alle pittige details, drama's, intriges, levenservaringen, .....
20-07-2007
laatste dag in Lima...
Hoewel ik het jullie over enkele uren allemaal live kan komen vertellen, ga ik hier toch nog efkes mijn laatste weken vertellen. Ik ben dus na lang wachten en proberen in Iquitos aangekomen. Eerst een bootreis van 3 dagen uit Orellana, echt heel tof! Alle dagen niksdoen, want tetteren met de andere passagiers, wat naar de oever staren (echt prachtig hoor!), in mijn hangmat liggen, ... heel rustig dus! In de hangmat naast mij sliepen een moeder en dochter, die mij hadden uitgenodigd naar hun huis in Iquitos, daar zei ik dus geen nee tegen! Daar heb ik dus 1 nacht geslapen, en dan ben ik naar het centrum verhuisd. Ik heb nog een klein dorpje bezocht, met een soort 'vlindertuin' en allemaal apen die rond uw nek slingerden. Maandag ben ik terug naar Lima gegaan, en geloof het of niet maar ik heb het weer klaargespeeld: een gratis vlucht! I Iquitos had ik ne vriend (ook van op de boot) die met de luchtmacht samenwerkte, en die had voor mij een vlucht met een soort vrachtvliegtuigje geregeld. Heel grappig om eens te doen, en toch 82 dollar uitgespaard! Hier in Lima verveel ik mij wel wat, Lima is echt niet zo'n toffe stad, en ik moest hier 5 dagen wachten! Maarja, nu loopt het wachten, en mijn hele reis, dan toch ten einde!
Dag vriendjes en vriendinnetjes! Hier nog eens een berichtje van een zeer opgeluchte Ana, want ein-de-lijk komt er schot in de zaak: morgen is er een boot recht naar Iquitos! Ik zit gelukkig wel niet meer in Pucallpa, want die stad was ik echt kotsbeu. Want in het totaal heb ik daar een week gezeten, wachtend op die boot die nooit vertrok, terwijl er buiten niks te doen was (de revolutie ging nog steeds lustig door!). Maandag heb ik zelf ook mijn steentje bijgedragen, en ben ik met de familie van mijn hotel naar een grote mars gegaan. Manmanman, alle witte marsen van Belgie zijn er niks tegen! Zo´n 80 000 man. kweetniehoe hevig maar gelukkig niet meer zo agressief als de eerste dagen! Wel een belevenis, zo´n betoging! Dinsdag vertrok er dan eindelijk een boot uit de haven, wel maar tot Contamana, de volgende stad, maar uit Pucallpa en dat was het voornaamste! Ik had wel veel geluk dat ik die boot kon nemen, want er vertrok er maar 1 voor de komende dagen. Wel tof hoor, zo 12 uur in een handmat bengelen! Vanuit Contamana heb ik dan een boot verder naar Orellana gepakt (omdat ikgeen rechtstreekse boot naar Iquitos kon nemen, besloot ik het dan maar in etapes te doen: elke boot in de goeie richting is een geschikte boot voor mij!) Dit is een heel klein rivierstadje waar ze amper toeristen zien, en waar savonds zelfs amper elektriciteit is. Er is 1 telefoon, en er wordt dus met een luidspreker afgeroepen als er voor iemand telefoon is, heel grappig Gisteren ben ik met enkele jongeren van de stad (dorp) met de boot naar een plek in de jungle gegaan, vanaf daar nog een dik uur wandelen tot enkele warmwaterbronnen in het midden van de jungle, echt heel mooi! En fijn om nog eens iets actiever te doen na anderhalve week stilzitten! Gisteren kreeg ik ook het hemelse nieuws dat de staking in Pucallpa voor 10 dagen gaat stoppen! Morgen gaat er dus een boot hier aankomen die mij recht naar Iquitos gaat brengen, in zo´n 3 dagen. Jaja, na 2 weken wachten en proberen ga ik er toch geraken! Meer nieuws volgt dus over een kleine week, hopelijk vanuit Iquitos! Xxx Ana
dag iedereen! weer even geleden dat ik nog eens iets heb laten weten. Zondag was het in Cuzco ´inti-raymi´, dat is een groot inca-festival dat bijna een maand duurt. Heel juni waren er elke dag feesten op de plaza de armas, en deze zondag was het dat het grote eind-feest. Veel parades en ´inca-ceremonies´dus, vooral voor de vele toeristen vrees ik. sAvonds was het wel grote feest met mijn ´huacis´ (van die langharige Indianen met pluimen in hun oren die allemaal djembe spelen, didgeridoo of ´artinsano´zijn, grappige mannen hoor!) Ben ondertussen na een weeklangdurend afscheidsfeest (elke avond vertrok er wel iemand, of was