Tijdens de hoorzitting voor de disciplinaire commissie van de Belgische Wielerbond begin maart wijdde de verdediging van Keisse de positieve controle op de slotdag van de Zesdaagse van Gent aan het zogezegd door HCT vervuilde voedingssupplement ZMA.
Keisses advocaat Johnny Maeschalck vertelde in zijn betoog hoe hij met de hulp van vier wetenschappers, onder wie de professoren Delanghe en Neels, bewijzen had gevonden dat bepaalde pillen van Maximize HCT bevatten.

Zowel Maximize als producent Aminolabs schakelden daarop elk afzonderlijk een erkende onderzoeksinstantie in om ZMA te analyseren. Maximize deed een beroep op het analyselaboratorium voor Bromatologie van de Universiteit Gent, onder leiding van professor Van Peteghem, Aminolabs werkte samen met het onafhankelijk gecertificeerd en erkend labo Chemiphar nv in Brugge.

"De resultaten zijn intussen bekend én onbetwistbaar: er zijn geen sporen van HCT teruggevonden, noch in het samengestelde voedingssupplement ZMA, noch in de afzonderlijke grondstoffen.
Dat bevestigen - onafhankelijk van elkaar - beide onderzoeksinstanties", meldt Aminolabs.

Aminolabs heeft via zijn raadsman ook de resultaten mogen inkijken van het onderzoek dat de verdediging van Keisse liet uitvoeren. Het bedrijf legde de resultaten voor aan een van zijn interne specialisten én aan die van labo Chemiphar. Volgens Aminolabs hebben beide deskundigen kritische opmerkingen bij het rapport.

"Allereerst is het onderzoek uitgevoerd bij een klinisch labo dat noch erkend is voor FAVV (voeding) en FAGG (geneesmiddelen), noch BELAC-geaccrediteerd (conformiteitsbeoordeling) is.
Daarnaast kan je je heel wat vragen stellen bij de manier van analyseren en de gemaakte conclusies.
Dit onderzoek zal door elke serieuze controle-audit van tafel worden geveegd", beweert Roger Anné, de Managing Director van Aminolabs.

Aminolabs hoopt met de analyses zijn reputatie in ere te herstellen.
Volgende week maandag worden de debatten in de zaak-Keisse verdergezet op de Belgische Wielerbond.

Het WK in Australië moet het hoogtepunt worden van Nys' mountainbikeseizoen.

Na drie weken vakantie heeft Sven Nys begin deze week de trainingen hervat.
De eerste piek van het mountainbikeseizoen ligt op 10 mei.
Dan wordt in Averbode de Belgacom MTB Official Benelux Champs gereden.
Met regerend olympisch kampioen XC Julien Absalon en de olympisch kampioen van Atlanta 1996 Bart Brentjens aan de start wordt het al meteen een serieuze test voor Nys.

Met Julien Absalon komt de regerend olympisch kampioen naar Averbode.

Julien Absalon pakte in augustus vorig jaar nog goud op de Olympische Spelen van Peking.
 Ook vier jaar eerder in Athene belandde de Fransman al op het hoogste schavotje.

Sven Nys kijkt uit naar het duel tegen Absalon. 
Nys weet wel dat er nog werk aan de winkel is om de kloof met de Fransman te dichten.
" Het verschil tussen mij en Absalon zit hem nog in de details. Ik heb zijn techniek in de afdaling nog niet.
Wat toch belangrijk is in de koers om even te kunnen recupereren", laat Sven Nys weten.

Absalon werd vorig jaar Frans kampioen en schreef de wereldbeker op zijn naam na zeges in liefst vijf van de negen manches. In totaal kroonde hij zich al zesmaal tot Frans, eenmaal tot Europees en viermaal tot wereldkampioen. Vier keer pakte hij de eindzege in de Wereldbeker.

Ook Bart Brentjens komt aan de start in Averbode.
De tienvoudige Nederlandse kampioen is vooral bekend van zijn olympische titel in Atlanta in 1996.
In 2004 in Athene behaalde hij brons.
Brentjens kroonde zich ook al tot Europees en wereldkampioen en won de wereldbeker.

