Hallo allemaal!

Vandaag ga ik jullie het vervolg op het vorige bericht toevertrouwen.

Het was een paar dagen na mijn verjaardag, ik had Hassan al die tijd ontweken want telkens als ik hem zag werd ik er aan herinnerd hoe een slecht mens ik was.

Ik had veel cadeaus gekregen voor mijn verjaardag dat kwam enkel door het groot feest dat Baba had geregeld.

Op een regenachtige dag toen Hassan en Ali even naar de winkel waren gegaan, legde ik een aantal van mijn cadeaus onder Hassan zijn matras. Toen Ali terug thuis kwam vertelde ik dat Hassan de spullen had gestolen en dat ik het tegen Baba ging zeggen. Ali en Hassan gingen met twee eventjes praten terwijl ik dezelfde leugen Baba wijsmaakte.

Op een regenachtige dag toen Hassan en Ali even naar de winkel waren gegaan, legde ik een aantal van mijn cadeaus onder Hassan zijn matras. Toen Ali terug thuis kwam vertelde ik dat Hassan de spullen had gestolen en dat ik het tegen Baba ging zeggen. Ali en Hassan gingen met twee eventjes praten terwijl ik dezelfde leugen Baba wijsmaakte.

Toen ze een half uurtje later in Baba zijn bureau aankwamen zag ik dat ze beide rode ogen hadden van het huilen. Baba vroeg aan Hassan of hij mijn verjaardagscadeaus echt had gestolen. Hassan knikte, vertelde dat hij jaloers was en het maakte mij misselijk. Hoe kon het dat na alles wat ik had gedaan hij mij nog steeds verdedigde? Ik wist dat Hassan zijn verkrachting tegen Ali had verteld en ik snapte dus niet hoe ze het nog steeds voor mij opname. Waarom waren ze niet gewoon eerlijk tegenover Baba? Misschien dat ik dan een straf kreeg die ik verdiende.

Ze gingen dus mee in mijn leugen en Hassan bood wel duizend keer zijn excuses aan tot het moment dat Ali vertelde dat ze met twee weg moesten. Het was te zwaar om nog te blijven.

Dit is het moment waarvan ik het meeste spijt heb in mijn leven. Ik dacht ook (nog steeds eigenlijk) vaak terug aan dit moment, aan hoe het zo anders had kunnen lopen en vooral dat als ik wist dat het de laatste keer ging zijn dat ik Hassan zou zien ik op een helemaal andere manier afscheid zou hebben genomen.