Bou' s AfscheidsBericht
Aan iedereen wie An Cafe heeft gesteund Dank u zeer voor altijd het steunen van ons. Dit keer, hebben wij een belangrijke aankondiging voor iedereen. De gitarist van An Cafe, Bou, zal zich van An Cafe na Openlucht Levend Hibiya op 30 April terugtrekken. Dit was het eigen besluit van Bou, en wij eerbiedigen zijn meningen, en dit besluit werd gesproken over met alle leden. De leden, het personeel, en iedereen in kwestie beslisten tot de graduatie van Bou op 30 April het levende beste te maken dat wij ooit hebben gedaan. Gelieve te letten op over het moedige cijfer van Bou tot het einde. Hieronder, zijn de rapporten van commentaren die door Bou en de andere leden worden gemaakt. Rode An Cafe.

Van Bou
Dit is plotseling, maar ik, Bou, heeft beslist An Cafe na OpenluchtHibiya te verlaten Levend op 30 April. Aangezien een weinig terwijl geleden, er iets waren die ik geen kwestie wilde uitdagen wat, en ik het constant gevoel onderdrukte dat regelmatig groter groeide in mijn hart. Maar toen ik opnamen en reizen deed, kwam ik vinden als ik aan de leden en cafekkos lag. Ik voelde alsof ik een last aan de leden, het personeel, en cafekkos zou zijn als ik het verliet aangezien het was zodat heb ik hen geraadpleegd. Dit besluit is het resultaat van het spreken met de leden een. Natuurlijk, zelfs aanbid ik nu An Cafe, en ik houd van de Cafekkos. Het is moeilijk op dit ogenblik om over mijn toekomstige plannen te spreken, maar ik denk dat met een weinig meer tijd, ik aan zal kunnen. Ik ben zo zeer droevig aan alle cafekkos die in geloofden en me volgden. Maar het nemen van dit besluit is geen negatief ding. Ik heb hoop voor de toekomst, en ik denk ik me wil vooruit bewegen. Bij 30 Openlucht levend van April, ga ik u beste Bou tonen die ik kan zijn. Wanneer die tijd komt, zeg „vaarwel“ met het glimlachen gezichten.
 
Van Bou aan Miku
U bent de beste zanger, Miku. Van de eerste keer ontmoette ik u, zei u, „beginnen een band“ en zonder om het even wat werkelijk te kennen, zo hard probeerde u. Het was pret. Ik ben blij u mijn vocalist was, en ik denk dat u elke dag perfect was. Ik geloof dat u, Miku sterk bent. Gelieve te proberen uw beste met al uw macht. Ik verheug me op het zingen van Miku stem die als een kalmerende wind klinkt. De vorm van Miku dat ik op stadium zag is het beste, en ik vertrouwde een op u! Dank u voor het zingen voor me. Dank u voor het houden van te zingen. Ik was zeer gelukkig. Gelieve te maken me gevoel nog samen op ons laatste stadium gelukkiger. Geen kwestie wat, gelieve als me een geliefde vriend te beschouwen! Met alle gevoel in mijn nyappy hart!!
 
Van Bou aan Kanon
Genie Kanon. Nadat ik dit besluit nam, deed u uw best, was u enthousiast, was u vriendelijk, Kanon. Dat maakte me echt gelukkig. Telkens als ik uw gezicht zag, omhoog welled Kanon, scheuren. Maar omdat ik koel probeerde te kijken, hield ik het binnen, en ik kan niet uw gezicht vergeten toen u droevig zei, „het zal zijn de laatste tijd het spelen gitaar rijtjes in het centrum van het stadium…“ Ik verheug me op het spelen samen met u in Hibiya. Wij waren nooit zeer goed, maar ik denk dat wij ooit de koelste mensen zijn! Dank u altijd voor vriendelijk het zijn aan me! Geheimzinnig genie kanon-San, zal ik van u altijd houden!

Van Bou aan Teruki
Voor altijd geëerbiedigdei Teruki. Dank u voor het samenhouden van An Cafe. Van de eerste keer ik u, Teruki zag, werd ik gecharmeerd door u bij eerste gezicht, was u als een oudere broer, en ik dacht sterk, „zelfs als andere twee niet akkoord gaan, dat de kerel onze slagwerker gaat zijn!“ Dat was geen fout; Ik was juist! Elke dag die ik met Teruki heb besteed was echt een gelukkige dag. Wij waren ook samen op het manierhuis, en Teruki binnen de auto is het kleine ergeren, maar u maakte me energiek! Toen ik iedereen het besluit vertelde dat ik heb gemaakt, u zei aan me - wie niet kon reeds worden afgeraden - „omdat om het even wat fijn is, omdat het o.k. is zelfs als u niet komt aan praktijk, ik willen zich samen met u op het stadium“ bevinden, en toen u zei dat, ik kon denken, „Ah, ik proberen=zal= mijn beste als mens tot het einde.“ En voor dat, dank ik u. Geen kwestie wat, gelieve het glanzen Teruki te zijn die me gevoel en glimlach energiek maakt. Gelieve te doen uw beste! Ik zal u blijven voor altijd eerbiedigen.

Bericht van Miku
Deze plotselinge aankondiging moet iedereen verrast hebben, en ik ben droevig voor dat. Ik denk dat fans vooral een moesten schreeuwen en treuren. Eerst, was ik ook zo geschokt ik was sprakeloos toen ik over het van Bou -bou-kun hoorde. De het prettijden en geheugen van de tijd an cafe werd gemaakt tot nu toe namen mijn hoofd door, en ik was moeizaam droevig en maakte me zeer ongerust. De band bleef lange tijd sprekend samen, en wij dachten zelfs over het verdelen. Maar na het denken over het, was ik van mening dat ik de weg wilde steunen die Bou -bou-kun heeft gekozen, en de scheuren van cafekkos wis, en die gevoel sterkere dag tegen dag werd. Dat betekent dat het besluit dat wij niet daar zal ophouden hebben gemaakt, en wij zullen blijven doorgaan. Onze wegen kunnen verschillend zijn, maar wij zullen altijd vrienden zijn; wij zijn familie. Zowel zullen Bou -bou-kun als ons ons beste zo van blijven hier proberen, als u warm over ons let op, ik gelukkig zullen zijn. de graduatie tot ceremonie van Bou -bou-kun 30 April het beste maken, doen ons beste door onze inspanningen samen met iedereen te zetten. Ten slotte, dankt Bou -bou-kun… u deze vier jaar. Toen ik een koude ving, verzendt u me vriendelijke e-mail, toen mijn ouders zich mijn het zijn in een band verzetten, u kwam aan het huis van mijn ouder en sprak aan hen voor me. Er is zo veel geheugen dat het onmogelijk zou zijn om hen allen te schrijven, maar nu, kan ik slechts aan deze woorden denken. Ik dank u echt. Maak tot 30 April de beste graduatieceremonie!

Een bericht van Kanon
Dit keer, heeft men besloten dat Bou -bou-kun zich gaat terugtrekken, en ik zal van zo veel spijt…. volledig zijn Bou -bou-kun was het eerste lid dat ik na komst aan Tokyo samenkwam, en hij was de persoon die An Cafe samenbracht. Nadat de band begon, was ik met hem meer dan mijn familie, en hij was altijd daar, en ik dacht nooit dat hij zou weggaan. Ik dacht nooit ik dit soort commentaar zou moeten aankondigen. Als een bandmate die het zelfde soort snaarinstrument speelde, was het ongelooflijk geruststellend om status te zien Bou -bou-kun. Het was werkelijk pret zich op stadium kunnen verenigen. Ik was werkelijk gelukkig om het glimlachen Bou -bou-kun gezichten te zien toen wij elkaar bekeken. Ik wilde ons samen altijd zijn. Toen I hoorde eerst dat Bou die zich wordt gewild om terugtrekken, ik geschokt was en niet met het kon akkoord gaan. „Geen manier“ ik zei, en ik kon niet om het even wat over het onder ogen zien. Maar ik hoorde vast besluit Bou -bou-kun, en aangezien een vriend en een metgezel, ik denk dat ik Bou -bou-kun wil weg zien alsof hij op een reis gaat niet alsof wij scheiden. Van hier, zullen wij verschillende dromen achtervolgen, maar zelfs als wij apart zijn, voor altijd zullen de banden tussen Bou -bou-kun en ons worden verbonden. Het maakt me zeer droevig dat wij niet kunnen samen zijn, maar ik zal vooruit wihle wordt aangemoedigd door het glimlachen Bou -bou-kun gezicht dat me vertelt, „doe uw beste.“ bewegen En ik altijd, zal altijd mijn beste voor Antic cafe, de band doen die wij met Bou -bou-kun maakten. De aankondiging was plotseling en ik ben droevig voor het maken van alle u zeer ongelukkige Fans. Ik ben echt droevig.

