me kwaad aan, “ waar heb jij gezeten ?” vroeg ze me., Zara had gevraagd om te blijven slapen zei ik. Blijkbaar wist mijn moeder niets over gisteren. Toen ze met hem terug naar boven ging, keek hij me met een angstaanjagende blik aan, hij wist  het nog.

    Wat er de volgende dagen zal gebeuren blijft me een raadsel, maar ik hoop dat ik het overleef…

     

     

    Ciao!

    29-03-2010 om 16:02 geschreven door Andy Verstraeten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    19-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn dagboek (16)
    Hej liefste bloggers,

     

    Na alle chaos van afgelopen weken deed de vakantie me goed. Even men hoofd leegmaken en alles op een rijtje zetten. Het verhaal van mijn moeder als moordenares en dealer , haar nieuwe vriend, mijn geaardheid , … . Alles was zo ongelofelijk snel gegaan. In mijn hoofd mocht alles dan wel even stilstaan, rondom mij ging het leven gewoon door. Mijn moeder zat duidelijk niet in met de beschuldigingen die haar boven het hoofd hingen, nee ze profiteerde volop van haar nieuwe liefde die mij zo zijn beurt meer en meer begon te irriteren. Zara ontwijken is me maar even gelukt , mijn telefoon staat opnieuw roodgloeiend van haar oproepen. Deze keer had ik al mijn moed bij elkaar geraapt en nam op. Ze vroeg of ik even tijd had, ik wist niet meteen wat zeggen maar de afspraak was al geregeld voor ik het goed en wel besefte. Om twee uur bij haar thuis. Ik was bang om zara onder ogen te komen, wat als ze wist dat mijn moeder beschuldigd werd van de moord op haar vader, .. Allerlei vragen dwaalde door men hoofd. Ik ging even liggen en viel inslaap. Luidkeels gekrijs en gelach van mijn moeder maakte me enkele uren later weer wakker, ik keek met een half oog naar de wekker 13.51, shit Zara. Ik sprong uit mijn bed trok mijn kleren aan en stormde de trap af. Beneden trof ik weer een mooi tafereel aan van mijn moeder en haar o zo fantastische vriendje. Maar ik was te gehaast en trok snel de deur achter me dicht. Toen ik bij Zara aankwam zag ze er tot mijn grote verbazing best gelukkig uit. We begroeten elkaar en gingen naar binnen. Op haar kamer viel ze meteen met de deur in huis, jou moeder wordt beschuldigd, .. ik keek haar stomverbaasd aan. Ze zweeg een tijdje en vertelde me toen dat de agenten haar ook enkele vragen hadden gesteld. Zara zat met me in , ze vroeg wat ik hier van wist, ik begon te huilen en vertelde haar alles ze trooste me en zei dat we hier samen wel uitgeraakte. Het werd me allemaal teveel , daar zat ik dan Andy Verstraeten , 17 jaar, homo en zoon van een moorderares die aanpapt met een snotaap , …

     

    Tot de volgende !

    19-03-2010 om 17:31 geschreven door Andy Verstraeten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    01-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn dagboek (15)
    Hey  bloggers,
    Om met de deur in huis te vallen : wat ik vorige week zag in het politiebureau : verschrikkelijk! Ik kwam in een gang vol vieze, stinkende, bezopen, oude mannen. Zwervers vermoed ik. De kotst stond me al in de mond toen ik in een kleine kamer met 1 tafel en 2 stoelen werd geduwd. Eenzaam zat ik daar. Tot er plots zo’n lekker ding binne kwam! Overal kriebelde het! Het begon in m’n buik en ging lager. Alles begon te bewegen onder het kleedje dat ik nog altijd aanhad. Snel was het over. Het bleek de commissaris met ambetante  vragen te zijn.allerlei vragen over mijn moeder kwamen er uit zijn mond. Hij bleef maar ratelen. Mijn moeder werd verdacht van moord, ja moord op de vader van Zara dus.. ik kon m’n oren niet geloven. En op de koop toe wist hij me te vertellen ‘u moeder is 2 maanden terug gepakt met heroïne.’ Kviel bijna achterover! Na een hele dag geantwoord te hebben mocht ik gaan. Kwas helemaal van de kaart. MIJN moeder een moordenares én dealer.. En Zara, wat moest ik haar zeggen?! Vermoeit liep ik naar huis..thuis kon ik mn moeder niet aanzien en kging nr bed. Ktrok vlug mijn kleedje uit en ging maar slapen. Dagen gingen rustig, maar langzaam voorbij en Zara ontwijken lukte prima.. tot mijn moeder eergistere thuiskwam me ne gast, ne gast da makkelijk mijn broer kon zijn! ‘k schat ‘em 3-4 jaar ouder dan mij. Em zag er echt niet uit: broek tot onder z’n gat, piercings in oren en neus, z’n haar helemaal in de war, echt zoooo verkeerd.. een lange tong had ‘em wel nog nooit zag ik een tong zo diep in een mond verdwijnen. Dat mn moeder niet stikte, abnormaal. Ik liet ze maar doen en ging naar boven.. Nu, een dag later, zit dee gast weer bij ons. Zo te horen genieten ze er beide van.. Ik hoor alleen maar OOOH  JAAA NOG! NOG! Omg! Ik kan het echt niet meer aan, ik ga wandelen

     

    See you!

    01-03-2010 om 17:38 geschreven door Andy Verstraeten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)

    Archief per week
  • 31/05-06/06 2010
  • 24/05-30/05 2010
  • 10/05-16/05 2010
  • 03/05-09/05 2010
  • 19/04-25/04 2010
  • 29/03-04/04 2010
  • 15/03-21/03 2010
  • 01/03-07/03 2010
  • 25/01-31/01 2010
  • 04/01-10/01 2010
  • 23/11-29/11 2009
  • 09/11-15/11 2009
  • 02/11-08/11 2009
  • 12/10-18/10 2009
  • 05/10-11/10 2009
  • 21/09-27/09 2009
  • 14/09-20/09 2009
  • 07/09-13/09 2009

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs