Even geroerd zijn……xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

“Die heb ik al eens voor je gezongen, weet je nog, toen moest je huilen!”
Deze zangjuf is bij tijd en wijle helemaal niet professioneel, and proud of it!  Als leerlingen mij met hun stem en gevoel zo raken, zijn ze zo goed bezig, dat ik het even niet droog houd. Dit heeft alles te maken met het invoelen van de emotionele reis van de ander. De trillingen in de stem, de frequentie van de jonge stem, en een stuk heimwee denk ik.  De reden waarom ik graag met kinderen werk heeft alles te maken met een stuk jeugd die niet “af” is. Ik wil zelf nog zo graag naief en met open armen de wereld in gaan. Door met deze kinderen en tieners te werken mag ik me weer even zo voelen… hun progressie en stemgebruik roert me enorm.

Sommige kinderen worden door bepaalde omstandigheden gedwongen sneller volwassen te worden. Zij  schermen zich (vaak onbewust) af van de omgeving die deze omstandigheden heeft veroorzaakt en verharden vaak. Door een creatieve uiting (in dit geval zang) mogen ze toch even kwetsbaar zijn en een stuk emotie laten zien. Ik spreek uit ervaring als ik zeg dat wanneer ik zong, mijn wereld zo veilig was en mijn plekje op zolder het mooiste onbewoonde eiland ter wereld! Ik wilde dat ik dat toen met een leuke zang juf had kunnen delen. Nu , in mijn dagelijkse werk, wil ik graag die rol vervullen voor een aantal kinderen. De meeste van mijn leerlingen durven zich te laten zien omdat ik dat ook durf. Er is een tweerichting verkeer en daar is niets verkeerds aan. Ik ben tenslotte geen psychiater of arts en hoef niet “professioneel” te zijn. Ik mag gewoon genieten van wat zij doen en leren, en zie ze graag met een big smile de deur uit gaan.

Onderstaand gedicht geldt voor veel kinderen, maar ook voor velen van u!!!

Durf te zingen mens! Het doet goed!

Ik trachtte het kind te bereiken met een woord;
maar het ging aan hem voorbij, niet gehoord.

Ik trachtte het kind te bereiken met een boek;
maar hij gaf me alleen een verbaasd gebaar

Wanhopig, wendde ik me opzij
'Hoe kan ik dit kind bereiken?', zeg het mij.

Hij fluisterde in mijn oor en zei:
'Kom, zing met mij'.

Wanhopig, wendde ik me opzij
'Hoe kan ik dit kind bereiken?', zeg het mij.

Hij fluisterde in mijn oor en zei:
'Kom, zing met mi                                                                                
“Hoe kan ik dit kind bereiken, zeg het mij….”

Hij fluisterde in mijn oor en zei                                                                                     
“Kom, ZING met mij!”