er een festival, niet te doen!) uit Cuzco vertrokken. met pijn in het hart, want ik ben verliefd op deze stad! Maar ook wel met lichte opwinding want joepie ik ga naar de jungle! Die opwinding werd al snel gedimd toen ik gisteren in pucallpa met het vliegtuig aankwam. Er is hier blijkbaar een soort revolutie aande gang, en e hele stad ligt plat. Vlak buiten de luchthaven waren er rellen aan de gang (de mensen wilden de luchthaven bezetten of zoiets) en we zaten met zon 20 mensen dus 5 uur vast daar. Wel spannend om dat eens te zien, maar ook wel lastig toen we met traangas begonnen en vooral dat ellenlang wachten. Uiteindelijk bracht een politieauto ons naar het centrum. Deze morgen ben ik even buiten geweest op zoek naar eten maar er was niks niks niks te vinden. Rond de middag wilde ik opnieuw proberen maar door de rellen ging het niet. Vlak voor onze deur waren ze aan met stenen aan het gooien en aan het roepen enzo. Gelukkig ben ik nu onder de hoede van het echtpaar van het hotel, ik mag de volgende nachten gratis eten en verlbijven, want ik heb geen geld om dat hotel te betalen en ik kan niet naar buiten voor iets goedkoper te zoeken. Hele sympathieke mensen! Ik hoop nu wel dat het rap gedaan is, want ik wil zo snel mogelijk een boot naar Iquitos pakken. En zo alleen in een stad zitten waar ik amper over straat kan lopen vind ik maar niks! ik houd jullie in ieder geval op de hoogte! Dikke kus Ana
Weer terug in mijn geliefde Cuzco, heb ik weer enkele weken achter de rug. Na Uyuni heb ik enkele dagen in LaPaz gezeten, samen met een Israelier en enkele mensen van Spanje en LatijnsAmerika. In LaPaz hebben we niet zoveel gedaan, veel gefeest en rondgehangen en gegeten. Op 1 avond liep ik met Alex (de Israelier) door de stad, en zagen we door een open deur een traditionele-dans repetitie. Toen we ons hoofd even binnenstaken, werden we al meteen uitgenodigd en het volgende uur stonden we allemaal te huppelen en te zwaaien met van die speciale flosjkes, echt hilarisch hoor! Daarna zijn we met een groep van ongeveer 12 man naar Copacabana gegaan, om vanaf daar naar Isla del Sol te gaan, een eiland op het Titicaca-meer (maar dan aan de kant van Bolivia, de vorige keer waren we aan de Peruaanse kant van het meer). Daar hebben we in de Casa del Don Tomas geslapen, een oud manneke dat zijn huis uitleend aan jongeren. Dat was wel heel tof, want we zaten daarmee op een verlaten stuk van het eiland, en dus niet bij andere toeristen. Daar hebben we savonds kampvuur gedaan (mèt gitaar uiteraard) en de morgen erna ben ik met de boot al vroeg terug vertrokken want ik ging terug naar Cuzco. Na een lange reis ben ik hier dan aangekomen, terug bij mijn oude vertrouwde familie. Vrijdagavond heb ik hier mijn verjaardag gevierd met enkele Peruaanse vrienden, eerst in een cafeeke en daarna naar een elektronische-muziek feestje (zeldzaam hier) ergens op een berg in openlucht, waar ge een prachtig zicht over de stad had. Toffe plek om te vieren dus! Op mijn verjaardag zelf heb ik niet zoveel gedaan, want ik was nogal kapot van de nacht ervoor. Mijn gast-broer had een taart voor mijn gebakken, dat was wel plezant. Nu ben ik ondertussen ook begonnen bij een nieuw werk: een kleuterschooltje met maar 1 klasje en normaal zo`n 20 kinderen. Met de 2 andere vrijwilligsters kom ik goed overeen, maar met de lerares wat minder... Gisteren was het hier een grote feestdag: Corpus Christi. Door heel de stad (en vooral op de centrale Plaza) werden zo´n 20 heiligenbeelden rondgedragen, met elks hun eigen fanfare. Toen er dan 8 beelden tegelijk op de plaza waren, was het dus echt een groot lawaai van de ene fanfare op tegen de andere, maar wel grappig om te zien. Ook plezant was dat ik vele mensen uit LaPaz terug ben tegengekomen hier, een fijn weerzien dus! Nu ga ik stoppen, anders ben ik te laat voor middageten! Groetjes Ana -x- ps: ik heb nog heel erg heuglijk nieuws: mijn enige echte zuster Enea gaat trouwen met haar ´verloofde´ de Polle! Hoera hoera!! pps: mijn definitieve terugdatum: 21 Juli! en zeker deze keer!
Doodmoe, maar wel tevreden, ben ik net terug van dagen Salar de Uyuni! Maar first things first, want dit weekend ben ik eerst nog op stap geweest met enkele studenten uit Sucre. Vrijdag zijn we vertrokken naar Potosí, en onze eerste indruk was al vrij heftig. Er waren protesten van enkele studenten en ze hadden traangasbommen gesmeten. Onze ogen en neus brandden dus heel erg, toen we rap ons hostel in vluchtten. Later die avond wilden we naar een optreden gaan, maar in de buurt van het cafe waren er rellen van mijnwerkers die met dynamiet smeten. Veel politie dus en we mochten er niet door. Er hing dus een heel erg vreemde sfeer in het stadje, met alles gesloten en alle mensen onvriendelijk en opgefokt door de rellen. Uiteindelijk hebben we toch een discotheek gevonden dat zo marginaal was dat het de CAP3000 een hoogststaande club deed leken. (de scouters en sympatisanten weten waarover ik spreek!) De volgende morgen hebben we de mijnen bezocht. Dat was wel indrukwekkend, want tijdens ons bezoek waren de mijnwerkers er nog steeds aan het werken. Interessant, want dan had ik een heel erg realistisch beeld van hoe de mensen (en soms zefls kinderen van 14-15 jaar!) werken, en in welke vreselijke omstandigheden. Maar ook wel gevaarlijk want zo moesten we vaak als we door een gang liepen/kropen plots onszelf tegen de kant drukken of rapraprap teruglopen naar een breder stuk om een voorbijzoefend mijnkarretje door te laten. We hebben ook wat dynamiet en coca-bladeren gekocht om aan de mijnwerkers te geven, en we hebben zelf met onzen dynamiet 2 bommen gemaakt en laten ontploffen. Echt iets voor mij hihi sAvonds vertrok de hele bende terug naar Sucre, en bleef ik achter want zondag ging ik een bus nemen richting Uyuni. Op de bus leerde ik al snel 5 andere jongeren kennen die ook een tour wilden doen in Uyuni, dus besloten we al snel het allemaal samen te doen aangezien een groep hier 6 a 7 mensen moet zijn. Dat bleek een heel erg goeie keuze, want ons groepje was echt de max! De sfeer was echt tof en we hebben veel afgelachen en gedronken. De tour zelf was ook erg de moeite! Salar de Uyuni is een reusachtige zoutvlakte, en dat klinkt misschien saai, maar dat is echt heel speciaal. Het toffe is ook dat ge er veel valse-perspectief-fotoos kunt maken, omdat de achtergrond puur wit is. Ik heb een fotoos toegevoegd om te laten zien wat ik bedoel, maar deze foto is niet van mij. We hebben er wel veel gelijkaardige getrokken die ik zo rap mogelijk online zet! De 2 dagen erna hebben we door een groot nationaal park gereden, met heel veel vulcanen en laguna's. Echt een surreeel landschap, want op 4500 meter hoogte is er geen begroeiing en zijn er heel speciale kleuren (groene meren, rode vulcanen, die dingen), en lijkt het net een Mars-landschap. De nachten waren wel heeeeeeel erg koud, want op die hoogte is het echt om te bevriezen en isolatie is daar nog niet uitgevonden. Maar die koude hoorde ook wel bij de sfeer want overdag zaten wij meestal gezellig dicht bijeen in ons jeepke. Dit was zeker al 1 van de hoogtepunten van mijn reis! Nu moet ik wachten in Uyuni op de trein om middernacht (de rest van mijn team is verder naar Chile getrokken, jammer!) en morgen ga ik enkele dagen in LaPaz blijven voor ik terugkeer naar Cuzco om mijn verjaardag daar met mijn (gast)gezinnetje te vieren hoera! Ik heb trouwens geprobeerd om mijn vliegticket naar eind augustus te verplaatsen, maar jammer genoeg is dit niet mogelijk dus ik kom toch 15 juli al terug, jammer! (Hoewel ik ook wel blij zal zijn jullie kadee'kes nog is terug te zien!) Veel meer heb ik niet toe te voegen, maar het is wel genoeg leesvoer voor deze keer! Dikke kus Ana
Gegroet allen! Weer enkele weken geleden dat ik nog iets heb laten weten... Hier gaat alles nog goed, vandaag is mijn laatste dag in Sucre want vanavond vertrek ik met 10 andere mensen (vooral studenten of vrijwilligers van de school) naar Potosi, een stadje met hele oude mijnen (en waar ge dynamiet kunt kopen joehoe!) Daarna keren de anderen terug naar hier, maar ik trek verder naar Salar de Uyuni, een reusachtige zoutwoestijn die naar het schijnt heel indrukwekkend moet zijn, ben benieuwd! Binnen een weekje plan ik dan weer te landen in Cuzco om daar nog 4 weken te werken. Mijn werk hier was ook wel een aparte ervaring! Ik werkte in een opvangtehuis voor mishandelde vrouwen, en terwijl ze hun zelfhulpgroepen en die dingen deden, moest ik op hun kinderen passen. Het moeilijke was wel dat ik er helemaal alleen voor stond, en het waren ongeveer 12 kinderen van 3 tot 12 jaar. Vanaf ik dus even met 1 van de kleintjes naar toilet ging, moest ik de anderen dus alleen laten en dat zorgde dus soms wel voor chaos omdat ze ook niet een evidente thuis hadden waren sommige erg aandacht-vragend. Het waren maar 3 uurtjes per dag maar dat was toch voldoende. Maar over het algemeen waren het wel heel toffe weken en ik ga die pagaderkes toch wel missen zenne! Sucre zelf ga ik ook wel wat missen,want ondanks dat ik de eerste dagen hier wel wat eenzaam was, heb ik toch wel toffe mensen en plaatsen leren kennen. Maarja Cuzco lonkt toch ook terug verleidelijk Soit, over enkele dagen een verslag van Uyuni (en hopelijk nog eens wat fotoos...) en tot dan: salu, adieu en de kost! Xxxx Ana
Goeiemorgen, middag, avond, en als u toevallig aan het eten bent: smakelijk! (wie heeft de hint?) Allereerste, ik heb echt het kloterigste toetsenbord OOIT dus ik ga het kort houden, anders smijt ik uit frustratie die computer uit het raam ik heb enkele fotoos op de foto-site gezet (www.mevrouwana.punt.nl) veel zijn het er nog niet maar er komen er nog meer binnen enkele dagen.Hoe het hier allemaal verloopt typ ik dan ook want andersduurt dat hier uuuuuren! Slaapzacht Belgjes en tot typs (?) Kus Ana ps:fotoos staan onder de naam 'PERU-BOLIVIA', zoeken maar!