Een bericht van Teruki
Ik hoorde dat Bou -bou-kun over het ophouden met van een derde dacht alvorens Bou -bou-kun me zelf vertelde. Op dat ogenblik, dacht ik dat ik hem absoluut zou tegenhouden. Omdat ik dacht dat omwille van me, de toekomst van Antic Cafe, en cafekkos, wij Bou -bou-kun nodig hadden. Nochtans, toen Bou -bou-kun zelf me vertelde, „ik wil me terugtrekken“, kon ik hem helemaal niet tegenhouden, en antwoordde slechts, „ja, begrijp ik.“ Op dat ogenblik, keek Bou -bou-kun als een volledig verschillende persoon dan gebruikelijke Bou -bou-kun. Hij keek ongelooflijk droevig, en aan me, keek hij alsof hij werd uitgeput. Ik denk dat Bou -bou-kun het besluit na zich het ongerust maken van a great deal en het lijden een nam. Hij voelde een verantwoordelijkheid om „de leden, het personeel, en cafekkos“ met zijn pensionering te verraden. Ik denk dat hij zich over dit allen op van hem zonder het kunnen iedereen over het vertellen ongerust maakte. Omdat ik dacht dat dwaas het aanmoedigen van hem door te zeggen, „geen dingen als dat zegt, ons zou laten ons beste doen“ Bou -bou-kun samen slechts meer pijn veroorzaken, hield ik hem niet tegen. Ik voel zeer droevig, zeer voor alle cafekkos. Ik ben droevig. Maar ik denk dat iedereen ook lijdt, maar ik denk dat niemand meer dan Bou -bou-kun lijdt. En zo, gelieve te proberen om gevoel te begrijpen Bou -bou-kun. Alhoewel ik met hem bijna elke dag was, kon ik hem helemaal niet steunen, en ik voel ongelooflijk miserabel en bedroevend. Ik denk dat minstens ik 30 April wil levend maken grote levend zodat Bou -bou-kun een gelukkig geheugen van een prettijd met een Koffiebar kan hebben. Als cafekkos allen ook samenwerken, zal ik zeer gelukkig zijn.




Het was een japanse tekst. Ik heb hem vertaald met een vertaalmachine (ik kan namelijk geen japans spreken.) Dus sommige worden zullen waarschijnlijk verkeerd vertaald zijn. Maar ik denk wel dat je alles ongeveer zou moeten begrijpen. (De vertaalmachine heeft an Cafe naar koffiehuis antic vertaald ). Als je toch nog een vraag hebt over de tekst plaats hier dan een reactie op en ik los het wel op =D) En voor degene die nog ni zoveel weten over an cafe...An cafe noemen hun fans Cafekkos.

An Cafe was de eerste visual kei band die in Rusland optrad en JaME kreeg de kans om met de band te praten. Ook al was iedereen moe na de lange vlucht, de band was als nog zeer positief en opgewekt.

Goedemiddag! Hartelijk bedankt voor dit interview! Wat was jullie reactie toen jullie hoorden dat je een concert in Moskou zou geven?
Miku: Ik voelde dat er veel fans op ons hadden gewacht tot we hier een show kwamen spelen. Ik was erg verrast.

Hebben jullie de kans gekregen om wat van Moskou te zien en om de lokale gerechten te proeven?
Teruki: Nee nog niet. We hebben nog geen tijd gehad.
Miku: We zijn om drie uur 's nachts in Rusland aangekomen en zijn toen naar het hotel gegaan, dus we hebben nog geen tijd gehad.

Dit is jullie tweede wereld tour. Wat zijn jullie verwachtingen? Is er iets dat jullie afgelopen lente hadden willen zien, maar wat niet gelukt is en wat jullie dit jaar als nog willen doen?
(An Cafe bespreekt de vraag en ze lachen.)
Teruki: We willen graag meer met de fans communiceren, maar tijdens onze eerste tour konden we dat niet doen.

Jullie meest recente single "AROMA" is niet zo lang geleden uitgekomen. Kunnen jullie ons iets vertellen over deze release?
Miku: De sound van die single verschilt een beetje van wat we eerder hebben gedaan. Maar we creërden dit nummer om meer op visual kei gericht te zijn.