De huidige Belgische kampioenen Nicolas Vermeulen (elite marathon) en Dries Govaerts (beloften XC) zullen eveneens van de partij zijn op 10 mei. 

Sven Nys beschrijft in zijn boek zijn deelname aan de Ronde van Vlaanderen voor wielertoeristen.

De aanloop naar het echte parcours van de Ronde bedraagt 31 km en verloopt over mooie, golvende landwegen. Vergis je echter niet, het is lastiger dan je denkt.

De weg loopt voortdurend op en af, zonder dat we kunnen spreken van echte beklimmingen. Als je jezelf een beetje wilt sparen raad ik aan om aan te pikken bij een groep die het tempo fietst dat je aankunt.

Zelf baseer ik me voor het bepalen van mijn fietstempo, zowel op het vlakke parcours als op de hellingen, op mijn hartslag.
Aan de hand van melkzuurtests heeft mijn coach mijn hartslagen voor de verschillende trainingszones vastgelegd zodat ik zelf zeer goed weet wanneer ik basisuithouding, intensieve uithouding of weerstand train.

Zeker bij het begin van mijn voorbereiding mag ik niet al te veel met hoge hartslagen fietsen.
Ik moet immers vooral een brede uithoudingsbasis opbouwen die me doorheen het volgende veldritseizoen zal moeten leiden.

Dit is niet alleen nuttig voor mezelf. Iedere wielertoerist zou zijn individuele hartslagzone voor de verschillende trainingsvormen moeten kennen. Dat kan via een melkzuurtest, maar ook via de formule van Karvonen die vroeger in dit boek aan bod kwam.
Immers, als je je laat verleiden om zo maar bergop te rijden zonder je hartslag in het oog te houden, dan bestaat het risico dat je later in de problemen komt.

Bij het begin van de rit denk je misschien dat alles als vanzelf gaat.
Je voelt geen pijn in de benen, de euforie zweept je op. Maar als je benen nadien beginnen pijn te doen is het meestal te laat.
Gebruik daarom je hartslagmeter!

Wat mezelf betreft werden de zones als volgt bepaald:
Basistempo: hartslag 120-150
Intensieve stroken: hartslag 150-170
Weerstand: boven hartslag 170

Tijdens de eerste 35 kilometer houd ik mijn hartslag laag.
Ik blijf voortdurend onder hartslag 150 en ik blijf stevig doorfietsen met een snelheid die varieert tussen de 30 en de 35 km per uur. Via Nederhasselt en Herzele gaat het richting Zottegem.
Gelukkig staan er overal seingevers op de kruispunten zodat ik me weinig zorgen moet maken over mijn veiligheid.
Zo kan ik ook de snelheid uit de afdalingen gebruiken om het eerste deel van de volgende beklimming op te fietsen zodat ik haast geen snelheid verlies als ik boven kom.
Het is dan ook genieten tijdens deze aanloopstrook.

Stilaan begin ik me wel te verheugen op het echte werk.
Eens ik Zottegem gepasseerd ben gaat het in snel tempo richting Brakel, Horebeke en Zwalm.
Na een lange afdaling sla ik rechtsaf richting Molenberg waar de echte Ronde begint.
Ik controleer nog even of mijn drinkbussen stevig in de houders zitten en ik schakel naar mijn binnenblad.
Het wordt nu echt druk op het parcours.

Philippe Gilbert, die opgaf in de voorbije Parijs-Nice, is geselecteerd.
Ook Belgisch kampioen Jürgen Roelandts en Greg Van Avermaet zitten in de selectie.
De andere twee Belgen zijn Johan Vansummeren en Wilfried Cretskens.
 
De overige renners zijn de Nederlander Thomas Dekker, de Fransman Mickael Delage en
de Duitser Sebastian Lang.

De teamleiding van Silence-Lotto hoopt alvast dat deze acht voor het eerste succes van het seizoen gaan zorgen.