Hallo iedereen! Weer even geleden, en vele kilometers verder! Ben ondertussen in Sucre aanbeland, waar ik normaal gezien de volgende 3 a 4 weken ga blijven. Sucre is een heel klein stadje, waar niet echt heel veel te doen is maar wel heel mooi is. Mijn nieuwe gastgezin is wel wat anders als in Cuzco. 2 Gepensioneerden die toevallig Ana en Ramon heten, en geen kinderen hebben. Soms is het dus wel wat eenzaam want ik ben echt de enige 60-minner in het huis. Het zijn wel lieve mensen, maar heel erg vergeetachtig waardoor ik dus alles 10 keer opnieuw moet zeggen Het huis zelf is prachtig, heel groot met een mooie binnentuin (dat is wel tof na het stedelijke Cuzco). Vorige week had ik mijn laatste week Spaanse les, en heb ik dus mijn certificaat gekregen (jaja!). Ik ben ook met een vriendin naar een heel goeikope tweedehandsmarkt gegaan, die helemaal niet bekend en toeristisch is, en waar ge echt alles alles alles kunt vinden. Zo heb ik bevoorbeeld een hele mooie radio uit de jaren 20-30 gekocht. Hoe ik hem in Belgie moet krijgen is nog maar de vraag, maar ik vind hem in ieder geval heel schattig! Voor de rest heb ik veel afscheid van mensen genomen, want als ik terugkom naar Cuzco zijn de meeste van mijn vrienden weg daar. Zondagavond zijn we met 3 met de bus naar LaPaz vertrokken, de hoofdstad van Bolivia (en de hoogste hoofdstad van de wereld!) dar heben we een dag rondgehangen met een groep locale jongeren, en savonds weer de bus op naar Sucre. Heel vermoeiende reis maar wel zijn er toch geraakt! Meer info volgt Xxx Ana
Dit weekend heb ik met 3 andere meisjes Machu Picchu bezocht, en echt waaaaw, ik heb geen woorden om het juist te omschrijven want het is gewoon zo moeilijk te vatten... Die plek is zo oud, zo gigantisch en zo magisch ik heb nog nooit zoiets gezien! Maar ik zal beginnen van het begin: zaterdagochtend zijn we met de bus via Urubamba naar Ollantaytambo gegaan. Hier moesten we al zeer vroeg tickets voor de trein savonds kopen, want per dag is er 1 goedkope trein (nog altijd 47$ heen en terug, meer als de inkomsprijs!) en iedereen wil die dus nemen. Maar gelukkig hadden wij kaartjes kunnen bemachtigen, en de rest van de dag hebben we wat in Ollantaytambo rondgehangen. Savonds hadden we dan de fameuze (en goedkopere versie) ´MachuPicchu-trein´ tot in Aguas Caliente, dit is het dorpke aan de voet van de Machu Picchu berg. Jammer genoeg is dit schattige bergdorpje volledig overrompeld door massa-toerisme, en het is niet meer zo charmant als ik denk dat het ooit was. De dag erna hebben we op ongeveer anderhalf uur de berg opgeklommen naar Machu Picchu, via een stukje ´IncaTrail´. Wat de toeristen hier DE Incatrail noemen, is eigelijk maar 1 van de honderden paden die de Inca´s aanlegden en gebruikten, maar het is wel een heel mooi pad door een jungle-achtig gebied! Na een uur zwoegen kwamen we dan boven aan de inkom aan. Ik heb trouwens mijn ticket aan studentenprijs gekregen. Ik heb gewoon mijn duikbrevet als ´studentenkaart´laten zien en hup, de helft van de prijs! Ik begrijp niet hoe ze er zijn ingetrapt want de controles op studentenkaarten waren vrij streng maar soit Normaal zou ik mij wel wat schuldig voelen als het geld naar Peruanen zou gaan, maar sinds ik ontdekt heb dat Machu Picchu eigelijk opgekocht is door een Chileense firma, en omdat de prijzen echt schandalig duur zijn ben ik toch blij met mijn korting! Nah, de afzetters zelf afgezet! Het bezoek zelf was echt de moeite! We waren vrij laat gegaan, want tegen 2 a 3 uur in de namiddag gaan alle tourgroepen weg, en dus hadden we tot 5 uur heel het complex voor onszelf! Echt de max, zalig verdwalen in die eeuwenoude straatjes en tempels zonder iemand tegen te komen! Toen het begon donker te worden, zijn we terug naar beneden gewandeld recht naar de warmwaterbronnen (waar Aguas Calientes zijn naam dus van heeft) om te ontspannen, want we hadden die dag echt heel veel gewandeld! Deze morgen zijn we om half 5 opgestaan om onze trein te halen (die goedkopere treinen hebben toch van die verdomde uren he!) en nu ben ik weer thuis in Cuzco. Er is trouwens een nieuwe vrijwilliger ook in het huis. Ze heet Marie, uit Denemarken, 20 en spreekt geen woord Spaans. Wel grappig hoor, wnat ik moet dan vertalen tussen mijn ouders en haar, haha! Soit, ik ben schoepes want het wordt me hier wat te lang! Dikke kus Ana -x-