Jullie zijn een zeer kleurrijke en vrolijke band! Wat is de bron van jullie energie?
An Cafe: (lacht)
Miku: Het zijn de Cafekko. (noot: de naam die voor An Cafe fans gebruikt wordt.)

Wat zijn de verschillen tussen de "Cafekko" in Azië, Amerika en Europa? En wat hebben ze met elkaar gemeen?
Miku: De Europese Cafekko en Aziatische Cafekko zijn voor een groot deel hetzelfde. Maar die in Europa zijn energieker en gepassioneerd.
Teruki: We weten niet veel van de Amerikaanse Cafekko omdat we daar maar een keer geweest zijn en dat was niet voor een concert, maar voor een deelname aan een anime conventie. Misschien krijgen we in de toekomst de kans om hen beter te leren kennen.

Kennen jullie Russische woorden?
Miku: Borschechok (noot: een nationale bietensoep.)
An Cafe: (lacht)

Maken jullie verschillende setlists voor Europa en Japan? Hoe kiezen jullie de songs?
Miku: Ja, we maken inderdaad verschillende setlists.
Teruki: We hebben verschillende setlists gemaakt omdat we tijdens onze vorige tour vergelijkbare setlists speelden in Europa en Japan, maar de reactie van het publiek was totaal anders. Daarom hebben we besloten het deze keer voor Europa te veranderen.

In Rusland steken de fans van de Japanse cultuur veel tijd en werk in cosplay en het maken van verschillende soorten Japanse mode. Wat vinden jullie daarvan?
Miku: We zijn erg blij dat er zoveel mensen zijn die ons proberen te imiteren door middel van mode.

In 2007 en 2008 waren jullie te zien op anime conventies in de VS. Zijn jullie graag betrokken bij dat soort evenementen?
Teruki: Wanneer iemand ons uitnodigd, gaan we er graag naar toe. Vooral kanon, omdat hij een grote fan van anime is. Dus we zouden erg blij zijn.

Kort geleden verscheen er een zeer ongebruikelijke fotosessie in SHOXX (volume 191) waar jullie op een soort wezens uit een bos leken.
Miku: We hebben dat alleen voor dat tijdschrift gedaan, gewoon om er beter bij te passen en meer visual te zijn.

En wiens idee was dat?
Teruki: Het was Miku's idee.

Hoe ontspannen jullie het liefste na een drukke tour of hard gewerkt te hebben in de studio? Zijn jullie actief, of geven jullie er de voorkeur aan om gewoon thuis te blijven en te slapen?
Yu-ki: Ik ga naar game centra of blijf thuis en lees manga.
Teruki: Ik ga drinken met mijn vrienden uit andere visual kei bands of ga naar concerten van andere bands.
Miku: Ik ga winkelen of speel Pachinko (noot: een spel dat een soort combinatie van pinball en een slotmachine is). Ik heb een keer 80.000 yen gewonnen!
takuya: Ik drink altijd. Ik drink waar ik ook ben. Niet alleen thuis, maar ook buiten.
kanon: Ik speel online games of lees manga.

Naar welke concerten gaan jullie graag als fan?
Yu-ki: Koda Kumi.
Teruki: Janne Da Arc.
Miku: Dir en grey, abingdon boys school, Sadie.
takuya: Metallica.
kanon: the GazettE.
An Cafe: (lacht)

Het is bijna zes jaar geleden sinds An Cafe is opgericht en sindsdien hebben jullie zo nu en dan jullie sound gewijzigd. Hoe zien jullie An Cafe over vijf jaar? Zijn er bepaalde doelen die jullie willen bereiken?
Miku: We willen onze eigen opname studio hebben. Een studio helemaal alleen voor An Cafe.

Hebben jullie nog dromen? Een soort wens voor het alledaagse leven waarvan jullie hopen dat het uitkomt?
Miku: Ik wil de eigenaar van een ramen restaurant zijn.
Yu-ki: Ik wil in vrede leven.
An Cafe: (lacht)
Teruki: Ik wil alleen maar drummen. Ik wil veel geld verdienen door alleen maar te drummen.
takuya: Ik wil een professionele muzikant worden.
kanon: Mijn droom is om mijn eigen huis te bouwen.

Heel erg bedankt voor jullie tijd en het beantwoorden van onze vragen! Hebben jullie tenslotte nog een paar woorden voor jullie fans?
An Cafe: NYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAPPPPY!!

JaME wil graag de organisatoren, Twisted Talent en An Cafe bedanken voor dit interview.