|
CC Burgas |
|
|
|
|
Bulgaren willen Vlaanderen veroveren
Het continentale team CC Burgas rekent op bijeenraapsel van Oost-Europeanen... en Belgen
Met zeventien zijn ze, het continentale CC Burgas uit Bulgarije.
Een overwegend Oost-Europees bijeenraapsel met zeven verschillende nationaliteiten.
Met aan het hoofd een Belg: Franky Van Haesebroucke, eerder al ploegleider bij het Amerikaanse Navigators en het Noorse Sparebanken. Het is geen eenvoudige klus om in het Hol van Pluto - in dit geval het desolate West-Vlaamse Otegem - de verblijfplaats van de Bulgaren op te sporen.
Tot plots een smal, hobbelig kasseiwegeltje opduikt en naar een pittoreske boerderij leidt. Ironie alom.
Zij die in hun leven nog nooit een kassei gezien hadden, worden hier dagelijks met onze Vlaamse wielernostalgie geconfronteerd. 'Ze liggen hier voor onze renners om gewoon te geraken aan België', grapt de perfect Engelstalige ploegvertegenwoordiger Dimitar Kanev. 'Nee, serieus.
In Bulgarije zijn er wel degelijk kasseien hoor. Maar niet zo talrijk en bij ons liggen ze tenminste georganiseerd.
In België lijkt het wel alsof ze gebroken zijn. Parijs-Roubaix? (druk gebarend) Man, daar wil ik zelfs niet aan denken.'
Zes renners en een mecanicien verblijven in Otegem. 'Het is hier nogal krap hé', geeft Kanev meteen toe.
'De anderen slapen ergens anders. Eentje in het huis van Franky (Van Haesebroucke, red.) , eentje bij een vriend van hem, nog enkele renners bij een verzorger. En de Bulgaarse ploegstaf in het Oudenaardse Hof ter Kammen. Het is voorlopig nog wat behelpen.'
Ook de taalbarrière maakt het er niet makkelijker op. 'Er is altijd wel iets', aldus Van Haesebroucke, die een contract tekende voor vier jaar. 'Soms moet ik met 27 handen en 33 voeten uitleggen wat er moet gebeuren. (grinnikt) Weet je wat het is?
De Bulgaren denken dat ze in staat zijn om alles zelf te regelen maar eigenlijk kunnen ze dat nog niet.
Het is mijn rol om hen de kneepjes van het vak te leren.'
Winterstages aan Zwarte Zee
De kuststad Burgas, een toeristische trekpleister aan de oevers van de Zwarte Zee, ligt op 400 kilometer van hoofdstad Sofia.
De plaatselijke wielerploeg - Cycling Club Burgas - werd in 1905 opgericht, met als gevolg dat de streek heel gekend werd bij fietsers.
Terwijl de Belgische profs 's winters naar Calpe of Toscane trokken, hielden de gevreesde Russische staatsamateurs in de jaren tachtig hun winterstages in Sunny Beach, vlakbij Burgas.
'Daar vind je het beste weer in Bulgarije', beweert Kanev, die zijn eigen wielercarrière door rugproblemen gedwarsboomd zag.
Pieter Ghyllebert, een van de twee Belgen in Bulgaarse loondienst, trainde er twee maanden geleden met zijn kersverse ploegmaten en hield er een goed gevoel aan over.
'Gemiddeld is het er in januari tien graden, zonnig en je moet geen tien kilometer rijden om bergop te kunnen trainen. Ideaal dus.'
CC Burgas is sinds 2006 een continentale ploeg maar reed vooral Oost-Europese rittenkoersen.
Nu komen de Bulgaren ervaring opdoen in de Vlaamse klassiekers.
'Met als bedoeling onze jeugdrenners te stimuleren om op termijn prof te worden en hier te komen koersen', verduidelijkt Kanev.
'Je moet weten dat we in Burgas zowat honderd jeugdrenners hebben.
Onze trainers trekken naar alle regionale scholen om talenten op te sporen en ze in sportscholen te plaatsen, waarvan er drie in Bulgarije zijn: twee in Sofia en één in Burgas. Toptalenten? We hebben heel wat nationale kampioenen maar Evgeny Panayotov, de jongere broer van Petar (die in de continentale ploeg rijdt, red.) , steekt erbovenuit.
Evgeny behoorde als junior al tot de wereldtop en won praktisch alle nationale kampioenschappen waaraan hij deelnam, van cadet tot belofte. Hij is nu 20 jaar en komt misschien deze zomer al naar België.'
In de profploeg is het vooral uitkijken naar Stefan Hristov. 'Een heel getalenteerd klimmer', aldus Van Haesebroucke.
'Hij heeft al indruk gemaakt.'
Ter informatie: in 2006 eindigde Hristov tiende in de gereputeerde Giro delle Regioni, net na ... Greg Van Avermaet.
Jeugdrenners stimuleren
Hoe komt een Belg in godsnaam bij een Bulgaarse ploeg terecht?
'Vorig jaar werd ik in de Ronde van Bulgarije, waar ik met mijn Noorse ploeg aan deelnam, voor de eerste keer gepolst om hun coach te worden', aldus Van Haesebroucke. 'Eerst hechtte ik er weinig geloof aan want in Bulgarije is er veel armoede.
Er is een beperkte top- en een grote armoedeklasse maar daartussen is er niets.
De lonen liggen er tien keer lager dan hier en de kloof tussen arm en rijk wordt alsmaar groter.
Bovendien hield ik het Noorse avontuur voor bekeken (Sparebanken wilde niet hogerop, red.) en was ik ervan overtuigd bondscoach van Nieuw-Zeeland te worden. Die onderhandelingen bleven echter aanslepen en in oktober heb ik definitief voor Burgas gekozen.
Vorige maand kreeg ik dan toch een Nieuw-Zeelands contract toegestuurd. Te laat natuurlijk.'
De eerste kennismaking met de West-Europese wedstrijden verliep niet van een leien dakje.
Maar er is hoop. In de Driedaagse van West-Vlaanderen liet de ploeg een sterke indruk na.
'Je moet goed weten vanwaar ze komen', licht Van Haesebroucke toe.
'Vorig jaar waren wedstrijden à la Ronde van Roemenië wekelijkse kost.
Dit hier is van een heel ander niveau. En heel wat renners hebben door het slechte weer in Oost-Europa een moeilijke winter achter de rug. Eigenlijk is onze wintervoorbereiding met een maand verlegd en wordt de Ronde van Turkije in april ons eerste grote doel.
Ik hoor trouwens vaak dat wij een klein ploegje zijn.
Zullen die mensen dat ook nog zeggen als Tombak straks Dwars door Vlaanderen wint?' |