Hallo vrienden en vriendinnen! Veel is er de laatste week niet gebeurt, maar ik zal de hoogtepunten toch even geven se: *donderdagavond salsa-les in de school. Een bende giechelende meisjes en stuntelende jongens aan het werk, lachen!! *enkele keren op schok geweest met een vriendin van de school en enkele 'locals', plezant! *goed gedaan op mijn einde-weeks-exame in de school *zaterdag een wandeltoct gedaan met enkele studenten naar enkele afgelegen ruines. ik was echt kapot maar het was het wel waard, want deze ruines zijn heel onbekend (zelfs voor archeologen, want die zien de klim niet zitten naar het schijnt) en met een prachtig zicht. *zaterdagnacht met een andere studente in Pisaq blijven slapen, waar hetm deze morgen markt was (ook de moeite!)
Voila, de rest van de week heb ik veel les gevolgd, wat plaatselijke marktjes in Cuzco afgeschuimd, en rondgehangen met de andere studenten. Dikke kus Ana ps: als je een brief zou willen schrijven, met prior duurt het 1 week voor het hier aankomt! (met heel veel dank en lieve groetjes aan Lize, Leen en Carmen!)
Help! Ik ben helemaal verbrand in mijn gezicht! De trip naar het meer was hee plezant, alleen was ik natuurlijk weer te koppig om zonnecreme aan te doen waardoor ik tijdens de boottrip naar de eilanden volledig aangebakken ben! De eilanden waren wel zeker de moeite! Heel anders dan in Thailand, waar een eiland wil zeggen: palmbomen, paradijslijke stranden, barretjes overal, en dergelijke. Deze eilanden echter liggen in een gigantisch meer op bijna 4000 meter hoogte, waardoor er amper bomen zijn en een heel ruw landschap. Er zijn geen wegen, geen autos, geen brommerkes, alleen enkele wandelpaadjes, met een berg in het midden met vanboven een Inca-ruine. Echt prachtig, alleen de mensen vielen wel wat tegen. Die zijn echt alleen geinteresseert in geld geld geld! Je kan het ze natuurlijk niet kwalijk nemen, want het hele jaar door zien die toerist na toerist passeren waarvan enkele heel veel geld hebben. Maar soms is het wel irritant dat bevoorbeeld als je een foto van een schaap neemt, er direct iemand geld voor komt vragen. En zo veel van die dingen maakten het wel iets minder plezant om er te verblijven. sNachts verbleven we voor een beetje geld in een Casa Familia, dit wil zeggen: bij mensen thuis. Wel gezellig, en dan krijgt ge een beeld van hoe die mensen leven en eten (want we kregen er dan ook eten). We zijn met de boot ook even bij Las Islas Flotantes gestopt.Dit zijn enkele drijvende eilanden van riet, gemaakt en bewoond door het Uros-volk. Heel knap oñ te zien, zo een mini-eilandje met bodem, huizen, meubels,... van riet! Ook natuurlijk wel erg toeristisch! Volgende maand ga ik trouwens voor 4 weken naar Bolivia! Want de school waarbij in spaans leer en ook die ook mijn vrijwilligerswerk regelt, heeft een partner in Bolivia en ecuador. Het is dus vrij makkelijk om 4 weken naar Bolivia te gaan en daar te werken. Daarna kom ik waarschijnlijk terug naar Cuzco voor de volgende 4 weken. Meer verhalen volgen! Dikke kus Ana
Oke beste mensen, verschillende mensen hebben mij erop gewezen dat mijn non-verstrooidheid toch niet zo onfeilbaar is! Ik ben dus nog steeds in Peru en niet in Thailand, dus het adres is: Familia Chino de la Vega / Ana Michelena Avenida Micaela Bastidas 661-A Wanchaq - Cuzco PERU