Een dag na La Primavera mogen de wielertoeristen traditiegetrouw hun ding doen op de Gran Fondo del Mito Milano-Sanremo.
De 120 km lange tocht gaat net als de echte klassieker over de Cipressa en de Poggio, maar zowel de start- als aankomstplaats ligt op de Lungomare Calvino van Sanremo.

Normaal gezien geeft niemand minder dan Eddy Merckx zondag het startsein van de Gran Fondo.

Fietsen in warme en vochtige omstandigheden vereist een aantal belangrijke voorzorgsmaatregelen.

Fietsen in warme en vochtige weerstomstandigheden is niet alleen zwaar, bovendien is het niet helemaal zonder gevaar.
Zonder een aantal belangrijke voorzorgsmaatregelen leidt dat immers niet alleen tot prestatieverlies. Er kunnen ook een aantal lichamelijke klachten optreden zoals hoofdpijn, duizeligheid, krampen en in meer extreme gevallen desoriëntatie en zelfs bewusteloosheid.

Als je inspanningen doet wordt 75% van de energie die in de werkende spieren wordt geproduceerd omgezet in warmte.
Hierdoor zal je lichaamstemperatuur zal stijgen.
Je lichaam beschikt gelukkig wel over een ingebouwde temperatuurregelaar die ervoor moet zorgen dat je lichaamstemperatuur zo veel mogelijk constant blijft (tussen de 36° C en 37° C).

Zweten speelt een cruciale rol in dit mechanisme.
Het is niet de zweetafscheiding op zich die zorgt voor de afkoeling van het lichaam, maar wel de verdamping van dit zweet. De mate waarin het zweet verdampt wordt niet alleen zeer sterk beïnvloed door de uitwendige temperatuur, maar ook door de vochtigheidsgraad van de lucht.
Bij een hoge vochtigheidsgraad zal het zweet immers veel minder kunnen verdampen.
Het zweet druipt dan letterlijk van je huid af.

Je lichaamstemperatuur zal dus veel vlugger oplopen bij warm dan bij fris weer, en bij warm en droog weer zal zweetverdamping vlugger en efficiënter voor afkoeling van het lichaam zorgen dan bij warm en vochtig weer.
Dit is vooral van belang voor inspanningen van lange duur.
Het blijkt dat voor kortdurende inspanningen een temperatuur van 23 tot 30° Celsius het meest geschikt is.
Voor langdurende inspanningen ligt de ideale temperatuur rond de 18° Celsius.

Welke voorzorgsmaatregelen moet je nemen bij lange fietstochten in warme omstandigheden?

Het is in de eerste plaats van zeer groot belang om op regelmatige basis te drinken.
Langdurig zweten zonder adequate aanvulling van het vochtverlies leidt immers tot uitdroging van je lichaam.
Wacht zeker niet tot je dorst krijgt vooraleer je begint te drinken! Het dorstgevoel loopt dikwijls achter op het vocht dat je nodig hebt.
Tijdens het verrichten van zware inspanningen vermindert het dorstgevoel zelfs.

Opmerking:
Test een aantal sportdranken uit, en houd hierbij ook rekening met de smaak van de drank.
Een drank die je niet lekker vindt kan de zin om te drinken immers negatief beïnvloeden.

Hoeveel je moet drinken is afhankelijk van een aantal factoren (de temperatuur, de lucht-vochtigheid, de intensiteit van de inspanning) en is bovendien individueel zeer verschillend. Niet iedereen zweet even veel bij inspanning.
Zo zweten kleine, magere fietsers over het algemeen minder dan grotere en zwaardere fietsers. 400ml tot 600 ml vochtopname per uur inspanning wordt wel aanzien als het absolute minimum.
Iemand die fel zweet zou bij warm en vochtig weer moeten streven naar minimaal 750 ml vochtopname per uur.
En in extreme gevallen mag dit nog beduidend meer zijn, tot 1000 à 1250 ml per uur.