Waar zullen we starten? Het is allemaal zo ingewikkeld tegenwoordig, dat ik het zelf niet goed weet. Het is nochtans allemaal mijn eigen stomme schuld..
Een aantal jaar geleden, had ik een beste vriendin, die sofie noemde. We deden alles samen, we waren bijna onafscheidelijk. We waren nooit thuis, altijd weg, altijd plezier! En altijd samen.. We gingen nooit weg bij ons in de buurt, want daar was niets te beleven, dus hup, elke keer de auto in en weg waren we. Toen we na bepaalde tijd er toch genoeg van kregen, gingen we onze eigen buurt eens opzoeken. En eigenlijk, viel het nog wel mee.. We hebben er plezier gemaakt, en gingen meermaals terug naar daar.
We zijn allebei, altijd redelijk los geweest, verlegen, dat kenden we niet. We leerden nieuwe mensen kennen, en dat was super. Zo leerde ze ook haar vriend Nico kennen. Ik en Nico, dat schoot niet zo goed op, maar als zij gelukkig was, dan was ik dat ook.
We kwamen ineens terecht in een nieuwe vriendengroep. En bij de ene klikt het al wat beter dan met de ander.. Zo werden we gevraagd voor naar een poolparty te gaan. Heel leuk, al was het niet zo warm 's avonds en ook het feit dat ze me in het zwembad gooiden, vond ik niet zo leuk.. Maar.. Toen leerde ik HEM wel kennen.. En zijn naam was Jayden.
Hij zag toen nog iemand, en ik min of meer ook. Maar ik kon voor alles bij hem terecht, hij was mijn maatje, mijn luisterend oor. Of toch 1 van de 2 allesinds. Want ik had nog iemand leren kennen, waar ik alles tegen kon zeggen, namelijk Marco.
Ze waren zelf bevriend met elkaar, en ook al hadden ze wel wat dingen gemeen, ze waren toch enorm verschillend.
so Time flies.. en na een leuke zomer, met wat flirts en hoofdbrekende beslissingen, komt heel onverwacht die eerste kus!
Jayden had gewacht tot hij mij heel eventjes alleen had, en toen.. We waren gelukkige! Hebben veel meegemaakt samen! Leuke en minder leuke dingen! Zijn op reis geweest, hebben tegenslagen gehad,..
En ik dacht dat we voor altijd samen gelukkig zouden zijn :) En toen vroeg hij me ook nog ten huwelijk!