Excuses voor deze onoplettendheid, het zal de hoogte zijn! Voor de rest is alles nog steeds uitstekend hier! Ik ben sinds dinsdag met mijn Spaanse les begonnen, en het is moeilijk maar wel plezant. Ik zit in de klas met een Ierse en een Ijslander,en die is echt lachen! Gisteren ben ik trouwens (en ik kan zelf niet geloven dat ik dit typ!) voor de eerste keer in mijn leven naar het voetbalmatch gegaan,samen met mijn gastgezin!! ER was een (naar het schijnt vrij belangrijke) wedstrijd tussen het Cuzco-team en een Argentijns team. Uiteraard is het Cuzco-team met 3-0 gewonnen! En manmanman, de mensen werden echt gek hier!! Er was ongeveer 45.000 man iun het stadium,waarvan 100 supporters voor argentinie en al de rest voor Cuzco (heel het stadium knalrood = kleur van Cuzco-team). We zaten dan ook nog eens naast ´La Furia Roja´ wat zoveel wil zeggen als de rode woede, en ditis de fanatieke supportersclub diemet hun trommels en toeters en vuurwerk de sfeer er wel inhielden! Daarna natuurlijk grooooot feest op het grootste plein in Cuzco. Jaja, mijn eerste voetbal-ervaring was er een goeie! (maar het is toch niks voor elke week hoor) Deze avond vertrek ik samen met een andere studente met de bus naar Puno , voor een bezoek van 3 dagen aan het Titicaca-meer. Dat is het grootste meer van zuid-amerika en moetnaarhet schijnt welde moeite zijn, ben benieuwd! Meer nieuws volgt! Dikkekus Ana ps: de spatie-toets laat het aventoe afweten, niet op letten!
Dag vrienden en vriendinnen, de vorige keer heb ik perongeluk een verkeerd adres gegeven (en voor alle duidelijkheid: ik heb het foute adres doorgekregen, het lag dus niet aan mijn verstrooidheid! ) Het juiste adres is: Familia Chino de la Vega / Ana Michelena Avenida Micaela Bastidas 661-A Wanchaq - Cuzco Thailand
Excuses voor de verwarring! Voor de rest is alles nog steeds zeer goed. Ik heb gisteren mijn gastfamilie ontmoet, en het zijn echt een lieve mensen! De zoon studeert toerisme, en kan dus heel goed Engels, dit is aventoe wel makkelijk om te vertalen (hoewel ze meestal Spaans praten en wonderbijwonder: ik kan het vrij goed verstaan -> nu nog leren spreken!) Gisteren heeft victor, de vader, mij al wat rondgeleid in de stad. Cuzco is echt wel een gezellige stad, ik zie mij hier gerust 3 maanden wonen!
Over enkele dagen zal ik jullie meer kunnen vertellen, want morgen ga ik met de school naar een archeologisch complex (mini-Macchu Picchu zeg maar) en maandag begin ik met de spaanse lessen!
Hehe, eindelijk in Peru! De vliegreis was erg lang, en de oude vrouw naast mij had zich gedurende de reis zat gedronken, waardoor ze ver-schrik-ke-lijk stonk en heel de tijd zat te lallen en te zeveren tegen mij. Ik was dus vrij opgelucht toen ik voet kon zet op Peruaanse bodem, en weer vrij kon ademen. Buiten aan de luchthaven wist ik niet goed waar ik naartoe moest (want ik wilde geen fortuin betalen aan een taxi), dus dan heb ik maar aan een paar politiemannen gevraagd waar ik de bus kon nemen. 1 Van die venten was dan zo vriendelijk om met mij helemaal naar de drukke baan te gaan (bushaltes daar doen ze hie niet echt aan mee precies),mee te wachten op een bus, opdringerige taxi-chauffeurs weg te jagen, en dan aan de bestuurder van de bus uit te leggen waar ik naartoe moest. Jaja, het is nog maar eens bewezen: De politie is wel degelijk uw vriend! De busrit was ook wel een belevenis. Overal rijden hier van die vrij grote mini-busjes rond, propvol kwebbelende Peruanen(ik met rugzak enal daarbij!) en met een kerel die in de open schuifdeur staat om naar de voetgangers te brullen naar waar het busje gaat. Mensen kunnen gewoon overal op- en afstappen ergens op het parcour, en elke rit kost 1 sol (20 cent).Zo ben ik dus heel goedkoop naar het centrum geraakt (een taxi was zeker 30 euro geweest!), daar moest ik nog wel een taxi nemen naar min guesthouse. Ik had wel een heel sympatieke bestuurder, die mij heel de tijd in het spaans uitleg over de gebouwen aan het geven was (waar ik dus wel maar de helft van verstond maar soit). sAvonds heb ik iets gegeten in een klein restaurantje, en recht naar bed gegaan want ik was nog groggy van de vliegreis. Deze morgen ben ik lekker gaan ontbijten, en sebiet ga ik wat rondwandelen en een busje terug naa de luchthaven pakken, om dan naar Cuzco te vliegen. Daar gaat mijn gastgezin mij ophalen, spanneeeend! xxx Ana
Nog een dikke 12 uur, en ik zit weer op het vliegtuig! Langs de ene kant heel spannend, want ik ben heel erg benieuwd naar Peru, en vooral: mijn gastgezin!! Maar langs de andere kant ontzie ik de vliegreis wel wat, want ik heb de laatste maanden al meer dan genoeg gevlogen. Omdat ik de volgende 3 maanden bij een gastgezin woon, heb ik dus ook een vast adres. Met andere woorden: alle brieven, kattebelletjes, postpaketten, zingende telegrammen, ... mogen verzonden worden naar:
Family Chino de la Vega - Ana Michelena Urbanizacion Marisal Gamarra 1 ra etapa 12-C Pasaje Los Nogales Cuzco PERU
Voila, dat is een hele boterham gelijk ze zeggen! Ik hoop dat ik in Cuzco internet-toegang heb, zodat ik mijn blog wat kan bijwerken. De geinteresseerden moeten dit adres maar een beetje in het oog houden! Dikke zoen aan iedereen, en ik zou zo zeggen: tot Juli!! -x- Ana
He! Tot jullie spreek een -ahum ahum- Advanced Adventurar Diver!! Vorige week heb ik mijn OpenWaterCursus voor te duiken gedaan, samen met andere jongens. Dat is de cursus voor beginners en die duurt 4 dagen. Echt superplezant, dat duiken is echt de max en we hadden een heel goei groepke tijdens, zowel tijdens het duiken als tijdens de afterparty! Vrijdag was de cursus gedaan, maar omdat we de smaak goed tepakken hadden, ben ik zaterdag meteen met 2 anderen van ons team aan de Advanced Adventurar cursus begonnen Dit houdt in dat je nog 5 keer gaat duiken (met elke keer iets speciaals) en daarna mag je duiken tot 30 meter diep. Deze cursus was echt heerlijk! Geen theorie meer zoals in de beginnerscursus, en ook: ee Nachtduik. Dat is echt een belevenis hoor! Zo in de pikkedonker duiken met enkel een pillicht, wel heel mooi want snachts zijn er heel andere (en veel grotere!) vissen. Eergisteren ben ik ook met een vriend gaan snorkelen, en we hebben 6 haaien tegelijkertijd gezien (geen gevaarlijke, wees gerust) Heel fascinerend hoor, want doordat het water niet zo diep was, waren de haaien dus erg dichtbij! Een hele toffe week dus (maar ook heel erg kostelijk want duiken is niet bepaald goedkoop!) De rest van de verhalen krijgen jullie over enkele dagen in het echte leven, want overmorgen keer ik alweer naar huis... Lieve groet Ana -x-
Gisteren ben ik na 5 dagen rondtuffen aangekomen in Chiang Mai. Fijn om terug in een 'vertrouwde' omgeving te zijn. Waar ge de weg al kent, geen guesthouse meer moet zoeken, en zelfs onverwachts hier en daar een bekend gezicht tegenkomt! Vandaag moest ik wel mijn brommerke inleveren, wat ik wel erg vond! Want dat is zooo handig (en daar wordt ge zooo lui van!) om niet te moeten stappen en gewoon voor alles den brommer te pakken haha! Deze avond vertrek ik met de nachtbus naar Bangkok, om vanaf daar met de bus/ferry verder naar Ko Tao te gaan. Dat is een eiland waar ik volgende week een duikcursus ga volgen van 4 dagen. Ben benieuwd! Daarna nog enkele daagjes Bangkok en dan keer ik al weer terug naar het koude Belgie. Met spijt in het hart, dat kan ik jullie wel zeggen! Maar ik zal stiekem ook wel blij zijn om jullie rakkertjes nog eens weer te zien hoor! Gegroet! Ana
Yep, ik ben ondertussen helemaal getransformeerd in een stoere motar! (niet op een Harley maar op een bescheiden brommerke weliswaar ) Dinsdag ben ik vertrokken uit Pai, en aangekomen in Mae hong Son zo'n 120km verder. De ochtend erna ben ik met de brommer en een Amerikaan die ik de avond ervoor had leren kennen achterop naar een 'Karen Longneck Village' gereden. Dat is een dorpke waar de vrouwen van die grote gouden ringen rond hun nek dragen, waardoor hun nek zeer lang lijkt. Sommigen doen dit ook rond hun enkels of knieen. Wel interessant om te zien, alleen voelde ik mij wel wat ongemakkelijk want met al die toeristen die fotoos namen van die vrouwen leek het wel wat op een menselijke zoo! Dan smiddags weer op weg naar Mae Sariang, dat is 170km. sAvonds was ik echt zooo moe dat ik direct ben gaan slapen. Zo'n dagje brommer-rijden is echt niet te onderschatten hoor! Dat is vrij vermoeiend, en omdat er heel veel haarspeldbochten en helingen zijn moet ge ook constant geconcentreerd zijn. Desalnietemin (mmm heerlijk woord) geniet ik wel met volle teugen van deze tocht, het landschap is echt heel mooi (alleen zijn er echt enorm veel bosbranden door het droog seizoen, dus vaak kan ik amper iets zien door de rook!) en dit geeft echt zo'n gevoel van vrijheid! Vandaag ben ik van Mae Sariang 140 km naar Chom Tong gereden, een klein stadje. Omdat ik hier om 4 uur al was, ben ik naar een waterval hier in de buurt gegaan. Echt prachtig, alleen wel wat volk (vooral Thai-en, weinig toeristen). Nu ga ik eten want ik heb sinds het ontbijt enkel nog maar een ijsje gegeten Groetjes van jullie Anaatje -x-
Hallo! Weer even geleden dat ik nog eens iets heb laten horen, dus ik zal nu snel proberen mijn laatste dagen wat samen te vatten. Zaterdag ben ik met een busje vanuit Chiang Mai naar Pai vertrokken, een klein heel gezellig stadje! Daar heb ik nu 4 dagen gezeten, en ik heb vandaag de kracht gevonden om te vertrekken! (dit is niet evident, aangezien het hier heel relaxed is en het gevaar hier eindeloos te blijven plakken heel groot is!) Gisteren heb ik met 3 andere mensen een thaise kookcursus gevolgd, en dat was echt wel plezant! 5 Gerechten hebben we gekookt, die we dus ook allemaal in de 4 uur moesten opeten, en daar had zelfs een eetmaniak als ik veel moeite mee hihi! De rest van de dagen heb ik hier wat rondgehangen, s avonds veel kampvuur gehad, en veel met de mensen van mijn guesthouse rondgehangen wat dat was echt een toffe bende! Straks ga ik proberen een brommerke te huren voor een week, en dan voor een week rond te rijden en te eindigen terug in Chiang Mai waar ik de brommer kan inleveren, ben heel benieuwd! Ik ga het wel kort houden want ik heb nog massa's te doen voor ik kan vertrekken! Groetjes Ana -x-
Gegroet! Zondag ben ik -met pijn in het hart- uit Ranong vertrokken richting Bangkok. Ik vond het wel erg jammer, want ik heb echt een goeie tijd daa gehad en die kinderen hebben toch wel een ietsiepietsie plekje in mijn hart veroverd hoor! Maar de rit zelf was ook wel de moeite, met 10 andere Thai (PiBow, PiJack en zijn familie) in een mini-buske gepropt. Thais gekwebbel een hele dag, en erg weinig beenruimte (er waren 4 rijen in het buske, krapkes dus!) maar wel heel plezant! In BKK aangekomen hebben we dan overnacht bij de familie van PiJack. Maandag zijn we met de bus naar SingBuri gegaan (PiBow, PiJack en ik), om wat mensen terug te zien. Maar jammer genoeg zaten die toen op Ko Chang en niet in Sing Buri, maar al bij al toch een gezellige trip hoor! Dinsdagmorgen ben ik terug met de rivier-boot naar de Central Prison gegaan, om Anthony te bezoeken. Echt ongelooflijk hoe blij die kerel is met gewoon een bezoekje van een half uur! Daarna heb ik met PiBow nog wat in Bangkok rondgehangen, naar de cinema geweest, en sAvonds heb ik de nachtbus naar Chiang Mai gepakt. Dit is de tweede grootste stad in Thailand, en is meer in het Noorden. Echt een superluxueuze bus, maar wel ijskoud met die rot-airco waar ze hier zo dol op zijn! Ondanks 2 uur vertraging door autopech, ben ik toch heelhuids in Chiang Mai geraakt. Daar zat ik in een taxi-busje met een koppel dat hier woont, en die hebben mij naar een guesthouse gebracht. Dan ben ik de stad in getrokken om het hier wat te verkennen, en wat ik tot nu toe al gezien heb is zeker de moeite! Heel rustige en mooie stad, met veeeeeel kleren! Ik ben ook nog een Belgisch meisje tegengekomen en samen hebben we vandaag wat rondgehangen hier. Vanavond ga ik naar een avond-markt die hier elke avond is, en naar het schijnt wel de moeite is!
Gisteren ben ik met enkele jongeren van de stad (dorp) met de boot naar een plek in de jungle gegaan, vanaf daar nog een dik uur wandelen tot enkele warmwaterbronnen in het midden van de jungle, echt heel mooi! En fijn om nog eens iets actiever te doen na anderhalve week stilzitten! Gisteren kreeg ik ook het hemelse nieuws dat de staking in Pucallpa voor 10 dagen gaat stoppen! Morgen gaat er dus een boot hier aankomen die mij recht naar Iquitos gaat brengen, in zo´n 3 dagen. Jaja, na 2 weken wachten en proberen ga ik er toch geraken!
